Een fantastische tijd in Dawei

VRIJDAG 06/05

De zoetgevooisde stem van Julia Stone zingt me om 06:30 wakker. Na 20 minuten kom ik uit bed. Vandaag is de dag dat ik met 2 über coole tjiks de stranden van Dawei ga bezoeken. Boven eet ik snel n sneetje toast met n gebakken ei. Om 08:00 ben ik bij t motorverhuurbedrijf 'Focus' in dezelfde straat als mn hotel. De meiden zijn er nog niet, maar laten niet lang op zich wachten. Ze moeten nog wel ff snel terug naar hun hotel om de hoek om hun spullen te pakken die ze bij Focus kunnen achterlaten.
Om 08:45 vertrekken we. Sybille heeft haar motorrijbewijs, maar zegt dat t lang geleden is dat ze voor t laatst heeft gereden. Ze is duidelijk n beetje nerveus. Lara zit bij haar vriendin achterop. Ik heb mn eigen motorscooter. T zijn beide automaatjes. Lekker makkelijk. Ik vraag of zij t tempo aan willen geven, omdat ik altijd wel doorrij. Das goed. In de stad rijdt Sybille inderdaad erg defensief, maar zodra we de doorgaande weg bereiken is van haar nervositeit helemaal niks meer te merken. T gas gaat er goed op bij dr en als we ff verderop ff stoppen op te kijken waar we heen moeten, vraagt ze:"Ga ik niet te langzaam voor je?". "Te langzaam?", zeg ik. "Eerder te hard." Haha. Aan de rand van Dawei worden aan de rechterkant van de weg nieuwe huizen gebouwd. Gadver, t lijken wel Nederlandse vinex huizen. Bah bah. We rijden n brug over en gaan dan rechtsaf. De bergen in. T is n mooie rit en we komen door n paar kleine dorpjes. Wat me t meest opvalt is hoe verschrikkelijk aardig de Burmeese mensen zijn. Als ik langs rij hoef ik alleen maar te glimlachen en mn beloning is dan (bijna altijd) de grootste en mooiste glimlach die ik in heel zuidoost Azië heb gezien tot dusver. T is niet moeilijk hier verliefd te worden. Wat n pracht. Vooral de vrouwen lachen veel. Veelal ook als eerste waarbij we elkaar ook gedag zeggen. "Mingala ba." Om 09:20 komen we aan bij 'Maungmakan beach'. T is ff zoeken waar we nâh naartoe moeten, want er wordt hier druk gebouwd. We rijden verder over n rode zandweg, passeren n aantal bungalows en slaan op goed geluk ergens linksaf. Daar horen we tenslotte de zee. De blauw met wit 2-aan-2 geschakelde huisjes zien er leuk uit. We parkeren onze motoren onder n boom en gaan op t bankje daaronder zitten. Ik maak n fles water met Electrolyte en deel deze met de meiden. Met zn 3en roken we eerst n peuk. Maungmakan beach is eigenlijk t strand voor de locals en is makkelijk te bereiken. Dat is dan ook t enige. Wanneer we naar t strand lopen, begrijp ik niet waarom t hier zo ontwikkeld wordt. T strand is erg smal -misschien 3 meter breed- en t is zeker niet schoon. Na deze teleurstelling gaan we nog ff onder de boom zitten en leren we elkaar wat beter kennen door over onze privelevens te praten. Ondanks dat we elkaar maar net kennen, ben ik meteen op deze 2 meiden gesteld.
Dan is t weer tijd verder te gaan. T volgende straat heet 'San Maria' met net daaronder n vissersdorpje met n strand 'Kan Pa Ni' genaamd. Bij Focus hebben we n boekje gekocht wat geschreven is door ene Stephen die kennelijk hier al vaak is geweest. N hoop mensen kennen hem in ieder geval. Op de achterkant van t boekje heeft hij n kaart getekend met de stranden, de weg er naartoe en t aantal minuten die je ervoor nodig hebt ze te bereiken. Nâh weet ik niet of hij gereden of gevlogen heeft, maar de vermeldde 25 minuten halen we bij lange na niet. De rit naar t vissersdorp is ook prachtig. We hebben de groene bergen aan onze linkerkant. T 1ste deel gaat nog langs de kust; later gaan we wat meer landinwaarts. We passeren wat kleine dorpjes waar we ook met grote glimlachen worden verwelkomd. T laatste stuk naar t vissersdorp is weer slecht. Rood zand met stenen. Aan onze linkerkant moet nâh de zee zijn. Rechts van ons liggen boten op de bodem vanwege t lage getij. N mooi en surrealistisch gezicht. Dan rijden we t kleine vissersdorp binnen. We zien nâh t strand en de zee. We parkeren de motoren weer onder n boom en lopen t strand op. T strand is zeker mooi, maar er ligt wel veel rommel. Rechts van de weg staan huisjes die naar water leiden. Ook hier liggen bootjes. Nâh in t water. Ook n aantal huisjes staan op palen in t water. Werkelijk n prachtig gezicht en mooi fotomomentje. We lopen n klein zaakje in waar we wat drinken. We besluiten nog wel ff naar de pagode op de heuvel te rijden, maar niet verder noordwaarts naar San Maria. De weg naar de pagode gaat bijna loodrecht omhoog. Goed voor mn speciale handelingen op de motor. Vanwege de bomen is t uitzicht niet bijzonder te noemen. De weg naar beneden doen we heeeel voorzichtig.
