Terug naar Hanoi (deel 2)

Volgens mij is er met t plaatsen van t vorige verslag iets mis gegaan. Ik zie dat er niks meer staat vanaf woensdag 19 december terwijl ik toch t bloed onder mn nagels heb zitten tikken tot en met 30 december.
Daarom dus nah deel 2 van "Terug naar Hanoi". Hopelijk lukt t deze keer wel.
Terwijl jullie dit lezen, kan ik weer rustig n nieuw verslag schrijven.




Woensdag 19 december 2018
Nadat ik ben opgestaan, loop ik naar beneden en vraag of ik n kamer aan de voorkant mag. Dat kan. En wel 1 die iets kleiner is en daarom 50.000 Dong per nacht goedkoper is. Scheelt toch weer 2 euro haha. En 2 trappen minder lopen. Nadat ik mn spullen in de andere kamer heb gebracht, ga ik naar buiten. Ik loop weer naar Hoan Kiem Lake. T kan toch potverdikkie niet zo zijn dat hier geen kretek meer te krijgen is? Uiteindelijk wint de aanhouder en ik vind n vrouw die me n slof Gudang Garam verkoopt. ZIjn wel iets duurder dan de laatste keer, maar Paulie blij. :D Vlakbij t hotel koop ik n heerlijke Bahn Mi, t warme broodje met pate, worst, spek en groente. Hier raak ik aan de praat met 2 gasten en n meisje die alle 3 in Japan als Engels leraar werken. Het meisje is 31 jaar en komt uit Californie. We praten wat en na verloop van tijd neem ik afscheid. Ik heb bij Bistro met Matthias en Chris uit Duitsland afgesproken. We hebben elkaar ontmoet tijdens de tweede vlucht naar Hanoi. Het is gezellig met ze en na verloop van tijd komt de Californische tjik met 1 van de gasten bij ons zitten. Het is vet gezellig. Zo gezellig dat ik samen met t meisje en die gast tot n uur of 2 op stap ga.

Donderdag 20 december 2018
Overdag kijk ik voor n locale simkaart voor mn telefoon. Wat voor simkaart ik ook prober, mn foon blijft om n pincode vragen. Kennelijk moet ik dus eerst vanuit t buitenland n gesprek voeren van minstens 7 minute en dan pas is mn foon simlockvrij en kan ik n locale sim gebruiken. Dat ga ik later wel doen.
Twee deuren naast mn hotel bevindt zich n hostel Ibiz genaamd. Ik ga hier ff buiten zitten en kom in contact met Sojol uit Bangladesh. Sojol is manager van n restaurant en woont hier al twee jaar. Hij spreekt vloeiend Vietnamees. Erg aardige gast die iedereen schijnt te kennen.
Om n uurtje of 5 begeef ik me naar Bistro waar Kamil en Maria uit Polen bij me aanschuiven. Aardig stel en Kamil heeft zelf al veel gereisd waardoor hij heel goed Engels spreekt. We hebben n leuke tijd en ik geef ze de website (travelagenthanoi.com) van n Engelse vriend hier bij wie ze wellicht n Halong Bay trip kunnen boeken. Kamil haalt n zakflacon met Poolse wodka tevoorschijn die we samen met Adam leegdrinken.

Vrijdag 21 december 2018
Als ik n rondje door de buurt loop, sta ik ineens bij n zaakje voor de deur met de opvallende naam "La Haya". He, wacht ns even? Is dit niet de zaak van die Vietnamese vrouw die ik heb leren kennen bij haar loempiakraam bij de AH Elandstraat in Den Haag? De vrouw komt naar me toe en jawellllll…..ze spreekt me in t Nederlands aan, omdat ze me nog herkent. Na ff met elkaar gesproken te hebben, neem ik afscheid.
's Avonds zit ik bij Bistro en koop van n straatverkoopster "trung vit lon" oftewel een gekookt eenden-ei. Nadat ik em op heb, vraagt de jongen van t restaurant wat ik ervoor betaald heb. Natuurlijk veel meer dan wat n Vietnamees ervoor hoeft te betalen, maja...daar zit ik dan wat minder mee. Hij niet. Als de vrouw weer langsloopt, vraagt hij haar waarom ze me zoveel laat betalen. Voordat de discussie uit de hand loopt, zeg ik dat t geen probleem is. De vrouw vervolgt haar weg, maar toch kan de jongen dit niet uit zn hoofd zetten. Als Vi arriveert vertelt hij het gebeuren. Vi komt naar me toe en zegt:"Als je zo van "trung vit lon" houdt, neem ik zondag wel thuisgemaakte voor je mee."
Als ik 's avonds weer op mn hotelkamer kom, bel ik met n vriendin in Nederland. De 7 minuten worden er 17; als die simkaart morgen nah nog niet werkt…….

