Feest in Siem Reap: Khmer New Year

DINSDAG 12/04

Wanneer ik om 09:30 wakker word, heb ik weer uitstekend geslapen. Op t balkon boven word ik rustig wakker. De huishoudster Chanta komt me hartelijk begroeten. Na n tijdje ga ik naar beneden en ga op 1 van de banken voor de ingang zitten. Ik zie de Zwitser werken aan zn camper die ik hier verleden maand al zag staan. Daarin is hij destijds helemaal hier naartoe komen rijden. Ik bestel n ontbijtje en daarna zoek ik informatie over n busreis naar Bangkok en hoe ik daar n visum voor Birma kan aanvragen.
Na verloop van tijd ga ik naar mn kamer en haal mn backpack uit de vliegtuighoes en al mn spullen uit mn backpack. Buiten laat ik n teil vollopen met water en met n borstel, wasmiddel en baking soda schrob ik voorzichtig de stinkplekken van mn backpack en hoes. Dit laat ik ff intrekken en haal dan mn wasgoed naar beneden. Ik ben nâh toch bezig, dus kan ik die paar kleren ook wel ff met de hand wassen. Tis best wel n hoop werk met wassen en uitspoelen, maar ik heb alle tijd en doe alles makkie aan. Tussendoor bel ik Diana, de vorige eigenaresse van Bloom. Leuk haar weer te horen. Ze zegt dat ze misschien morgen wel ff langskomt. Als mn kleren schoon zijn, hang ik ze op en ga verder met t reinigen van mn backpack en hoes. Deze hang ik ook te drogen.
Hierna drink ik met Berb, de "manager" Savi en Tjamrong (de tuinman die nog steeds elke avond op de bank in de buitenbar slaapt) n biertje. Omdat morgen t Khmer nieuwjaar begint, blijft t er niet bij 1. De zoon van de landlady komt er ook ff bijzitten. Hij nodigt me uit voor zn bruiloftsfeest op 19 mei. Omdat we wel wat te eten lusten, haalt hij n bordje met gefrituurde paddo's. Die smaken goed, ik ga er alleen niet van trippen. Zn moeder komt er ook bij. Ze doet wel vriendelijk, maar toch krijg ik nog steeds geen goeie vibes van haar. Wanneer ze weer vertrokken zijn, bestel ik n pizza en n tonijnsalade. Berb moet weg voor n tuk tuk rit. Als t eten wordt gebracht, roep ik Thomas, de Zwitser, om met Tjamrong, Savi en mij mee te eten. Hij is al die tijd bezig geweest met t opknappen en in orde maken van zn camperbusje. We laten t eten ons goed smaken en er blijft niks over. T bier is ook op. Tjamrong wil nieuw halen. Dat komt mooi uit; ik heb boven nog 9 lipjes van blikjes die recht geven op 9 volle blikjes. Er moet per blikje nog wel 500 Riel (€0,12) bijgelegd worden, dus geef ik em 5000 Riel mee. Ff later komt hij weer terug op zn fiets. Hij stopt de blikjes in zn koelbox zodat t bier niet naar lauwe pis smaakt. Tis zeer gezellig en om 22:15 is t bier wederom op. N mooie tijd om te gaan slapen. Mn was laat ik buiten hangen; daar kijk ik morgen weer naar.

WOENSDAG 13/04

Wakker om 08:30 uur. Ontbijt om 09:45 uur. Beneden praat ik op de bank met Thomas. Hij heeft mooie en minder mooie verhalen over zn 6 jarige trip in zn camperbusje. Zo heeft hij de mooiste ontmoetingen in India gehad. N minder leuke ontmoeting was in t zuiden van Laos n paar jaar geleden. Daar wilden 6 gewapende mannen hem beroven. Toen hij zich verzette, werd hij met de kolf van n geweer tegen zn been geslagen zodat hij op de grond viel. Daarna werd hij van alle kanten geschopt en geslagen. Desondanks kon hij toch zn camper bereiken. Eén van de mannen schoot toen op hem. Gelukkig blokkeerde t oude geweer en kon Thomas wegrijden. In t ziekenhuis werd zn hoofd gehecht. De politie vertelde hem dat hij enorme mazzel heeft gehad. Na dit spannende verhaal gaat hij weer verder met zn camper. Ik met t schoonmaken van mn spullen.