We gaan op weg naar Pa Nyit. Sinds kort ligt er hier naartoe n nieuwe weg. Geen geasfalteerde natuurlijk, maar bestaande uit rood zand. We rijden door de bergen heuvel op en heuvel af.We komen door n dorpje en weten dat we er bijna moeten zijn. Eerst rijden we n rondje verkeerd, maar uiteindelijk belanden we op de goede plek. T weggetje naar t strand bestaat uit mul zand. Hierop valt niet te rijden met onze scooters, dus parkeren we hier. T laatste stukje lopen we. T zand wat tussen mn slippers en voeten komt is ongelooflijk heet. Voor t 1st staan er bomen langs de kustlijn. T strand hier is prachtig. Rechts staat op de rotsen n pagode. Daarvoor tegen t water aan ligt n groot goudkleurig rotsblok met n 'stupa' erop. Als ik naar links kijk, zie ik n breed en kilometers lang strand zonder ook maar iemand erop. We zijn de enige. Terwijl de meiden met hun voeten t water ingaan, ga ik onder de grote boom in de schaduw zitten. Tis me heettt!!!
Om 14:15 lopen we terug naar onze scooters en rijden t dorpje weer in. Langs n weg staat n simpel huis op palen met aan de straatkant wat verkoopwaar. Lara had op t strand al gezegd dat ze zich wat flauwtjes voelde. We zetten de motoren langs de kant van de weg en lopen t houten bruggetje over naar t huisje. We vragen of we hier wat kunnen eten. De vrouw laat n zakje instant noodles zien. Ook pakt ze n kool. We zeggen dat alles welkom is. We bestellen wat te drinken en dan verdwijnt de vrouw in de keuken. Kennelijk zijn we heel interessant voor haar 2 kinderen, want die blijven de hele tijd bij ons in de buurt. Ik geef ze allebei n kokosnootsnoepje uit Vietnam. Dan komt ons eten op tafel. Normaliter ben ik geen fan van iets waar je ook maar water bij moet gooien voordat t klaar is voor consumptie. Okee okee, koffie daargelaten natuurlijk. Maar eerlijk is eerlijk, dit is verrukkelijk. Wat n verwennerij met al die verse ingrediënten erin. We zitten als bootwerkers, die 3 dagen niks hebben gegeten, te bunkeren. Stelletje varrekes haha. Na t eten gaan de meiden nog ff kijken naar de biggetjes die er rondlopen. Dan rekenen we af en gaan onderweg naar t volgende strand.
De weg hier naartoe bestaat ook uit rood zand. Zonder al teveel stenen en redelijk effen is dit n zeer prettige weg om over te rijden. Dat vindt Sybille ook, want weer gaat t gas er goed op. Zo te zien heeft ze t zelfde credo als ik: er is maar 1 soort gas en dat is vólgas. Ghehe. We rijden nog steeds door de bergen en soms gaat de weg stijl naar beneden om meteen weer kaarsrecht naar boven te gaan. Kickkk! Van haar onzekerheid is niks meer over, want ze vliegt. Geweldig te zien 2 van die tjiks scheurend op n motor. De omgeving is prachtig. T is écht n jungle met n uitgehakte weg waardoor we rijden. Dan komen we aan bij t vissersdorp aan t strand van 'Shan Maw'. Weer n pad met mul zand. N man zegt ons dat we onze motoren naast n hutje mogen zetten. Zo vriendelijk en nieuwsgierig de mensen waren die we tot nâh toe hebben gezien, zo ongastvrij komen deze mensen over. We proberen nog ons best door iedereen te begroeten, maar iedereen kijkt ons aan met n blik van wat-komen-jullie-hier-doen. Das jammer, want t strand is hier adembenemend. Om met t enige minpunt te beginnen (dan heb ik dat alvast gehad en kan t alleen maar beter worden) er staan geen bomen langs de kustlijn, derhalve geen schaduw. Dannn....als ik naar links kijk, zie ik weer n nóg breder en kilometers lang strand. Helemaal naar t strand 'Sam Hian'. Kijk ik naar rechts zie ik t strand n bocht naar rechts maken. Ter hoogte van de bocht steekt n klein stuk rotsige grond uit t water. In dezelfde lijn ligt daarachter n eiland. Daardoor stroomt t water uit 2 verschillende hoeken naar elkaar eat voor n klein stukje 'dood water' zorgt. Ik loop nâh ook t water in. Ik heb mn hippiebroek aan, maar eigenlijk is t gewoon n Aziatische vissersbroek. Die mag dus nat worden. En dat doettie. T water is heerlijk warm. Dan loop ik door de vloedlijn naar rechts. Om de hoek is t strand nog steeds breed, doch kort. Mega grote rotsblokken liggen aan t eind. Over deze rotsen lopen beestjes snel weg zodra ik aan kom lopen. T zijn geen krabbetjes; wat t wel zijn weet ik niet. T zand is prachtig; nog nét niet wit. Na n tijdje afzonderlijk te hebben rondgelopen, drinken we wat water bij de scooters. De jeugd kijkt ons op n niet zo prettige manier aan, dus blijven we niet langer hangen. Wat me dan wél weer opvalt is dat ze de meiden helpen hun motor uit t zand te duwen. Maar dat kan ook betekenen: hoe eerder opgerot, hoe beter. Aaahhhh, wat slecht weer van me. :p
