Hoi An zonder Alice, maar met vele anderen

DINSDAG 22/12

Ik word wakker om 08:00 uur. Dan word ik wéér wakker. Tis nâh 09:00 uur. Ik loop naar beneden voor koffie en peuk. Op Tripadvisor zoek ik naar n slaapplaats, maar kan niet echt wat vinden. Beter is gewoon eond te fietsen en te kijken of ik iets zie. Dat doe ik wanneer ik om 11:00 uur helemaal opgedroogd ben. Ik fiets door de lange straat richting de brug bij t centrum. Daar zie ik aan de linkerkant n homestay. Aan de buitenkant ziet t er mooi uit met veel donker hout. Ik ga naar binnen en informeer naar de kamers. Deze bezichtig ik en ze zien er ook mooi en luxe uit. Het meisje zegt dat ze $20 per nacht zijn. Ik zeg dat ik nog even verder rond kijk. Tenslotte is t nog steeds n stuk fietsen naar t centrum en deze kosten $3 meer dan mn vorige homestay. Er is nog n brug vanaf de oude stad naar n ander eiland en ik wil daar even rondneuzen. Ik fiets verder de straat uit, sla rechtsaf en neem n aanloopje voor de brug. Wanneer ik boven ben, stop ik met trappen en stort me naar beneden. Net, als ik op cruisesnelheid ben gekomen, rem ik n beetje af en neem n scherpe bocht naar links. Ik rij langs de markt, waar alle mogelijke geuren zich verdringen als eerste mn neus in te stromen. Na t marktterrein kijk ik links uit over water terwijl ik aan de rechterkant van die mooie oude pandjes zie van maximaal 2 verdiepingen. Na n kleine kilometer kom ik aan bij de brede brug waar geen auto's over mogen. Deze brug staat 's avonds prachtig in de verlichting en dan staan hierop talloze vrouwtjes die papieren bakjes met kaarsjes verkopen die je in t water kan plaatsen voor geluk. Aan de overkant is t duidelijk backpackers territorium met alle panden in schreeuwerige verlichting en met hun harde Spuistraat-winkelmuziek. Bij t eind van de brug zie ik n klein steegje met n bord van homestay The Corner. Daar ga ik ns n kijkje nemen.
Ik krijg n kopje koffie en t vriendelijke meisje geeft n prijs op van $18 per nacht incl. ontbijt. That's more like it. Nâh hoef ik tenminste niet meer te fietsen. Ik zeg dat ik morgen met mn spullen kom en minimaal 4 dagen blijf. Nâh dat weer geregeld is, kan ik t volgende agendapunt tackelen. Op zoek gaan naar n kleermaker voor 1 of meedere van die fijne hippiebroeken. Eerst fiets ik de eerder genomen weg terug tot de brug naar mn huidige homestay. Hier parkeer ik mn fiets en zet em op slot. Met de brug in mn rug loop ik de straat in. Hier zit Be Be en is volgens Tripadvisor de beste. Ik leg aan n dame uit waarnaar ik op zoek ben. Ze geeft me n prijs van $60 per stuk. Waaattt??? Ben je belatafeld? Dat is teveel. Er gaat meteen $10 vanaf, maar dat vind ik nog steeds teveel. Ik ga weer naar buiten. Laat ik maar ns ff gaan ontbijten. Langs t water koop ik bij n zaakje n Red Bull en bij n straatverkoopster n Bah Mi. Hierna ga ik op n plastic krukje zitten bij 2 vrouwtjes die varkenssate BBQen waarmee je zelf je springrolls kunt maken. Ik bestel er 2. Wanneer ik klaar ben met eten, steek ik n peuk op. Op de krukjes naast me komt er n man zitten met zn Vietnamese vrouw en n jong jongetje. Ik raak aan de praat met Gary uit Australië en zn vrouw. Het is n zeer interessant en leerzaam gesprek over ondernemen in Vietnam en wat er allemaal bij komt kijken.
Na t gesprek nemen we afscheid en ga ik naar de volgende kleermaker. Hier hebben ze alleen maar ff stoffen, dus ik ben hier ook weer snel weg. De derde zaak heeft wel leuke stoffen en de prijs voor 1 is $35 en 3 voor $90. Om 15:00 ga ik ff in de schaduw zitten. Tis me n partij warm! Ik maak n koude oploskoffie en rook op mn gemak n peukie. Ik zie dat mn pa me geprobeerd heeft te bellen, dus ik loop weer naar mn fiets en rij naar mn homestay. Hier ben ik om 16:25 klaar en fiets weer terug naar t centrum. Beneden bij de brug zijn n aantal juwelierszaken. Ik stap bij de 1ste naar binnen en tjek hun wisselkoers. Die is goed, dus ik wissel wat euro's. Hierna fiets ik naar n winkeltje waar ik water, Red Bull, oploskoffie en n paar blikjes bier koop. Dan ga ik weer huiswaarts. Buiten ga ik mn verslag typen. Sky nodigt me uit overmorgen wat te komen eten en drinken voor kerstavond. Dat is aardig! Ik ben dan tenslotte geen gast meer bij ze. De overige gasten zijn ook uitgenodigd als ook zn beste vriend. Ik bedank hem hartelijk en zeg dat ik zn uitnodiging graag accepteer. Op de laptop die binnen staat, zet ik wat filmpjes over van mn GoPro naar mn harddisc. Is wel nodig ook. Ruim 64 Gb heb ik gefilmd.
Om 19:30 stap ik weer op de fiets. Tijd om te eten. Ik las dat Mermaid restaurant goed aangeschreven staat. Volgens mij hebben meer mensen dat gelezen, want alle tafels zijn bezet. Ach, dan wacht ik buiten toch ff net n peuk? Dr zullen echt wel mensen weer vertrekken. Net wanneer ik em heb aangestoken, vraagt t meisje of ik bij andere mensen aan tafel wil zitten. Ik zie n 3 tafels aan elkaar staan met in t midden 2 vrije plaatsen. Dr zitten wel meer vreemden naast elkaar en ik zeg dat ik hier geen problemen mee heb. Dus ik mag plaatsnemen bij 2 jongens uit India. Ze zijn relaxed en we hebben aangename gesprekken. Wanneer de jongens klaar zijn met eten en vertrekken, raak ik aan de praat met de man rechts van me. Het is n stel uit Engeland met hun dochter en n meisje die ze eerder vandaag hebben leren kennen. Ook deze gesprekken zijn leuk. Om 21:50 vind ik t tijd weer naar huis te fietsen. Hier ga ik verder met filmpjes overzetten. Buiten typ ik verder aan mn verslag onder t genot van n bierie. Als mn 2 geheugenkaarten weer leeg zijn, ga ik naar boven om te slapen.

