Van 't oude naar 't nieuwe jaar

Maandag 31 december 2018
Nadat ik wakker ben geworden, ga ik om 12:30 de straat op. Eerst wil ik geld gaan wisselen om m'n hotel te betalen. Het nieuwe jaar behoor je namelijk zonder schulden te beginnen. Eigenlijk is dit best grappig dat ik dat zeg, maar ik ben tenslotte in Vietnam en daarom geldt dit niet voor mijn Nederlandse schulden gehehe. :p Maar het hek voor de juwelier, waar ik normaal van m'n euros afkom, zit met 'n groot slot potdicht. Gelukkig vind ik aan de overkant 'n juwelier die best wil wisselen. Natuurlijk tegen 'n iets minder gunstige koers, maar we praten hier over 'n paar euro verschil. "Không sao." Geen probleem.
Ik loop naar Xupito voor m'n dagelijkse koffie, 'n ontbijtje en om m'n vorige verslag te uploaden. Wat dus kennelijk verschrikkelijk mislukt, omdat er 1 fucking 'smiley' instond en dat pakt deze site dus niet. Maar dat wist ik toen nog niet.
Terug bij 't hotel betaal ik mijn rekening tot het nieuwe jaar.
's Middags zit ik weer bij Xupito waar ik wat drink en eet. Na 'n paar uur komen Shane en Angie bij me zitten. Op straat is 't 'n drukte van jewelste. Om 22:00 besluiten we even naar Bistro te gaan om Adam en Vi te begroeten. Normaal loop je dit stukje in minder dan 5 minuten. Vanwege de enorme drukte doen we er nah 'n half uur over. Hier drinken we 'n biertje en kopen we 'n halve liter vodka die we mixen met verse ananassap. Mooi voor onderweg naar Hoan Kiem Lake waar kennelijk om 24:00 uur vuurwerk wordt afgeschoten. We banen ons 'n weg door de menigte en precies om middernacht komen we aan. Er staat 'n groot podium waarop gedanst wordt op shitty muziek. Er klinken 3 knallen vuurwerk en dat is 't dan. Een Hongaarse gast met z'n vriendin wensen ons 'n gelukkig Nieuwjaar. Dan neemt iedereen afscheid van elkaar en vervolgt ieder z'n eigen weg. Er volgen nog 2 EDM crap nummers en dan is 't ook hier einde oefening. Het duurt weer 'n eeuwigheid voordat ik in m'n straat ben en ga ff bij Ibiz zitten. Hier wordt wel goeie muziek gedraaid en toeristen staan samen met wat locals in de straat te dansen. Tony (een Vietnamese jongen die hier werkt) biedt mij z'n vapor aan. "C.B.D.", zegtie tegen me. Ik denk:"Dat is weer 'n nieuw smaakje." Ik neem 2 hijsjes en na zo'n 10 minuten weet ik dat dit niet enkel 'n lekker smaakje is. Ik loop naar m'n hotel naast Ibiz en ga relaxed op m'n nest liggen. Nadat ik op 't internet heb gezien dat CBD cannabisolie is, lig ik lekker te spacen. Tóch nog vuurwerk!

Dinsdag 01 januari 2019
Uiteraard heb ik goed geslapen. Nadat ik buiten 2 bakkies pleur naar binnen heb geslobberd, ga ik bij Ibiz bij Santosh zitten. Hij zit 'n beetje op z'n gitaar te tokkelen. Klinkt best aardig, maar wat beter is is z'n zangstem. Samen drinken we thee (wie, ik? yep, zelfs ik drink wel 'ns thee 1 x per jaar). Hierna spoel ik de smaak weg met n Bahn Mi en lopen we samen naar m'n favoriete koffietentje voor heerlijke Vietnamese koffie.
Om 15:30 ga ik naar m'n kamer om op te warmen. Ik voel me nog steeds niet 100% en schijn 't maar niet warmer te kunnen krijgen. Daarom ga ik 's avonds weer naar de warme kacheltjes bij Xupito. Als m'n maag gevuld is en m'n lichaamstemperatuur 'n gezonde waarde heeft bereikt, ga ik terug naar Ibiz. Daar kom ik in contact met Mark (NL) en Lia (D). Met haar heb ik weer prachtige gesprekken. Als ze weggaan ga ik bij Omar (SOM), Hassan (SOM) en Sham (weet niet waar die vandaan komt, want elke keer zegt hij weer iets anders) zitten. Omar en ik praten over muziek. Het blijkt dat we dezelfde smaak hebben, maar niet dezelfde tracks kennen.
Om 01:00 worden we met z'n allen weggestuurd. Ik ga naar m'n kamer en wacht tot ik de finale van 't wereldkampioenschap darts via 'n stream op m'n telefoon kan bekijken. Het duurt vet lang voordat 't begint en na de eerste set val ik in slaap.

Woensdag 02 januari 2019
Ik merk dat ik minder ben gaan hoesten. Na m'n dagelijkse routine van koffie, eten en vloeibare verse vitamientjes ga ik 'n rondje lopen. Natuurlijk vraag ik hier en daar om kretek. Maar nee hoor. Voorlopig zal ik 't met gewone Vietnamese sigaretten moeten doen. Een pakje "Thăng Long" kost hier zo'n €0,50.
Om 16:00 ga ik bij Rockstore op 'n comfortabele bank zitten waar ik mooi zicht heb op 't buitenleven. In dit gedeelte staan nog 'n paar kleine krukjes. Na 'n paar biertjes bestel ik Bruscetta. Al is de afstand naar Italië nog zo ver ze smaken er niet minder om. Een oudere man komt naar me toe en vraagt of hij hier kan zitten. "It's a free world.", antwoord ik. We praten wat (tenminste, hij voert 't hoogste woord) en hij vertelt me dat hij 'n 62 jarige Aussie is, hier al 3 jaar komt voor zaken en 'n Vietnamese vriendin heeft. Hoe meer hij spreekt hoe meer ik tot de conclusie kom dat hij 'n ouwe racistische zak hooi is. Jezus man, ik ben Europa uitgegaan om dit soort figuren te ontlopen. En dan komt er één juist bij me zitten. Er komt 'n jongen langs die hem aanbiedt z'n schoenen te poetsen en de zool 'n beetje te lijmen. Daar gaat hij mee akkoord. Fout numero uno: altijd eerst de prijs bespreken! Dit doet hij dus niet. Als de jongen binnen 10 minuten terugkomt met z'n schoenen zegt hij dat de prijs Đ500.000 is. Whahahahaaa!!! Hij vraagt gewoon 25 keer de normale prijs. De man probeert zich er nog uit te lullen, maar uiteindelijk betaalt hij toch Đ250.000. Ik ga helemaal stuk! "Lekker voor je", denk ik "met je domme geouwehoer." Komt hier al 3 jaar.....yeah, right. Niet gek veel later komt er 'n jongen die aanstekers verkoopt. Nah is t spel begonnen. Ik zeg tegen hem:"Je wilde toch nog 'n paar cadeautjes voor thuis kopen? Hier is je kans." De jongen laat hem een paar aanstekers zien. Hij zegt dat hij degene met 't uiterlijk van 'n kogel of 'n pistool niet de grens overkrijgt. Ik zeg tegen de jongen:"Laat hem die elektrische aanstekers zien die je via 'n USB poort oplaadt." De praatjesmaker vraagt me waarom ik ze niet koop. "Heb je m'n Zippo gezien? Die heb ik voor dik geld van hem gekocht.", antwoord ik. "Het zijn inderdaad wel leuke cadeautjes.", zegtie. "Precies! Doen man." Wat hij dus ook doet. Het lijkt wel of de straatverkopers 't ruiken, want daar staat Huong (een lief vrouwtje wat t-shirts verkoopt) voor z'n neus. Ook zij verdient wat geld aan hem. Ik had ondertussen een hamburger besteld, want wil niet echt veel langer in zijn nabijheid verkeren. Nadat ik deze snel in me mik heb geprakt volgt de laatste verbazing. De man staat op, loopt naar 't tafeltje waar 3 jonge meisjes (ook uit Australië) een pizza delen, pakt 'n slice uit de doos en zegt:"Jullie vinden 't vast niet erg dat ik ook 'n stukje neem, hè?" Oh my god.....denk je alles gezien te hebben. Wat 'n pauper! Terwijl hij terugloopt naar z'n krukje kijken de meisjes en ik elkaar vol ongeloof aan. Binnen no-time heb ik betaald en maak ik de pleiterik.
Ik wandel rustig de straat uit naar Ibiz waar Moon en Saiff zitten. Ik krijg 'n biertje van ze en 't wordt al weer snel gezellig. Er ligt 'n Vietnamese houten waterpijp/bong/"Duoi kaai(?)". Daar stop je in 'n kleine opening bijna onderaan de pijp een heel klein beetje Vietnamese tabak, verbrandt die, blaas je 't laatste beetje tabak eruit en neemt dan 'n diepe hijs rook. Als je dit goed doet, wordt je 'n beetje warm vanwege de 'high' van het roken van zo'n 15 sigaretten in 1 keer. Dat duurt 'n paar seconden. Ik heb 't nah 'n paar keer geprobeerd, maar elke keer hoest ik de longen uit m'n lijf. Die locals liggen dan helemaal dubbel. Nah zit Lucy hier; een vriendelijke Vietnamees grietje en zij schijnt 'n baas te zijn in 't goed roken van deze bong. En zowaar....met haar uitleg lukt 't me. Misschien nog 'n beetje hoesten, maar 't effect is er. Thanks Lucy! Hierna drink ik nog 'n paar White Russians en duik dan voldaan om 23:00 m'n bedje in.