Terug bij de kruising bespreken we wat we gaan doen. De meiden wilden in de 1ste instantie ergens op t strand overnachten in hun hangmat. T is ondertussen 15:39 en ik zeg dat t nog n behoorlijk stuk is naar t volgende strand. Wellicht os t beter als we nâh terug naar Dawei rijden en dat we morgen via de soorgaande weg verder gaan waar we vandaag gebleven zijn. Ze zien ook wel dat rijden door t donker over deze slechte en onverlichte wegen niet t verstandigste is wat ze kunnen doen. Terug naar Dawei via Launglon dus. We rijden rechtsaf de berg op. Tis nog steeds n slechte weg, maar hoe dichterbij we bij Launglon komen hoe beter de weg wordt. Op n gegeven moment rijden we over n harde betonnen weg. Fijn. De weg hier door de bergen kenmerkt zich door de vele haarspeldbochten. Hard rijden zit er ff niet in. Na 1 van die bochten staan de meiden ineens stil. Ze willen me waarschuwen voor dlt grevel wat precies in de bocht ligt. Daar hebben ze echter geen tijd voor. Omdat ik voor ze moet remmen, slip ik ondanks mn lage snelheid en val vol op mn bek. Nahja, niet echt mn bek natuurlijk, maar frontaal voorover. Voordat ik de grond raak, denk ik nog:"Oh nee, daar gaat mn mooie hippiebroek." en BAMMM....ik leg. De meiden schrikken zich t apezuur en komen meteen naar me toe gelopen. Lara tilt mn motor op en Sybille bekommert zich om mij. Ik sta op en zie dat ik weinig beschadigingen heb. Welja, t bloed spuit uit beide grote tenen en mn groene flipflops kleuren machtig rood. Maar om nâh te zeggen dat ik wat mankeer.....nee. Geld heb ik niet, maar spullen? Die heb ik genoeg. En bij me in mn daypack. Uit mn Bear Grylls survival kit pak ik pleisters. Ook vis ik wat Sterilon, wc papier en mn mes uit mn pack. Ik pak mn fles water uit n vak van de scooter en ga op t wegdek zitten. Eerst ff schoonmaken met water. Lara pakt wat alcoholdoekjes. Daarmee veeg ik t laatste beetje vuil uit de wondjes. Wat Sterilon erop, ff jodelen (we zijn tenslotte in de bergen) en pleistertjes erop. Klaaarrr! Niks aan t handje. Ik vind t super lief hoe de meiden zich om me bekommeren. Wat n schatjes. Dan stijgen we weer op onze ijzeren rossen. Want, wie van t paard valt, moet er meteen weer op. In t eerstvolgende dorpje stoppen we. Ik ben toe aan n peuk en iets te drinken. We kopen wat bij n winkeltje en gaan ff zitten. Er komen 2 monniken uit de tempel naar ons toe en zien dat ik gewond ben. Ze vragen of ze iets kunnen doen, maar ik zeg dat alles onder controle is. Ik heb al eerder met dit bijltje gehakt haha. Dan ziet hij mn mala en is duidelijk onder de indruk. Ik neem em af en overhandig deze hem. Hij zegt iets tegen de andere monnik en geeft em dan goedkeurend weer terug. Als we ons drinken op hebben, zeg ik dat t nâh snel donker wordt en dat we snel moeten gaan.
We rijden Launglon uit over n goede weg. We rijden door wat dorpjes en dan valt de schemering. Nâh kunnen we niet hard rijden. Er is geen straatverlichting, er lopen mensen langs de kant van de weg en de fietsers en motoren voeren bijna allemaal geen licht. Onze tegenliggers verblinden ons met hun verkeerd afgestelde verlichting. Uiteindelijk komen we pas om 19:00 aan bij Focus. Ik zeg dat ik n ongeval heb gehad en wijs op wat krassen en n gescheurd rubber (ghehe) van de rechter spiegel. Ik vraag wat me dat gaat kosten. De man zegt dat t niks is en dat ik niet extra hoef te betalen. Wow. We blijven nog ff zitten en reserveren gelijk de motoren voor morgen.
Om 19:45 gaan we naar de beer garden waar ik gisteren met Andi heb gegeten. Onderweg komen we Gerrit (NL) tegen die met ons meegaat. Na n paar biertjes bestellen de meiden en ik te eten. T is zeer gezellig en ik vind t fijn dat t zo geweldig klikt tussen ons 3en.
Om 22:10 betalen we de rekening en gaan we naar onze hotels. Vij de receptie neem ik mn wasgoed mee en koop nog 2 biertjes. Op mn kamer schrijf ik mn schrift bijna vol met wat we allemaal mee hebben gemaakt vandaag. Dan spring ik onder de douche, was mn wonden en wanneer ik me heb afgedroogd, doe ik er nog wat Sterilon op. En nâh snel gaan slapen, want t is al 00:03 en morgen moet ik er weer vroeg uit.

ZATERDAG 07/05

Wederom staat mn alarm op 06:30 uur. Na 70 minuten nuttig ik n licht ontbijt. Ik ben om 08:05 vif minuten te laat bij Focus. Ik vraag de vrouw of de 2 meisjes al zijn geweest en er stiekem zonder mij vandoor zijn gegaan. Gelukkig is dat niet t geval. Na 10 minuten komt Lara aan. 5 Minuten later Sybille. We krijgen dezelfde motorscooters weer mee en gaan onderweg. Net buiten Dawei rijden we op de doorgaande weg naar Launglon langs n zaakje waar we flessen benzine zien. Ff tanken dus. We gooien er genoeg, maar niet teveel, in. Zo moeten we wel wat vaker tanken, maar op deze manier spreiden we ons geld wat we uitgeven. Zo spreiden we ons geld dat t bij zoveel mogelijk verschillende mensen terecht komt. Nadat we door Launglon zijn gereden, gaan we op zoek naar n zaakje waar we kunnen eten. Ontbijt voor de meiden; vervolgontbijt voor mij. Sybille heeft er weer goed de vaart in en volgens mij rijden we er n aantal voorbij. Uiteindelijk stoppen we ergens rechts van de weg. De vrouw van t zaakje zegt dat we hier inderdaad kunnen eten. We krijgen n noodle soep die weer goed smaakt. We zitten weer lekker te praten en Lara zegt plots dat ze vindt dat er zo'n positieve energie van me uitgaat. Ik zeg dat mij dat bij hun ook is opgevallen. Zo zitten we als enige in t tentje en zo zitten er allemaal mensen om ons heen ons glimlachend aan te kijken. Na t eten zegt n man dat ik op de foto moet met n oude man die maar naar ons zit te grijnzen. Why not? Om 11:00 rijden we weg terwijl we iedereen gedag zwaaien.