Zaterdag 22 december 2018
Gelukkig! De locale simkaart doet t.
Bij Rockstore eet ik n club sandwich en drink n passievrucht sappie. Naast me zit Chris uit Ierland. Hij werkt als Engels leraar in China en is hier n week op vakantie. Hij vertelt me dat er in China ook veel vraag is naar Engels leraren. Het is t overwegen waard, maar nah nog niet.

Zondag 23 december 2018
Bij Bistro krijg ik van Vi n grote kom met 3 eenden-eieren, spinazie en knoflook alles in wat kookvocht. Jezusopeenjetski! Das lekker zeg. Er gaat niks boven lokaal, thuisgemaakt eten. Nadat ik uitgegeten ben, bedank ik haar en Adam. Ze vraagt of ik morgen n uurtje Engelse les wil geven op de medische universiteit. Tuurlijk doe ik dat. Altijd handig die ervaring. We spreken af dat ik daar om 09:30 uur zal zijn.
Kamil en Maria komen weer bij me zitten. Ze komen net terug uit Halong Bay en hebben deze trip bij Simon geboekt. Ze zijn laaiend enthousiast. Daar moet natuurlijk op gedronken worden dus Kamil haalt de Poolse wodka weer tevoorschijn. Het is hier ook hun laatste avond, dus redenen genoeg om te drinken.

Maandag 24 december 2018
Om 07:30 uur verstoort de wekker ruw mn nachtrust. Ik kleed me aan en buiten drink ik koffie. Als ik genoeg wakker ben, neem ik n "Grab" motortaxi. Eigenlijk n "Uber" van de motortaxi hier.
Ik kom mooi op tijd aan op de univeristeit. Buiten t leslokaal legt Vi me uit wat zo'n beetje de bedoeling is. Een paar woorden herhalen die betrekking op kerstmis hebben, informele gesprekken voeren en tot slot wat spelletjes doen. Het is n leuke groep teenagers. De een is wat enthousiaster dan de ander, maar dat mag de pret niet drukken. Na de les moet natuurlijk iedereen met me op de foto. Hierna neem ik weer n "Grab" terug naar t Old Quarter. Ik koop n Bahn Mi en ga hierna buiten bij Ibiz zitten. Hier schrijf ik alles in n schrift wat ik me nog kan herinneren sinds ik uit Nederland vertrokken ben.
's Middags bezoek ik de juwelier waarvan ik weet dat je hier geld kan wisselen. Dat kan dus nog steeds. Ik loop naar achteren, pak de trap naar de 2de etage en jawel hoor, daar sta ik weer in n compleet bankfiliaal, maar die vast niet over de benodigde vergunningen beschikt haha. Zonder moeite wordt het biljet van 500 euro geaccepteerd.
Van Vi krijg ik 's avonds weer n speciaal gerecht: n grote bol kleefrijst gevuld met stukjes zoete aardappel, vlees en groente. Lekkah heur!
Dr is weinig actie vanavond. De politie is al n paar dagen niet langs geweest om tafeltjes en stoeltjes (die op straat staan) in beslag te nemen, ook zie ik geen ruzie's en/of vechtpartijen tussen Vietnamezen, tis n beetje tammetjes. Ik besluit om na n toiletbezoek er vandoor te gaan.
Net als ik wil betalen, douwt Adam me n bordje met n stuk taart erop in mn handen. "Huh?", vraag ik aan Vi. "Wie is er jarig dan?" Ze antwoordt:"Adam!" "Waarom heb je me dat dan vandaag niet verteld?" "Ach, hij houdt er niet zo van." De taart smaakt goed, terwijl ik helemaal geen taartenman ben. Kuddo's! Ik zeg tegen Adam dat we toch moeten toosten op zn Bday. "Ik betaal", zeg ik. Maar dat vindt Adam niet goed. Hij pakt de fles jenever die hij van me gekregen heeft en schenkt voor ons in. Cheers! Naast me zitten Shane (UK) en Angie (Zuid Afrika). Shane praat met zo'n plat Lancashire-accent dat ik af en toe moeite heb em te verstaan. Angie heeft zelfs n kleine tijd in Den Haag gewoond. Ik ga echt niks zeggen over n kleine wereld. Adam schenkt de volgende ronde ook voor hun in. Na n tijdje stappen we over op "ruou", de Vietnamese rijstwijn. Adam haalt n grote glazen pot tevoorschijn met ruou. Hij vraagt me:"Do you know this?" terwijl hij er 1 van de vele "bloemetjes" uithaalt. Dat ziet er bekend uit. "Is this the opium plant?", vraag ik hem. Yep, opiumpoppies dus. Shane krijgt bijna n rolberoertje. "Ik ga echt geen opium gebruiken, hoor!", zegt hij. "Ga je ook niet.", zeg ik hem. "De ruou krijgt alleen de smaak van de plant. Hij heeft daar nog zo'n pot met n cobra erin….als je die drinkt, drink je toch ook geen slang op?" Dat stelt em wat meer gerust. Persoonlijk vind ik t wel n lekkere smaak hebben. Hierna krijgen we nog n paar glazen whiskey en om 1 uur maken we er n eind van. Ik zeg: alsnog n mooie avond!

