Van de oude hoofdstad naar de nieuwe

MAANDAG 23/05

"Ondanks dat ik in n lekker zacht bed heb gelegen, heb ik toch maar matig geslapen.", denk ik wanneer ik om 07:45 wakker word. Om 09:07 loop ik 2 trappen op naar de 7de etage waar de ontbijtzaal zich bevindt. De ruimte heeft veel ramen met n leuk uitzicht over de omgeving. Na wat koffie, toast, eieren en fruit loop ik de 2 trappen weer af naar mn kamer. Nadat ik mn kop weer ns heb geschoren en heb gedoucht, ga ik naar beneden en vraag bij de receptie naar info over n busreis naar Nay Pyi Taw, de nieuwe hoofdstad van Burma.
Op mn kamer merk ik dat mn maag niet 100% is. Ik doe t ff rustig aan en ga mn verslag van 18/05 typen. Om 13:00 breekt de hel weer los. Na 2 uur staat de dag er in. Nog steeds protesteert mn maag. Kep geen idee waarom. Ik ga ff op bed liggen. Na 9 kwartier word ik weer wakker. In slaap gevallen. Hoe is t mogelijk? Ik loop naar de badkamer en ja hoor...over mn nek. Zo, dat (wat 'dat' dan ook is) is eruit. Gooi maar in de vlakspoeler. De rest van de dag blijf ik wisselen tussen bed en toilet (haha). Heel handig dat er bij de receptie n deur naar n winkeltje zit. Daar haal ik tot 2 keer toe n blikje jus d'orange. Om 22:30 ga ik weer slapen. That, that, that......that's all, folks!

DINSDAG 24/05

Om 07:52 doe ik mn ogen open met n smile op mn gezicht. Ik heb vannacht gedroomd over mn -veels te vroeg overleden- vriend. Fijn em weer gezien te hebben. Dan merk ik dat mn maagpijn over is. N mooi begin van de dag, dacht ik zo.
T regent weer, maar dat kan mn bui (woordspeling) niet verpesten. Op dezelfde tijd als gister nuttig ik mn ontbijt: 2 sneetjes droge toast, n croissantje voor de smaak, fruit, O.Jay en koffie. Mn maag ik er content mee. Beneden ff de proef op de som met n M150 en n peuk. T giet nâh echt hard. Op mn kamer pak ik mn spullen in. Bij de receptie laat ik n busticket voor me reserveren voor Nay Pyi Taw (vanaf nâh aangeduid met NPT) voor morgen om 13:00 uur. T ziekenhuis belt me met de uitslag van t lab. Er zijn geen bacteriën gevonden. Geen zorgen dus. Wie zegt dat ik die had dan? Ik kan de uitslag bij ze komen ophalen. Om 13:00 betaal ik 2 nachten verblijf en mn buskaartje. Van de 3 $100 biljetten, die ik ze laat zien, nemen ze degene met t kleinste bankstempeltje in n hoekje erop. Dan neem ik n taxi naar t ziekenhuis. Tis druk onderweg en ik kom pas na n uur aan. Ik wil de arts nog wel vragen wanneer de zwelling helemaal verdwenen is. Maar hij zit in n vergadering. Dan wacht ik toch gewoon ff? In de kantine koop ik n versgeperste O.Jay. Als de arts na n dik uur op de afdeling komt, kijkt hij naar mn elleboog en zegt dat t er goed uitziet en dat de zwelling vanzelf weg hoort te gaan.
Om 16:04 zit ik in t Mexicaanse restaurant 'Mañana'. Nadat ik n (helaas geen Mexicaans) biertje heb besteld, krijg ik n gratis hapje: 'Molelete'. N soort bruschetta met bonen, 'pico de gallo' en kaas. Lekker. Ik pak mn schrift erbij en ga verder met t typen van mn verslag. Na n tijdje lust ik wel weer wat. Op de kaart zie ik 'Nidia's designer nachos' staan. Nachos gesmoord in n exotische kaas, bier en brandy saus, gecaramelliseerde uien, vloeibare bonen saus, pico de gallo en zure room met ernaast avacado en salsa saua. Dat ziet er interessant uit. T smaakt zoals t omschreven staat. Mmmm...alsof ik weer in Mexico ben. Heerlijk. ¡Olé! Ik ga weer verder met mn verslag. Heb t prima naar mn zin zo. Om 19:40 bestel ik 2 verschillende taco's. Deze zijn piepklein, dus dat betekent dat ik dalijk nog andere varianten kan proeven. Na n tijdje bestel ik 2 andere taco's. Dat smaakt naar meer. Ik ga nâh voor n quesadilla en n burrito. Deze zijn n stuk groter en ik eet van ieder maar de helft op. De rest krijg ik in n bakje mee. Mooi voor morgen (in de bus ofzo). Dan ga ik terug naar t hotel.
In t winkeltje koop ik n blikkie bier. Voor op mn kamer tijdens t verder werken aan mn verslag. Om 22:30 stap ik nogmaals t winkeltje in. Daar zeggen ze dat ze geen bier meer verkopen. Ik vraag bij de receptie of zij nog n biertje voor me hebben. De man van t hotel loopt t winkeltje in en komt na enige tijd terug met n blikje bier. Mooi. Dan kan ik tenminste weer verder haha. Om middernacht plaatselijke tijd bel ik mn maat om em te feliciteren met zn Bday. Gefeliciteerd gappie! Hierna schrijf ik tot 01:00 door en ga dan meuren.