Na n klein uur stoppen we langs de kant van de weg om wat te drinken. Hier blijven we niet lang. We zijn in t plaatsje Ya Beh. Net hierbuiten kunnen we óf rechtsaf naar 'Sin Htauk beach' óf rechtdoor naar de rest van t schiereiland. Volgens ons boekje is t strand en de zee van Sin Htauk beach geweldig. Het is afgelegen, schoon en er staan 3 bungalows en n tent om te overnachten. Er is echter 1 'maar'. De 1ste 30 minuten is de weg ok tot behoorlijk slecht. T laatste kwartier balanceert de staat van de weg op t randje van 'gevaarlijk'. We besluiten dat t beter is n strand te zoeken waar de meiden kunnen overnachten wat zonder levensgevaar te bereiken is. Zo niet, kunnen we altijd hier nog naartoe gaan. Terwijl we staan te overleggen passeert n scooter ons. Er zit n man met n jongen en n kind op. Hij draait om en komt bij ons staan. Hij zegt dat hij naar 'Shin Maw pagoda' op t zuidelijkste punt van t schiereiland gaat en dat we hem moeten volgen. We rijden dus rechtdoor. De bergen rechts van ons zijn prachtig. We gaan nâh ook de bergen in. We rijden door n aantal dorpjes en gaan verder omhoog. Links van ons zie ik inlands zeewater. De weg gaat weer naar beneden. Links in t water ligt n eiland met n tempel erop. T eiland wordt met t vasteland verbonden door n lange houten brug die alleen met laagwater gebruikt kan worden. Tijd voor foto's is er helaas niet, want zodra we stoppen, komt de man op zn scooter weer bij ons staan. T voelt n beetje als n belemmering met hem mee te rijden. Maar waarschijnlijk wil hij alleen maar vriendelijk zijn. De weg gaat hier weer omhoog en dan naar beneden. Vanaf hier zie ik n strand met verderop n paar huizen. De weg maakt n bocht naar rechts en we gaan verder naar beneden. Kleine bocht naar links over n bruggetje waaronder zoet water stroomt. Dat betekent dat er brak water moet zijn. We rijden door n dorpje waar we weer vriendelijk begroet worden door meestal vrouwen en kinderen. Als we t dorpje uit zijn, maakt de weg n bocht naar links. In t water ligt n witgeverfde rots met n stupa erop gebouwd. Dan gaan we weer rechts naar boven. We rijden door n ander dorpje waar ik borden zie met de tekst 'Paradise beach'. Dit resort met bungalows en hangmatten tussen de bomen ter overnachting ligt op 'San Sa Aw beach'. We rijden ook dit dorp uit en rijden ff verder langs n seafood restaurant met bungalows op t strand. We komen om 13:37 bij Shin Maw Pagoda. Verder kunnen we niet. Er staat inderdaad n tempel met wat huisjes en n zaakje waar we wat kunnen drinken. Laten we dat dan maar doen, want voor tempels zijn we hier niet. De man drinkt ook wat met zn jongens en neemt dan afscheid van ons. Wij vertrekken om 14:55 uur.
Als 1ste stoppen we bij de bungalows met t restaurant. Navraag leert ons dat de eigenaar geen vergunning heeft om buitenlanders te faciliteren. Dat is jammer, want t ziet er wel mooi uit hier. Dan gaan we maar naar Paradise beach. Op de weg terug hebben we wel tijd foto's te nemen. De zee is ondertussen flink terug getrokken; er ligt behoorlijk wat land droog. Per ongeluk rijden we helemaal terug tot t eiland met de tempel. Daar wordt ons verteld dat we 2 dorpen terug moeten. Oh ja, das waar ook. In t 2de dorp zien we de bordjes weer. We rijden 1st langs wat huisjes. Dan moeten we n smal pad omhoog rijden. T pad is écht smal en gaat stijl omhoog. We rijden nâh écht door de jungle. Das ook weer nieuw. Tot nâh toe hebben we goede wegen langs en door bergen gehad, zijn we langs mangrove gereden en langs stranden en door dorpjes. Nâh door de jungle. We moeten hier voorzichtig rijden, want links van ons gaat t de diepte in. En er is geen vangrail. Toch moeten we op de stukken naar boven t gas erop houden. Je wilt tenslotte niet halverwege tot stilstand komen en achterover -of erger naar links de diepte in- kukelen. Dan gaat t pad weer omlaag. Er liggen stenen en er steken boomwortels boven de grond uit. Dit is geen weg voor beginners. Gelukkig ben ik dat niet ghehe. :p
Dan komen we aan bij de bungalows. Deze staan van t strand af iets de jungle in. We worden begroet door Andre (D) die ons vertelt dat er nog maar 1 bungalow vrij is. Er zijn nog wel hangmatten. T is way too late voor mij nog terug te rijden naar Dawei. Ik vraag de meiden of ze t erg vinden of ik in n hangmat bij hun bungalow ga slapen. "Natuurlijk niet!", zeggen ze. Das dan geregeld. T strand hier is prachtig. Totaal de dodenrit van zo even waard. In de bar/restaurant drinken we n biertje. We lullen weer lekker over van alles. Ook met Andre die bij ons komt zitten. Hij vertelt dat hij al 2 jaar in Burma is. In Myeik heeft hij n reisbureautje en hier is hij soort van manager.
Om 18:45 is t donker. Hamel (UK) komt.bij ons zitten. Ik heb hem de 1ste dag van mn motorhuur al bij Focus ontmoet. Leuk hem hier te zien, want ik had al meteen n goed gevoel bij hem. En dat gevoel was juist, want we hebben mooie gesprekken. Zo vertelt hij dat t net nieuwe maan is geweest en dat t plankton in de baai daarom voor n fluoriserend effect zorgt als we later de zee in gaan. Dat klinkt goed! Maar eerst eten. Om 19:30 bestellen we eten. Ik n 'fish curry'. Nâh verwacht ik dat ik n curry met vis krijg. In plaats daarvan krijg ik n bord met 2 hele vissen erop in n curry saus. Nóg beter haha. Het smaakt geweldig.