Om 12:15 vraagt Chanta me of ik met haar en Savi samen wil lunchen. Ze heeft rijst gestoomd, vis en groente gemaakt. Ik eet n paar happen. T smaakt zeer goed, maar ik heb na mn ontbijt nog niet zo'n honger.
Na de lunch neem ik afscheid van Thomas. Hij gaat zo weg naar Phnom Penh en vervolgens naar Sihanoukville voor n zeil regatta. Met n tuk tuk ga ik naar de 'Giant store' waar ik verleden maand n e-bike had gehuurd. Dit doe ik nâh weer zodat ik mobiel ben en niet afhankelijk van tuk tuks. Ik rij hierna naar n supermarkt in t centrum en haal verse melk en ander drinken. Terug bij t guesthouse zet ik alles in de koelkast op mn kamer en was de zeep van mn backpack en hoes. Ik hang ze weer op te drogen. Mn melk is ondertussen lekker koud geworden en smaakt met dat warme weer fantastisch.
Op de bank begin ik met t typen van mn verslag. Ik ben bezig met mn 3de dag als Peter weer terugkomt. In zn kielzog neemt hij n jong Nederlands stel mee. Zij willen ook iets beginnen in Cambodja. De landlady heeft eten gemaakt voor ons en t personeel. Peter nodigt me aan tafel uit. Op tafel staat rijst, gebakken kip, gefrituurde paddo's, plakjes gebakken vis en Atjar. Vooral de vis vind ik lekker. Tijdens t eten houd ik n rookpauze waarin ik mn verslag afschrijf en upload. Ik neem weer plaats aan tafel en als ik met t Nederlandse meisje, Adrianne, zit te praten, landt er vanuit t niets n kikker op mn schouder. Ik schrik me de pleuris, omdat ik op t eerste gezicht niet zie wie of wat mij stoort in mn gesprek. Met 1 welgemikte stoot stomp ik de onverlaat van mn schouder. Dan zie ik dat t n kikker is. Aan Tjamrong vraag ik of die te eten is. Nee nee nee. Deze boomkikker is dus 1 van de 2 gevaarlijke kikkers in dit land. Als zn gif in je ogen komt, raak je blind. Écht, ik heb de beste engelbewaarders ever! Dankkk.
Om 20:00 lopen we met zn allen naar boven. T personeel heeft overdag t balkon versiert met decoratie en verlichting ter ere van Khmer nieuwjaar. De grote houten tafel is omgetoverd tot n altaartje. Achteraan staan 2 (de grootste die ik ooit heb gezien) flessen cola. Voor de flessen staan bloemen. Daarnaast staan blikken gezoete melk. Voor de bloemen staat aan iedere kant n kaars met daarvoor n bord met banaantjes en longan, n zoete tropische vrucht. Vooraan in t midden staat n potje voor wierookstokjes. Alle jongens krijgen 5 stokjes; de meisjes ieder 3. Met zn allen bidden we in stilte en plaatsen dan onze wierook in t potje. Hierna vertelt Savi ons n verhaal uit de oudheid over de god Prohm. Zeer leerzaam en fantastisch hier zo deel aan te mogen nemen. We wensen elkaar allemaal gelukkig nieuwjaar. "Soewasadaai tsjnam tmai!"
Beneden aan tafel eten en drinken we verder. Na n tijdje gaan Peter en t Nederlandse stel weg. N Franse gast van t guesthouse komt terug van de tempels. Hij heet Eric en komt erbij zitten. Met de rest vieren we t feest verder. Tis erg gezellig. Om 23:40 hou ik t voor gezien, zeg gedag en ga naar boven om te slapen.

DONDERDAG 14/04

Ik word redelijk vroeg wakker. Net voor 8en. Maar heb toch goed geslapen. Ik ga eruit en ga op t balkon zitten.
Na n tijdje ga ik naar beneden en haal mn backpack en hoes van t droogrek. De plekken ruiken iets minder doordringend. Voor t moment vind ik t goed zo en breng ze naar mn kamer. Om 10:30 belt Diana me. Ze vraagt of ik met dr wil lunchen in t centrum. We spreken om 12:30 af in t zelfde zaakje waar we verleden maand met Michael wat hebben gedronken. Leuk. Ik spring onder de douche en kleed me om.