WOENSDAG 23/12

Voor de verandering val ik pas om 04:00 in slaap. En word ik weer wakker om 08:40 uur. Ik slof naar beneden voor n bakkie pleur, n Bulletje en n peuk. Hierna ga ik in hetzelfde tempo weer naar mn kamer om wat te lezen en wakkerder te worden. Om 11:00 sta ik met mn bagage beneden bij Sky en betaal de rekening. Gister had hij aangeboden mij en mn bagage met zn scooter naar mn nieuwe homestay te brengen. Ik zie echter aan zn blik, als hij naar mn bagage kijkt, dat t misschien wel teveel of te groot is. Ik zeg tegen hem:"Bedankt voor je aanbod gisteren, maar bel maar gewoon n taxi voor me. Dat is veel makkelijker allemaal." Deze staat binnen 5 minuten voor onze neus. De chauffeur brengt me naar t andere eiland, maar weet homestay The Corner niet te vinden. Laat maar, nieuwe; ik loop t laatste stukje wel. Omdat t nog voor 12en is, moet ik ff wachten tot mn kamer is schoongemaakt. Dit gaat gelukkig snel, dus -nadat ik mn spullen erin heb geflikkerd- loop ik om 12:30 de brug over. Eerst ontbijten. Dat bestaat uit n Bah Mi, 3 springrolls sate en n Red Bull en n cola om alles weg te spoelen. Wanneer ik klaar ben met eten, blijf ik nog ff zitten. Ik heb n mooi zicht op de levendige straten hier bij t water. Ik pak mn Lonely Planet erbij en lees wat. Er komen steeds meer klanten en de vrouwtjes zijn druk met extra stoeltjes/tafeltjes bijzetten en sate BBQen. Ze lachen naar me alsof ik hun "lucky Buddha" ben. Op aanraden van Sky ga ik langs kleermaker "Smiley". Ik leg de leuke dames uit wat ik zoek. Omdat ik niet echt n leuke stof zie in de winkel, word ik door de leukste van t stel achterop de scooter naar n andere zaak meegenomen. Daar zie ik wel n leuk design. Met allemaal bloemen en lekker opvallend. Terug bij Sunny wordt me verteld dat de broek $35 gaat kosten. Ik heb er n goed gevoel bij, dus ik doe t. Ik betaal n handgeldje en kan morgen om 16:00 weer langskomen om de broek te passen. Ik loop weer naar mn homestay, want ik wil verder gaan met t typen van mn verslag. Onderweg koop ik n paar biertjes en bij n eettentje n soort gefrituurde koek met allemaal kleine krabbetjes erop. Compleet met pootjes en scharen. Op n bankje eet ik deze, maar vind t niet zo bijzonder. Dan hoef ik die in ieder geval niet meer te kopen in t vervolg.
Om 16:00 zit ik buiten onder de parasol van mn homestay. Ik wil net beginnen te typen, als er n jongen bij me aan de tafel gaat zitten. Het is Tobi(as) uit België en ik merk dat we n hoop gemeen hebben. En hádden, want de krullen op zn hoofd zijn voor mij slechts n herinnering. We hebben 2 uur lang de leukste gesprekken waarna ik daarna pas kan gaan typen. Ik doe dit op de eerste verdieping van t gebouw waar, naast mn kamer, n gemeenschappelijk balkonnetje is. Om 19:30 stop ik ermee. Ik wil wat gaan eten. Ik loop mn kamer in om mn spullen te pakken. Er wordt meteen op mn deur geklopt. Huh? Wij zou dat nâh zijn? Ik open de deur en sta oog in oog met Gon die ik ken uit Hanoi. Hij had me eerder laten weten dattie vanaaf in Hoi An zou aankomen, maar verder wist ik niks. Ik had em wel gezegd waar ik zit en nâh staatie voor mn deur. Leukkk! We geven elkaar n hug en praten neteen honderduit over onze avonturen. Samen gaan we naar buiten en gaan bij n restaurantje vlakbij in t toeristengedeelte zitten. We bestellen de specialiteiten van Hoi An: Bahn Bao, Hoanh Thanh (wonton), Cao Lau (noedels in Japanse stijl met kruiden, sla, tauge en stukjes geroosterd varken) en Bahn Xeo (knapperige pannekoekjes met kruiden gerold in rijstpapier). We praten en lachen veel en, als we om 22:15 uitgegeten zijn, gaan we op zoek naar vers bier. Maar bij iedere gelegenheid wordt ons verteld dat t goedkope bier op is. We lopen de nachtmarkt op, maar die gaat net sluiten. Waarom heet t dan eigenlijk nachtmarkt? We steken de brug over naar t Oude Stadje. Helaas gaat iedereen hier ook zo'n beetje sluiten. We spotten n relaxed uitziend tentje met n paar zitjes en tafels gemaakt van steigerhout. Er staan 2 bomen en wat planten en er brand wat leuke verlichting. Laten we hier dan maar een flesje bier drinken. De eigenaar Kha is erg vriendelijk en doet gezellig mee met onze gesprekken. Het is zo gezellig dat wij na middernacht (de rest van alle barretjes en restaurants zijn al dicht) nog met zn 3en buiten zitten. Kha nodigt ons uit morgen om middernacht kerst met hem, zn familie en vrienden samen te vieren. Wow! Vet aardig! Zo drink je 2 biertjes met iemand en zo nodigt hij je uit. Ik zeg hem dat ik aanwezig ben als ik kan. Kep tenslotte ook al n uitnodiging bij Sky en ik weet niet hoe dat loopt.
Om 01:00 nemen we alle drie afscheid. Ik loop naar mn homestay en in t donkere steegje zie ik n rat wegschieten. Mn 2de pas in al die tijd. Ik moet eerlijk zeggen: het valt me 100% mee met de hoeveelheid -of moet ik zeggen hoeweinigheid?- insecten en ongedierte. Ik had erger verwacht. Maar dat is nâh juist t mooie van pessimistisch denken; óf je kan zeggen:"Zie je wel? Had ik toch gelijk." óf t valt alleen maar mee. Gevalletje win-wínnnnnn. :p
Maar ik dwaal weer ns af. Waar was ik ook al weer gebleven? Oh ja, om 01:30 ging ik slapen.

