Hanoi part deux ~ bijzondere ontmoetingen - Reisverslag uit Hanoi, Vietnam van Zwerrie Zigeunerkoning - WaarBenJij.nu Hanoi part deux ~ bijzondere ontmoetingen - Reisverslag uit Hanoi, Vietnam van Zwerrie Zigeunerkoning - WaarBenJij.nu

Hanoi part deux ~ bijzondere ontmoetingen

Door: Zwerrie a.k.a. Paulus de Kalebouter of gewoon Paul

Blijf op de hoogte en volg Zwerrie

14 November 2015 | Vietnam, Hanoi

VRIJDAG DE 13DE

Dingdong, dingdong (als t n Haagse bel was geweest: terrringgggg).
Er wordt aangebeld bij mn kamer. Ik word wakker en kijk hoe laat t is. 10 uur. Mijn god, wat heb ik geslapen. Ik doe de deur open en daar staan 2 schoonmaaksters. "Vandaag is t niet nodig", zeg ik vriendelijk. De dames lachen en gaan verder naar n andere kamer. Ik weet dat ik me nâh niet hoef te haasten voor t ontbijt, want die is nâh toch voorbij.
Gelukkig heb ik nog ananasblokjes en bananen van gister, dus t wordt n fruitontbijt vandaag. Ik werk mn reisverslag n beetje bij en ga om 11:45 de deur uit. Het is bewolkt vandaag met n temperatuur van 24C wat zeer aangenaam is.
Ik loop n beetje rond in t oude kwartier. Wat me opvalt is dat hier heel veel zaakjes zijn die verse Vietnamese koffie verkopen. Dat is verrassend, want in Thailand heb ik bijna n hele maand alleen maar oploskoffie gedronken (behalve toen op t treinstation van Surat Thani). Bij zo'n klein zaakje zie ik buiten 2 krukjes en n iets hoger krukje, dus tafeltje, staan en vraag aan t meisje of ik hier ook n kopje koffie kan drinken. Dat kan. Nâh...das mooi! Ik neem plaats en bestel n zwarte koffie die niet kort daarna op mn tafeltje staat. Benieuwd hoe Vietnamese koffie smaakt, neem ik n slok. Dit is verrekte goeie koffie zeg! Vanaf mn krukje neem ik de omgeving in me op en kijk gefascineerd naar het levendige beeld in de straat wat zich voor mn ogen afspeelt. Als mn koffie op is, bestel ik er nog één. Er komt n vrouw voorbij die zoetwaren verkoopt; een soort mini oliebollen die besuikerd zijn. Ik vraag er 4 en 2 op een satéstokje en reken af. Die smaken best bij zo'n lekker bakkie. Ik besluit mn reisverslag alvast uit te typen zodat ik t in mn hotelkamer, waar ik Wifi heb, kan uploaden. Na uiteindelijk 4 bakkies pleur te hebben genuttigd (welke mij zo'n € 4,- hebben gekost), ga ik weer naar t hotel waar ik het verslag dus upload.