Voor mn afspraak doe ik eerst nog ff wat boodschapjes in t centrum. Tien minuten voor tijd zit in binnen bij 'Café Central' en bestel n ijskoffie. Deze wordt gemaakt van Illy koffie. Normaliter is dit hele goede koffie, maar haalt t bij lange na niet bij de Vietnamese ijskoffie. Na n kwartiertje komt Diana aan. We begroeten elkaar hartelijk en gaan zitten. We bestellen wat te eten en te drinken. Ik n heerlijke fruit smoothie. Tis gezellig en we hebben n hoop te praten over van alles. Diana probeert n paar keer Konj Nouv (1 van de overlevenden van de S-21 gevangenis) voor me te bellen, maar zn telefoon staat helaas uit. Om 14:30 besluiten we n rondje te lopen. Diana heeft trek in n ijsje en ze trakteert mij er ook op 1. Ik ga voor t kokos ijs. Doe ik altijd zodat ik goed kan beoordelen hoe t ijs is. Deze smaakt geweldig. Net zo goed als die van Florencia in Den Haag en als die van De Ijssalon op de Meent in Rotjeknor. Om 15:00 zeg ik dat ik weer terug moet naar t guesthouse. Om 16:00 neemt Berb me mee naar zn familie om Khmer nieuwjaar te vieren. We nemen afscheid en spreken snel nog ns af. Eerst ga ik nog ff op zoek naar n fotozaak voor mn camera. Ik kom uit in n doodlopend straatje met aan t eind n tempel, Wat Bo. Geen fotozaakje hier. Wel n piepklein winkeltje waar ze bier verkopen. Diana had me gezegd bier mee te nemen als geschenk aan Berb's familie. Ik koop n kartonnen doos met 24 blikjes. Maar ik kom net n paar Riel tekort voor 24 blikjes. Ik haal er 1 uit en kan dan wel betalen. T jonge meisje vraagt of ik niet 1 koud blikje wil hebben. Why not? Ik ruil n warme met haar voor n koude. Ik zeg dat ik deze met dr vader deel die voor t zaakje met ontbloot bovenlijf op n stoeltje zit. Dat valt in goede aarde. Er wordt n glas voor hem gehaald en ik schenk t vol. "Proost Chief! Happy New Year." De man spreekt geen woord Engels. Gelukkig kan zn dochter vertalen. Good vibes, happy days. Na deze onverwachte, maar leuke, ontmoeting rij ik, met de doos bier tussen mn voeten, terug naar Bloom.
Om 16:00 klopt Berb op mn kamerdeur. "Zullen we gaan?", vraagt hij. Ik zeg dat ik achter hem aan zal rijden. Omdat hij net zn tuk tuk rijdt, geef ik hem alvast de doos met bier. Die had ik ondertussen weer aangevuld tot 24 met de blikjes die ik in mn koelkast had staan. We rijden naar de rand van t centrum, slaan n rood zandpad in en stoppen voor n mooi huis. "Woont je familie hier?", vraag ik. "Nee, hier halen we nog n paar vrienden op." Hij belt aan en n meisje doet de deur open. Zij was gister ook met haar vriend op t etentje van Peter. We lopen de trap op naar t appartement wat ze huren. We stellen ons voor. Zij heet Nikki (UK) en hij Sebastian (D). Attenooije, wat is t heet hier zeg. Voor t eerst ben ik blij wanneer ik naar buiten de hitte in stap. Ze nemen plaats in de tuk tuk en ik rij achter ze aan naar t huis van Berb en zn vrouw Kiem. Ze zegt dat ze moe is en liever thuis blijft. Wel te begrijpen als je over 2 maanden gaat bevallen. Even later rijden we richting de ingang van n groot resort. Vlak voor de ingang loopt links n zandpad. Deze slaan we in. Ver hoeven we niet t zandpad op, want de familie woont in de 1ste huizen. Tis n redelijk groot terrein met n binnenplaats met kleine huizen en gebouwtjes er omheen. Ziet er leuk uit zo te wonen en leven. N soort commune.