DONDERDAG 24/12

Hèhè, eindelijk weer ns fantastisch geslapen. Net over 9en word ik heerlijk uitgerust wakker. Beneden drink ik 2 bakken koffie. De eigenaresse komt naar me toe en nodigt me ook uit voor n gezamelijk diner. Wow! Drie uitnodigingen om kerstavond te vieren met locals. Wat lieffff! Zoveel heb ik er zelfs in NL nog nooit gehad haha. :D
Ik vertel haar dit en zeg dat ik mn best ga doen tussen de uitnodigingen van Sky en Kha bij haar nog n drankie te doen. Schuin aan de overkant van The Corner zit n winkeltje waar ik 3 blikkies Red Bull koop. Met deze 3 kleine vriendjes sluit ik me op in mn kamer, zet de airco op 18° en ga verder met t typen van mn verslag. Ik wil hier echt voor de kerst mee klaar zijn zodat ik iedereen nog n fijne kerst kan wensen.
Om 15:15 spring ik onder de douche. Ik ben nog niet klaar, maar ik moet weg. Na 3 kwartier sta ik in de zaak van Smiley. Ik pas mn broek en deze zit als gegoten. Paulie blij! Ik zeg tegen de dames dat ik er erg tevreden mee ben en dat ik ff geld ga wisselen om ze te kunnen betalen. Als ik terugkom van de juwelier moet ik even wachten. Mn broek is terug bij t atelier om alles af te werken. Ik krijg n flesje water en n opfrisdoekje. Nog geen kwartier later loop ik met mn, voor mezelf aangeschaft, kerstcadeautje weer buiten. Ik koop n paar biertjes voor in mn homestay en vraag wat rond voor Kretek. Helaas kan ik die hier niet vinden. Bij de 2 vrouwtjes eet ik 3 springrolls sate. Er komt n straatverkoopster langs met fruit. Ik vraag haar 2 laatste mandarijnen. Ik vraag haar hoeveel ze van me krijgt en dan gebaart 1 van de 2 vrouwtjes naar de straatverkoopster. Deze lacht naar me, draait zich om en loopt verder. Ondertussen zijn Gavin (FR) en Magdalena (PL) bij me komen zitten. Met hun (of eerder met haar) ontstaan er leuke gesprekken die n tijdje duren. Hierna zeggen we gedag en betaal ik de vrouwtjes. Ik vraag nog wat ze krijgen voor de mandarijnen, maar kennelijk krikg ik die van hun. Weer zo lief! Het begint, potjandikkie, nâh echt op kerst te lijken. Dan loop ik weer richting homestay. Onderweg koop ik nog n bekertje met stukken mango. Mooi, dan kan ik de mandarijnen bewaren voor later. Wántttt...er is maar 1 goede raad en dat is n voorraad. Jawel!
Om 17:30 typ ik er weer lustig op los in mn kamer. Maar helaas van korte duur, want ik moet -neh...niet moet, maar wil- naar Viet's homestay voor t happie en drankie waar Sky me voor me heeft uitgenodigd. Ik vraag beneden of ik n fiets kan lenen. Dit is geen probleem. Ik wens hun n fijne avond en zeg dat ik mn best ga doen nog ff langs te komen. Ik fiets over de brug waar n hoop mensen lampionnen te water laten. Het is volle maan dus is t voor de Vietnamezen hier lampionnenfeest. Bij Kha koop ik 2 flessen rode wijn uit Dalat en 3 pakken peuken. Dan fiets ik snel verder. Om 18:50 kom ik bij Sky aan. Buiten staan 3 tafels met héél veel eten. N happie? Me dunkt....dit is genoeg voor n paar dagen. Ik zie n soort van...tja, t lijkt op Indiaans Naan brood, gefrituurde springrolls, salades met garnalen, bordjes met n soort rollade, varkensvlees en alle ingredienten om verse springrolls te maken. Op t bankje buiten zit La, n wat oudere (kleine understatement, want hij is zelfs n paar jaar ouder als mij) vriend van Sky. Uit mn backpack haal ik n fles wijn en n pakkie peuken tevoorschijn. Ik geef ze aan Sky en bedank hem voor de uitnodiging. Ik zeg dat de peuken voor hem en de wijn voor zn familie is. Hij vindt t heel aardig en vertelt dit meteen tegen La en zn moeder. Ik vraag hem wie er nog meer komen. Hij zegt:"Mn 4 Duitse gasten en n Chinees stelletje die hier ook verblijven." Ik begrijp uit zn verhaal dat zn familie er niet bij is, omdat die zich ongemakkelijk voelen daar ze geen Engels spreken. Er komen 2 Duitse jongens naar buiten. Eén