Dinsdag 25 december 2018
Als ik mn kamer verlaat, zie ik de dames (die de kamers altijd zo netjes bijhouden) in de kamer naast me. Deze is net ff wat groter dan die waar ik nah in slaap en heeft zelfs n kleding- en koelkast. Beneden vraag ik aan de eigenaresse van t hotel of de prijs van deze kamer t zelfde is als die van mij. Dat is zo. Ik vraag of t mogelijk is dat ik dan hier mn intrek in kan nemen. En dat kan. Happy days! Ik loop de 8 trappen weer naar boven en met de dames verhuis ik mn spullen naar mn nieuwe onderkomen.
Na mn ontbijt/lunch kom ik op straat Santosh uit India tegen. Met hem heb ik al eerder kennis gemaakt bij Ibiz. We spreken voor later af bij Bistro. Als ik daar aan de eind van de middag plaatsneem, krijg ik van Vi weer wat nieuws voorgeschoteld. N kom rijst en n grotere kom met tofu, stukjes bakbanaan, vlees en diverse groenten. Op t dienblad staat ook n kop koffie. Ik prober de diverse smaken thuis te brengen, maar dat lukt me niet. Het vlees is zeer mals en heeft n precies goed spekrandje. En die ene soort groente heb ik nog nooit gegeten. Maar wat is dat lekker, zeg. Als ik alles op heb, begin ik aan de koffie. Vi had me eerder beloofd dat ik n echt goeie kop koffie van dr zou krijgen. Nah, dat heeft ze niet gelogen. Wat n verwennerij! Feest voor mn smaakpapillen. Als ik t dienblad naar binnen breng, vraag ik aan Vi wat t vlees en de groente was. Het vlees bleek varkenswangen te zijn (die lang gestoofd zijn) en de groente was Sarsaparilla.
Santosh komt bij me zitten en niet veel later arriveren Shane en Angie ook. Die hebben uit Engeland n fles sterke drank meegenomen. T lijkt wel n likeur, maar is wel sterker dan de gebruikelijke 20%. Wel lekker. Het lijkt wel of ik vloeibare suikerspinnen drink. Adam en Vi drinken ook wat mee. Als de fles leeg is, nemen we nog n paar wodkaatjes. Net na middernacht nemen we afscheid van elkaar en hiermee komt kerst ten einde.