Donderdag 03 januari 2019
Doe ik heel weinig. Punt.

Vrijdag 04 januari 2019
Na 2 koffie haal ik 'n passievrucht sap en ga bij Ibiz voor de deur zitten. Het is hier vaak goed vertoeven. Hier ontmoet ik Darren (UK). Hij vliegt over 'n paar dagen naar Hanoi en reist dan met de motor weer terug naar Hanoi. Ik vraag hem of hij niet kan uitkijken naar kretek voor me. Dat is geen probleem. Santosh komt bij ons zitten en ik leer ze 't Vietnamese kaartspel "tiến lên".
Even later komt Jose (CHILI) erbij zitten en spelen we 't spel met z'n 4en zoals 't hoort.
Rond 16:00 komen Moon en Saiff bij ons zitten. Ze trakteren weer op bier en zeggen dat ze voor 'n paar dagen weggaan. Anderhalf uur wordt Santosh opgehaald. Hij zit de komende 33 uur in 'n bus naar Saigon. Hier blijft hij 'n paar dagen en vliegt dan weer terug naar India.
Ik besluit weer 'ns te gaan eten bij Bistro. Iets met voldoende vitamine, want ik wil nah wel 'ns van die griep afkomen. Als ik uitgegeten ben, wil ik binnen afrekenen. Kennelijk heeft Adam thuis gezien of gehoord dat ik er weer ben. Als 'n malle komt hij op z'n motor aan en geeft me 'n grote kom "eel soup". Vi zegt dat ik die moet opeten en dat die me beter maakt. De aal drijft in 'n soort gelei, maar 't smaakt heerlijk. Zodra ik de kom leeg heb gegeten, begin ik me toch 'n partij te zweten. Snel reken ik af en kruip onder de wol.

Zaterdag 05 januari 2019
Uit-ste-kend geslapen! En ik voel me ook meteen stukken beter. Wat 'n wondermiddel. Ik voel me zo goed dat ik na m'n koffie zo'n 3 uur door de stad heb gelopen. Deze keer niet op zoek naar kretek, maar naar 'n laptop. De mijne heb ik in NL achtergelaten, want deze is te groot en te zwaar om er comfortabel mee rond te reizen. Op zoek dus naar 'n kleinere en lichte waarmee ik verder kan gaan met leren, het schrijven van m'n blogs en later les mee te kunnen geven. Ik zie 'n paar interessante modellen en ga ik verder onderzoek naar doen.
Op de terugweg loop ik door 'n straat waar ze allemaal gebakken eend verkopen. Het ruikt hier heerlijk. Ik koop 'n grote eendebout die vakkundig met 'n schaar in hapklare brokken wordt geknipt en in 'n foamen doosje wordt gedaan. Verderop zit 'n stokoud vrouwtje sigaretten te verkopen. Die heb ik ook nog nodig. De sigaretten; niet 't vrouwtje. "Xiao baa", begroet ik de vrouw. "Sin Thăng Long." Omdat ik de vrouw met 'baa' aanspreek, verandert haar mond in 'n grote lach en begint ze meteen in 't Vietnamees terug te praten. Natuurlijk begrijp ik er geen reet van, maar ik krijg 't idee dat ze iets zegt in de trant van:"Jij bent hier kennelijk wat langer daar je me met 'baa' weet te noemen." Het is ook 't meest goedkope pakkie peuken dat ik in VN heb gekocht: €0,38.
In de straat van m'n hotel koop ik 'n vruchtensappie, neem plaats op 'n klein plastic krukje en smikkel van m'n nog steeds warme Donald Duck. Bij Ibiz pluis ik de computerfolders uit en bekijk zoveel mogelijk informatie op t interweb. Ik begin honger te krijgen. Nah jok ik 'n beetje. Ik moet zeggen: ik begin dorst te krijgen. Bij Bistro raak ik aan de praat met Fafa (MAL) en Wawa (BOR). Mijn god, wat is die Wawa 'n schoonheid! Als de vrouwen op Borneo er maar voor de helft zo goed uitzien als zij, moet ik misschien m'n reisplannen maar bijstellen haha. Het is 'n aardig stel en we hebben leuke en interessante gesprekken. Zeven biertjes en wat eten later nemen we afscheid. Ik ga weer terug naar Ibiz. Tony leent z'n Pioneer DJ mixtafel uit aan Omar en vraagt of hij de 'drivers' hiervan op zn laptop kan installeren. Dit lukt hem na enige tijd. De grote speaker wordt neergezet, alles wordt aangesloten en Omar begint met 't draaien van plaatjes. Hij vraagt of ik mee wil doen. Ik probeer 1 track in te mixen, maar ik ben geen laptop DJ; dikke 'trainwreck". Daarom bedank ik ook voor de eer en doe niet meer mee. Onder 't genot van nog 'n paar White Russians luister ik naar de muziek die hij draait. Om middernacht hou ik 't voor gezien en ga naar m'n kamer.