Vooraan bij t pad staat oom met n microfoon in zn hand. Muziek en zijn stem schallen uit de enorme speakers die op de binnenplaats staan. Ik geef em mn doos bier en bedank hem voor de gastvrijheid. De hele familie is aanwezig. Ooms, tantes, neefjes en nichtjes. Er worden spelletjes gespeeld en oom staat de boel te entertainen. Aan n overhangende elektriciteitskabel wordt n touw gespannen met daaronder n kleipot. Daar wordt wat geld in gestopt. Iedere deelnemer wordt geblinddoekt en krijgt n stok in zn handen om de pot in 3 pogingen stuk te slaan. Als dat lukt, mag je t geld houden. N soort Mexicaanse piñata dus. Ook ik kom aan de beurt. De pot moet ietsje higer worden gehangen. Met mn blinddoek voor word ik 3 keer rondgedraaid. Volgens mij word ik tever rondgedraaid. Mn postduiven instinct zegt me dat ik n klein stapje terug moet draaien. Ik hou de stok boven mn hoofd zoals mn Kendo Sensei (Japans zwaarvecht meester) me vroeger heeft geleerd. Ik doe n stap naar voren en sla de stok van biven naar beneden. Mis! Tweede poging. Ik herhaal dezelfde beweging en raak de pot net aan de zijkant. Ik weet dat ik nâh in n goede positie sta. Deze moet raak zijn. Ik sla nâh schuin boven naar inder in de hoop dat mn stok langs t touw naar beneden schuift en zo alsnog de pot kan stuk slaan. Maar nee hoor. Ik ga er weer rakelings langs. Gelukkig is mn Sensei hier niet bij, want die had uit schaamte meteen harakiri gepleegd. Maar ik heb wel lol.
Na dit spel worden er nog andere wedstrijden gehouden, zoals zo langzaam mogelijk fietsen zonder je voeten op de grond te zetten, met je handen op je rug zo snel mogelijk n stuk fruit wat aan n touw bungelt eten en n wedstrijd noodles eten. De laatste 2 wedstrijden worden makkelijk door Berb gewonnen. Ja hèhè, nogal logisch als je me net vertelt dat je de hele dag nog niet gegeten hebt. ;-)
Ondertussen drinken de toeschouwers bier of water. Er is nog n westerse vrouw hier. Ze is wat ouder, heet Lies en komt uit Australië. Dit is haar 1ste dag in Cambodja. Die valt ff met dr neus in de boter.
T valt me op dat iedereen zoveel plezier heeft. Ook de jonge kinderen hebben t leuk met elkaar. Geen onvertogen woord, geen gehuil...Iedereen lacht, moedigt aan en n paar staan soms zelfs ff te dansen. Ik kijk t allemaal met n grote glimlach aan.
Nadat iedereen is uitgespeeld, verhuist de hele bub naar de binnenplaats. Er worden n paar tafels tegen elkaar gezet. Behalve de grote speakers staat er ook n groot mengpaneel met daaronder geluidsapparatuur. Vlakbij staan 2 keyboards; de kleinere boven de grote. Oom neemt plaats achter de keyboards en begint te spelen. Niet onaardig. Twee jongens nemen de microfoon en beginnen samen omstebeurt zingen. De gezelligheid gaat hier verder. Sommige mensen zitten langs de kant, n paar vrouwen zijn druk bezig met eten maken, anderen dansen en de kinderen spelen met elkaar. Dan wordt er eten op tafel gezet. Lies is waarschijnlijk uitgehongerd, want die valt neteen aan. Nikki, Sebastian en ik wachten tot iedereen zit. Berb zegt dat we kunnen gaan eten, maar wij zeggen dat we op de rest wachten. Hij zegt dat dat niet nodig is en dat wij als eerst eten. Ok, als dat t gebruik is.... Er wordt met stokjes gegeten. Dat betekent lekker steeds kleine hapjes en rustig eten. De groenten, kip en andere gerechten smaken zeer goed. Als oom ook aan tafel komt, wordt er muziek vanaf n laptop gespeeld. Nâh eet iedereen en tussendoor wordt er om n tafel gedanst. Na n tijdje zet ik "mijn" liedje vanaf mn telefoon via de installatie op. Op dat moment dans ik als enige man met alle vrouwen en meisjes haha. Er wordt n hoop bier gedronken en getoast met ons. Ik zweet als n otter, alleen wat vlotter. Als ik ff wil ga zitten om bij te komen, word ik meteen weer van mn stoel getrokken door n jongedame om met dr te dansen.
Dit is mn 3de nieuwjaarsfeest in 4 maanden en is definitely mn beste. Wat n prachtfeest met deze mensen. Lies is de eerste die naar huis gaat. De rest danst en feest nog lekker door. Er worden nog 2 dozen bier gehaald, want dat is inmiddels op. T gaat hard. Net voor 10en zegt Berb dat hij Nikki en Sebastian naar huis gaat brengen. Hij moet daarna naar Bloom voor zn nachtdienst. Ik neem afscheid van iedereen en bedankze voor hun gastvrijheid en n top tijd. T eerste stuk rij ik achter Berb aan. Tis ontzettend druk op de weg. Zodra ik weet hoe weer bij Bloom te komen, zwaai ik ze gedag en rij alleen naar huis. Op t balkon drink ik nog 1 biertje en kruip dan moe, maar voldaan, onder mn lakentje.

VRIJDAG 15/04

Om 09:11 doe ik mn ogen open. Ik heb weer heerlijk geslapen. Op t balkon kom ik langzaam in t land der levenden. Om 10:00 loop ik de massief houten trap af naar beneden en maak op n bank voor de ingang n koude oploskoffie. In mn schrift schrijf ik mn avonturen van gisteren. Hierna lees ik in de Lonely Planet over Burma. Vanaf nâh gebruik ik alleen maar deze naam, want 1: t is korter dan Myanma en 2: in 1989 heeft de militaire junta de naam veranderd die niet erkend wordt door de democratische oppositie en n overgroot deel van de bevolking. Er komt n Chinees meisje naast me zitten. Ze biedt me n sigaret aan. "Dankjewel lieverd, maar ik rook alleen maar Gudang Garam." "Dit is n speciale Chinese sigaret.", zegt ze en laat me t pakje zien. Er staat n afbeelding op van n ginsengwortel. Nâh, vooruit dan maar. Laat ik t dan maar ns proberen. Tot mn verbazing smaaktie nog goed ook. Ik vraag of ik n foto van t pakje kan maken. "Vind je t zo lekker dan?" "Ja, smaakt niet verkeerd." "Dan krijg je van mij wel n pakkie." "Haha. Bedankt, maar dat hoeft niet hoor." "Ik ga nâh toch yerug naar China en daar kan ik weer genoeg kopen." "Bedankt dan. Wat ben ik je verschuldigd?" "Niks joh. Vriendendienst." Wat aardig. Ik praat nog ff met Kim en dan gaat ze met haar vriendin weg. Ik lees verder tot 13:25 uur.
Op mn kamer pak ik mn daypack en rij naar t centrum. In n kantoorhandel koop ik 2 nieuwe pennen en n schrift. Hierna rij ik naar Café Central om te ontbijten. Mn maag knort niet meer, maar heeft nog wel behoefte aan vitamientjes. Aan de overkant van de straat staat n vrouwtje achter haar kraampje verse fruitsapjes te maken. Ik koop n beker rode dragonfruitsap. De beker gaat in n klein plastic zakje zodat ik em aan de haak op mn e-bike kan hangen. Ik haal nog snel ff n pak melk en rij dan naar Bloom.
Nadat ik de melk in mn koelkast heb gezet, ga ik beneden zitten. Eric komt ook net terug van zn tempel toer. We praten wat over fotografie en Burma. Dan nemen we afscheid, want hij gaat weg. Terug naar Phnom Penh. Ik lees verder op t interweb en in de Lonely Planet.
Om 18:21 rij ik naar t centrum om wat te eten. Dit doe ik bij 'Charlies' en ga na t eten meteen weer weg. Tis enorm druk in de stad. Er zijn open lucht concerten. De straten zijn verstopt met auto's, tuk tuks, scooters en voetgangers. Nergens kan en mag je parkeren. Ik begin .oe te worden ook en besluit daarom lekker terug te gaan naar Bloom. Daar kom ik om 20:45 aan. Ik word weer hartelijk begroet door Kiem, de zwangere vrouw van Berb. Berb is weer bij en met zn familie aan t feesten en moet pas om 22:00 de wacht houden bij Bloom. Ik ga samen met Kiem buiten zitten en ga gezellig met dr zitten babbelen. Ik kan me herinneren dat ze n maand geleden minder goed Engels sprak. Nâh begrijpen we mekaar bijna altijd. Geweldig van haar. Ik dacht t al, maar middels onze gesprekken wordt t bevestigd: ze is n echt lief meisje. Die Berb is maar n geluksbibs. Vlak voor 22:00 zit ik in te storten. Ik verontschuldig me en zeg dat Berb er zo wel aan zal komen. We wensen elkaar welterusten en dan verdwijn ik in mn kamer.

ZATERDAG 16/04

Na bijna 12 uur geslapen te hebben word ik om 09:15 wakker. Met weer de meest vage dromen heb ik fantastisch geslapen.