WOENSDAG 25/05

T begint n beetje n gewoonte te worden. Om 07:43 wakker en om 09:11 in de ontbijtzaal. Na t ontbijt upload ik mn verslag en wat foto's. Douchen, rest van mn spullen pakken en om 11:10 uitchecken. Ik heb nog tijd voor peuk. De eigenaar spreekt me aan over mn sigaretten. Ik geef hem er ook 1. Om 11:20 komt mn taxi voorrijden. Tis weer stervensdruk op de weg en t is ook kapot ver rijden naar de busterminal. We komen om 12:23 bij de firma 'Elite' aan. Vandaag zit ik in n mooie Scania bus. Deze zit halfvol. N paar minuten voor 1 vertrekken we. Ff verderop, bij de dependance, stoppen we om dekens te halen. De airco staat voluit op standje 'deep freeze' en iedereen krijgt n dekentje. Plus n flesje water, n kartonnen doosje met wat koekjes er in en n blikje 7up. Wat n luxe. Om 13:30 gaan we dus niet rechtdoor richting Bago (wat ik aan aanvankelijk dacht), maar slaan we linksaf naar NPT en Mandalay. 2 Rijstroken iedere kant op (= 4baans weg). Groen, heel veel groen, af en toe water (plassen, irrigatiekanalen en riviertjes) en n hele rustige snelweg. Soms staat er n hutje op zo'n 40 mtr. van de weg af. Ik vraag me af wat iemand daar nâh doet? Op Google Maps zie ik dat we door t 'Moe Yin Gyi wildlife' reservaat rijden. Soort van Beekse Bergen dus, alleen dan met n topsnelheid zonder ook maar iets van wildlife te zien.
Ik zet mn koptelefoon op en luister naar t album 'Ten' van Pearl Jam. Na 130 km. zie ik wat akkerbouw en veeteelt. We zijn t reservaat dan allang weer uit. We rijden ook over veel bruggen boven rivieren (in t natte seizoen dan). Om 15:40 stoppen we voor n half uur pauze. We krijgen bij t uitstappen allemaal n opfrisdoekje. Op n bankje drink ik n Red Bulletje. Dan gaan we weer verder. Had ik al gezegd dat de hele weg tot nâh toe bestaat uit tegen mekaar aangelegde steltonplaten? T lijkt wel of we op stalen golfplaten rijden. Ik krijg er wandelende nieren van. Op 279 km. staan er bossen met teakbomen rechts van me.
Om 17:50 naderen we NPT. Er is al n vrouw uitgestapt. We passeren n tolpoortje. Hierachter gaan de 2 rijstroken over in 4. Rechts ligt n kunstmatig aangelegd waterreservoir. Daar draaien we omheen de snelweg af. Op n heuveltje met mooi aangelegd groen staat n bord:"Welcome to Nay Pyi Tew". Weer tolpoortje. Op deze 8baans weg zie ik welgeteld 2 auto's en 10 scooters rijden. Rechts staan allemaal grote, nieuwe, moderne huizen. Bij n grote rotonde (ook bijna zonder verkeer) gaan we 3kwart rond. We rijden op de 'hotel strip' waar alle hotels staan. Om 18:00 word ik voor 'Golden Lake hotel' afgezet. Bij de receptie vraag ik om n kamer. Voor $20 hebben ze n kamer met sanitaire ruimte verderop de gang. Er staan 2 1persoons bedden en dat is t zo'n beetje. Voor n tientje meer krijg ik n kamer met n 2 persoons bed, n eigen badkamer, zithoekje, airco, flatscreen tv en n koelkast. Die neem ik dus.
Na n half uur loop ik naar lobby om te kijken of ik wat kan drinken. Daar staan net 2 Zwitserse  gasten in te checken. Ze komen net vanuit Hpa-An aan en willen vanavond de Pagoda en de witte olifanten daar bezoeken, n busticket naar Bagan kopen en wat eten. Ze vragen of ik met ze mee wil. Eerst gaan ze douchen. We spreken hier bij t restaurant af. Ik drink n paar biertjes. Dan komen ze terug. Pierro en Johannes zijn aardige lui, dus ik besluit met ze mee te gaan. Ze hebben taxi geregeld met Engels sprekende gids. T rijden over deze brede wegen door de stad haast zonder verkeer is vet en surrealistisch. Links staan n paar hotels met over-the-top gekleurde verlichting. De pagoda is mooi maar haalt t niet bij zn voorbeeld in Yangon. Hij is ook 30 cm. lager. Binnen ziet t er ruim(telijk) en ook mooi uit. Tegen de wanden staan gebeeldhouwwerkte scene's uit t leven van Buddha. Er komt n enorm insect binnen vliegen en landt op zn rug. Wat n herrie maken zn vleugels. Lijkt wel n gevechtsvliegtuig. Johannes zet em weer overeind. Hij is enorm. N soort kever. Dan lopen we de trap af naar de straat. Aan de overkant staat t verblijf van 2 witte en n paar grijze (voor t contrast) olifanten. Leuk. Hierna rijden we naar de busterminal waar de jongens hun ticket kopen. Dan rijden we n heuvel op naar restaurant 'Santino' waar we alle 3 n biertje en n hamburger bestellen. Deze heeft n ietwat vreemde smaak. Hierna rijden we in 20 minuten terug naar t hotel. Johannes is zo moe dat hij met zn hoofd uit t raampje ligt te slapen. Bij t hotel bedanken we elkaar voor de leuke tijd. De gasten gaan slapen. Ik lust nog wel n biertje. Bij t restaurant raak aan de praat met Christian (AUS), ook zo'n lange sla-dood als ik. Buiten gaan we aan n tafeltje zitten praten. Hij is n kunstenaar en erg relaxed. Om 00:10 lopen we de 3 minuten terug naar ons kamercomplex. Om 01:00 ga ik slapen.