Zondag 06 januari 2019
Wat heb ik slecht geslapen, zeg. De hele nacht was 't op straat 'n tering herrie van jewelste. Op 't kruispunt vlakbij m'n hotel hing 'n grote groep jongeren rond die schreeuwden. Er stonden wel politie agenten bij, maar die deden er niks tegen. Kennelijk waren ze te moe van het telkens tafeltjes en stoeltjes van ondernemers in beslag te nemen, die men dan later weer terug kan kopen van de politie. Pas om 05:00 viel ik in slaap. Overdag doe ik dan ook vrij weinig tot niks.
Als ik 's avonds bij Bistro zit komt 't Hongaarse stel van Oud & Nieuw langs lopen en schuiven bij me aan. Niet veel later komen er 2 Mexicaanse jongens aan 't tafeltje naast ons zitten. Relaxte gasten. Nah sta ik erom bekend dat ik zoveel kan lullen, maar ik heb m'n meerdere gevonden in die Hongaar. Zijn mond staat niet stil. Normaal gesproken niet zo'n ramp als 't onderhoudende verhalen zijn. Maar hij praat alsof hij de wijsheid in pacht heeft en jawel hoor.....daar komen de racistische verhalen. "Alle vluchtelingen die Europa binnenkomen zijn terroristen, moordenaars en verkrachters." Dit had ik zeker niet verwacht toen ik hem voor 't eerst tegenkwam. Hij zag er 'n beetje hippie-achtig uit, een vrije geest. En dan nah dit. Ik vraag hem of hij ervaringen heeft met wat hij de Mexicanen zojuist wijs probeert te maken. "Nee, maar dit heb ik van Duitse vrienden gehoord. Ze komen 't land binnen en rijden dan met vrachtwagens volgeladen met explosieven gebouwen in.", zegt hij. "Dit is echt zo.", voegt hij er nog aan toe. Ik kanker bijna van m'n krukje af over zoveel onwetendheid van sommige mensen. Ik vraag hem:"Heb je hier zelf ervaring(en) mee? Heb je überhaupt zelf wel 'ns met iemand gesproken die z'n land heeft moeten ontvluchten vanwege oorlog daar?" Zijn antwoord is ontkennend. Als hij daarna de Mexicanen nog het 'advies' geeft om hun afval gewoon op straat te gooien ("want de straten worden in de nacht toch schoongeveegd"), besluit ik weg te gaan. Ik kan wel met hem in discussie gaan, maar ik weet dat iemand met zoveel vooringenomenheid mij naar zijn level zal verlagen en me met ervaring zal verslaan. Na 't betalen van m'n rekening krijg ik van Vi nog 'n cakeje die ik meeneem naar Ibiz. Deze deel ik met mensen waar ik wel 'n goed gevoel bij heb.
Via de grote speaker draai ik 'mijn' muziek . Omar en Hassan vinden 't allebei goed. Om middernacht vinden de mensen van 't hostel het wel welletjes. Ik niet. Snel haal ik nog 2 biertjes bij de K-markt en luister tot 02:00 nog muziek op m'n kamer.

Maandag 07 januari 2019
Om 11:00 uur word ik wakker na 'n nacht met de meest mooie dromen. Hierin krijg ik steeds bezoek van mensen die ik lief heb, maar niet meer in m'n huidige leven zijn. Fijn!
Tijdens 't koffie drinken spreek ik met Omar af rond 14:15 uur bij Ibiz te treffen. We gaan dan kijken of we ergens samen plaatjes kunnen gaan draaien. Tot die tijd haal ik m'n was op, doe wat boodschappen en stel 'n tracklist samen met de platen die ik wil draaien. Omar heeft z'n laptop bij zich; ik m'n externe harde schijf en 2 USB sticks waar we alle twee onze tracks op kunnen zetten. Hier zijn we 'n kleine 2 uur mee bezig. Dan lopen we naar Factory47. Hier heb ik eerder aan 't personeel gevraagd of ik hier 'ns mag komen draaien. Ze hebben hier 2 Denon SC5000 cd-spelers staan ('t nieuwste van 't nieuwste) en een Allen & Heath mengpaneel. Top spul dus! Ik vraag aan 't personeel of we hier mogen draaien. Nee dus. "De baas is er niet." Een beetje teleurgesteld gaan we verder op zoek. De volgende tent is de huilebalk-house-club die naast Bistro staat. We lopen naar binnen en we worden er meteen uitgetyft door één of andere gast. We hoefden nog geeneens uit te leggen wat we wilden. Opzouten! M'n laatste optie is Rockstore waar de eigenaar van muziek houdt. De manager van de club laat ons z'n apparatuur zien en zegt dat we rond 18:00 terug moeten komen om 't de eigenaar te vragen. We lopen weer terug naar Ibiz. Het lijkt er niet in te zitten vandaag. Bij Ibiz zitten Danny, Blair (CAN) en nog wat mensen. We drinken 'n biertje en rond 19:00 loop ik terug naar Rockstore. De nieuwe manager van dienst zegt dat de eigenaar vandaag 'n vrije dag heeft. Wel krijg ik z'n telefoonnummer. Voor Danny, Omar, een Canadese gast en mezelf neem ik 'n pizza mee terug naar Ibiz. Precies 2 slices voor iedereen.
Na een tijdje verlaat Danny ons. Omar en ik gaan 't rond 20:00 uur nog 1 keer proberen bij Factory47. Het personeel wijst me de eigenaar van de restaurant/club aan. Ik loop naar hem toe, verontschuldig me dat ik hem en z'n vrienden stoor en vraag of ik samen met Omar gebruik mag maken van z'n DJ set-up. "Are you a DJ?", vraagt hij me. "Of course.", lieg ik. "And he?" "He's a DJ too." "What kind of music do you play?", vraagt hij weer. Deze keer lieg ik niet. "Deep house, Tech house and Techno." "Okay.", is z'n simpele antwoord. We pluggen de USB sticks in de cd-spelers, ik bestel snel 'n vodka voor de zenuwen en dan draait Omar z'n eerste track. Hij draait wat meer Afrikaanse tribal, dus dat wordt nog (nee, geen probleem), maar 'n uitdaging. Vloei loos mix ik mijn track in de zijne. De laatste keer dat ik plaatjes stond te mixen was, denk ik, zo'n 6 jaar geleden, maar 't voelt alsof 't gisteren was. Wat 'n heerlijk gevoel! Ik bestel nog 'n vodka en 2 bier. De club is niet vol, maar de mensen, die er zijn incl. de eigenaar, schijnen onze muziek te kunnen waarderen. De barkeepers staan achter de bar te dansen en te lachen en we krijgen zelfs drank van 'n vrouwelijke klant. Er komen nieuwe klanten de zaak binnen en de meeste zeggen me dat ze m'n muzieksmaak zo vet vinden. Als ik aan 1 van die gasten vraag waar hij vandaan komt en hij zegt:"Berlijn." dan kan mijn avond niet meer stuk. Berlijn = hoofdstad van de Techno. Rond 00:30 komt de politie polshoogte nemen, maar we mogen gewoon doorspelen. Het volume moet wel iets zachter. Een uur later sluit ik af met de Henrik Schwarz remix van Ane Brun's "Headphone silence". Omar en ik bedanken 't publiek met applaus en zij bedanken ons op dezelfde manier. We betalen de rekening en lopen naar Circle-K voor 'n laatste biertje. Bij de scooter van Omar omhelzen we mekaar en zeggen dat dit 'n TOP avond was.

Dinsdag 08 januari 2019
Om 12:00 word ik wakker. Het is regenachtig weer. Een uur later ga ik naar buiten voor m'n koffie. Op de weg terug naar Ibiz loop ik langs 'n tentje waar ze verse sap verkopen. Verse vruchten, supersnel en voor €1,20. Dit wordt m'n nieuwe sap tentje. Hiermee ga ik bij Ibiz zitten. Omar en Hassan verschijnen na 'n tijdje. Tony komt ook aan met 'n DJ mixer voor 'n laptop. Hij vraagt Omar of hij hem aan de praat kan krijgen. Dit duurt 'n paar uur, maar t lukt hem wel. Alles wordt weer op de grote speaker aangesloten en van 17:30 tot 23:30 zitten Omar, Hassan, Tony ('n klein uurtje) en ik plaatjes aan mekaar te rijgen. Als ik m'n hardste Techno plaat opzet, zeggen ze dat ik door moet gaan. "Maar ik heb geen plaat meer die dit kan overtreffen.", zeg ik. "Probeer jij 't maar, Hassan." Hassan neemt plaats achter de controls en ik weet niet hoe die 't doet, maar hij killed die motherfucking track gewoon met iets Tribal-achtigs wat ik nooit had verwacht. Wat een fucking koning! Big high five. Oh man, wat hou ik van z'n nonchalante manier van mixen en z'n track keuze. Held.
Alle krukjes en kussentjes op de stoep zijn bezet. Mensen dansen in de straat. Complimenten te over. Er zijn zelfs 2 Franse meisjes die hun reis 'n dag hebben uitgesteld, omdat ze ons morgen weer willen horen draaien. Omar heeft de hele 6 uurs set opgenomen op z'n laptop. Dan moeten we stoppen.
Gisteren was legendarisch, maar vandaag 6 uur relaxed op straat draaien doet daar niet veel meer voor onder. Wat 'n geweldige tijd heb ik hier.