Woensdag 26 december 2018
Voor t eerst heb ik wat minder goed geslapen. Om 07:15 uur gaat mn wekker. Ik word rustig wakker en maak me klaar om naar de universiteit te gaan. Eerst koffie buiten. De chauffeur die me 2 dagen geleden heeft gebracht, brengt me nah weer. Echt les geven doe ik vandaag niet. Het is meer met verschillende studenten luisteren en praten. Ik krijg zelfs n cadeautje; n toegangskaartje voor de Heinken Countdown Party op 31 december. Op t laatst doen we n spel met ballonnen. De bedoeling is de ballon tussen 2 personen te houden zonder je handen te gebruiken. Die moeten dan zijdelings naar de andere kant van t lokaal lopen en weer terug. Dan moeten ze ballon laten klappen wederom zonder de handen te gebruiken. Iedereen heeft de grootste lol en helemaal als ik als laatste aan de beurt ben. Speciaal voor mij hebben ze t allerkleinste meisje als partner uitgezocht. Om de situatie niet al te ongemakkelijk te maken, draai ik me om zodat ik met mn rug naar dr toe sta. T werkt ook nog, want binnen no-time schuifelen we door t klaslokaal. Nah die ballon nog stuk zien te krijgen. T meisje duwt en duwt maar tegen die ballon, maar stuk krijgen ho maar. Uiteindelijk pak ik dr armen maar en met n ferme ruk trek ik dat arme kind bijna dwars door me heen. Mission accomplished...de ballon is stuk; t meisje gelukkig net niet. Voordat de les is afgelopen vragen de studenten me om vrijdag na de les met ze te gaan koken. Dat lijkt me leuk.
Terug in t Old Quarter word ik geappt door Shane. Of ik Angie's laptop voor 3 dagen wil lenen wanneer zij naar Sapa zijn. Graag! Misschien kan ik dan verder gaan met studeren. 's Avonds bij Bistro ontmoet ik t stel. Ze gaan er al vroeg vandoor, omdat ze vanavond al met de bus naar Sapa gaan. Van Angie krijg ik haar laptop. Nadat ze zijn vertrokken, drink ik nog n biertje en hou t dan ook hier voor gezien. Ik ga nog ff buiten bij Ibiz voor de deur zitten. Hier maak ik kennis met Danny (Colombia) en 2 broers van Sojol (die nah weer terug in Bangladesh is). Met deze relaxte gasten drink ik wat biertjes, maar zorg dat ik voor middernacht in mn nest lig. Morgen wil ik aan de studie.

Donderdag 27 december 2018
Vannacht heb ik slecht geslapen. Ik hoest de longen uit me lijf. Tot 12:00 blijf ik in bed en ga dan de straat op voor ontbijt. Koffie bij t ene zaakje, Bahn Mi en n passievruchtsap bij de andere. Op de terugweg naar t hotel koop ik Ibuprofen. Dit neem ik op mn kamer met wat paracetamol in.
Ik open Angie's tas met de laptop erin. Wat ik zie staat me niet aan. De laptop heeft ze in Thailand gekocht en de stekkers die ze daar gebruiken passen niet in de stopcontacten hier. Ik kijk mn eigen verloopstekkers na, maar helaas.....die lossen t probleem ook niet op. Dat wordt dus niet studeren. Ik weet dat, zodra ik n module start, ik maar n gelimiteerde tijd heb deze af te maken. Ik heb dus echt n computer nodig die ik langer nodig heb dan n dag.
Met n berichtje bereid ik Vi alvast voor dat, mocht ik me morgen niet beter voelen, ik niet naar de universiteit kom.
Om 17:00 loop ik naar Factory47. Die hebben de laatste 3 jaar hun WiFi password niet veranderd, want mn foon heeft meteen verbinding. Ik eet wat en loop daarna nog ff langs Ibiz. Met Santosh en Danny drink ik n biertje en ga dan naar bed.