DONDERDAG 26/05

Ik heb heerlijk geslapen als ik om 08:30 wakker word. Nadat ik me uit bed heb gehesen en me heb aangekleed, loop ik naar t restaurant. Aan mn vaste tafel geniet ik van mn koffie. In mn schrift schrijf ik mn aantekeningen van gister. Na n tijdje komt Christian bij me zitten. Niet lang daarna komen Pierro en Johannes ontbijten. Als ze klaar zijn, nemen we afscheid van elkaar en bedanken we elkaar nogmaals voor gisteren.
Christian en ik raken aan de praat met n Russische man en zn Burmeese vrouw. Ze wonen in Taiwan waar ze n Russisch restaurant hebben. Tis ondertussen 10:00 geweest, dus geen ontbijt vandaag. Ze geven ons tips over Burma. Nâh zijn ze hier om vrienden van haar te bezoeken waaronder de eigenaresse van dit hotel. Als t stel weggaat, komt er n jongen uit Bangladesh bij ons zitten. Hij werkt voor n telecom bedrijf en is al 6 maanden in Burma. Ook hij geeft veel tips. Christian staat op om bij de receptie n bus te boeken voor morgen naar Bagan. Als hij dat heeft gedaan gaat hij oo n scooter door de stad rijden. Ik praat verder met Mithu over de zin van t leven, religie, andere culturen en nog meer diepgaande en leerzame zaken.
Om 13:00 heb ik de knoop doorgehakt. Ik ga morgen ook naar Bagan. Bij de receptie laat ik ze n kaartje voor me kopen voor dezelfde bus als van Christian. Mithu gaat de stad in en bedankt me voor de leuke gesprekken. Zo, dan kan ik eindelijk weer verder met t schrijven van mn aantekeningen. Om 14:20 loop ik naar mn kamer om mn speaker en mn Mexicaanse eten op te halen. Na 20 minuten zit ik weer op mn stoel. Eerst ff eten en n biertje. Zodra al mn aantekeningen in mn schrift staan, begin ik met t uitwerken van dit verslag. Daar stop ik mee als om 17:00 Christian terugkomt. Ik ben aardig opgeschoten. Er staan bijna 3 dagen in mn scherm. Samen hebben we enorm diverse gesprekken. Hij heeft fantastische verhalen waar ik zeker veel wijzer van word. Christian is pas 23 jaar, maar heeft al n heel leven geleefd. Mithu en zn collega komen om 19:15 weer terug. N kwartier later gaat Christian op zn scooter naar n vriend om wat te eten. Hij vraagt of ik mee wil, maar ik zit eigenlijk wel best hier. Met Mithu luisteren we naar muziekvideo's op youtube. In t restaurant zitten de Russische man met zn vrouw te eten met de eigenaresse. Hij komt naar buiten en fluistert in mn oor dat zij me wel leuk vindt en of ik niet bij ze wil komen zitten. Ik weet niet wat ik daar nâh mee aan moet. Ik bedank hem vriendelijk en zeg dat ik nog ff bij mn nieuwe vriend blijf zitten. N half uur later vertrekt de eigenaresse niet lang daarna gevolgd door de man en zn vrouw. Om 22:40 gaan ook Mithu en zn collega weg. Ik ga 5 minuten later en ga meteen naar bed.