Woensdag 09 januari 2019
Vandaag gebeurt er weinig. Behalve dat wanneer ik bij Ibiz zit ik herkend wordt door de jongen die 3 jaar geleden als receptionist bij Camellia4 heeft gewerkt. Hij omhelst me meteen en vraagt verbaasd:"You here again?" Ik krijg 'n grote kom 'Pho' met slakken, alikruiken en groenten van hem. Hij eet z'n Pho snel op, want hij moet werken.
Later op de dag ontmoet ik Danny, Omar, Hassan en Blair nog bij Ibiz. De manager van 't hostel heeft de speaker afgepakt. Kennelijk vindt hij gezelligheid voor zijn hostel met mensen die veel consumeren minder belangrijk dan bedden verhuren. Ik heb medelijden met de 2 meiden die hun reis 'n dag hebben verzet voor ons.
Eindelijk weer 'n vroegertje voor me vanavond. Om 23:30 draai ik de deur van m'n kamer van 't slot.

Donderdag 10 januari 2019
Vannacht had de gast in de kamer naast me 'n memorabele nacht. Het duurde tot 06:00 voordat ik eindelijk in slaap viel. Na 6,5 uur word ik weer wakker.
Om 17:00 ontmoet ik 3 Nederlandse jongens bij Ibiz. Na 'n paar biertjes bestellen we 'n hamburger bij Prague Club aan de overkant. Het is voedsel, maar daar is ook alles mee gezegd. Hier eet ik nooit meer. Al krijg ik geld toe.
Er gebeurt weinig de laatste dagen. Met Moon, Saiff en Van (mijn jongere Vietnamese broertje) gaan we naar Beer 2K op de hoek van de straat. Zit naast Camellia4, maar destijds heb ik daar geen stap binnen gezet. Weet ook niet waarom. Voordat ik 't weet zitten we met z'n allen aan 't bier, de ruou, shisha en de lachgasballonnen. En dan plots vraagt 'n Vietnamese jongen van Ibiz of ik bij de eigenaar en z'n vrienden aan tafel wil komen zitten. Hij zegt dat hij er ook bij komt zitten, dus no worries. Dus.....vanaf woensdag gebeurt er niks en nah zit ik ineens te eten en te zuipen met de eigenaar van 'n restaurant/club en z'n vrienden. Het kan verkeren. Dit alles duurt tot 02:15 uur en is 't toch weer 'n vette avond geworden.

Vrijdag 11 januari 2019
's Middags ontmoet ik Allen (UK) bij Ibiz. Aardige gast. Werkt als Engels leraar in Barcelona. Na 'n paar biertjes leer ik hem hoe je "tiến lên" moet spelen. Dit doen we met 2 Vietnamese jongens. Na 'n paar uur gaat Allen weg. Ik ga eindelijk 'n keer eten bij 't Vietnamese vrouwtje met d'r simpele tentje op straat waar ik voor 't eerst hond heb gegeten. Het wordt 'n simpele maaltijd met 3 bier waarna ik weer naar Ibiz ga. Daar zitten Moon en Saiff. Moon belt 'n Vietnamees meisje (Elena) op die graag Engels wilt leren en vraagt of ze langs komt. Binnen 'n half uur is ze er. Ze is 'n beetje vreemd, maar wel grappig.
Rond 22:30 heeft Moon trek in shisha. Met z'n 4en lopen we naar 'n barretje waar Moon de eigenaar van kent. De muziek is werkelijk niet om aan te horen. We bestellen 'n biertje, maar Elena is zo moe dat ik die in 'n taxi zet en naar huis stuur. Met z'n 3en zetten we de avond voort. Moon bestelt bier, tequila, shisha en ballonnen. Saiff zit ook in te storten, dus besluiten we er 'n eind aan te breien. Moon hoeft alleen de shisha te betalen. Dat valt dan weer lekker mee. Als Saiff z'n scooter heeft gehaald nemen we afscheid en ga ik naar m'n kamer.

Zaterdag 12 januari 2019
Overdag doe ik weinig anders dan ik zo'n beetje iedere dag doe. 's Middags en 's avonds ook trouwens.
Na m'n diner ga ik bij Bistro naast Moon zitten. Hij wil me wéér mee uitnemen, maar ik ben redelijk moe. Er komt 'n jongen bij ons zitten die er behoorlijk zenuwachtig uitziet. Ik vraag hem wat er aan de hand is. Hij vertelt dat hij Engels leraar is en dat z'n werkgever hem 'n kunstje heeft geflikt. Nah is z'n werkvisum al 'n week verlopen. Morgen vliegt hij naar Thailand en weet niet wat hem bij op 't vliegveld te wachten staat. Ik app m'n vriend Simon hier en die antwoordt dat de jongen zich geen zorgen hoeft te maken. Omdat ze ook geen bed vrij hebben bij Ibiz, regel ik 'n goedkope kamer bij de buren voor hem. "Heb je al gegeten?", vraag ik. "Nee." Ik stuur hem naar Bistro. Even later komt hij terug; hij kan 't niet vinden. Samen lopen we naar Bistro. Adam en Vi willen al bijna gaan sluiten. Ik leg Vi de situatie uit en vraag of ze nog snel iets voor hem in mekaar kan flansen. Natuurlijk is dat geen probleem. Ik bedank haar en ga weer terig naar Moon. Er komt 'n oude Vietnamese man naast me zitten die in 't gezelschap is van 'n jongere Vietnamese jongen. De laatste spreekt 'n paar woorden Engels. De ouwe wil maar steeds met me op de foto die hij meteen op z'n Facebook pagina knalt. Via de jongere jongen vraagt hij of ik morgen om 19:00 hier wil afspreken. Ik heb werkelijk geen idee wat me te wachten staat, maar stem met z'n verzoek in.
De zenuwachtige jongen komt 'n stuk minder zenuwachtig terug van Bistro. Hij heeft goed gegeten en is nah wat meer op z'n gemak. Hij bedankt me voor al m'n hulp en gaat dan slapen. De twee Vietnamezen gaan er ook vandoor. Ik besluit nog ff naar Beer 2K te gaan voor 'n biertje en 'n potje pool. Ineens is 't weer 01:30 en vind ik 't ook welletjes.

Zondag 13 januari 2019
Om 16:30 zit ik (weer) bij Ibiz. Tom komt naast me zitten. Ik heb hem gisteren al door de straat zien lopen met z'n berenmuts op z'n hoofd. Tom komt uit Australië, maar woont samen met 'n Vietnamese maat/zakenpartner in Dong Van, in 't Noorden van Vietnam richting de Chinese grens. Samen hebben ze 'n pand van drie verdiepingen gehuurd. Beneden willen ze 'n Italiaans restaurant beginnen, op de tweede verdieping 'n bar en op de derde verdieping hebben ze wat kamers die ze kunnen verhuren. Ze zijn hier in Hanoi om 'n pizza-oven te kopen. Tom is 'n relaxte gast; z'n maat zegt niet zoveel, maar komt wel chill over. Het is vandaag hun laatste dag in Hanoi, daarom wil Tom perse 'n pizza eten. Hij zegt dat de pizza's van Domino's hier echt geweldig zijn. Z'n aanbod met ze mee te gaan, sla ik dan ook niet af. Als je iets niet probeert, weet je nooit hoe het is. Het is allang 19:00 geweest en de oude man van gisteren is in geen velden of wegen te bekennen. Met z'n 3en lopen we richting Hoan Kiem Lake. De maat van Tom (ik ben z'n naam vergeten) gaat ergens wat anders te eten halen. Wij bestellen ieder 'n pizza en nemen deze mee naar 'n plek waar ze ijsthee verkopen. We nemen plaats op de kleine plastic krukjes en bestellen ieder 'n ijsthee. Ik moet zeggen...'n betere pizza van Domino's in NL heb ik nog nooit gegeten. Wat 'n hoop verse beleg zit erop zeg. De vrouw van 't zaakje verkoopt ook sigaretten, dus ik bestel n pakje. Ik geef haar Đ15.000 wat zeker genoeg moet zijn. Maar nee hoor. Ze zal me wel even 'helpen'. Eerst pakt ze 'n briefje van Đ100.000 uit m'n stapeltje geld en daarna nog 1 van Đ200.000. Ik vraag haar of ze denkt dat ik net voor 't eerst in Vietnam ben aangekomen. Ik geef haar de sigaretten terug en pak m'n geld uit haar handen. Ik ben meteen klaar met de situatie, de pizza's zijn ook op, dus gaan Tom en ik weer terug naar Ibiz waar z'n maat zit. De ouwe man zit er ook en gaat naast me zitten. Deze keer is de jongere jongen er niet bij, dus communiceren is 'n stuk moeilijker. Of makkelijker; het is maar hoe je 't bekijkt, want behalve dat hij weer wat selfies van ons neemt is er helemaal geen interessant moment. Het duurt niet lang voordat hij weggaat. Gelukkig maar. Lig ik eindelijk ook weer 'ns 'n keer voor 01:00 in bed.