Ik zie dat ik gister n bericht heb gekregen van Travis, een jongen op Couchsurfing, aan wie ik heb gevraagd of ik bij hem kan crashen. In zn bericht staat zn telefoonnummer en n adres waar hij meestal met vrienden eet en wat drinkt. Of ik daar met hem wil afspreken. Ik bel hem op en spreek om 20:00 uur net hem af. Hij zegt er wel bij dat hij me waarschijnlijk niet kan hosten vanwege wat moeilijkheden met zn juisbaas. Maar omdat ik het me toch wel leuk lijkt andere couchsurfers te ontmoeten wil ik sowieso gaan.
Ik kijk op t interweb hoe ik daar moet komen en zie dat om de hoek van het hotel bus 31 stopt die me daar vlakbij kan afzetten .
Omdat ik niet precies weet hoe druk t onderweg is, loop ik om 18:15 t hotel uit richting de halte. Onderweg loop ik langs n kraampje waar n vrouw saté met sesamzaad erop verkoopt. Ik bestel er 2 en eet ze daar op. Smikkelennnnn! :p Ik loop verder en na n paar minuten kom ik bij de halte aan. Daar zitten 2 vrouwen die wat plastic krukjes hebben neergezet. Ze vragen of ik iets te drinken wil. Welja! Doe maar n bierie!
Nét wanneer ik n peukie heb gerookt en mn biertje op heb, komt de bus eraan. Ik kijk nog even goed en ja hoor....nummer 31. Ik stap in, koop n kaartje bij de conducteur voor € 0,30 en ga achterin zitten, waar altijd de cool kids zitten. Je weet toch?! :D
Als ik t goed heb, moeten we noordwaards rijden en moet ik er bij de 10de halte uit. Maar eerst rijden we nog even zuidelijk langs t Hoan Kiem Lake wat er fantastisch uitziet met al die verlichting. Ik kijk sowieso mn ogen deruit, want hier was ik nog niet geweest en met al die lichtjes ziet alles er toch altijd mooier uit dan zonder. We gaan linksaf en ik denk:"So far, so good". Ik ben lekker aan t tellen, maar ergens gaat t me te snel. We zitten al bij halte 5 en zó gek ver zijn we nog niet gereden. Ook dat noordwaardse komt er maar niet van. Ik besluit nog 2 haltes af te wachten. Zover komt t niet....de bus stopt langs de kant en iedereen inclusief chauffeur en conducteur stapt uit. Ja hoor! Natuurlijk heb ik de bus naar de andere kant genomen. Sukkellll. Gelukkig staat de goeie bus aan de overkant en ik kan meteen instappen. Na n paar minuten stappen de chauffeur en conducteur in en gaan we rijden. Ik moet wel weer n nieuw kaartje kopen maja...met deze prijzen kan dat er nog nét vanaf. Ik vraag de conducteur of deze wél stopt op Âu Có en hij zegt van wel. Het is n redelijk lange rit, maar dr is weer zoveel moois te zien. We rijden langs de andere kant van het meer, door n winkelstraat met prachtige nieuwe gebouwen waarin topwinkels zitten zoals Cartier en allemaal van die moeilijk dure kledingzaken waarvan ik de namen nog geeneens wíl weten. Ook rijden we langs n muur bezet met echt ongelooflijk mooi mozaïek. Af en toe is deze onderbroken voor een zijstraat, maar in totaal is deze muur 5 kilometer lang en voorzien van allerlei afbeeldingen. Hier wil il zeker nog eens langslopen om foto's te nemen of misschien wel te filmen met mn GoPro.
Net voor 8en knikt de conducteur naar me; het sein dat ik er hier uit moet. Ik loop de afgesproken straat in en stuur Travis n SMSje dat ik er ben. Nog mooi op tijd ook zeg. Ik loop n stukje verder en zie n man aan wie ik wil vragen of hij weet waar de bar is waar ik heb afgesproken. De man blijkt Eddy te heten en Nederlander te zijn. Dat vergemakkelijkt dan in ieder geval de communicatie. Eddy heeft wat zaken in Hanoi en 1 in HCMC en nodigt me uit om n drankje te komen doen bij "Kantine". Daar komen ook andere Nederlanders die of zaken hebben/doen in Vietnam of bijv. op de ambassade werken. Ik vertel hem dat ik met wat anderen heb afgesproken, maar als dat nâh is afgelopen ik wel ff kom aanwippen.
Ik ga ff op n muurtje zitten wachten op bericht van Travis en steek ondertussen n peuk op. Nâh word ík aangesproken, door 2 mannen. In t Russisch nota bene. In t Russisch zeg ik dat ik uit Nederland kom waarop zij zeiden dat ze uit Azerbeidzjan komen. Ze vertellen nog meer waarop ik nog steeds in t Russisch kan antwoorden en we lachen ons rot. Lachend nemen we afscheid en op dat moment word ik gebeld. Het is Travis en hij vraagt waar ik ben. Ik zeg waar ik sta en hij zegt:"Laat maar, ik zie je al" waarop hij de verbinding verbreekt. Enthousiast komt hij naar me toe lopen en we stellen ons voor.
Binnen in de bar (eigenlijk meer n pleintje met n zeil erover) stel ik me voor aan zn Poolse vriendin Suzanne en zn vrienden. Er staat al eten op tafel, maar we wordt meer besteld samen met wat te drinken. Het is n gezellige avond met lekker eten en leuke gesprekken. Helaas kan hij me niet hosten, maar daar had ik me al op ingesteld. Om 22:30 loopt onze avond ten einde. We nemen afscheid en Travis zegt dat ik daar altijd kan aanschuiven als ik wil.
Ik besluit nog ff n kijkie te gaan nemen bij de Nederboys in "Kantine". Daar loop ik de trap op waar iedereen staat. Ik maak kennis met Epco en Hugo. Hugo verteld me dat hij het hele geluids- en lichtgebeuren verzorgt voor de grote House feesten die in Azië worden gehouden. Shows voor Armin van Buuren, Afrojack en DJ Chuckie bijvoorbeeld. Super commercieel en totaal niet mijn muziekstijl, maar het is toch interessant wat hij vertelt. Nadat ik mijn verhaal heb gedaan, geeft hij me allerlei tips waar ik misschien nog wat aan heb. Epco heeft ons ondertussen van bier voorzien en zo praten we nog wat verder. Er staan wat hapjes op de tafels en die smaken goed. Hugo vertrekt met zn vriendin en zo kom ik weer in gesprek met Mark, Peter met zn vrouw Gaby van de Nederlandse ambassade. We hebben leuke gesprekken waar ik wel wat van opsteek. Maar langzamerhand neemt iedereen stuk voor stuk afscheid totdat we nog maar met zn 3en overblijven. Ach, kep ondertussen alles opgegeten dus laat ik er dan ook maar n eind aan breien. ;-)
Ik neem afscheid van Peter en Gaby, pak n taxi naar t hotel en duik om 01:00 uur mn nest in.