Op t strand is n kampvuur aangestoken. Om 21:35 ga ik met de meiden de zee in. N Spaanse jongen met n Franse jongen en meisje (die ik al eerder in mn hotel iN Dawei had gezien) zijn al in t water. Ik ga achter de 1ste golf staan en beweeg mn armen wild onder water. T effect is adembenemend. T vele plankton om mn armen licht helemaal op. Ik lijk wel van Mars te komen. Hier heb je geen drugs voor nodig. Trippy! Ook als ik zwem licht t water om mee heen op. Sybille heeft n natuurlijke angst voor de zee, maar als ik haar aan de hand meeneem vindt ze t ook helemaal geweldig. Lara heeft t sowieso naar dr zin. Er staan ook lekker grote golven. Gewoon er doorheen duiken dan is er niks aan de hand. Na 3 kwartier gaan we t water uit en weer in de bar/restaurant zitten.
Er is hier n grote groep mensen uit Yangon. Amerikanen, Engelsen, zelfs n Nederlands en Zwitsers meisje die allemaal voor NGO's werken. Ze zijn hier voor n weekend om n paar Bdays te vieren. Eén van de Birthdaybois is n gast uit Amerika die hier voor Coca Cola werkt. Hij vertelt dat ze hier ook aan sociale projecten doen. Fijn te horen. Hij pakt zn gitaar en gaat wat liedjes spelen. Zn stem is best goed, maar omdat hij pas gitaar speelt (eigenlijk speelt hij de piano) en omdat hij bezopen is, laten zn gitaarskills t n beetje afweten. Mn pa speelt 100 keer beter. Desondanks heb ik liever slechte muziek als geen muziek en kan ik er toch van genieten.
Om 22:45 (de bar is feitelijk al dicht) nemen we nog 2 -waarom niet meer???- biertjes mee naar de bungalow van de meiden. We gaan op de veranda zitten. Lara zegt dat ze in mij al haar biermaatje heeft gevonden. En nâh is t tijd omze vriendschap te beëdiging met t snuiven van 'Snus'; snuiftabak dus. Welja, na al t stof in Cambodja en sinds ik uit NL ben is dit n welkome vernieuwing. Nog nooit gedaan. Alle 3 nemen we n beetje. Haaaa, lekker fris in mn neus zeg. Dan zegt ze dat ik vanavond naast haar vriendin ga slapen. Zij wil per se in n hangmat overnachten. Ik bedank haar voor t genereuze aanbod, maar zeg dat ik t wel n beetje vreemd vind. "Moet je kijken. N raam bij je bed waardoor je als 1ste de zee ziet wanneer je wakker wordt. Wil je niet liever daar liggen naast je knappe vriendin?" "Oh sorry.", zegt ze. "Klonk t alsof ik je n keuze liet? Dit is namelijk al besproken hoor. Jij ligt vanavond naast Sybille." Andre komt langslopen en zegt:"Zo, dus jij slaapt vanavond in de bungalow?" "Wtf? Je hebt dit zelfs al met Andre besproken?", zeg ik. "Yep, dus dat is geregeld.", is haar antwoord. Ik weet niet wat ik ervan moet denken, maar in ieder geval slaap ik dus vanavond sinds lange tijd naast n lekker ding. En dat op n pracht locatie. Je kan t slechter treffen. T is fakking gezellig met de meiden. Ze openen mn ogen met onderwerpen die ze aansnijden. De gesprekken gaan behoorlijk diep. Wat n fijne tijd heb ik met deze 2. Tegen 04:00 ligt Sybille al te slapen. Tegen Lara zeg ik dat ik allemaal dingen zie bewegen in de jungle die er duidelijk niet zijn. Ik ben door mn vermoeidheid aan hallucineren. T is tijd te gaan slapen. Lara kruipt in haar hangmat en ik ga naast Sybille liggen. Voordat ik in slaap val, denk ik nog:"Mijn god, wat ruikt ze heerlijk." en betreed vervolgens, met n dikke lach op mn bakkes, dromenland.

ZONDAG 08/05

In de bungalow is natuurlijk geen airco. Er hangt of staat ook geen ventilator, dus hebben we met de ramen open geslapen. Om 08:00 is t binnen al zo warm, dat ik zeiknat wakker word. Ik ga dr maar uit zodat Sybille verder kan slapen. In t restaurant zitten Hamel en t groepje waarmee we gisteravond in t water waren. Ik krijg koffie en ga bij ze zitten. Na n korte tijd gaat t 3tal weg en blijf ik met Hamel verder praten. Na 2 uur komt Lara aan. Ze heeft heerlijk geslapen in de hangmat. Ik zeg dr dat ik gratis en voor niks haar slaapplek voor vanavond in n waterbed heb veranderd. We bestellen ontbijt en praten verder tot 11:15 uur. Dan gaat zij op t strand zitten. De grote groep staat op t punt van vertrekken. N meisje komt met n fles witte wijn naar me toe. "Wil jij deze hebben? Het is teveel weer mee terug te nemen naar Yangon." Ik bedank haar en neem de fles in ontvangst. N gegeven fles wijn kijk je tenslotte niet in de kurk. Om 12:15 komt Sybille bij Hamel en mij zitten. "Kijk ns wat ik voor je heb.", zeg ik en overhandig haar de fles wijn. "Die is voor jullie voor vanavond op t strand." "Waar haal jij nâh weer n fles wijn vandaan?" "Oh, n paar 100 meter verderop zit n jungle drankenzaak." Ze is er blij mee, want ze drinkt liever wijn als bier. Als Hamel hoort dat ik vandaag terugrij naar Dawei zegt hij dat hij dan graag met me mee wilt rijden. Chill. Das gezelliger dan in mn 1tje. Rond 13:00 komt Lara bij ons. Voordat ik wegga, gaan we nog ff met zn 3en op de foto. Dan nemen we om 13:35 afscheid. Ik bedank ze hartelijk voor de 2 fantastische dagen en wens ze nog veel plezier.