Maandag 14 januari 2019
Vandaag wissel ik wat geld bij de 'bank' en heb me voorgenomen om weer rond te struinen op zoek naar 'n laptop.
Dat laatste gaat niet door. Ik kom Tom en z'n zakenpartner tegen. Ze nodigen me uit om ergens koffie te gaan drinken. Tuurlijk ga ik daarin mee. Tom is zo bekend met Hanoi dat hij me elke keer weer nieuwe tentjes laat zien. Een paar uur lang zitten we in 'n klein tentje op de tweede verdieping. Het plafond is hier zo laag dat ik bijna moet kruipen om 't balkon te bereiken. De maat van Tom komt eindelijk los en spreekt zeer goed Engels. We hebben interessante gesprekken en ze nodigen me uit 'n keer bij hun op bezoek te komen. Een slaapplaats heb ik daar in ieder geval. Voor we 't weten is 't 17:30 uur. Te laat nog om voor 'n laptop te kijken. Met z'n 3en lopen we terug naar Ibiz. Hier drinken we ons laatste biertje en nemen dan afscheid.
Bij Bistro krijg ik na m'n maaltijd nog n gerecht van Adam: varkenshart. Smaakt 'n beetje naar lever. Lekker. Nog 'n paar biertjes bij Ibiz en daarmee besluit ik voor 11:00 deze dag.

Dinsdag 15 januari 2019
Slecht geslapen vannacht. Pas om 03:00 viel ik in slaap en om 11:00 was ik al weer wakker. Het is miezerig weer. Dit weerhoudt me er niet van om rustig naar de Mediamart te lopen om te kijken of ik daar m'n laptop kan kopen. Het oudere model hebben ze wel in de showroom, maar ik wil de nieuwe. Vooral omdat ze voor 't oudere model dezelfde prijs vragen als de nieuwe kost. De medewerker kijkt op de site van de concurrent waar die Đ22.690.000 kost. Als ik 'em bij hun koop hoef ik hetzelfde bedrag te betalen. Ik zeg dat ik er 'n nachtje over ga slapen.
Met Allen drink ik 'n paar biertjes bij Ibiz waarna we samen 'n hamburger gaan eten bij Rockstore. Bij Ibiz drinken we nog wat en geef ik 'n Duits stel wat tips en info over Vietnam. Hierna gaan Al en ik nog even naar Beer 2K voor 'n potje pool (ok, en nog wat biertjes).

Woensdag 16 januari 2019
Het enige wat meldenswaardig is is dat Tony gisteren bij Ibiz is ontslagen. Z'n vriendin Nhung heeft vandaag dan ook ontslag genomen. Zo blijven er weinig leuke mensen over bij dit anders zo relaxte hostel.

Donderdag 17 januari 2019
Iedere dag is 't bij Ibiz van 16:20 tot 19:00 happy hour. In plaats van Đ30.000 betaal je dan Đ20.000 voor 'n glas tap bier van 't merk 'Na Da'. Best goed biertje hoor. Danny zit er met 'n Duitse scharrel Viola genaamd. Ook Omar uit Marokko (niet de Somalische) en 'n aardig Vietnamees stel waar ik de namen niet meer van weet. Wellicht later in 1 van m'n verslagen weet ik 't weer. Niemand heeft nog gegeten en ik stel voor om met z'n allen naar Bistro te gaan. Dat willen ze wel. Hier bestellen we allemaal kleine gerechten die we met elkaar kunnen delen. Natuurlijk bestel ik de gegrilde kwartels. Dit roept bij sommigen vraagtekens op, maar zodra ze ze geproefd hebben, zijn ze 't er allemaal over eens....ze smaken heerlijk. Ik betaal de rekening, omdat ik de oudste ben en 't ook mijn idee was hier te gaan eten. Iedereen zegt dat ik de rest van de avond niet meer voor m'n bier hoef te betalen. Die staat!
We lopen terug naar Ibiz waar 't bier rijkelijk vloeit. Viola bestelt 'n 2 liter kan Na Da bier voor Đ120.000 die we met z'n allen delen. Bij ons zit 'n groep Vietnamezen waaronder 'n paar schoolgaande meisjes. Ze spreken goed Engels en van hun leer ik weer nieuwe Vietnamese woorden en hoe ik 'oude' woorden het best kan uitspreken. Plots zijn Danny en Viola zonder gedag te zeggen weg. De rest van de groep besluit om nog even 'n afzakkertje te halen bij Beer 2K. Viola is wel haar sjaal vergeten. Deze neem ik voorlopig maar in bewaring. Een medewerker van Ibiz zegt dat Viola nog wel moest betalen voor die kan bier. Deze betaal ik dan maar. Ik vind 't namelijk wel 'n goeie ruil zo'n mooie sjaal voor nog geen €5,-.

Vrijdag 18 januari 2019
Om 10:10 schrik ik wakker. Shit! Ik had om 10:00 met Viet bij Ibiz afgesproken om samen naar Mediamart te gaan zodat hij m'n laatste vragen koen vertalen. Snel schiet ik wat kleren aan en storm naar beneden. Bij de Mediamart gaat alles goed. Ik krijg de laptop zelfs voor Đ100.000 minder dan dat die op de site van de concurrent staat en waar ze hem gaan bestellen. Ik moet Đ400.000 aanbetalen en dan kan ik hem waarschijnlijk maandag ophalen. Viet en ik lopen rustig langs Hoan Kiem Lake terug. Hij vraagt of ik trek heb in koffie. Sure! Die heb ik nog niet op vandaag. We lopen door 'n klein doorgangetje tussen twee panden. Wat moeten we hier nah? Twee trappen op, langs n wasmachine en ineens staan we in 'n koffietentje. We gaan op 't balkon zitten wat uitzicht biedt op 'n deel van het meer en de brede weg waar in 2020 waarschijnlijk de Formule 1 wagens zullen racen.
Om 12:30 ben ik weer op m'n kamer. Ik wil ff 'n powernap doen en ga op m'n bed liggen. Na 4 uur word ik weer wakker. Bij Ibiz drink ik 'n ijskoffie en eet 'n Bahn Mi. Even een bodempje leggen. Met Al stap ik over op bier. Moon en Saiff komen erbij. Om 20:30 gaan we met z'n allen naar Beer 2K. Daar moet Tony draaien. Het is niet mijn muzieksmaak, maar toch doet hij het goed. Na wat biertjes en 'n potje poolbiljart haal ik op straat 6 grote gefrituurde garnalen die ik samen met Van deel.
Hierna nog 1 biertje en dan naar m'n hotel.

Zaterdag 19 januari 2019
Eten, drinken, slapen. Same same, but different.
Oh ja....van Viet hoor ik dat ik morgen al m'n laptop kan ophalen.