Vrijdag 28 december 2018
Om 12:00 word ik wakker na n redelijke nachtrust. Vi heeft me n berichtje gestuurd dat ze mn afwezigheid aan de studenten heeft verklaard. Het heeft de hele nacht geregend en t ziet er niet naar uit dat t snel gaat opklaren. De temperatuur is ook flink gedaald. Tis zelfs koud in mn kamer. Ik ga naar buiten voor ontbijt en mn dagelijkse portie vloeibare vitamines. Hierna ga ik naar mn kamer waar ik n heel stuk van mn reisverslag in mekaar tik op Angie's laptop.
Het is al donker als ik hiermee stop. Ben nog lang niet klaar, maar moet wel ff wat eten. Een paar panden verder zit Xupito Bar. Dit Mexicaans georiënteerd restaurant is van dezelfde eigenaar van Rockstore restaurant. Ik neem plaats naast Matthew en Miriama uit Nieuw Zeeland. Miriama is half Maori en half Joods. We hebben genoeg om over te praten en dat doen we dan ook. Wat n ongelooflijke klik hebben we. Hele goeie energie die we delen. Ik bestel n portie calamares die we delen. Miriama vraagt Matthew of die n foto van ons wilt nemen. Dan nemen we afscheid en gaat t stel weg. Ik bestel n pizza, n biertje en ga dan naar t toilet. Als ik terugkom, zitten er 2 Vietnamese gasten en n meisje bij me. Die laatste is zo tam als n aap. Dat, haar beperkte Engels en dr handtastelijkheden maken t tot n ongemakkelijke situatie. Ik eet snel mn pizza op en neem dan afscheid.

Zaterdag 29 december 2018
Eindelijk heb ik weer goed geslapen. Ik voel me desondanks nog steeds moe en lijk t maar niet warm te kunnen krijgen. Nadat ik ontbeten heb, ga ik verder met mn verslag.
's Avonds ga ik weer naar Xupito. Lekker dichtbij. De elektrische kacheltjes, die staan te loeien, maken t zeer behagelijk. Joel en Matt uit Australië komen bij me zitten. Het zijn broers, maar hebben meer weg van beste vrienden. Wat n plezier en gezelligheid met deze 2 leipen, zeg. Ik post af en toe bijna in mn broek van t lachen. N tafel verder zit n Vietnamees meisje samen met 2 jongens. Als Matt haar aanspreekt, gaat 1 van deze jongens n beetje tussen hun inzitten. Ik zeg tegen Matt dat je hier geen vrouwen in gezelschap van mannen aanspreekt. "Als ze zo met 10 man voor je terugkomen, ken ik je niet hoor." Matt schrikt zich de pleuris. "Really?", vraagt hij. "Maak je geen zorgen, maat.", zeg ik. "Als je mazzel hebt, slaan ze je alleen maar in mekaar. Of schieten ze je in 1 keer dood. Maar als je pech hebt, halen ze messen tevoorschijn. Dan ben je pas écht fucked." Joel gaat stuk en doet er nog n schepje bovenop. Hij zegt dat hij zn broer echt niet gaat beschermen. Na n tijdje krijgt Matt door dat we em aan t kwallen zijn. "Fucking cunts!", roept hij lachend. Natuurlijk gebeurt er niks en blijft de avond gezellig. Van t restaurant krijgen we n gratis shisha waterpijp die we delen. Zoals we ook ons eten en drinken met elkaar delen. Net na middernacht stellen ze voor om met hun naar n casino te gaan. In mn hoofd verschijnen beelden van de film The Hangover en ik weet al hoe dit gaat eindigen. Daarom bedank ik vriendelijk voor de eer. We doen nog 1 biertje en dan gaan zij naar t casino en Paulie naar bed.

Zondag 30 december 2018
Vandaag is zo'n beetje n herhaling van gisteren, behalve dat Joel en Matt vervangen worden door Shane en Angie. Die wil natuurlijk haar laptop terug, dus spreken we af bij Xupito. Deze tent kunnen ze zeker waarderen en Angie vertelt me dat ze ook niet iedere dag bij Adam en Vi wilt zitten. Weer krijgen we n shisha van de zaak. T bier en ruou smaakt goed en t is erg gezellig. Om 23:30 houden we t voor gezien. Morgen wil ik mn verslag afmaken en uploaden.

En nâh is t oudejaarsdag. En plaats eindelijk mn eerste verslag.
Vanuit Hanoi wil ik iedereen n fijne jaarwisseling wensen en n grandioos 2019! Veel plezier, geluk en gezondheid voor jullie en iedereen die dicht bij jullie hart staat!

Paul
X