Eerst moeten Hamel en ik t stukje dodenweg over. Dit gaat opvallend makkelijker dan de heenweg ging. Eenmaal op de verharde weg gaat alles van n leien dakje. Ik rij voorop. Door de dorpjes laat ik t gas los en zeg iedereen gedag. Af en toe gaat, tussen de dorpen in, t gas er ff op. Maar t grootste gedeelte rijden we zo'n 50 km/uur. Soms maken we n korte stop om te tanken of om wat te drinken te kopen. "Wil jii niet voorop rijden?", vraag ik Hamel. "Nee hoor. Ik vind t wel comfortabel achter je te rijden. Ik lach me trouwens rot als ik de gezichten van de mensen zie die je achterna staren zodra jij voorbij rijdt." Om 15:50 stoppen we langs de kant van de weg. Er staat hier niks behalve n provisorische keuken met n plastic zeil als dak. Er staan 4 vrouwen en er lopen n aamtal kinderen. Ik vraag of Hamel trek heeft. Yepper. Met onze handen maken we n eetgebaar. De vrouw wijst naar 2 verschillende soorten noedels. T maakt ons niet uit. Doe maar wat. Er gaat van alles in onze kom. Noedels, varkensvlees, lever en dan wordt uit alle potjes n lepel met precies de juiste hoeveeldheid in de kommen gedaan. Suiker, gedroogde uitjes, ik weet niet wat t allemaal is. Maar t smaakt fantastisch in ieder geval. Perfect gebalanceerde smaak. Zo ook de vissoep die we erbij krijgen. Smullen!
Om 16:00 komen we Dawei inrijden. Ik laat Hamel zien waar hij kretek kan kopen. Ach, als ik er toch ben, kan ik beter maar meteen n slof meenemen. Want, er is maar 1 goede raad en dat is n voorraad. T hek van Focus zit dicht, dus de motoren brengen we later wel terug. Eerst n douche nemen in t hotel. We spreken over n uur af in de beer garden. Daar ben ik pas om 17:30 uur. Hamel is ook te laat. Die komt na n kwartier. Hij heeft zn motor al teruggebracht, maar moet terug omdat hij zn tas daar vergeten is. Ik vraag of hij mijn motor dan meteen terug wilt brengen en ik geef em geld. Binnen no-time is hij weer terug. We drinken n paar biertjes. Dan komt Chris (UK) bij ons zitten. T is n aardige, maar n beetje slungerige jongen. Dit is zn 1ste ervaring met Azië. Ik vraag wie er nog moet eten. Hamel zit nog vol van de noedels en vissoep. Chris heeft last van zn maag. Ik zeg dat hij dan t hest wat gestoomde rijst kan eten. Ik bestel wel gewoon te eten. T is gezellig en we blijven tot sluitingstijd zitten. Om 22:17 betalen we de rekening en lopen terug naar onze hotels. Op mn kamer drink ik nog wat en ga dan uiterst tevreden om 23:15 slapen.

MAANDAG 09/05

Om 11:01 word ik wakker. Ik heb heerlijk geslapen. Om 12:45 breng ik mn wasgoed naar beneden. Op mn kamer zoek ik naar info over n bus naar Mawlamyine.
Om 14:15 ga ik naar buiten. In n klein winkeltje koop ik wat zakjes Electrolyte. Om de hoek bij de tempel ga ik bij 1 van de keukentjes zitten. Tijd voor ontbijt. Dat bestaat uit witte rijst, n schaaltje met 3 stukjes kip in n jus en n bouillon soepje. Kost me 700 Ks.
Hierna loop ik naar de beer garden. Ik wil hier mn verslag gaan schrijven. In t overdekte gedeelte zie ik Nickesh en Liz uit UK. Zij kwamen eergisteren ff bij Paradise beach kijken. Ze hebben ergens anders overnacht. We raken aan de praat en t is zeer gezellig met ze. Dat verslag komt dus later wel. Liz gaat binnenkort terug naar huis; Nickesh reist lekker verder. Ik geef em mijn email voor als hij iets wilt weten. Ik bestel n bord 'fish wafre' voor bij t bier. Dit is n soort kroepoek, maar dan niet van garnalen, maar van vis. Erg smakelijk. Om 17:20 komt Hamel aangelopen op de voet gevolgd door Andi. Ik stel iedereen aan elkaar voor. Ondertussen staan alle tafels buiten op t gazon en omdat t daar koeler is, verhuizen we daarheen. Tis gezellig met zn allen. Om 19:00 bestel ik noodles met garnalen en kip/ananas. Nickesh bestelt inktvis tempura. Andi en Hamel hoeven niks, dus delen t Engelse stel en ik onze gerechten. Gezien zij al vanaf 13:00 zitten te bieren, gaan ze naar t eten terug naar hun hotel. Morgen reizen ze naar Yangon. Andi gaat even later weg om zn advocaat te treffen. Hamel en ik hebben leuke, persoonlijke en diepgaande gesprekken. Ik vind hem n zeer relaxte gast. Ook hem geef ik mn gegevens en t adres van Kama in BKK. Daar vertrekt hij nl. morgen naartoe.
Om 22:10 rekenen we af en loopt hij mee naar mn hotel. We nemen afscheid en geven elkaar n hug. Op mn kamer drink ik nog 2 biertjes en ga dan slapen.

DINSDAG 10/05 [6 maanden onderweg]

Ik heb weer heerlijk geslapen en heerlijk vaag gedroomd als ik om 08:03 wakker word. N paar minuten voordat t ontbijt niet meer geserveerd wordt, neem ik plaats aan n tafel. Op mn kamer werk ik aan mn verslag tot 13:00 uur.