van hen, Tobias, zegt dat hun vriend en zn vriendin ziek zijn. Waarschijnlijk oets verkeerds gegeten, want op dit moment houden ze meer van de toiletpot dan van elkaar. Jammer, want met t meisje heb ik eerder n praatje gemaakt en ze kwamen sympathiek over. Het Chinese stel is ergens anders, dus zijn we nu met zn 5en. We nemen plaats aan tafel en Sky voorziet iedereen van bier. We schenken hem in n glas en ik bedankt Sky nogmaals voor de uitnodiging. Dan toasten we met zn allen. "Merry Christmas!", roept iedereen. Al snel leren Sky, La en ik de 2 Duitse jongens hoe ze hier toasten. Vooral in t zuiden roept iedereen:"Mot, hai, ba, dzjo. Hai, ba, dzjo. Hai, ba, dzjoooo!". Mot betekent 1, hai is 2 en ba is.....wel, vul t zelf maar in. Wat dzjo betekent weet ik niet. Het klinkt als n uitroep als 'yo'; tis in ieder geval geen cijfer. Rustig eten we van t heerlijke eten, want er wordt genoeg getoast. Maar de avond duurt lang, dus we eten zeker genoeg. La blijkt naast n zeer intelligente, humoristische en vriendelijke man ook nog ns n Vietnamese Kung Fu master te zijn. Hij trakteert ons zelfs op n kleine demonstratie. Zowel met hem, Sky en de 2 Duitsers heb ik leuke gesprekken. Maar van La leer ik n hoop deze avond. Hij zegt dat als ik n langere tijd in Vietnam blijf ik binnen no-time goed Vietnamees kan oraten. Tegen hem zeg ik dat als ik hier n langere tijd blijf ik graag Vietnamees Kung Fu wil leren. Ik heb echt n leuke tijd hier en wanneer we bijna klaar zijn met t feestmaal komt t jonge Chinese stel aan. "Sorry dat we te laat zijn.", zegt t meisje. Ze neemt plaats naast me en dr vriendje gaat tegenover haar zitten. Deze begint meteen zn bek vol te douwen. Als ik naar em kijk, moet ik meteen aan de reclame van good old Albert Heijn denken. Hamstereeeennn! Terwijl hij zn wintervoorraad aanlegt, praat t meisje alleen met de 2 Duitsers. Met Sky en La wordt geen woord gewisseld. Nâh had ik al begrepen dat de 1000 jaren Chinese overheersing in Vietnam de Chinesen niet erg geliefd maakt en aan de blikken van Sky en La kan zien dat het gedrag van t stel de verstandhouding niet bepaald verbetert. Ik praat nog even verder met La en Sky, maar dan zegt Sky dat hij La gaat thuisbrengen met zn scooter. Dan is t voor mij tijd ook te gaan. Voor de laatste keer bedank ik hem uit de grond van mn hart en neem afscheid van hun en de 4 anderen.
Ik rij snel naar The Corner in de hoop dat iedereen nog n gezellige tijd heeft. Maar alles is hier om 22:50 donker en iedereen is weg. Op mn kamer kleed ik me om en pleeg ff n belletje. Dan vertrek ik weer. Op naar Kha. Ook aan hem geef ik n fles wijn en n pakkie sigaretten. "Waarom?", vraagt hij. "Omdat ik t enorm waardeer dat je me hebt uitgenodigd en ik weet nog niet wat jullie gebruiken zijn. Daarom heb ik je raad opgevolgd om voor Sky wijn en sigo's te kopen en derhalve (in t Duits gebruik ik vaak 'deshalb' wat ik n mooi woord vind) geef ik jou t zelfde. Merry Xmas!" Kha vindt t duidelijk n mooi gebaar. Er zit n Pools stel op t bankje en Kha vraagt of ze erbij willen blijven. Verrast zeggen ze ja. Ze stellen zich voor als Gary en Ana. Dr komen nog 4 vrienden en n vriendin van Kha bij. Kha komt t trapje af met n kleine maaltijd die lekker smaakt. Gelukkig dat t niet zo veel is, want ik zit al redelijk vol. Hier drinken we geen bier, want Kha vraagt me n fles witte wijn uit Dalat open te trekken. Deze is goed te doen en is zo op. Dan wordt me gevraagd mn fles rode wijn open te trekken. Iedereen praat leuk met elkaar. Na n goed uur gaan Kha's vrienden weer verder. Kha, Gary, Ana en ik blijven nog gezellig tot 02:00 zitten en nemen dan afscheid van elkaar. Het is n prachtige dag geworden met n heel fijne avond.
Terug op mn kamer leg ik de laatste hand aan mn verslag en ga met n zeer tevreden gevoel slapen.