ZATERDAG 14/11

Omdat ik vandaag t ontbijt in t hotel wilde nuttigen, heb ik gisternacht nog ff snel mn wekker gezet om 9 uur.
Daarom staat ik (op zn Rottûrdams) net ff na 9en met n afgezakte muil in de lift naar beneden. Ik pak n bak koffie en schenk n sappie in en zet ze op n tafel. Ik loop naar t buffet en kijk ns wat ze hebben. Nâh als t gister t zelfde was, ben ik er niet rouwig om dat ik toen tot 10 uur heb geslapen. Ik pak de laatste 2 gebakken eitjes, schep wat stukjes bacon op mn bord en rooster 2 sneetjes toast. Het smaakt allemaal redelijk en weet ook wel dat dit hotel van n andere prijsklasse is als Hanoi Elite. Na t ontbijt ga ik weer naar boven, ga op mn bed zitten en zet de tv aan om CNN te kijken over de verschrikkelijke gebeurtenissen in Parijs een paar uur geleden. Ik volg t nieuws n beetje en voel me ogen zwaar worden. Ik val weer in slaap en word om 13:00 weer wakker. Hoe is t mogelijk???
Ondanks dat t weer bewolkt is, wil ik toch naar buiten. Gister zag ik vanuit de bus wat electronica zaken en wil daar naartoe gaan om te kijken of ze accessoires hebben voor mn GoPro. Om 14:25 loop ik door t Oude Kwartier die kant uit. Ik loop langs Hoan Kiem Lake en ga halverwege even zitten om van t uitzicht te genieten. Er komt n jonge jongen naast me zitten die me vraagt of ik t erg vind een gesprekje met hem in t Engels te voeren zodat hij zijn taal kan oefenen. Natuurlijk niet, dus praten we wat. Na een tijdje wil ik toch even bij de winkels kijken voordat ze dicht zijn, dus ik neem afscheid en loop verder. Ik kom aan bij de winkel die ik zag en vind wat spullen die ik nodig heb om mn camera stevig en veilig aan n schouderband van mn rugzak te bevestigen. De prijzen hiervan zijn nagenoeg gelijk aan de Nederlandse. Scheelt mss n paar euro, maar koopjes m.b.t. deze dingen doe je hier niet. Maar goed....iedere euro bespaart is meegenomen. Die kunnen tenslotte maar beter bij mij in mn zak zitten, dan bij anderen ghehe. ;-)
Om 16:00 uur zie ik n hip koffiehuis met de nóg hippere naam:"The Coffee House". Hoe kómen ze er hier op he? Het is nog ongelooflijker dan onvoorstelbaar. Maarrrrrr.....ze hebben wel hele lekkere Iced Coffee Frappe Caramel voor 55.000 VND (€ 2,27) en Lemon Cheese Cake voor 35.000 VND (€ 1,45). Dáár kunnen die NLse koffieschenkers nog wel wat van leren!
Langzaam loop ik weer langs t meer richting t Oude Kwartier. Onderweg word ik weer aangesproken door n jongen en n meisje die Engels wilde oefenen. Nâh zag dat meisje er best wel leuk uit, dus ja....wat doe je dan? Praten dan maar weer. Het leuke is wel dat ze me ook wat Vietnamees probeerde te leren zodat ik tegen haar kon zeggen dat ze leuk is. Ze varieerde t af door t ook tegen mij te zeggen haha. Kijk, klein veertje in me reet. Altijd goed voor je zelfvertrouwen.
Na t gesprek loop ik weer verder. Niet te snel, want t begint te schemeren en ik wil eigenlijk wachten tot alle lichtjes aangaan. Op de heenweg viel t me al op dat dit n geliefde locatie is voor bruidspaartjes om hun foto's te laten schieten. Het duurt niet lang voordat de lichtjes aangaan wat weer voor n prachtig gezicht zorgt. Ik maak wat foto's en film wat. Ondertussen moet ik n paar keer met n meisje en later ook nog n jongen op de foto. Ik weet niet waarom, maja...op NLse festivals wist ik dit ook nooit. Zeker nog nooit n knappe vent gezien zeker?
Ondertussen is t 18:45 als ik weer bij t hotel aankom. Ik fris me ff op en ga om 20:00 uur weer naar buiten om wat te eten. Daar hoef ik t Oude Kwartier niet voor uit, want er is hier genoeg keuze. Aan de kant van de straat zie ik n vrouw noodle soep bereiden. Er zitten alleen maar Vietnamezen te eten en dat betekent meestal dat t eten daar goed is. Ik besluit t laatste tafeltje te bezetten en bestel Bún Riêu Dât đū (crab rice noodles soup with snails, beef + fried tofu). Ik krijg er n schaal koriander, n kommetje chili pasta en n kommetje gesneden pepers bij geserveerd. De dame vraagt of ik er n biertje bij wil. Dat wil ik wel, want ik ben van plan de soep goed pittig te maken. En jawel....dat lukt! Heerlijk. Hierna loop ik de straat verder in en koop nog 2 x n sateetje. Ach ach ach, die zijn toch zo lekker. Ik kom uiteindelijk weer uit bij t koffiezaakje waar ik gister zulke lekkere koffie had gedronken en neem weer plaats. Ik bestel n koffie en raak aan de praat met n Oostenrijks stel. Na mn 2de bakkie ga ik weer naar t hotel, want ik wil morgen niet weer zo veel slapen.
Ik kom om 21:30 uur mn kamer binnen en besluit dat ik nog wel even heb n verslagje te schrijven. Tis godgloeiende... nâh ondertussen half 1 geworden en er komen druppeltjes bloed onder mn nagels vandaan dus ik ga er n punt achter zetten. De mazzel allemaal en n fijne avond jullie. Ik ga maffen. Laterrrrr. X