Zondag 20 januari 2019
Ik heb m'n alarm om 08:30 gezet. Toch kom ik er pas om 10:00 uit. Mijn god, wat ben ik moe. Het is weer miezerig weer.
Na m'n bakjes koffie loop ik opgetogen naar Mediamart. Hier is het een hele bureaucratische afhandeling van zaken, maar net voor 't middaguur ben ik toch in 't bezit van m'n oh zo gewilde laptop. Paulie blij!
Wat me nóg blijer maakt is dat vandaag 2 vrienden naar Hanoi komen voor 3 dagen. Van 15:00 tot 16:00 doe ik 'n snelle powernap. Een kleine 2 uur later zit ik naast Al 'n biertje te drinken in Beer 2k. Om 18:00 moet Vietnam voetballen en in iedere tent staat de tv aan. Net voor de aftrap komen Roel en Kim aangelopen. We begroeten elkaar hartelijk en doen 'n snel biertje hier.
Dan lopen we naar Bistro. Eerder deze week had ik Vi gevraagd of ze voor ons thuis 'n authentieke Vietnamese maaltijd kon bereiden. We bestellen 'n biertje en dan komt Vi met het eerste gerecht. Het is 'Nem Ran' (spring rolls), maar deze smaken zoveel beter dan die ik normaal vanaf t menu bestel. Ik vraag of we er 'n fles Ruou (rijstwijn) bij mogen krijgen. "Không sao." De overige gerechten worden in 'n rap tempo op tafel gezet. Het is veel en lekker. Zo eten we gefrituurde varkensmaag wat lekker zacht en luchtig is. Als de fles Ruou leeg is, komt Adam met z'n eigen Ruou voor speciale gelegenheden. In totaal drinken we hier 3 verschillende smaken van. Ik ga niet zeggen waarmee ze gemaakt zijn, want ik wil geen problemen met de dierenbescherming. Maar laat ik 't zo zeggen...alles had zo'n z'n eigen specifieke smaak en ik vind alles lekker. Na dit koningsmaal gaan we nog ff naar Beer 2K voor 'n biertje en 'n ballon. Dan houden m'n vrienden 't voor gezien. Het was 'n lange dag voor ze. Net na 12en ga ik met 'n fantastisch gevoel terug naar m'n hotel.

Maandag 21 januari 2019
Het is weer koud. Niet alleen buiten; op m'n kamer ook. Het is al 'n paar keer voorgekomen dat ik de airco als verwarming heb moeten gebruiken. De laatste tijd niet zo vaak, want 'n paar dagen na Adam's 'eel soup' ben ik weer helemaal opgeknapt.
Nah ik m'n laptop heb, besluit ik m'n nieuwe 'daypack' in te pakken. Deze heb ik als afscheidscadeau gekregen van al m'n lieve collega's die er zeker van wilden zijn dat ik niet meer terugkom. Deze rugtas heeft 'n apart vak waar de laptop precies inpast. De meest belangrijke zaken gaan in de overige vakken. Hij is zo ruim dat die meteen 30 kg. weegt. Om te kijken hoe comfortabel hij draagt, hang ik hem om en gan naar buiten. Ik loop 'n tijdje rond en moet zeggen dat, ondanks 't gewicht, ik een uitstekende en fijn dragende rugtas heb gekregen. Dankkkk, lieve mensen!
Gisteren was Allen z'n net aangeschafte Zippo vergeten. Deze had ik ook maar in bewaring genomen. Ik zie hem zitten bij Beer 2K en geef hem z'n aansteker terug. Hierna ga ik naar m'n kamer om alle spullen op te ruimen die uit m'n vorige rugzak zijn gekomen en die ik niet direct nodig heb.
Na 't avondeten kijk ik of er nog wat actie is bij Beer 2K. Ik drink twee biertjes en merk dat er weinig spannends gebeurt. Weer 'n vroeg avondje dus.

Dinsdag 22 januari 2019
Zoals ik ons nieuwe jaar zonder schulden in wilde gaan, zo wil ik ook zonder schulden Tet (dit jaar het jaar van 't varken) ingaan.
Bij de bank wissel ik €500,- om in Đ13.150.000 en ben in 1 klap meteen weer miljonair. Aan de eigenaresse van 't hotel vraag ik of ze één dezer dagen de rekening voor me wilt opmaken.
Van Roel krijg in 'n berichtje of ik vanavond wat met ze wil gaan drinken en eten. Of course! Later hoor ik wel wat we gaan afspreken. Om 17:00 bestel ik bij Bistro 'n biertje. Dan appt Kim me of ik naar hun toe wil komen. Ze zitten bij Pasteur Street Brewing Co. vlakbij hun hotel. Die bevindt zich weer in dezelfde straat waar de katholieke kerk staat. Die ken ik wel. Op m'n gemak loop ik daar naartoe. We drinken een wit-biertje wat bijzonder goed smaakt. Het is uiteraard weer vet gezellig en ze vragen me of ik van sushi hou. Vast 'n retorische vraag, want ik ken niemand die níet van sushi houdt. Na 't biertje lopen we gezamenlijk door Nhà Chung street naar 'Mirai sushi & sake' restaurant. Bij 't binnenkomen zie ik dat 't niveau hier 'n paar klasse hoger is dan bij de tentjes waar ik normaliter eet. Het bestellen laat ik aan Kim over, want ik laat me graag verassen. De eerste gerechten bestaan uit heerlijk smakende sushi. Voor 't tweede gedeelte bestelt ze 'hot pot'. Ook deze is zeer lekker. Na deze verwennerij besluiten we nog 'n laatste drankje te doen op het dakterras van hun hotel. Hiervoor laten ze me nog even hun kamer zien. "Ôi xôi ôi!" Het enige wat hier mist is 'n keukentje anders had je hier kunnen wonen. Wat 'n grote en luxe afgewerkte kamer. En dat kingsize bed....daar kan je met 6 mensen verstoppertje in spelen haha. Hierna lopen we de trap op naar 't dakterras. De inrichting van 't binnen gedeelte doet me denken aan 'n glij-huis; pluche, rood licht en kitsch. Ik voel me meteen thuis ghehe. Buiten heb ik 'n mooi uitzicht. Links zie ik de katholieke kerk en als ik rustig naar rechts draai zie ik achtereenvolgens de verlichting van 't hotel (wat tegenover mijn hotel staat), de 2 nieuwe woontorens (Căn hộ tại Mipec) met hun verlichting aan de rivierkade en verder nog wat mooi verlichte wolkenkrabbers. Kim vindt 't maar fris buiten, dus drinken we onze cocktail maar binnen op. Alle drie vinden we 't naar niks smaken. We vragen de barkeeper of er nog 'n shot vodka in onze drankjes mogen. Dat doet hij en als Kim de rekening krijgt, ziet ze dat deze geeneens berekend zijn. Dat is nah nog 'ns netjes. Een kwartier voor middernacht worden we vriendelijk doch dringend verzocht te vertrekken. Ik neem afscheid van deze twee kanjers en loop rustig naar m'n eigen paleis.