Beneden lees ik verder over Burma en zoek ik verder naar info over busreizen naar Bangkok.
Om 12:30 ga ik me scheren en douchen. Na n ruim uur rij ik naar t centrum. Ik ga op zoek naar n foto/video zaak. Sinds Sihanoukville zie ik op de fotocamera van mn telefoon n klein zwart vlekje die ook op mn foto's sindsdien zit. Ook laadt de remote van mn GoPro niet meer op. Lekker hoor die technologie. In t centrum zijn maar n paar winkels open. Niet de winkels waar ik naar op zoek ben. N groep jongeren, langs de kant van de weg, spuiten me nat met hun waterpistolen. Als ik ze bijna voorbij ben, gooit er 1 van ze me zeiknat met n pan water. We moeten er allemaal om lachen. Ik, omdat t lekker verfrissend is en omdat ik deze kleren nâh niet meer in de was hoef te gooien. Laat ik dan maar ff ontbijten ergens. En n goeie ijskoffie scoren. Ik kom uit bij 'Banana Leaf'. De ijskoffie is hier beter dan bij Café Central. De eieren met toast....tja, wat kan je daar nâh aan verpesten, hè? Bij nadere bestudering van de kaart zie ik dat ze hier ook krokodil verkopen. Niet van die hele beesten, maar t vlees ervan. Zo hebben ze n 'croc burger' op t menu staan. Interessant interessant. Daar kom ik n andere keer wel voor terug. Nâh eerst verder met belangrijkere zaken. Zoals n verse fruitsap halen. Natuurlijk voor de vitaminen, maar ook omdat ze zo vet lekker zijn. Met mn sapje aan mn e-bike rij ik naar de winkels langs highway 6. Om daar te komen moet ik eerst over n bruggetje. Tis dan wel 1richtingsverkeer, maar tot nâh toe heb ik nog niemand gezien die zich maar ook aan 1 verkeersregel houdt. Dus ik ga gewoon tegen t verkeer in. Voor ik t bruggetje wil oprijden, hou ik halt om n tegemoetkomende PC Hooft tractor voor te laten gaan. Galant als ik ben, laat ik genoeg ruimte over zodat hij makkelijk kan passeren. Hell, hier kan nog n vrachtwagen combinatie zonder problemen langs. Toch stopt de beste man naast me en laat zn raam elektrisch zakken. Zn Engels is even belabberd als zn rijvaardigheid, maar ik gok maar dattie zegt dat ik van deze kant de brug niet over mag. Ik speel de vermoorde onschuld en zeg:"Nee?" waarop hij 3 seconden na moet denken over zijn reactie hierop. Dan steekt hij, met n grimmig gezicht, zn middelvinger naar me op. De hele situatie is zo gruwelijk grappig dat ik me niet kan inhouden en keihard begin te lachen. De man rijdt kwaad weg en ik stop pas met lachen als ik n telefoonwinkel heb gevonden. De jongen in de winkel zegt dat hij me helaas niet kan helpen met mn camera probleem, omdat hij geen technische dienst heeft. Op zoek dus naar n andere winkel. Van alle telefoonwinkels zijn er maar 2 open. Bij nummer 2 weet de jongen me meteen al te vertellen dat er n nieuwe lens in moet. Zo zo, die is goed. Goed voor zn eigen portomonee jah. Uit nieuwsgierigheid vraag ik toch hoeveel me dat dan zou gaan kosten. Daarvoor moet hij (lees: zn moeder) toch wel wat telefoontjes plegen. Uiteindelijk heeft hij antwoord voor me:"Ik heb geen nieuwe lenzen.". Geweldig! Je moet ervan houden, maar ik zit wéér schaterlachend op mn groene racemonster. Mn lachspieren hebben n topdag. Ik rij t bruggetje (nâh wel legaal) over en haal bij de supermarkt n paar boodschappen.
Om 15:57 ben ik weer terug bij Bloom waar ik alles in mn koelkast. Buiten lees ik weer kapot veel over Burma. Zien wat ik wil zien wordt niet makkelijk. Er zijn nog n hoop gebieden waar je als toerist niet mag komen. En laat nâh 1 van die 'restricted areas' -volgens mij- n heleboel prachtige stranden en eilanden herbergen. Ai ai ai. Om 18:45 komt Taka, n Japans meisje die hier ook verblijft, bij me zitten. We praten n half uurtje en dan gaat ze naar haar kamer. Morgen moet ze er vroeg uit voor de tempels. Dan ga ik maar naar t centrum om te eten.