  • 14 November 2015 - 19:31

    Henry:

    Mooi verslag ga zo door!......Kun je het straks in boekvorm uitgeven.
    Eten ziet er trouwens ook goed uit.

    Gr, Henry

  • 15 November 2015 - 00:57

    Kiki:

    Heerlijke vent ben je! Geniet lekker. x

  • 15 November 2015 - 08:44

    Pap En Mam:

    Zo te lezen heb je het wel naar je zin en al redelijk kontakt gehad.
    We horen (lezen) wel wat je daar wil en kan vinden.
    Groetjes,
    Pap.

  • 15 November 2015 - 13:13

    Dave:

    Hey vriend ,

    Top om te horen dat het allemaal zo lekker gaat , ik geniet van je leuke verslag.

    En Paulus jij bent echt ook een bezienswaardigheid hoor , ik snap die mensen wel dat ze met je op de foto willen ;)).

    Groetjes vriend en ga je goed.....

  • 19 November 2015 - 12:18

    Danie:

    Praten dan maar weer... haha schat daar heb jij toch absoluut geen moeite mee ;-)

    XOXO uit Den Haag

  • 20 November 2015 - 12:37

    Jan Gardien:

    Hey vent wat een mooi verslag, daar kan ik nog wat van leren, wil je dit ook naar mij sturen ,Linda krijgt het nu en die zit meer op fb dus mis ik jouw verhalen of zie het een week later.
    Geniet van al het mooie.
    Take care.

    Jan&Linda.


Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Zwerrie

We stoppen niet met spelen omdat we oud worden, we worden oud omdat we stoppen met spelen. Heb lief alsof je nooit bent gekwetst, zing alsof niemand je kan horen, dans alsof niemand staat te kijken, werk alsof je het geld niet nodig hebt en leef alsof de hemel op aarde is. Never regret anything, because at one time it was exactly what you wanted. Go into the world and do well. But more importantly: go into the world and do good. Music is the answer, to your problems. =just keep on dancing=

Actief sinds 04 Maart 2013
Verslag gelezen: 318
Totaal aantal bezoekers 43817

Voorgaande reizen:

11 November 2015 - 24 September 2016

Mijn droom achterna in Azië.

14 Maart 2013 - 09 April 2013

Thailandddd! Eindelijk. :)

17 December 2018 - 30 November -0001

Mijn droom achterna ~ part 2

Landen bezocht: