Same same, but different in Saigon
Door: Zwerrie
Blijf op de hoogte en volg Zwerrie
14 Maart 2016 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Om 09:30 ben ik wakker. Bij n supermarktje haal ik wat te drinken en op straat koop ik Bah Mi. Deze eet ik op mn kamer op. Helemaal t mannetje ga ik om 12:15 naar buiten. Eerst ff wat geld wisselen. Zo, ik kan overal weer betalen. In Bui Vien ga ik op n terrasje zitten en bestel n ijskoffie en n jus d'orange. In mn Lonely Planet boek lees ik over de Mehkong delta. Hierna loop ik t kleine stukje weer terug naar mn hostel. In de lobby praat en netwerk ik met Des. Aardige gast die me n hoop kan leren. Na ons gesprek loop ik in en rond Bui Vien street en bekijk n aantal lichte motoren die te koop staan. Ik speel met t idee om de delta op n motor te doorkruisen. In n winkeltje koop ik wat oploskoffie en n pakje melk. Helaas geen verse. Die kan ik nog steeds niet vinden hier. In Bui Vien zie ik n klein hotel met n restaurantje op straat niveau. Boven de ingang staat de naam 'The crazy Dutch'. Ik ga naar binnen en zie bij de ingang aan de ene tafel n blond meisje en aan de andere n man zitten. De man is de Neserlandse eigenaar. Ik ga bij t meisje, eveneens uit NL, zitten. Ik bestel n tosti Hawaï en n colaatje. Ook hij kan me niet aan n glas verse melk helpen. Het meisje, Nin, praat honderduit. Ze bestelt ook n tosti en als ze die op heeft, neemt ze afscheid. Vanavond vliegt ze naar Thailand. Ik neem ook afscheid van de eigenaar en loop naar mn tentje. Terwijl ik n biertje drink, gaan de vrouw en man eten. Ze eten altijd simpel, maar elke keer dat ze kookt, ruikt t fantastisch. Als desert eten ze mango. Haar man, die schuin achter me zit, tikt me aan en reikt me n schoteltje aan waarop 2 stukken mango liggen. Ik bedank hun en neem n hap. Mijn god, de mango smelt gewoon in mn mond. Lekkerste mango ooit!
Naast me komt n kale gast zitten. Ik schat dattie uit Engeland komt. Om te kijken of ik t bj t juiste eind heb, vraag ik dit hem. Zn antwoord luidt:"I'm from Holland." "Nâh, dan kunnen we gewoon Nederlands lullen.", zeg ik hem. Hij stelt zich voor als Greg en hij komt n aantal keer per jaar naar Zuidoost Azië voor zn werk. Hij zit in sales voor n machinebedrijf. Dit bedrijf staat in de Plaspoelpolder. "Dat is in dezelfde plaats waar ik opgegroeid ben." Greg is n relaxte gast en we kunnen goed lachen en praten met elkaar. Hij overnacht in t dure Sheraton hotel en vertelt dat hij nog nooit in deze straat is geweest. Op t terras naast ons zit n oudere vent uit Australië. N typische toerist. Hij vraagt aan me hoelang ik hier ben en wat voor werk ik doe. Hij begrijpt er niks van als ik zeg dat ik al jaren geen werk heb en dat ik al 4 maanden aan t reizen ben. Aan Greg vraagt hij waar hij verblijft. Als hij zn antwoord hoort, roept hij verbaasd uit:"Dat kost toch $200 per nacht?". "Yup.", zegt Greg. De 'Ozzie' begrijpt er niks van en Greg en ik lachen ons rot. Na n paar biertjes koop ik n zakje eitjes die we delen. Wat later bestellen we wat te eten. Normaliter kan ik 3 gerechten bestellen wat ik allemaal op krijg. Ditmaal is t enorm veel. Vooral dat bord met groente wat ik heb besteld. Ik krijg t niet op. Op straat zie ik n meisje dat op zoek is naar n plekje op n terras. Ze zit onder de tattoos en ik had haar al eerder voorbij zien lopen. Toen met n eveneens zwaar getatoeëerde gast. De terrassen zijn allemaal al aardig vol. Zo ook de onze. Naast mij staat de enig lege stoel. Ze kijkt naar me en ik wenk dr meteen. Hier kan je nog zitten. Ze bedenkt zich geen moment en komt bij ons zitten. Helmi uit Finland is aardig, n natural beauty en sommige tattoos van dr zijn 'insane". We kunnen t direct uitstekend met elkaar vinden. Ik vraag of ze honger heeft en wijs op t bord waarop nog heel wat groente ligt. Dat hoef ik geen 2de keer te vragen aan de vegetarische. Binnen no-time heeft ze alles opgegeten. We hebben met zn 3en n erg leuke tijd. Ook met t groepje Vietnamese jongeren die even verderop zitten en waar we regelmatig mee proosten. Er voegen zich 2 jongens bij t groepje. Hey, die ken ik! T zijn Dunil en Philip die ik hier 28 januari heb ontmoet. Ik sta op en nâh herkennen ze mij ook. We lachen en schudden elkaar de hand. Ik vraag Helmi waar dr vriend is. Ze zegt dat hij niet háár vriend is, maar een vriend waarmee ze samenreist. Maar kennelijk gedraagt hij zich de laatste tijd wat minder leuk, dus vermaakt ze zich nâh lekker alleen. En met ons zegt ze. Dat wil ze de vriend wel laten weten en ze maakt n foto van ons 3en die ze hem stuurt. Het groepje Vietnamezen verlaat t terras. Er komen n jongen en meisje uit Australië bij ons zitten. Ze passen goed bij ons 3en en we hebben n aantal leuke gesprekken. Dan zie ik de vriend van Helmi lopen. Hij kijkt rond of hij haar ziet. Ik sta op en roep hem terwijl ik naar Helmi wijs. Hij komt er bij zitten, maar t is duidelijk dat hij t niet naar zn zin heeft. Na 5 minuten is hij weer vertrokken. Het wordt al laat en Helmi is de 1ste die afscheid van ons neemt. Met zn 4en praten we verder tot t ineens 02:15 is. De vrouw wil sluiten, dus is dit n mooi moment om er n eind aan te breien. We rekenen af en Greg en ik nemen afscheid van de Ozzies. Samen met Greg loop ik richting mn hotel. Bij de Crazy Buffalo nemen we afscheid en stapt hij in n taxi. Ik loop verder naar mn hotel en ga om 03:00 slapen.
ZONDAG 06/03
Tis al/pas (*doorhalen wat niet van toepassing is) als ik om 12:05 mn ogen open doe. Ik heb goed geslapen. Na 2 uur haal ik wat te drinken en n Bah Mi die ik voor t hostel op eet. Met Des maak ik n praatje. Schuin tegenover zn hostel staat n hotelletje met de naam 'Pink Tulip'. Des zegt dat de eigenaar Nederlands is. Ik dacht al zoiets te horen. De eigenaar zit buiten met 2 andere mannen. Ik maak ff n kort praatje met ze en loop daarna op mn gemakkie naar mn stoel in Bui Vien. Daar kom ik om 15:50 aan. Op t interweb zoek ik wat info over Western Union en bekijk ik wat motoren die te koop worden aangeboden. Naast me komt n Vietnamese gast zitten. Hij werkt als kok om de hoek en komt hier elke dag wel n paar keer n paar biertjes drinken. We verstaan elkaar niet, dus praten doen we niet. Toch begrijpen we elkaar op de één of andere manier en is er wederzijds respect. Als hij naast me komt zitten, knikt hij ter begroeting. We tikken zijn glas en mijn flesje tegen elkaar. Van n straatverkoopster koopt hij n zakje mangostukken die hij met me deelt. Na n paar biertjes gaat hij weer aan t werk en laat t zakje voor mij achter. Ik geef de vrouw Đ 500.000 voor n slof kretek. Deze heeft ze achter liggen en wanneer ik em in ontvangst neem, krijg ik 30.000 wisselgeld van dr terug. Om 19:30 bestel ik te eten. Smaakt weer zeer goed. Na t eten komen er geen leuke mensen op t terras zitten. De sfeer is niet slecht ofzo, maar is wel de minste die ik tot heden heb meegemaakt. Ik hou t daarom om 22:30 voor gezien en loop terug naar mn kamer waar ik meteen mn nest induik.
MAANDAG 07/03
Vannacht ben ik vaak wakker geworden. Wel steeds verder kunnen slapen. N hoop vage, maar wel lachuh dromen. Om 10:10 word ik wakker. Met mn slaperige kop loop ik de douche binnen en stap bijna op zo'n grote jongen. Zoef zoef! Hij schiet langs mn voeten tussen mn benen door en gaat achter de deur zitten. Fakking hel, dat is schrikken. Wat n lelijkerd. Ik denk precies hetzelfde. Ik loop naar beneden en kom weer naar boven met n bakje. Met mn zenuwen aardig onder controle weet ik t monster zelf te vangen. Maar hoe krijg ik em nâh naar buiten. Zodra ik t dekseltje van t bakje eronder probeer te schuiven, gliptie onder de opening en neemtie de benen. Dit gaat n paar keer zo door. Gelukkig is daar de schoonmaakster. Die pakt em met wat wcpapier op en stopt em in n vuilniszak. Pfieuw. Dappere meid. Nâh kan ik weer met n gerust hart en zonder ongewenste pottekijkers (letterlijk en figuurlijk) t nieuws lezen en enkele berichtjes beantwoorden.
Om 12:00 breng ik mn was naar beneden. Ik ga aan de overkant op t terras van de Pink Tulip zitten om te gaan ontbijten. Dat serveren ze helaas op dit tijdstip niet meer. Wel slow-drip koffie die goed smaakt. Voor mn ontbijt loop ik naar de hoek van t steegje en Bui Vien. Hier hebben ze ontbijt en diverse gerechten die ze de hele dag door serveren. Na gegeten te hebben, lees ik nog wat over de Mehkong delta. In mn backpack zie ik t boek "The alchemist" van Paolo Coelho zitten welk ik in Hanoi had gekocht. Ik neem t eruit en begin met lezen. Om 14:30 betaal ik mn eten en drinken en ga naar mn kamer. Op bed lees ik verder in t boek. Dat doe ik n dik uur. Dan ga ik de straat weer op. In n zijstraat, schuin tegenover de Crazy Buffalo, haal ik n Bah Mi en neem deze mee naar mn vaste tentje. Ik krijg n biertje en eet mn broodje op. Hierna ga ik verder met mn boek. Om 17:28 klap ik t dicht. Uit! Ik zie er vast uit als n glimlachende Mandarijn. Het boek vertelt dingen die ik al weet. Zoals dat t Universum je tekens ('Omens') kan tonen die je naar je bestemming kunnen brengen. Het boek laat me zien dat ik op de goede weg zit; ik volg mn droom en luister naar mn hart. Een fijn gevoel. Glimlachend overdenk ik mn leven en weet: ik ben n gelukkig en bevoorrecht mens.
Er komen 6 Vietnamese mannen bij me zitten waaronder de man van de eigenaresse. Zijn naam is Ahn. Eén van de anderen draagt dezelfde naam. Weer n andere heet Thó. Wat ze met elkaar gemeen hebben is dat ze allemaal 50 jaar zijn en allemaal kapitein in t leger. De eigenaresse laat haar ID-kaart zien en ik zie dat ze 2 jaar ouder is als ik. Er ligt n zakje eitjes op mn tafel die ik eerder had gekocht. Met mn linker vingers ondersteun ik mn rechter arm met t zakje in mn hand en bied ze aan de heren aan. Ze nemen er n paar uit t zakje en leggen ze op hun tafeltjes. Op hun beurt kopen ze verse pelpinda's en mango die ze met mij delen. Wat later laten ze diverse gerechten van de overkant komen. Ook deze worden met mij gedeeld. Er wordt heel wat geproost. Ook al verstaan we elkaar niet, begrijpen doen we elkaar middels gebarentaal en google translate. Het is zeer gezellig. 180° Verschil met gisteravond. Voor de heren bestel ik allemaal n biertje. De eigenaresse komt ook bij ons zitten en koopt t soort likkepot die ik probeer. Ook smakelijk. Rond 20:00 nemen de 1ste 2 mannen afscheid. De laatste 2 gaan tegen 21:00 weg. Eén van hun zegt, naar ik begrijp, dat ik 1 van hun ben. Positive vibes.
Huib, n Nederlandse man die ik eerder al n korte keer heb gezien, komt naast me zitten. We praten en drinken wat. Ook weten we allebei n biertje om te gooien die we weer snel overeind weten te zetten. Dát is nâh alcoholmisbruik; als je t omgooit. Wanneer ik naar achteren leun om n tafeltje van achteren te pakken, weet ik t toch te presteren 1 van de 2 stoeltjes waarop ik zit te breken. Voor 23:00 heb ik genoeg aan Bacchus geofferd. Ik geef de vrouw n biljet van 500.000 đ. Voor mijn bier, de 5 Tiger biertjes voor de mannen en t kapotte stoeltje. Ze zegt dat ik de 5 Tigers en t stoeltje niet hoef te betalen. Daar wil ik niks van weten. Ze wil me alsnog wisselgeld geven, maar ik lach, schud mn hoofd en zeg gedag. Ik loop naar buiten en ga naar mn hostel. Daar kruip ik met n zeer tevreden gevoel mn bedje in.
DINSDAG 08/03
Om 06:05 kijk ik naar de wekker op mn telefoon. Ik ben klaarwakker en t lijkt er niet op dat ik nog verder kan slapen. Dus zet ik de tv maar aan met t geluid uit. Na n uur dommel ik gelukkig alsnog in en slaap ik tot 11:15 uur. Na 2 uur is mn bol weer glad en sta ik zo fris als n hoertje beneden om mn was op te halen. Hierna is t tijd voor ontbijt op de hoek. Hier staan naast tafeltjes en stoelen ook fauteuils en fijne banken waar ik heerlijk zit. Zo leest de Lonely Planet net ff wat prettiger. Nadat er weer iemand van mijn stoel is weggestuurd, zit ik net na 16:00 op mn vaste plek. Eens zien wat de avond nâh weer in petto heeft. Na n minuut of 20 komt er n ouder vrouwtje naar me toegelopen. Ze stopt vlak voor me en bekijkt me aandachtig. De vrouw van de zaak staat erbij en zegt:"Nee." tegen de vrouw. Daarop loopt die de straat weer op terwijl ze helemaal uit haar schedel gaat. Terwijl ze verder loopt, blijft ze schreeuwen en foeteren terwijl ze haar handen druk boven haar hoofd beweegt. De eigenaresse en ik moeten lachen evenals n paar anderen mensen die haar tekeer zien gaan. "Dat begint goed.", denk ik. "Wat ze nâh wilde, weet ik niet, maar wat ik wel weet is dat de avond nâh al niet meer stuk kan." Er komt n Belg met zn Vietnamese vriendin bij me zitten. Die zijn er bijna ook elke dag. Aardig stel. Om 18:00 dient de 2de verrassing van de avond zich aan. Stew komt met zn grote glimlach in zn baard aanlopen. We geven elkaar n hug en doen n biertje met 4en. Na n tijd gaat t stel weer weg. Nâh kan Dtew weer op zijn vaste stoel gaan zitten met t tafeltje tussen ons in. Op de 2 vrije stoeltjes komen 2 Duitse jongens zitten. Fabian en Marco. Ze komen net aan in Vietnam. Omdat t relaxte gasten zijn, leer ik ze n aantal zaken en geef ze wat tips voor tijdens hun reis. Tis erg gezellig en we praten lekker met elkaar. Vooral over muziek. Yeah! De terrassen stromen allemaal weer lekker vol. Op t terras naast ons zit n Vietnamese gast die elke avond rond t zelfde tijdstip daar aankomt. En elke avond is t weer hetzelfde liedje met hem. Hij brengt de stemming erin en proost bijna om de minuut met de overige gasten. "Everybody yoohooo! Một, hai, ba...yooo!!", schreeuwt hij dan. De overige gasten doen en drinken lekker met hem mee. Ze hebben duidelijk allemaal plezier. Het is ook wel leuk als je daar 1 avond gaat zitten. Maar als je net als Stew en ik hier iedere dag naast zit, gaat de lol er enigzins vanaf. Wij vermoeden dat de jongen betaald wordt voor dit gedrag om de bierconsumptie te verhogen door iedereen sneller te laten drinken. Slim concept, maar wanneer wij elkaar door zijn geschreeuw niet meer kunnen verstaan, daalt ons tolerantielevel n beetje. Dat van Stew daalt t iets sneller en dieper dan dat van mij. Elke keer dat de jongen weer begint te schreeuwen, is Stew hem voor. De ene keer roept hij door de ander's geschreeuw:"Everybody noooo!" of "Everybody goooo!". Ondanks dat de jongen heel goed weet dat hij overlast veroorzaakt, gaat hij in wat afgezwakte vorm door. Om 21:00 bestellen de Duitsers en ik te eten. Ze laten t zich goed smaken. Later op de avond bestel ik n 'Vit lôn' (Balut ei) wat ik met Fabian deel. Respect ouwe! Dan is t ineens 02:00 uur. Stew en ik nemen afscheid van de jongens. "Jou zie ik hier morgen wel weer.", zeggen we lachend tegen elkaar. Het was weer n mooie avond.
WOENSDAG 09/03
Ik word om 10:12 wakker. Na 2 uur ga ik naar buiten om te ontbijten. Hierna doe ik n paar boodschappen die ik naar mn kamer breng. Daar schrijf ik tot 16:15 aan mn verslag. Zo, 3 dagen erin geramd. Tis tijd om te kijken of mn stoeltje er nog staat. Ik ga zitten en krijg n biertje. De vrouw stapt op dr scooter. Als ze terugkomt van boodschappen sjouwt ze n zak rijst en n klein zakje naar binnen. Haar man, die schuin achter me zit, pakt iets uit t zakje en tikt me aan. Hij geeft me n soort opengesneden oliebol met maanzaad erop. Deze is gevuld met n blok groene zoete waar. Ik bedank hun en neem n hap. Hmm, lekker. Wat n tgroene nâh is, weet ik niet. Volgens mij is t van rijst gemaakt, maar t kan evengoed kokos zijn of heel iets anders. T smaakt in ieder geval goed. Na n tijdje komt Stew bij me zitten. Niet gek lang daarna voegt n meisje zich bij ons. Die heb ik gister hier ook al gezien. Toen zat ze op n stoeltje aan de straatkant. Ze gaat schuin tegenover