VRIJDAG 25/12

10:40 uur. Ik open mn ogen. Wéér zo lekker geslapen. Volgens mij begin in verliefd te worden op dit bed. Omdat ik zo laat beneden kom, is er geen koffie meer. Hij is op en de eigenaresse gaat vanmiddag pas weer nieuwe kopen. Dan maar n Red Bull aan de overkant halen. Als ik deze buiten bij The Corner opdrink, roept t vrouwtje van t winkeltje me naar binnen. Ik zeg dat ik er zo aan kom. Eerst ff wakker worden.
Ik loop t winkeltje binnen en word naar de bank gedirigeerd. Behalve n winkeltje is dit tevens n naai atelier. Ik zit tussen de rollen stoffen en n naaimachine. In n ver verleden heb ik geleerd: een naaimachine naait en een nietmachine niet. Daar ga ik weer....bij de les blijven, Paulus. Ik zit dus naast t vrouwtje van t winkeltje en naast haar zit haar dochter van n jaar of 12. Die spreekt n klein beetje Engels; dr moeder maar n paar woorden. Ze is zichtbaar zenuwachtig en zit te giechelen als n verliefde bakvis. Oh nee! Dat heb ik weer. Ze knoopt, zo goed als dat gaat, n gesprekje aan. Daarbij maakt ze gebruik van n schriftje met Engelse zinnen en de vertalingen hiervan. Ze trilt als n espenblad en vraagt of ik bij haar wil komen luchen. Ai ai ai, dit gaat de verkeerde kant uit. Hier zit ik dus écht niet op te wachten. Ik bedank haar vriendelijk en zeg dat ik helaas al andere plannen heb. Als n dief in de nacht knijp ik er snel tussenuit.
Op mn kamer kijk ik waar ik na Hoi An naartoe wil, ik kijk hoe daar te komen en zoek naar slaapplaatsen. Dan wordt er op mn deur geklopt. De eigenaresse zegt dat haar man per ongeluk n boeking teveel heeft gemaakt. Ze vraagt me of ik niet naar de homestay van haar zus wil. Gelukkig kan je met mij alle kanten uit, behalve de goede, dus ik zeg dat ik best wel even wil gaan kijken daar. Ik spring achterop de scooter van t andere meisje en we rijden er naartoe. Het is niet echt ver weg, maar toch wel weer langer lopen naar de Oude Stad. Binnen krijg ik n kamer te zien met n piepklein raampje en t geheel ziet er heel gedateerd uit. Ik heb genoeg gezien en we rijden terug. De eigenaresse vraagt me nogmaals of ik daar naartoe wil gaan. Ze regelt dan wel n korting. Ik zeg tegen haar dat ik dat waardeer en dat ik best mee wil denken met dit probleem, maar ik zeg dat ik nâh niet echt onder de indruk ben van de andere homestay. Ze is n goed verstaander, want ze heeft maar n half woord nodig. "Ok, no problem. You can stay in your room." Hmm, dat ging wel heel gemakkelijk. Maar goed...kennelijk kan ze t oplossen. Beterrr. Op mn kamer bel ik met t schaamrood op mn kaken naar mn maat Jan die n paar dagen geleden jarig was. Ik zag t nog van te voren en vergeet t dan alsnog. Wat voor n kloteklapper ben je dan! Nogmaals sorry, Jan. Dan ga ik verder met de dingen waar ik mee bezig was.
Om 15:30 ga ik naar buiten. Ik loop n rondje door de Oude Stad, eet en drink wat. Ik koop n paar biertjes en n zakje pinda's voor op de kamer. Zo ben ik er dan toch nog 2 uur ff tussenuit geweest. Ik chillax nog ff op mn kamer en ga om 19:30 ff bij de brug kijken of er nog wat gebeurt deze 1ste kerstdag. Helaas lopen er weinig mensen. Nét wanneer ik op t punt sta weer naar mn homestay te lopen, hoor ik:"Hey Paul!". Het is Simon van Travel Agent Hanoi. Met zn vrouw komt hij naar me toe lopen en we begroeten elkaar. Hij verteld dat ze er ff 3 dagen tussenuit zijn. We praten n tijdje en nemen dan afscheid.
Kennelijk ben ik nog steeds n beetje brak van gister, want ik kijk nog wat tv op mn kamer en ga voor middernacht slapen. Lekker chill dagje zo.

