Zaterdag 16/3

Zaterdag 16/3. Ti's 08:30 en m'n wekker gaat. N nieuwe dag, n nieuwe ronde. Ik heb redelijk geslapen dus blijf nog ff 10 minuutjes liggen. Daarna 2 bakkies oplospleur om rustig wakker te worden. Tegen 10en loop ik de ontbijtzaal in. Hier zal ik niet van de honger omkomen. Ze hebben hier álles: van rijst, noodles, soepen en andere gerechten die wij alleen maar 's avonds eten tot aan verschillende cereals, heel veel verschillende broodjes, veel vers fruit, verschillende eiergerechten en Amerikaans ontbijt incl. pancakes, wafels, noem t maar op. Ik laat de Thaise Ramsey Gordon 2 heerlijke omeletjes maken met verschillende toevoegingen. Wat fruit als desert en ik kan er weer tegenaan.
Ik neem t zekere voor t onzekere en boek tóch nog maar n nacht bij in dit hotel. Ik wil vandaag voor n ander hotel kijken, maar als ik niks vind, heb ik in ieder geval n slaapplaats. En loop ik vandaag tenminste niet met ook m'n backpack te zeulen. Op de hotelkamer ga ik nog eerst ns ff puzzelen wat ik allemaal nog wil zien en doen en waar ik nah nog allemaal heen wil en kan. Dat blijkt toch niet zo eenvoudig als ik eerst dacht. Wellicht dat ik Ko Lanta (waar ik zo'n beetje als laatste naar toe wilde) niet ga redden. Maar dat zie ik dan wel. Voorlopig heb ik besloten dat ik woensdag de 20ste de nachttrein naar Chiang Mai wil nemen.
Ok, t is half 1 en ik ga op pad. Ik rij met n tuk-tuk naar Soi Ram Buttri n straatje net achter de drukke Khao San Road. In n achterafstraatje ván n achterafstraatje van Soi Ram Buttri vind ik t hotel wat mij t meest aansprak in de Lonely Planet gids. Ik wilde 3 nachten boeken en de enige 2 kamers die ze nog hebben zijn: n kamer met ventilator en gedeelde badkamer en n tweepersoonskamer met airco en je eigen badkamer. De keus is makkelijk. :)
Ik moet voor de eerste nacht betalen (1020 Baht/nacht) en krijg n bonnetje mee. Morgen vanaf 13:00 kan ik inchecken. Das mooi, dit is al gelukt.
Nah kijken of de nachttrein woensdag al niet vol zit. N vriendelijke tuk-tuk chauffeur vertelt me dat ik helemaaaaaal niet naar t station hoef om n kaartje te boeken. Hij weet wel n toeristenbureau. Voor 5 Baht zou hij me er wel naartoe rijden. Das geen geld, karren maarrrr. Nah, dat kleine stukkie had ik ook wel kunnen lopen.....3 keer de bocht om. En dan sta ik nog voor n veredeld reisbureautje ook. Omdat ik alleen maar 100 Baht biljetten bij me had, zei hij dat ik em zo wel kon betalen als ik weer naar buitenkwam. Binnen konden ze me echter niet helpen. Tickets voor de nachttrein daar moest ik toch echt voor naar t station. Toen ik weer naar buiten liep, was de chauffeur alweer vertrokken dus t heeft me niks gekost. Gelukkig had ik snel weer n andere tuk-tuk die me wel naar Hua Lamphong wilde brengen. Daar aangekomen loop ik naar de loketten waar t opvallend rustig is. Ik was zo aan de beurt en ja hoor....óók gelukt! Met dit geluk kan ik nah beter naar n casino toegaan. ;-)
Toch besluit ik dan maar n kijkje te gaan nemen bij Wat Phra Kaen (ook bekend als de Temple of the Emerald Budda). Op dit grote terrein staat ook de Grand Palace. Ik dacht: ik heb nog tijd zat....laat ik hier lekker rustig naartoe lopen via China Town en dan langs de rivier Mae Nam Chao Phraya. Maar t was zo warm dat ik China Town nog geeneens lopend bereikt had. Je raadt t al: tuk-tuk. In China Town nog n klein stukje gelopen naar de rivier. Onderweg nog n zakje met verse ananas gekocht. Alle kleine hapjes die je hier op straat koopt, doen ze in zo'n klein plastic zakje. Satéprikker erbij als voor en eten maar. 
Bij de rivier n kaartje gekocht voor de boot die n soort lijndienst vaart. 3 Haltes verder stap ik uit en loop in in 5 minuten naar de ingang van Wat Phra Kaen. En wat denkie? 5 Minuten te laat; ze waren net dicht. Gelukkig ligt er nog n ander tempelcomplex vlakbij; Wat Pho. Daar naartoe en deze was nog open. Kaartje gekocht en naar binnen. Hier staan ook allemaal prachtige en heel mooie versierde gebouwen met heel veel Boeddha's erin en beelden in de tuinen. In één van de gebouwen ligt een Boeddha van 46 meter lang en 15 meter hoog op z'n zij. Erg mooi allemaal.   
Om half 6 neem ik weer n tuk-tuk naar t hotel. Dit is tot nu toe de snelste tuk-tuk waar ik in heb gezeten. Als n malle schiet deze jonge gast door t verkeer. Dat we niks raken, mag opmerkelijk heten. Sowieso heb ik nog geen ongelukken gezien. Met al dat verkeer, wat er chaotisch uitziet, had ik dit niet verwacht. Gelukkig maar. 
Op de begane grond van t hotel gebouw is de balie van 333travel. Ook heb je hier de liften die je naar de 7de verdieping nemen waar de receptie en eetzaal van t hotel zijn alsook de liften die je naar je kamerverdieping brengen. Maar goed, bij de balie van 333travel heb ik voor maandag en dinsdag n trip geboekt naar Kanchanaburi. Bij nader inzien had ik zondagavond gwn beter in dit hotel kunnen blijven. Majaaaa.....ik heb nah eenmaal voor n nacht betaald voor Lampuh House dus ik denk dat ik maar de belangrijkste spullen in m'n daypack meeneem en de rest in m'n backpack laat zitten en deze in dit hotel achterlaat. Ik heb voor dinsdagnacht toch weer hier geboekt en woensdagaaf ga ik weg uit BKK. 
Zó, ff bijkomen op m'n kamer hoor. Mijn god , wat mat deze hitte me af. Ik zweet als n otter alleen wat vlotter. M'n ogen zijn helemaal rood. T lijkt wel of ik de hele dag door bier loop te tanken ipv water. Om half 8 neem ik ff snel n duik in t zwembad. Heerlijk! En wát n uitzicht.
Na n half uurtje ga ik de straat op en loop n beetje in de buurt rond. Bij verschillende kraampjes koop ik iets te eten zoals inktvis van de BBQ, balletjes van varkensvlees, n soort van gefrituurd deeg (oliebollen?),  n bord rijst met kip en Thaise basilicum en 4 overheerlijke varkenssaté'tjes van de BBQ.
Ik ga weer terug naar t hotel en pak de lift naar de Sky Lounge op de 23ste verdieping. Ik geniet van t uitzicht en neem wat foto's. Het is nah 22:00 en nog steeds 30C. Ik zie dat t donderdag in Chiang Mai 37C wordt. Gelukkig koelt t daar 's avonds wel meer af dan hier tot zo'n 20C.
Ik besluit nog ff m'n verslag af te schrijven zodat ik die morgen kan plaatsen als ik geen moeilijkheden met t inet heb. En dan slapen.....Paulie kapót...... :)