Bij de receptie informeer ik voor n bus naar Mawlamyine. De jongen zegt dat er nachtbussen gaan. Dat wil ik niet. Hij zegt dat er ook 1 om 04:00 gaat. Dat is wel errug vroeg. Ik besluit maar zelf naar 1 van de reisbureautjes te lopen en daar navraag te doen. Op straat komt Andi aangereden. Hij brengt me er wel ff naartoe. Bij 1 van de bureautjes vertelt n jongen dat er ook n bus om 05:00 gaat. Nog steeds verrot vroeg, maar in ieder geval n uur langer slapen. N ticket kost me 12.000 Ks. Hij roept zn buurman erbij. Voor 2.000 Ks. komt hij me morgen ophalen om naar de busterminal te brengen. Deze ligt nl. ver buiten t centrum. Geregeld.
Ik loop weer naar mn hotel waar ik om 13:57 verder ga met mn verslag. Daar ben ik na ruim n uur mee klaar. Wat foto's erbij en dan pak ik alvast mn spullen in. Om 15:45 ga ik naar beneden. Bij de receptie betaal ik alvast mn rekening. Dan loop ik naar Focus om te vragen of de meiden al terug zijn. Nee, nog niet. Ik ga naar de beer garden. Ik bestel n biertje en n bord fish wafre en begin met alvast met mn nieuwe verslag. Ik zit weer in mn writers flow. Na n tijdje zie ik dat ik wel wat extra internetbundel kan gebruiken. Ook is mn telefoon leeg. Deze gaat aan de lader. Ik laat mn spullen langs en loop naar n winkeltje om tegoedte kopen. Bij mn hotel staan Sybille en Lara voor de deur. Ze zijnnet terug gekomen. We spreken later af bij de beer garden. Eerst gaan ze douchen en opfrissen. Nadat ik nieuw tegoed heb gekocht, loop ik terug. Mn foon is alweer aardig vol en ik waardeer mn tegoed op. Ik pak mn spullen op en ga buiten zitten. Verder met mn verslag maar weer. Om19:40 staat de dag van 6 mei erin. N half uur later komen de meiden er aan. Ze hebben al gegeten, dus ik bestel snel wat voor mezelf. T duurt verschrikkelijk lang voordat de meiden wat te drinken krijgen. We moeten er 3 keer om vragen. Nog niet eerder meegemaakt hier. Dan wordt er 1 van de 2 gerechten gebracht. Als ik dit opheb, vraag ik of mn 2de gerecht nog komt. De man zegt dat de keuken dicht is. Haha. Nâh, doe dan nogmaar n bord fish wafre. Met de girls is t weer als vanouds gezellig. Om 22:18 betaal ik de rekening en lopen we naar t hotel. Beneden kopen ze n paar biertjes die we meenemen naar t dakterras. Ik neem mn wasgoed mee die ik op mn kamerl in mn backpack stop. Snel breng ik mn backpack alvast naar beneden en ga dan naar t dakterras voor de afsluiting met deze 2 geweldige tjiks. Veels te laat, maar zonder spijt nemen we om 00:50 afscheid en ga ik naar mn kamer. Ik moet er zo al weer uit.

WOENSDAG 11/05

Vanuit mezelf word ik om 02:30 wakker. N half uur voordat mn alarm zou gaan. Chill. Toch nog 1,5 uur geslapen. Ik blijf nog wel 3 kwartier liggen. Om 04:15 sta ik met alles beneden. Ik moet eigenlijk over n kwartier al op de busterminal zijn. Maar de man had gezegd dat hij me om 04:30 komt ophalen. 5 Minuten te laat komt hij oo zn scootertje aanrijden. Ik zie meteen dat dat niet gaat werken met mn grote backpack. Dat heeft hij zelf ook door en rijdt weg om n tuk tuk te zoeken. Na 10 minuten komt hij terug met 1. Ik stap snel in. Vlak voor de busterminal scheidt de tuk tuk er mee uit. T is net voor 5en en ik ben bang dat de bus zo weg is. Ik geef em n briefje van 5.000 Ks. alleen heeft hij geen wisselgeld. T duurt lang voordat hij t heeft. Man man man, dit is geen goed begin van de dag. Snel loop ik naar de bus. De man van de scooter staat me op te wachten. Dat is aardig. Had ik niet verwacht. De bus staat er nog. Ik moet mn kaartje in t kantoor laten zien. Dan weer aan iemand buiten. Nadat t kaartje 10 keer van hand is gewisseld (soms n paar keer door dezelfde persoon) kan ik eindelijk instappen.
Om 05:09 gaan we rijden. Zodra we van de terminal af zijn, stopt de bus langs de kant van de weg. Er wordt n medewerker vermist. Die wordt slapend op de achterbank ontdekt. We kunnen weer verder. T wordt langzaam licht. Met dauw over de velden en tussen de palmbomen geeft dit n mooi gezicht. Bergen staan aan de horizon en na n kwartier rijden we ook in de bergen. De weg is geasfalteerd en smal en zit vol met hobbels en bochten. We rijden langs n heleboel kazernes. Misschien was dit daarom eerst n restricted area. Om 06:35 rijden we aan de andere kant van de berg en komen we weer langs kazernes. Langzamerhand rijden we de bergen uit. Na n minuut of 10 stoppen we voor pauze. Eén van de jongens staat met n tuinslang de voorwielen water te geven. Er komt veel stoom vanaf. Kep er niet zoveel verstand van, maar volgens mij is dat niet goed. Om 07:18 rijden we verder. Schuin achter mij zit n -volgens mij Nederlands- stelletje. We zijn de enige buitenlanders in de bus. N jongen doet alleen bij ons de gordijnen dicht. Om 07:30 stuurt de chauf zn bus naar de kant van de weg. Ik meen weer n brandlucht te ruiken. Koppelingsplaten? De 3 gasten kruipen onder de achterkant van de bus waar de motor zit en beginnen druk te werken. En ja hoor....om 09:50 staan we er nog. Er wordt druk onder, naast en bij t luik bij de achterbank gesleuteld.