Tis weer topdrukte op de weg. Ik vind t heerlijk op mn e-bike en scheur lekker overal tussendoor. Dat gekke kleine elektrische fietsje mag dan wel niet de snelste op de weg zijn, maar ik denk dat ik toch wel t meeste verkeersoverzicht van iedereen hier heb. Met dank aan mijn ouwe rij instructeur. "Anticiperen!!!", zei hij altijd en stompte me dan op mn bovenbeen. Ja, lieve mensen...die rijlessen van vroeger...die werden er gewoon ingemept hoor. No problem. Haha. Ik merk dat ik gemaakt ben om motor te rijden. Ik glip tussen t drukke verkeer door en ben in no-time in t centrum. Hier hoef ik gelukkig niet bang te zijn voor bekeuringen ghehe. Om 19:33 kom ik weer bij Banana Leaf aan. Die croc burger heeft me niet losgelaten. Ik zie n comfortabele fauteuil met zicht op de levendige straat. Eerst bestel ik n bierie. Voor t eerst zit in Pub Street. En precies op tijd ook, want vanaf dit moment wordt t alsmaar drukker in de straat. Er lopen n hoop mensen rond met enorme waterpistolen. Nâh ja, pistolen? T lijken wel bazooka's en raketwerpers. Ze spuiten iedereen nat. T lijkt wel op t Thaise Songkran festival wat daar nâh ook gevierd wordt. Anderen lopen met bussen wit (talk?)poeder. Daarmee smeren ze de gezichten van voorbijgangers in. Onbekend in Urk, want daar doen ze dat anders. Sommige smijten met t poeder wat ervoor zorgt dat er n grote, witte stofwolk in de hele straat hangt. Op t kruispunt, aan de andere kant van de straat, staat n DJ te draaien. Achter mij in de zaak treden verschillende live bandjes op. Eerlijk is eerlijk, ze spelen leuke nummers en klinken niet slecht. De krokodilburger smaakt ook niet dlecht, maar haalt t echter niet bij de krokodil die ik in Mui Ne heb gegeten. Tis ondertussen 1 groot gekkehuis en n dolle bende in de straat. Iedereen (op maar n paar na dan) is nat en wit. Vet lachuh! Om 21:22 word me gevraagd te betalen. Vaag. Nog niet eerder meegemaakt. Maar goed, doe ik dat toch? Ik drink mn biertje op en ga dan ook. Door al t water en poeder is de straat spekglad geworden. Zodra ik mn slippers op deze ijsbaan zet, schuif en slip ik als n malle. Mensen kijken me aan hoe hard ik straks op mn bek ga, maar ik weet (koning als ik ben) mn evenwicht bijzonder sierlijk te herstellen. Met n amerig glimlachje kijk ik de mensen aan, maak ik met mn hand t surf/cool teken en loop door alsof ik zo wílde lopen. Op dit moment heb ik geluk. Maar ik ga mn geluk niet tarten door alsnog door de spekgladde straat te lopen. Ik loop 5 meter verder en sla rechtsaf n piepklein steegje in. Hierdoor loop ik naar mn e-bike. Ongehavend bereik ik mn stalen ros. Die heeft meer te lijden gehad dan ik. Er zit wit poeder op en is nat. Ik stap op om naar huis te rijden. Dat valt nog niet mee. In deze smalle straatjes staat t verkeer helemaal vast. Zelfs scooters (en ik dus ook) kunnen niet verder. Geen doorkomen aan; ik sta stil. Van dit moment maken n paar locals meteen dankbaar gebruik. Mn hele gezicht inclusief baard wordt ingesmeerd met wit poeder. "Happy New Year!" "Suwasadaai tsjnam tmai." We lachen. Vanaaf de laadbakken van de grote pick-up's word ik nog lekker nat gespoten. Om 22:10 kom ik met n grote glimlach terug bij Bloom. Ik drink buiten nog 1 biertje ter afsluiting van weer n geweldige dag en wil dan gaan slapen. Ok, nog 1tje samen met Berb dan, maar dat is écht de laatste en dan ga ik.

Filmpje van de wedstrijd fruit eten.
In t midden is Berb, maar de gast rechts is hilarisch.
https://youtu.be/Pyi9MEH8_dA