Woensdag 23 januari 2019
Bij de receptie betaal ik de rekening van m'n kamer voor de maand januari. Ik ben meteen weer miljonair-af.
Met Roel spreek ik af dat we voor de laatste keer wat gaan drinken met z'n 3en. Dit is hun laatste dag en Kim wil graag rond 19:00 'n 10-gangen diner nuttigen met d'r vriendje. 's Avonds zullen ze naar Parijs vliegen. We spreken af bij Ibiz. Rond de klok van 6 drinken we hier 'n biertje. Voor de volgende besluiten we die bij Bistro te gaan drinken. Roel lust ook nog wel wat Ruou. Zo gezegd, zo gedikkiedaan. Ik bestel 3 biertjes en 'n fles Ruou met 3 borrelglaasjes. Als de drank op tafel staat, komt Vi meteen 'n gerechtje op tafel zetten. Het lijkt wel bloedworst in kleine stukjes gesneden. "Adam heeft dit gemaakt.", zegt ze. We vinden 't alle drie lekker. Nog geen minuut later verschijnt er 'n bord op tafel met 'n hele gebakken vis. Ook deze vindt gretig aftrek bij ons. "Met zulk eten hoef ik geen 10-gangen diner meer.", zegt Kim. Roel geeft haar gelijk. We besluiten er nog 'n barbecuetje tegenaan te gooien met diverse gerechten hiervoor op. Als we hier halverwege mee zijn, komt de politie weer 'ns kijken of ze nog wat tafeltjes en/of stoeltjes in beslag kunnen nemen. Snel wordt alles weer in 't steegje gezet. Zo, dit hebben Roel en Kim dan ook 'ns 'n keer meegemaakt. Zodra de popo voorbij is gereden, wordt alles weer terug op straat gezet en hervatten we de maaltijd. Als alles op is, nemen Roel en Kim afscheid van Adam en Vi en bedanken hun hartelijk. Ook bedanken ze alle personeelsleden en drukken iedereen 'n leuke fooi in hun handen. Bij Ibiz bestellen ze 'n taxi waarmee ze hun bagage uit hun hotel gaan halen en die hun vervolgens naar Nội Bài airport brengt. Tijdens 't wachten doen we nog 1 biertje en dan is 't tijd om afscheid te nemen. Wat ben ik bevoorrecht zo'n fijne en intense tijd met hun door te hebben mogen brengen. De avond sluit ik af met 'n paar biertjes en 'n paar spelletjes pool bij Beer 2K.

Donderdag 24 januari 2019
Ik vind dat 't weer de hoogste tijd is een nieuw verslag te schrijven. Met m'n laptop installeer ik me op 1 van de kussentjes voor de deur van Ibiz. Ik kijk nog even naar m'n vorige verslag en kom er tot m'n grote schrik achter dat deze maar voor 'n piepklein gedeelte is geplaatst. Vreemd, want in de bevestigingsmail staat wel 't complete verslag. Ik probeer 't met wat knip- en plakwerk nogmaals, maar weer eindigt m'n verslag op 19 december. Wat ik ook probeer, niks lukt. Dan heeft 't ook geen zin met een vervolg te beginnen. Ik schrijf 'n mailtje naar de site en zie wel met welke oplossing ze komen.
Nadat ik m'n spullen heb opgeborgen, raak ik aan de praat met Chill (FR) en Caroline (N). Een leuk stel en ik merk meteen dat Caroline en ik op dezelfde golflengte zitten. Net als ik is ze in voor nieuwe dingen. Zoals 't eten van gebraden kwartels. Daarom breng ik ze naar Bistro waar ze samen plaats nemen aan 'n tafeltje. Ik loop nog even verder 't straatje in, want ik moet nog wat ophalen bij de apotheek. Bij terugkomst neem ik plaats aan 'n tafeltje vanwaar ik het Vietnamese voetbalteam kan zien spelen op de tv aan de overkant. Ik heb niet zo'n trek en drink 'n paar biertjes om 't hongergevoel op te wekken. Als ik 't stel vraag hoe de kwartels en de kikkers smaken, lachen ze en zeggen:"Fantastisch!" Ik bestel nog 'n biertje en kijk de eerste helft af. Dan ga ik bij Ibiz zitten. Na 'n tijdje komen ze bij me zitten. We praten wat meer en besluiten dan naar Beer 2K te gaan. De tent zit stampensvol en we weten nog net 'n klein tafeltje te bemachtigen. Iedereen is hier voor 't voetbal. Als de wedstrijd is afgelopen (helaas heeft Vietnam verloren) stroomt de zaak leeg. Wij nemen plaats aan 'n ruimere tafel en bestellen bier. Caroline heeft ook wel trek in 'n borrel, dus bestellen we er 3 tequila bij. Het is zeer gezellig. Zo gezellig dat Caroline 'n beetje misselijk wordt. Ik stel haar op d'r gemak, betaal snel de rekening en samen met Chill begeleiden we haar naar buiten voor wat frisse lucht. Rustig slenteren we 50 meter naar Ibiz waar we buiten gaan zitten. Caroline zegt dat ze tóch 'n topavond heeft gehad. Maar nah gaat ze lekker slapen. We nemen afscheid en dan volg ik haar voorbeeld.

Vrijdag 25 januari 2019
Om 06:00 word ik wakker en ik voel me compleet uitgerust. Ik kan me niet voorstellen dat mijn dag nah al begint, dus ik draai me toch nog 'n keer om. Als ik voor de tweede keer wakker word is het 13:00 uur. Laat ik er nah maar wel uitkomen.
Van de helpdesk, waar ik m'n blogs op plaats, heb ik antwoord op m'n mail gekregen. In m'n eerste verslag (geschreven op m'n telefoon) stond 'n smiley. En dat pakt deze site dus niet. Conclusie: smiley verwijderen en alles vanaf de 19de opnieuw uploaden. Dit wil ik bij Ibiz gaan doen. Maar dat feest gaat voorlopig niet door. Caroline komt bij me zitten en we praten weer over van alles. Wat 'n leuk wijf. Later voegt Chill zich bij ons. Rond een uur of 5 zullen ze vertrekken om met 'n bus naar Laos te reizen. Daarom wil Caroline nog even snel 'n powernap op de bank in de lobby doen. Dit geeft mij de kans m'n blog opnieuw te proberen te posten. En ja hoor, om 16:15 staat die er in z'n geheel op. Yeeeejjjjj!
Een kwartier later worden Chill en Caroline opgehaald. We nemen hartelijk afscheid, maar niet voordat ik haar gegevens heb gekregen. Snel loop ik naar de bank om wat geld te wisselen. De kans is groot dat tijdens de week van Tet banken dicht zijn en dat geldautomaten leeg zijn. Zo heb ik in ieder geval cash om aan m'n eerste levensbehoeften te voldoen.
Hierna ga ik naar de Pirate Bar. Ik liep hier 3 jaar geleden al steeds langs en deze maand weer, maar heb er nog nooit wat gedronken. Terwijl de eigenaresse altijd zo vriendelijk is tegen me. Ik drink hier 2 biertjes en ga dan naar Factory47 voor 'n hamburger. De vrouwelijke manager vraagt wanneer ik weer 'ns kom draaien.
Als ik weer bij Ibiz ga zitten, komt er 'n grote groep Vietnamese jongens van rond de 25 jaar aan. Ik schat dat 't er zo'n 40 tot 50 zijn. Ze gaan allemaal in en buiten de pub aan de overkant zitten. Hier is duidelijk iets aan de hand, want ze bestellen niks en de sfeer daar is grimmig. Het ligt voor de hand dat ze op zoek naar iemand zijn. De politie verschijnt na 'n tijdje, maar 't enige wat die (kunnen) doen is foto's van de jongeren maken. Na zo'n anderhalf uur vertrekt de groep weer. Ik zal niet zeggen 'onverrichter zake', want ze hebben zeker indruk gemaakt op wie dan ook ze indruk op moesten maken.

Zaterdag 26 januari 2019
Vandaag beantwoord ik wat mailtjes. Ook heb ik eindelijk contact met de vrouwelijke ex-manager van Camellia4 hotel waar ik 3 jaar geleden verbleef. We spreken af in de namiddag ergens wat te gaan drinken. Maar net voordat 't zover is, appt ze me dat ze verhinderd is. No worries. Story of my life hahaha. Niet dat dit zo interessant is, maar voor de rest gebeurt er ook helemaal niks wat 't vermelden waard is.