Het stel is inderdaad Nederlands. T zijn Ralph en Evelien uit Den Haag die op huwelijksreis zijn. Buiten in de schaduw praten we en ze vertellen me dat ze eergisteren ook panne met n nachtbus hadden. Die hebben in de bus naast de kant van de weg overnacht. Er komt n verkoper van drinken en stukken watermeloen langs. Ik koop wat te drinken en n stuk. Ik krijg er 3 dus geef ik t stel ieder n stuk. Als ik ff in de bus zit, komt er n lokale man naar me toe. Hij zegt dat hij gaat douchen. Huh? Of ik met em mee wil. HUH? Váááááággg!
Na n tijd stopt er n bus voor ons. Deze gaat ook naar Mawlamyine. N aantal mensen stapt over. Wij niet. Na 4 uur wachten, doet onze bus t om 11:41 weer. In Cambodja heb ik al eerder panne gehad en daar staat t record op 20 minuten. Met nâh 4 uur is dat duidelijk aan diggelen. Wat n prestatie.
Na 20 minuten rijden, zitten we weer in heuvelachtig gebied. Links en rechts zie ik gecultiveerde (rubber)bomenteelt. Om 12:24 moeten de gordijnen weer dicht. De gast zegt dat er n politiecontrole verderop staat. Als er buitenlanders in de bus zitten, moeten de paspoorten worden gecontroleerd en dat kan nogal wat tijd in beslag nemen. Haha. Te gruw. Inderdaad...na 5 minuten komen we bij n politiepost. Zonder problemen gaat de slagboom open en rijden we 'Mon state' in. De weg hier is nieuw en lijkt net uit de bergen te zijn gehouwen. Vanaf de bergtop waar we vandaan komen, is t n mooi parcour met veel bochtenwerk. Maar bij de Hái Vân Pass in Vietnam haaltie t niet.
Om 12:55 rijden we over n brug over n riviertje. Dan door n dorpje en langs 'Anwar golf club'. Misschien dat mn maat hier ns kan komen "deftig wandelen". 10 Minuten later stoppen we voor lunch. Samen met Ralph en Evelien eet ik rijst, viskoekjes en linzen en drink ik n colaatje. Terwijl ik, na t eten, buiten n peukie doe betalen zij de rekening. Aardig! Na n half uur gaan we verder. Tis erg benauwd in de bus en ik zit weer in te storten. Maar slapen kan ik niet en dat is jammer, want buiten is niet veel interessants te zien. Behalve rond 15:00 uur. Dan rijden we over de rails van de beruchte Burma spoorlijn. Ff later passeren we t museum van de 'Death railway'. Die eindigde (of begon) hier. Er staat n grote, zwarte stoomlocomotief op t terrein. De grote begraafplaats, waar ook NLse 'POW's begraven liggen, zie ik niet.
Om 17:05 komen we aan bij de busterminal van Mawlamyine en stappen we uit. Ik vind n tuk tuk die me naar 'Cinderella hotel' wilt brengen. Ralph vraagt of ze met me mee mogen rijden naar hun hotel. Why not? De chauf brengt hun als 1ste weg en ik kom om 17:30 bij mijn hotel aan. Ik krijg n kamer op de 1ste verdieping te zien. T hotel hangt vol vol vol met prachtige kunst. De kamer is erg mooi en heeft zelfs n balkon. Beneden zegt t meisje dat die $45 kost. Ik zeg dat dat teveel voor me is. Er is nog maar 1 1persoons kamer vrij. Die ligt vlakbij de receptie en schijnt nogal gehorig te zijn. Geeft niks; ik slaap vannacht echt wel. De kamer is erg klein en nog nooit eerder heb ik zo'n kleine deur naar de badkamer gezien. T lijkt wel of ik n ouwerwetse kledingkast instap. Apart en dus leuk. Morgen hebben ze n andere kamer voor me voor dezelfde prijs. En die is (maar?) $23/nacht. De kamer komt wel met veel gratis extra's zoals n plattegrond van de stad, vers fruit, n pakje koekjes, zakjes oploskoffie, n tube Colgate, n goede (!) tandenborstel, n kam en andere toiletartikelen. Bij binnenkomst kreeg ik trouwens ook al n opfrisdoekje en n glaasje sap. Er hangt n flatscreen tv aan de muur met daaronder n grote koelkast. Deze is gevuld met vele diversen merken bier en frisdranken. Zelfs met M150. Er liggen zelfs 2 pakken speed in (zie foto). Beterrrr. :p Op de koelkast staan 3 bussen Pringles. Voor al deze zaken moet betaald worden natuurlijk.
Om 18:39 ga ik achter t gebouw in t open restaurantgedeelte zitten. Er vliegen kapot veel kraaien rond. Kick! Ik bestel n biertje en krijg er n schaaltje pinda's bij. Mét eetstokjes. T personeel van t hotel is zeer vriendelijk. Na n paar biertjes bestel ik tempura garnalen in n krokant jasje. Die smaken goed. Ik krijg n bordje met 3 stukjes watermeloen in de vorm van hartjes. Awww. Tis nog gratis ook. Aaawwwww! Om 20:30 bestel ik nog n kipburger. Terwijl ik wacht maak ik aantekeningen in mn schrift over vandaag. De burger is groot en smaakt ook zeer goed. Ik drink mn biertje op en ga naar mn kamer. Daar bel ik mn dinnetje uit Den Haag. Fijn haar weer te horen. Snel gooi ik nog wat foto6op Instagram en ga dan om 22:53 slapen.