ZATERDAG 26/12

Om 09:15 word ik wakker. Beneden drink ik buiten 3 bakken koffie en n vers vruchtensappie. Geen Red Bull aan de overkant gehaald, want dat vind ik nâh n beetje te link. Er was me door n meisje gevraagd of ik nâh wel wil ontbijten. "Na mn koffie.", had ik gezegd. Er zijn tijdens mn 3de bakkie n paar mensen binnen gekomen voor n kamer. Ze is op t ogenblik de enige hier dus helpt ze de mensen. Dat duurt tot 11:00 uur. Ik vraag of ik nâh nog kan ontbijten. De eigenaresse, die net binnen is, zegt dat t nâh te laat is, maar dat ik over n uurtje welkom ben bij haar familie aan te schuiven voor lunch. Ik zeg dat ik niet weet of ik dat red en bedank haar sowieso voor de uitnodiging. Ik ga weer naar boven, spring onder de douche, kleed me aan en ga naar buiten de Oude Stad in. Ik wandel om mn gemakkie naar de zaak waar ik laatst de stof voor mn nieuwe broek heb gevonden. Daar snuffel ik ff rond naar n leuk ander motief. Die vind ik snel en maak er n foto van. Hiermee ga ik weer naar Sunny en vraag of ze hiervan nog n broek voor me kunnen naken. Ook vraag ik of ze wat kledingstukken van me kunnen repareren. Dit alles is geen probleem en ik zeg dat ik vanmiddag alles bij ze langsbreng. Dan maak ik ff n loopie door t centrum en vind n leuk hemdje met n mooie mandala afbeelding erop. Die neem ik meteen mee. Dan krijg ik trek. Ik eet n Bah Mi en n koek van gebakken banaan. Dan ga ik terug naar The Corner. Ik moet wachten tot mn was terug is, zodat ik de kledingstukken die daar tussen zitten naar Sunny kan brengen. Het begint n beetje te regenen en ik kijk mn n half oog televisie. Om 15:30 wordt mn was naar mn kamer gebracht. Snel pak ik alles wat ik nodig heb en ga weer naar Sunny. Wanneer daar alles geregeld is, ga ik naar Kha. Daar heb ik met Gon afgesproken. Vanaaf gaat hij naar Saigon en hij wilde nog ff n bakkie doen. Om 16:15 zit in achter n biertje en even later arriveert Gon. Hij heeft n meisje bij zich die zich voorstelt als Elina. Eline komt uit Finland, is leuk, zeer relaxed in de omgang en heeft prachtige lichtblauwe ogen. Gon, Eline, Kha en ik hebben t zeer gezellig. Kha brengt ons, naast onze bestelling, ook nog thee en whisky. Rond 18:00 zegt Gon dat hij nâh echt weg moet. We nemen weer afscheid van elkaar en zeggen tot de volgende keer. Ik vraag aan Eline wat ze gaat doen. Ze zegt dat haar vriendin, met wie ze reist, ziekjes op bed ligt en dat ze t wel gezellig vindt met me. Ze wil dus graag nog ff verder hangen met me. No worries. Ik heb t ook leuk met haar. Zo leuk zelfs dat t 21:45 uur wordt en we hebben zelfs nog niet gegeten. Maar ik zie dat haar ogen dicht beginnen te vallen. Haar feestje van gisteren eist nâh zn tol. Ik zeg dat ze lekker naar haar vriendin moet gaan en onderweg wat te eten voor beiden moet kopen. Dat vind ze eigenlijk best n goed idee. Dus nemen we, na nog wat nummers te hebben uitgewisseld, afscheid van elkaar en van Kha. Aan de overkant van de brug eet ik nog wat Hanoi springrolls en gebakken rijst. Hierna hou ik t ook voor gezien en ga terug naar huis om te slapen.

ZONDAG 27/12

Omdat ik gister bijtijds ben gaan slapen, ben ik er vandaag als de kippen bij. Om 08:45 sta ik naast mn bed. Dat gebeurt niet vaak. Misschien dat ik daarom nâh, na mn plichtpleging van iedere ochtend, wel trek heb ik ontbijt. De eigenaresse vraagt aan me of ik vandaag uitcheck. Huh? Waarom? Ik heb t hier best naar mn zin. Ze zegt:"Je hebt voor 4 dagen geboekt." Ik zeg:"Wat? Zijn er al weer 4 dagen voorbij? Dat gaat rapido. Nâh, dan boek ik er toch gewoon n paar dagen bij.". "Dat zou op zich geen probleem zijn, ware t niet dat we inmiddels nieuwe boekingen binnen hebben gekregen.", antwoordt ze. Djiezus, dan mot ik ff gauw iets anders vinden. Goed dat ik zo vroeg wakker ben, want zo heb ik nog n paar uur voordat ik moet uitchecken. Als eerste neem ik n kijkje bij t Golden River hotel welk redelijk dicht bij de brug ligt. Daarna kijk ik nogmaals ff bij de homestay van zus lief. Het scheelt maar 4 euro en ik besluit haar toch t voordeel van de twijfel te geven. Ik boek n kamer en ga dan geld wisselen om mn rekening bij The Corner te kunnen betalen. Daar check ik om 12:15 uit. Vervolgens loop ik in 2 keer mn bagage naar mn nieuwe onderkomen.
Dan ga ik naar Kha om daar rustig te kijken hoe ik naar Quy Nhon kan reizen met n korte tussenstop bij My Lai. Hier wil ik echt graag n bezoek aanbrengen, omdat ik eerder ook al oorlogsplaatsen heb bezocht. N leuk bezoek zal t niet worden, want het was op deze plaats dat in 1968 een aantal pelotons Amerikaanse GI's bijna alle inwoners van t dorp zonder reden hebben vermoord en afgeslacht. Inclusief ouderen, vrouwen en kinderen. Maar ik wil mn respect aan de overledene betuigen en voelen hoe t hier moest zijn geweest. Tegen Kha zeg ik dat t makkelijkste natuurlijk weer n privé auto met chauffeur is, maar dat dat bijna 3 miljoen dong kost. Ruim n meier. Kha zegt:"Ik kom zo terug." en springt op zn scooter. Na n paar minuten komt hij terug met n gast op n échte motor in zn kielzog. Hij stelt zich voor en zegt dat hij n 'Easy Rider' is. Dit is n club motorrijders die bestaat uit locals die hun omgeving heel goed kennen en goed en veilig rijden. Met hun kan je allerlei tours op maat boeken. Kha vertelt hem wat ik wil en de man zegt dat dat 1,1 miljoen dong gaat kosten. Dat scheelt al ruim de helft. Ik zeg hem er nog even over na te denken en hij neemt afscheid. Kha zegt me dat dat nog steeds teveel geld is. Hij zegt weer dat hij zo terugkomt en vertrekt weer op zn scooter. Ditmaal duurt t aanzienlijk langer voordat hij terug is. Hij gaat bij me zitten en pakt t stuk papier en n pen. Op t papier schrijft hij welke busmaatschappij ik moet nemen, de tijden en de prijzen van alles. De reis is precies zoals ik graag wil en de geschatte kosten bedragen 570.000 dong. Ongelooflijk! Niet alleen dat de kosten zo laag zijn, maar vooral hoe hij zich ontpopt als n echte vriend. Terwijl we elkaar net n week kennen. Ik bedank hem uit de grond van mn hart en zeg dat ik alles oprecht waardeer. Er komt n stelletje op zn kleine terrasje zitten nadat ik ze heb aangemoedigd door te zeggen dat Kha t beste ijs in Hanoi verkoopt. We raken aan de praat en dat kan gewoon in t Nederlands, want Anton en Laura komen uit België. Ik geef ze tips aan de hand van mijn ervaringen tot nâh toe. Kha heeft t druk met zn zaak en Anton moet ff n half uurtje weg. Dus blijf ik met Laura praten. Kha vraagt me met hem te lunchen. Weer zo aardig. Vietnamezen zijn zo vriendelijk en tuurlijk heb je er afleggers tussen, maar wat hij doet heeft niks met geldelijk gewin te maken. Hij zet allemaal eten buiten op tafel en nodigt Laura ook meteen maar uit aan te schuiven. Het eten is simpel doch (h)eerlijk. Wanneer we klaar zijn, komt Anton weer terug. Ik zeg dat ik naar Sunny moet en neem afscheid.
Bij Sunny is mn 2de broek en mn herstelkleding klaar. Sunny zelf komt me bedanken voor de review die ik over hun op Tripadvisor heb geplaatst. Dat spreekt voor zich. Hierna ga ik weer bij Kha zitten. Hij heeft nâh n velletje papier voor me met alle info in de juiste volgorde. Hij heeft er zelfs bijgeschreven wat ik in t Vietnamees tegen de chauffeurs moet zeggen. Ik word achtelijk, zo aardig vind ik dit. Na n paar biertjes zeg ik hem dat ik mn spullen naar mn kamer ga brengen en dat ik later op de avond nog ff langskom.
Om 18:00 ben ik weer thuis en typ wat aan mn verslag tot 19:20 uur. Ik vind t tijd worden om te eten. Ik wil bij Duck Cafe gaan eten, want de eend schijnt hier heel goed te zijn en er werken Vietnamezen met n beperking. Maar als ik voor de deur sta, zie ik dat t restaurant dicht is. Dan ga ik maar naar t tentje van gisteren, waar t bier goedkoop is en t eten goed. Ik ga zitten en doe mn bestelling. Er komt n grote familie Vietnamezen aan de tafel tegenover me zitten. Ze kijken hun ogen uit hun harses als ze me zien. Ik moet meteen weer op de foto met n paar van ze. Met n lekker wijf van mijn leeftijd ook trouwens, al blijkt later dat ze getrouwd is met de breedste gast van t stel haha. Haar neefje komt bij me aan tafel zitten om zn Engels te oefenen. Het is n aardig gesprek en hij zegt dat zn familie me mag omdat ik er zo "cool" uitzie en dat ik met chopsticks overweg kan als n Vietnamees. Bedankt pa! Nadat ze zijn uitgegeten krijg ik van iederen nog n hand en zeggen we gedag. Na dit komische voorval ga ik nog ff bij Kha langs voor n biertje. Maar ik maak t niet te laat en keer om 22:00 weer huiswaarts. Vanuit mn bed kijk ik nog wat tv en doe dan t licht uit.

MAANDAG 28/12

Bah bah, weer pas tegen 4en in slaap gevallen. Ik heb me duidelijk verkeken op de kamer in mn andere homestay. Ik lig op n matras gevuld met stenen en als deken heb ik n theedoek die in de was moet. Veel licht komt er ook niet door t piepkleine raampje met geblindeerd glas. Ik word om 10:00 wakker wat ik veel te laat vind gezien mn planning voor vandaag. Beneden vraag ik aan t meisje of ik geen andere kamer kan krijgen. Ik zie namelijk kamers met normale matrassen en dekbedden. Die zijn duurder wordt me verteld. Wat n centetrekkerij hier zeg. Pleur op! Ze zou beter n voorbeeld aan haar zus kunnen nemen. Ik ga naar boven, pak mn spullen en chech uit. Die krijgen geen duppie meer van me. Ik loop naar t Golden River hotel en zeg dat ik n kamer wil, maar dat ik morgenochtend vroeg vertrek. Zondet ontbijt kost me dit $18. Twee meer als bij die griebus. Ik hoef er niet over na te denken. Doe mij die maar! Ik moet wel ff tot 12:15 wachten tot de kamer schoon is. Maar als ik em dan zie, dan heb ik meteen ook wel wat, heur. Precies t tegenovergestelde van die van vannacht; 2 bedden met zachte matrassen en dekbedden, schoon, grote ramen en zelfs n balkon!
Ik installeer mn spullen en ga naar buiten. Vandaag is hier mn laatste dag en ik wil nâh toch wel n beetje cultuursnuiven in de Oude Stad. Eerst koop ik n ticket waarmee je 5 plekken naar eigen keuze kan bezoeken. Er zijn ook gratis plekken. Ik begin bij de Japanese Covered Bridge waar ik n paar foto's van maak. Dat is gratis en ons ben zuunig he? Dit is n mooie kleine brug uit 1590. Onder de overkapping staan aan de ene kant n stel honden en aan de andere kant n stel apen de wacht te houden. Hierna loop ik naar de Assembly Hall of the Cantonese Chinese Congegration. Hier moet ik n bonnetje inleveren. Dot complex is gesticht in 1786. Ik vind de gebouwen en de inrichting mooi, maar t mooiste vind ik de mozaïek draak voor t gebouw en die erachter in de rustige tuin. Hierna breng ik n bezoek aan Tan Ky House; n houten huis wat helemaal in originele staat is of is teruggebracht en al door 7 familiegeneraties bewoond wordt. Ook weer n bonnetje. Maar hier krijg ik met n paar anderen ook n rondleiding en veel info van n gids. T heeft wat weg van t Traditional House in Hanoi, maar is toch wel verschillend door de Japanse en Chinese invloeden. Met diverse watersnood rampen heeft dit huis al n paar keer goed onder water gestaan. En dan bedoel ik ook écht onder water. Niet ff n keldertje leegpompen ofzo. Het record dateert uit 1964 toen bijna de hele begane grond tot aan t plafond gevuld was met water. Er staat hier prachtig meubilair ingelegd met parelmoer. Hierna volgt de Chinese All-community Assembly Hall. Fijn dat alles zo op loopafstand ligt van elkaar, want lopen doe ik genoeg binnen de complexen zelf. De mooiste bezoek ik hierna; de Assembly Hall of the Fujian Chinees Congegration. Ik ben hier wel n tijdje zoet mee met al die plekken, dat geloop, dat wachten op en nemen van de mooiste foto's. Ik loop nog binnen bij t Ming Huong Ancester Worship Hall die ook weer gratis is. Als ik hier weer buiten sta, ben ik bij de juwelier in de buurt. Laat ik dan ook maar meteen wat geld wisselen. Het is inmiddels 16:00 geworden en ik heb vandaag nog niks gegeten. Ik koop n Bah Mi en ga voor de laatste keer bij de 2 vrouwtjes zitten waar ik 4 sate springrolls eet. Nadat ik ze gedag heb gezegd, loop ik langs t water en ga bij Kha zitten. Daar drink ik n ijskoffie met hem. Na n uurtje stappen we over naar n biertje. Hij vraagt of ik vanaaf nog terugkom? "Dan drinken we n paar biertjes en whisky als afscheid.", zegt hij. "Maar niet teveel, want je moet er morgen vroeg uit." Dat klopt. De bus die Kha voor me heeft geregeld, vertrekt morgen om 05:30 en ik dien n half uur van te voren op de busterminal te zijn. Dat betekent om 04:00 opstaan. Oef!
Het is 18:00 uur en ik loop naar t Duck Cafe. Gelukkig, hij is nâh wel open. Ik neem plaats aan n tafeltje buiten en bestel n biertje. Ik bekijk rustig t menu, want die is zeer uitgebreid. Uiteindelijk kies ik voor kleine springrolls en hun eendspecialiteit met gestoomde rijst en groenten. Het eten laat n beetje op zich wachten en ik bestel n kruikje earme sake. Die is er eerder, dus wordt dat mn voorafje. Dan komt t eten op tafel. De springrolls zijn waarschijnlijk de lekkerste die ik tot nâh toe heb gehad. Feest in mn mond! En de eend is ook heerlijk. Mals en met de juiste kleur. Ik word geholpen door n doof meisje en kan nâh ook 3 woorden gebarentaal. Met n goede bodem in mn maag ben ik klaar voor t bier en whisky met Kha. De laatste avond met hem is erg gezellig. Zo gezellig zelfs dat ik roep:"Nooit meer naar huis!". Maar t is toch mn verstand die weer de overhand krijgt en zo betaal ik de rekening voordat ik huiswaarts keer. Kha wil niet dat ik de whisky betaal, maar ik zeg dat hij al genoeg voor me heeft gedaan en bespaard. Hij rekent er 2 glaasjes bij en ik merk dat t zinloos is er verder over door te gaan. Ik bedank hem voor alles en zeg gedag. Hij zegt dat hij morgen om 05:00 ook op de busterminal is om te kijken of alles goed gaat en er op toe te zien dat ik ook echt oprot. Wat lief!
Om 22:30 ben ik weer in mn hotel. Ik scheer me en neem n hete douche. Samen met de alcohol moet dit zeker leiden tot n goeie nachtrust. Ik pak mn laatste spullen in en even voor middernacht ben ik in dromenland.

IK BEN NA DEZE AVONTUREN WEER VERDER GETROKKEN EN ZIT OP DIT MOMENT IN DALAT, VIETNAM.
VANAF DEZE PLEK WIL IK IEDEREEN N GELUKKIG NIEUWJAAR WENSEN VOL LIEFDE, GEZONDHEID, PLEZIER, SUCCES MET ALLES WAAR JE ENERGIE INSTEEKT EN GELUK OP DE MOMENTEN WANNEER JE DIT T BESTE KAN GEBRUIKEN.
DENK WIJS EN VOLG JE HART T KOMENDE JAAR EN JE ZAL ZIEN DAT ALLES UITEINDELIJK GOED KOMT.
BEDANKT VOOR AL JULLIE REACTIES STEEDS. OP DEZE SITE PLAATS IK NIET TEVEEL REACTIES, OMDAT T ME VAAK AAN TIJD ONTBREEKT. MAAR IK LEES ALTIJD ALLES EN WAARDEER T ENORM. WIL JE ME IETS VRAGEN, APPJES BEANTWOORD IK ALTIJD, DOCH NIET ALTIJD METEEN.
EEN FANTASTISCH 2016 VOOR JULLIE EN IEDEREEN DIE DICHT BIJ JE HART STAAT. MAAK ER WAT VAN!

X