me bij Stew zitten. Ook komt er n bekende van Stew aan. Een wat oudere man zet zich bij mij neer. Het meisje zegt tegen me:"Ben je hier blijven zitten vannacht? Ik zag je gister hier ook al." Kijk, das altijd goed voor mn zelfvertrouwen als zo'n leuke tjik me kan herinneren en helemaal dat ze daarna zelfs nog bij me komt zitten. Ze vervolgt:"Ik wilde je al aanspreken, maar ik wist niet of je benaderbaar was.". Ik lach en zo ook de man. Hij zegt:"Heb je zn kleren gezien? Haha, zo iemand kan je gerust aanspreken hoor.". Ik stel me voor aan t meisje en aan de man. Zij heet Anastasia en zoals haar naam al doet vermoeden is ze Russisch, maar is opgegroeid in Amerika. De man heet Mike en komt uit Engeland. Anastasia en ik kunnen t goed vinden met elkaar en we praten over van alles. Ik geniet van haar gezelschap. Ze is leuk. Ze zegt dat ze eraan dacht om naar Myanmar te gaan, maar weet niet of ze dat alleen wilt gaan doen. Ik vertel dr dat Myanmar heel veilig is, maar dat ze gerust met mij mee kan gaan wanneer ik ga. Ze zegt dat ze dat leuk lijkt, dus geef ik haar mn email adres. Het blijft gezellig, maar om 23:00 wil Mike naar n andere zaak om wat te eten. Anastasia wil ook wat eten en gaat met hem mee. Als ze wegloopt, zegt ze tegen me:"Blijf daar zitten he, want ik kom terug voor je.". Na n half uurtje gaat Stew ook weg. Ik blijf zitten, maar ik begin moete worden. Tot middernacht hou ik t vol en besluit dan te gaan slapen. Ik reken af en ga naar mn kamer. Ik heb n leuke avond gehad met Anastasia, Stew en Mike.
DONDERDAG 10/03
Na 2,5 uur geslapen te hebben, word ik wakker. Ik draai me om en probeer verder te slapen. Dat lukt niet; ik ben klaarwakker. Ik zet de tv aan in de hoop weer in te dommelen. Pas na 2 uur kan ik de slaap weer vatten. Om 10:23 open ik mn ogen weer. Ik ben lichtelijk verrot door t slechte slapen vannacht. Ik zie dat Anna me haar email en telefoonnummer heeft gestuurd. Via Whatsapp bedanken we elkaar voor de leuke tijd en positive vibes en zeggen we dat we contact houden. Na mn gewoonlijke opstartperiode van 2 uur ben ik nog steeds moe. Daarom ga ik pas om 14:00 op de hoek ontbijten waarna ik daarna weer naar mn kamer ga. Ik ga nog ff voor n uurtje plat en ga daarna verder met mn verslag. Dat doe ik tot 16:50 uur.
Ik ga naar t tentje. Stew zit er al. Op mijn stoel! Wat zullen we nâh krijgen? Haha. Helmi komt bij ons zitten. Ze is 2 dagen in de Mehkong delta geweest en vertelt hoe ze t heeft gehad. Er komt nog n Engelse gast bij ons zitten. N bekende van Stew. Tis weer gezellig. Na n tijd zegt Helmi dat ze moe is en gaat naar haar hotel. N Griekse vriend van Stew gaat op haar stoel zitten. Om 22:00 gaan ze met zn 3en weg. Ze gaan op stap. Er komen 5 jonge Vietnamese jongens bij me zitten. Ze leren me wat meer Vietnamees en vertellen me over n paar plaatsen die ik zeker nog moet gaan bezoeken. Ze gaan om 00:30 weg. Als ik mn biertje op heb, vertrek ik ook. Ik koop nog wat te eten onderweg naar t hotel. In t steegje raak ik aan de praat met Sean uit Nieuw ZeelNd. We gaan op t stoepje van mn hotel zitten en praten wat. Ik geef hem wat tips over Vietnam en Cambodja. Om 01:40 nemen we afscheid en ga ik naar binnen.