Zondag 27 januari 2019
Voor mijn doen ben ik lekker vroeg wakker. 10:00 uur. Het kan niet anders dat dit 'n productieve dag gaat worden. Na m'n koffie en ontbijt klap ik bij Ibiz m'n laptop open en begin met 't transformeren van mijn aantekeningen tot echte verhalen. Ik zet m'n koptelefoon op m'n harses en luister naar lekkere DJ setjes. Ik ga bijzonder lekker en typ de komende uren flink door. Tot 18:30 uur. Dan komt Moon aan. Hij is de afgelopen 2 dagen in Cao Bang geweest en heeft 'n cadeautje voor me meegenomen. Het is 'n trui die me nét te klein is. Maar toch bedank ik hem. We drinken samen 'n paar biertjes en dan gaat hij weg. Ik moet ook ff wat eten. Om 21:40 ga ik weer verder met typen. Koptelefoon op en ik zit er weer lekker in.
Van (m'n kleine broertje) komt langs en nodigt me uit morgen bij zijn vader te komen eten. Het is dan 'n speciale dag (Ông Táo) waarop overleden voorouders en familieleden worden geëerd. Dit gebeurt onder andere door 't verbranden van ghostmoney (nep geld in verschillende valuta) en/of luxe artikelen zoals sieraden, goudklompjes, iPhones, (merk)kleding allemaal gemaakt van papier of karton. Natuurlijk neem ik z'n uitnodiging aan. Dan verdwijnt hij weer en kan ik verder met typen. Dit doe ik tot 00:30 uur. Best 'n productieve dag, denk ik zo.

Maandag 27 januari 2019
Ik heb m'n alarm om 10:00 gezet. Voor 't eerst schijnt de zon echt. Gisteren heb ik met Van om 14:00 bij Ibiz afgesproken. Genoeg tijd voor koffie, ghostmoney e.d. te kopen en om me op te frissen, lijkt me.
Als ik koffie zit te drinken, loopt er 'n straatverkoopster langs die enveloppen verkoopt waarin met Tet 'lucky money' (Li xi) gestopt wordt voor de kinderen. Ik koop 'n paar pakjes van haar. Na m'n koffie wandel ik naar Hang Ma street waar zich alle decoratiewinkels bevinden. Er is hier keuze genoeg en ik hoef niet veel tijd te besteden om wierrook, ghostmoney en 'n pakket met papieren luxe artikelen te kopen. Ik zie zelfs 'n zaakje waar ze echte pauwenveren verkopen. Dat komt mooi uit; die van mij die op m'n hoed zat, was ik op Schiphol verloren. Daar koop ik er ook 1 van. In de straat van m'n hotel koop ik 'n blikje sigaretten voor Van en 'n flesje drank voor zijn vader.
Op m'n kamer fris ik me op, kleed me om en ga naar Ibiz. Van zit daar al. Sham zit bij hem. Die wordt ook door Van uitgenodigd. Pas rond 17:00 nemen we 'n taxi naar Van's huis. Zijn vader is 'n paar jaar ouder dan mijn pa en net als hem erg aardig en intelligent. Het gezelschap wordt vergroot met 2 Vietnamese vriendinnen van Van en 'n Koreaanse jongen. De tafel wordt vol gezet met allerlei verschillende gerechten. We kunnen beginnen met eten. Alles smaakt heerlijk, maar niemand krijgt de kans er veel van te eten. Sham zit me 'n partij te schransen. "Je vindt 't nogal lekker, hè?", vraag ik hem. "Ik heb de hele dag nog niks gegeten, maar alleen maar zitten blowen.", is zijn antwoord. Ik heb nog nooit 'n tafel zo vol met eten in zo'n korte tijd leeggemaakt zien worden.
Op de bovenste verdieping van 't huis brand ik bij 't altaar van Van's voorouders wierrook. Hierna gaan we naar de voorkant van z'n huis en aan de rand van de weg verbranden we de spullen die ik vandaag speciaal voor deze gelegenheid heb gekocht. De twee meisjes en Koreaanse jongen gaan weg. Wij ook. Ik bedank de vader van Van hartelijk voor z'n gastvrijheid en 't heerlijke eten wat hij heeft gemaakt. Met z'n 3en nemen we weer 'n taxi terug naar 't Old Quarter. Sham gaat er meteen vandoor. Van en ik drinken nog 2 biertjes bij Ibiz en dan gaat hij ook weg. Ik ga naar m'n kamer waar ik me omkleed en m'n laptop pak. Bij Ibiz ga ik nog 2 uur verder met m'n verslag. Zo schiet ik lekker op. Ik zit de laatste dagen tijdens 't schrijven helemaal in de 'zone'. Dan is 't sluitingstijd bij Ibiz. Maar ik zit er nog zo in; ik wil helemaal niet kappen. Ik loop naar Beer 2K. Daar is 't lekker rustig en kan ik ongestoord verder schrijven. De eigenaar komt me nog wel vragen of ik 'n keer met hem mee wil naar z'n atelier waar hij schilderijen maakt. Da's goed. Om 01:00 ben ik goed bij met m'n typ werk en ga naar m'n kamer.

Dinsdag 29 januari 2019
Nadat koffie me weer in 't land der levenden heeft gebracht, haal ik 'n sappie, 'n Bahn Mi en ga bij Ibiz zitten. Vandaag wil ik kijken of ik m'n verslag kan afmaken. Terwijl ik hiermee bezig ben, komt er 'n Koreaan aan en vraagt of hij wat foto's van me mag maken. Waarom zal ik nah ineens "Nee." zeggen? Dus ben ik voor moment aan 't multitasken; schrijver en fotomodel haha. Wanneer ik om 18:45 stop met typen staat de tekst er tot 28 januari helemaal in.
Ik doe wat boodschappen en bij de Pirate bar bestel ik 'n White Russian. Op m'n bank app zie ik dat er geld is gestort. Morgen wat bankzaken regelen dus. Bij Ibiz neem ik nog 'n Bahn Mi en bestel 'n biertje. Later komt Van bij me zitten. Marco (MEX) voegt zich bij ons. Minh (die bij Beer 2K werkt) komt er ook bij. Ik bestel 'n kan van 2 liter Na Da die we delen. Om 23:30 besluiten we nog ff naar Beer 2K te gaan. "Nog 1 biertje daar.", zeg ik. Ja, ja....1 biertje....ik denk dat we die allemaal wel kennen. Er is kennelijk 'n groot feest geweest, dus is 't 'n rommeltje in de zaak. Toch vinden we 'n tafeltje waar we plaats aan nemen. Terwijl Van en Marco een gesprek voeren, vraag ik aan 'n jongen, die aan 't poolen is, of hij later 'n potje met mij wil spelen. Ik zie dat hij 't behoorlijk goed kan en zeg dat hij behoorlijk mooie shots maakt. Hij zegt dat hij vroeger voor geld speelde en vindt 't goed dat wij later 'n spelletje doen. Interessant.....misschien kan ik nog e.e.a. van hem leren. Zodra hij klaar is met z'n spel maken we de tafel gereed en beginnen wij. Hij schiet inderdaad een paar ballen mooi in de pockets. Hier steek ik zeker wat van op. Het leuke van mijn pool spel is dat ik de meest simpele ballen niet in de pockets kan schieten. Al liggen ze ervoor, op één of andere manier weet ik ze er niet in te krijgen. Maar aan de andere kant, de meest moeilijke ballen, die haast onmogelijk lijken, weet ik toch 9 van de 10 keer mee te scoren. Het is dan ook op deze manier dat ik hem versla. "Mooie wedstrijd.", zeggen we tegen elkaar.
Ondertussen hebben Van en Marco gezelschap gekregen van 'n meisje. Ze is erg vrolijk en praat er lustig op los. Van zet wat muziek uit de jaren '60/'70 op en 't meisje trekt me de dansvloer op. We hebben de grootste lol. Na 'n tijdje komt haar vriendje binnen. Die is zo tam als een aap en gaat ergens op 'n bankje liggen. De eigenaar van Beer 2K (Thê Ahn) zet ons tafeltje weer vol met allerlei gerechten en 'n grote kom Ruou. '1 biertje'....zie je nah wat ik bedoel? Hahaha. Het gaat niet helemaal lekker met die jongen, dus Marco en Minh brengen hem naar boven waar 'n dorm is. Het meisje blijft nog even hangen en gaat dan rond 02:30 ook naar boven. Dit is 't sein dat wij ook de rekening betalen en gaan slapen.