VRIJDAG 11/03
Om 11:50 word ik wakker. Ik schrijf mn verslag af en upload em. Ik haaal wat foto's van oudere verslagen eraf en plaats wat nieuwe bij mn laatste. Douchen, aankleden en om 15:30 naar buiten. Ik loop richting t Bah Mi stalletje als ik mn naam hoor. Bij Crazy Buffalo zit Pierre. We praten wat en hij zegt dat hij me nog wel ziet bij mn vaste plek. Nadat ik mn broodje heb gehaald, loop ik daar naartoe en eet em daar op. Na n tijdje komen Helmi en Pavel bij me zitten. Dit is hun laatste dag hier. Morgen vliegen ze afzonderlijk naar Bangkok. N uur later gaan ze naar hun kamers om te pakken en douchen. Ik bestel wat te eten. N paar uur nadat ze weg waren gegaan, komen ze weer terug. T terras zit ondertussen vol en ze zijn genoodzaakt achter me op t trapje te gaan zitten. Wanneer er n paar mensen weggaan, kunnen ze bij me op stoeltjes zitten. Het is gezellig. Zelfs met Pavel, die zich eerder bij Helmi heeft verontschuldigd voor zn minder leuke gedrag eerder. Nâh bestellen zij wat te eten. Helmi bestelt 3 gerechten die zelfs voor mij teveel zouden zijn. Maar hoe dun ze ook is, ze vreet als n bootwerker. Alles gaat op. Ik vraag of ze holle benen heeft. Om 22:00 komen Stew en zn Griekse maat. Nâh is t hun beurt t trapje warm te houden. Helmi, Pavel en ik bestellen nog wat kleine hapjes. Helmi en ik kunnen t leuk met elkaar vinden. Ze zegt dat ze 2 echt interessante mensen tijdens haar reis is tegengekomen die indruk op haar hebben gemaakt en dat ik daar 1 van ben. Zozo, wat n mooi compliment. Ik zeg dat ik haar ook heel speciaal vind en bedank haar voor haar positieve energie. Dan gaat ze slapen. Niet lang daarna gaan Stew en zn maat ook weg. Weer op stap haha. Pavel en ik blijven achter. Hij twijfelt of hij zal blijven zitten of dattie gaat slapen. Morgen moet hij om 07:00 op t vliegveld zijn. Ik zeg:"Bij twijfel altijd doen.", maar hij besluit toch maar wat shut-eye te pakken. Als hij zn biertje op heeft, nemen we afscheid. Zelf drink ik er nog 1 om t af te leren en ben om 01:00 weer op mn kamer. Ik ga meteen slapen.
NOTE VAN DE REDACTIE: HELAAS LUKT T NOG NIET VIDEOS OP DEZE SITE TE PLAATSEN. OP AANRADEN VAN EEN VRIEND, DIE VEEL TECHNISCHER IS, PLAATS IK N LINK NAAR MN YOUTUBE KANAAL WAAR JE MIJN VIDEOS KAN BEKIJKEN.
DEZE IS NOG UIT DE TEMPELS VAN ANGKOR THOM WAAR N MAKAAK MN E-BIKE IN BESLAG NEEMT:
https://youtu.be/PtczQwTxfIk
DEZE IS UIT BATTAMBANG WAAR BATMAN UIT ZN HOL KOMT:
https://youtu.be/h354AGxtXmo
INDIEN DE LINK NIET WERKT, KOPIEER EM DAN NAAR DE BALK VAN JE WEBBROWSER. ALS DAT NIET WERKT, WEET IK T OOK NIET MEER HOOR. ZOEK DAN OP JOETJOEP NAAR: PaulusDeKalebouter
-
14 Maart 2016 - 21:56
Pap En Mam:
Hoi Paul,
Je hebt het daar duidelijk weer naar je zin.
Hier alles goed. Ik ben zaterdag op de kofferbak verkoop geweest, maar het was niet zo druk. Maar het weer was heerlijk, dus de hele dag in het zonnetje gestaan.
Deze week ben ik weer druk met de collecte voor het reumafonds.
Ik verveel me dus niet.
Nou, nog veel plezier en ik kijk uit naar je volgende belevenissen.
Kus, mam.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley