Terug in Hanoi ~ part 2
Blijf op de hoogte en volg Zwerrie
02 Juli 2019 | Vietnam, Hanoi
Bij Ibiz gebeurt er weinig vanavond. Ik besluit om maar 'n rondje te lopen. Als eerste doe ik Valhalla aan waar ik een hamburger eet. Het is een kort stukje lopen naar O2O Bar, waar Moon werkt. Ik loop naar binnen en word hartelijk door hem begroet. We praten elkaar even bij onder het genot van een White Russian. Na 1,5 uur loop ik richting Pirate Bar. Ik passeer de vrouw van wie ik eerst mijn Djarum kretek kocht. Nah Zoum Gudang Garam verkoopt kom ik daar niet meer. Ze wenkt me te komen. Ik lach vriendelijk naar haar en laat haar mijn pakje G.G. zien. Ze wijst op haar enorme plateau met sigarettenpakjes en tot mijn verbazing zie ik dat ze nah ook Gudang Garam verkoopt. Niet de 'professional' die Zoum heeft, maar 'Surya'. Laat dit nah nét mijn lievelingssigaretten zijn! Ik vraag haar hoeveel ze kosten. “D65.000”, zegt ze. Ik koop een pakje van haar en ga naar Pirate Bar. Hier zitten Lex, Dave, David en Tom. Jason (USA) zie ik voor het eerst. Hij vertelt dat hij toch al 12 jaar in Vietnam woont. Hij is zelfs getrouwd met een Vietnamese en heeft 2 kinderen met haar. Hij geeft ook Engelse les. Ik mag hem mijn gegevens geven zodat, als hij iets van werk weet, hij contact met me kan opnemen. Met Jay (USA), die hier 1 jaar woont, heb ik een goed gesprek over politiek. We verschillen soms van mening, maar respecteren elkaar wel. Als de meeste weg gaan, gaan wij nog even binnen zitten. Ik heb hier in totaal 4 White Russians op en vraag om de rekening. Maar Jay zegt dat hij alles voor me betaalt. Ik zeg hem nog dat dat echt niet nodig is, maar hij staat erop. Een zeer aardig gebaar. Dan nemen we afscheid.
Om 00:30 ga ik Pho eten. Deze keer bestel ik er een 'egg Benedict' bij. Die geeft de Pho een extra lekkere smaak. Een half uur later ben ik thuis.
Zaterdag 08/06
Ik ga 's middags op zoek naar wat te eten. Op straat maak ik oogcontact met een gast. Ik knik naar hem en loop verder. Dan komt hij me achterna. Hij zegt dat hij Gordon heet, uit Canada komt en dat ik hem op 12 januari zo goed op z'n gemak heb gesteld toen hij zo bezorgd was dat zijn visum was verlopen. Ook heb ik hem toen naar Bistro gebracht waar hij, ondanks sluitingstijd, toch nog een maaltijd kreeg van Vi. Nah herken ik hem ook en vraag hoe het met hem gaat en hoe 't destijds is afgelopen. Hij vertelt dat hij op het vliegveld een kleine boete heeft moeten betalen, maar dat het niks ernstigs was. Hij zegt dat hij me vanavond bij Ibiz op een biertje zal trakteren.
Bij Ibiz word ik 's avonds al weer snel voor het eten uitgenodigd. Dit gaan we binnen doen, want de voetbalwedstrijd Vietnam – Curacao gaat beginnen. Naarmate de wedstrijd vordert, wordt het ook drukker binnen in de lobby. We hebben allemaal gelukkig al genoeg kunnen eten, want het wordt zo druk dat Zoum ons vraagt buiten te gaan zitten. Ik begrijp het principe van 'betalende klant eerst' en maak hierom dan ook geen probleem van. Om 21:30 komt Jose aanzetten. We gaan samen aan 't bier. Dan komt Gordon ook. Van het beloofde biertje komt niks terecht. Dan komen Thuy en Thu me vragen of ik met ze wil poolen in B2K. Natuurlijk! Dat is dan voor 't eerst dat we dat doen. Ik betaal de rekening en laat als dank voor 't gratis eten en bier een flinke fooi achter. Jose en Gordon komen ons achterna. Ik bestel 5 bier en ga de uitdaging van de twee jongens met ze aan. Zij met z'n 2en tegen mij alleen. Op een paar echt práchtige shots van me na, gaat het niet echt lekker en ik verlies dan ook. De jongens zijn door het dolle heen. Dan gaan Jose en Gordon naar O2O Bar. Zoum en Dan komen Thuy en Thu ophalen om ergens heen te gaan. Ik loop naar Pho Vui en ga dan naar huis.
Maandag 10/06
Rond het middaguur is Zoum bezig met het ophangen van een vernevel installatie boven het terras. Wéér een goed en gratis idee uit mijn koppie. Als ik hier 's avonds weer plaats neem, komt er veel nevel op het terras neer. Alles wordt redelijk snel nat. Persoonlijk had ik de vernevelaars naar de straatkant gericht. Zodoende creëer je een “scherm” wat de hitte buiten houdt en blijft 't terras droog. Zoals ik altijd al zeg: ik kan beter alles maar zélf doen. Haha. Maja, dit is niet mijn toko, dus laat ik 't maar zo. Weer word ik uitgenodigd mee te BBQen met de jongens. Als ik om 22:45 wil afrekenen, neemt Zoum geen fooi aan. Deze stop ik dus maar in de fooienpot voor iedereen en ga pitten.
Dinsdag 11/06
Vandaag heb ik nieuwe 'free-ware' op mijn laptop geïnstalleerd. Werkt hetzelfde als 'Word', 'Excel' en 'Powerpoint'. Tot 17:00 ben ik hiermee bezig een professioneel CV te maken. Dan wordt er op mijn kamerdeur geklopt. Het is Thoum. Hij wil met 2 monteurs de oude kledingkast weghalen en deze vervangen door een heel nieuw meubel inclusief bureau. Ik vind het nog te vroeg om naar Ibiz te gaan, dus blijf op de gang wachten. Het is hier wel bloedheet en de jongens zijn pas na 1,5 uur klaar. Ik ben ondertussen zeiknat. Op mijn kamer fris ik me op, kleed me om en ga naar Ibiz. Na een tijdje wacht me een verassing. Jose komt aangelopen. Dat gebeurt eigenlijk nooit doordeweeks. Hij komt naast me zitten en ik schenk een biertje voor hem in. Hierna bestelt hij voor ons. Ook Quan komt weer eens buurten. Hij heeft vandaag zijn neefje bij zich. Hij zit nog niet of hij heeft al bier voor ons besteld. Behalve voor z'n neefje. Die is nog te jong. Opmerkelijk, want hij laat wel z'n beide dochters van 12 af en toe 'n biertje drinken. Nadat het bier, wat hij had besteld, op is wil hij naar B2K met ons. Daar komt hij erachter dat ik jarig ben geweest. Hij is een beetje teleurgesteld dat ik hem niet heb uitgenodigd, maar hij zegt dat hij vanavond betaalt. Hij zit er aan te denken om een lokaal gebrouwen speciaalbiertje voor ons te kopen. Ik zeg tegen hem:”Als je nacht écht lekker bier wilt drinken, zou ik La Trappe nemen. Dat hebben ze hier ook en is echt lekker Nederlands bier.”. Dat doet hij dan ook. Zijn neef heeft nog nooit pool gespeeld en vraagt of ik hem dat kan leren. No worries. Tijdens ons spel neem ik af en toe een slok van m'n bier. Ik waarschuw Quan nog dat dit geen zuipbier is, maar dat je hier beter met kleine slokjes van kan genieten. Maar luisteren? Ho maar. Hoppaaaaa! Daar verdwijnt het bier in z'n keel. Ach ach ach, daar gaatie straks toch zó'n spijt van krijgen. Hij bestelt er meteen weer drie. Jose en ik doen het rustig aan. Wij schenken net voor het eerst uit ons tweede flesje als Quan weer zijn hele bierglas achterover in z'n huig mikt. ”Ôi giòi ôi.” Het duurt nah niet lang meer dat hij op z'n benen staat te tollen. Hij vraagt de rekening. Deze bedraagt 720.000 Dong. Dat heeftie niet op zak. Hij gaat ergens geld pinnen en als hij terugkomt weet hij niet hoe snel hij weer naar huis moet gaan. Ik zeg nog tegen zijn neefje dat hij beter z'n oom naar huis kan brengen. Als wij ons biertje op hebben gaan we samen Pho eten. Deze hoef ik van Jose niet te betalen. Hierna gaan we nog even schuin naar de overkant naar Pirate Bar. Na 2 White Russians gaat Jose naar Moon terwijl ik naar huis ga.
Donderdag 13/06
Ik heb tot 18:20 verder gewerkt aan mijn CV. Deze is nah zo goed als klaar op een paar schoonheidsfoutjes na. Daar kijk ik later wel naar. Ik ga naar Ibiz. Daar zit John met een vriendin. Ze zijn terug uit het noorden. Hij heeft me destijds de 'free-ware' aanbevolen en zegt dat hij me wel wilt helpen met mijn CV. Die moet ik dan naar hem mailen. Luong en Thuy halen eten en ik mag weer aanschuiven. Aan 't eind van de avond komt Daniël langs. Hij is weer terug uit Polen. We drinken samen een paar biertjes en hij zegt dat hij de volgende keer Zubrowka wodka voor me mee zal nemen. Na middernacht ga ik nog even naar B2K waar ik met verschillende werknemers en met The Anh pool. Het gaat niet lekker. Ik ga Pho eten en dan pitten.
Vrijdag 14/06
In de ochtend stuur ik John mijn CV per mail.
Om 19:00 ga ik naar Ibiz. Ik eet eerst een Banh Mi met ei. Om 19:30 trek ik m'n eerste biertje open. Dan verassing nummer 1: Tom is terug uit Dong Van. Die heb ik een tijd niet gezien, zeg. Hij vertelt dat het daar goed met z'n restaurant gaat en dat hij hier is om over een paar dagen naar Phnom Penh te gaan. Verassing nummer 2: Alannah komt bij ons zitten. Die heb ik ook al een tijd niet gezien. Met z'n 3en drinken we een biertje. Het is gezellig zo. Na een tijdje komt er een meisje naast Tom zitten. Het is Fatima uit Zweden. Ze zegt tegen Alannah dat ze een heks is. Een apart meisje. Op één of andere manier vergelijk ik haar met Sophie. Meedrinken en zelf niets delen. Om 23:00 gaat Alannah weg. Een uur later neem ik Tom mee naar Pho Vui. Hij heeft hier nog nooit gegeten. Maar hij vindt het geweldig. Tom betaalt ook mijn eten. Samen gaan we nog even bij B2K zitten. Als er 3 Australische gasten langs hem lopen, stoot 1 van hen Tom aan. Ik denk dat die gast iets teveel anabolen heeft genomen, want hij reageert agressief naar Tom. Tom, die altijd lacht en vriendelijk is, is twee koppen kleiner. Lachend zegt hij dat het geen probleem is dat hij aangestoten wordt en wenst de gast een prettige avond verder. Maar de gast en 1 van zijn vrienden nemen een dreigende houding aan. Dit herken ik. Snel schop ik mijn slippers uit en ga staan. Dit zien de 3. De ene gast die relaxt doet, komt naar me toe en biedt zijn verontschuldigingen aan voor 't gedrag van zijn vrienden. De twee anderen kijken mij nah constant aan. Tegen de relaxte gast zeg ik dat die twee beter m'n maat met rust kunnen laten. Als ze hem willen pakken, zullen ze eerst met mij moeten praten. Ergens schrik ik van mijn eigen gedrag, maar soms is intimidatie een betere manier om een conflict te voorkomen dan de sociale weg te bewandelen. De twee jongens blijven me nog steeds aankijken. Ik vraag of ze een probleem hébben of anders wíllen. Ze zijn nog net niet zo dronken dat ze daar op ingaan. In plaats daarvan draaien ze zich om en lopen weg. Zooooo. Opgelost!. Tom en ik drinken ons biertje op en dan gaat hij weg. Met The Anh speel ik nog 2 potjes pool. Als het voor hem 2-0 staat, ga ik ook naar huis.
Zaterdag 15/06
John heeft me geholpen met m'n CV. Hij heeft deze als goed geheel teruggestuurd en me daarbij uitleg gegeven. Ik stuur 'em meteen door naar Moon. Die had beloofd m'n CV door te sturen naar een hotel waar ze op zoek zijn naar een customer service manager.
Ik heb bij de receptie mijn schone was opgehaald en op mijn kamer zie ik dat er iets niet klopt. Ik mis een hemdje, maar heb er wel een borstrok voor terug gekregen. Deze breng ik naar de receptie en vraag of ze achter m'n hemd aan kunnen gaan.
Om 19:00 ga ik naar Ibiz. Even later komt er een Vietnamese jongen (Tjoeng) bij me zitten. Ik heb hem al eerder ontmoet. Hij spreekt goed Engels. Fatima komt er ook bij zitten. Even later volgt Tom. Tjoeng gaat BBQen. Omdat ik even toe ben aan wat tijd alleen, ga ik aan de andere kant zitten. Ik pak even m'n rust en doe m'n eigen ding. Totdat Jose komt. Hij is altijd welkom bij me. Samen drinken we een biertje. Tjoeng deelt ondertussen zijn eten met Fatima. Ik wenk Tom dat hij ook welkom bij ons is. Zo is het een gezellig groepje. Om 22:00 gaat Tom weg. Jose en ik gaan even buurten bij Pirate Bar om van een White Russian te gaan genieten. Daar raken we in gesprek met Lisa en Rob (IRL) en Mikey (USA). Na een aantal drankjes gaan Jose en ik naar Valhalla voor een hamburger. Hierna gaan we door naar Moon waar we een tijdje zitten. Tot onze verassing werkt Luto daar voor de komende periode. We kennen hem nog als iemand van de oude garde van Ibiz. Hij is toen gaan studeren en nah werkt hij in zijn vakantie even hier. De begroeting is groots. Na 01:00 vind ik de sfeer hier raar worden. Ik zeg tegen Jose dat ik weg wil gaan. Bij Ibiz nemen we afscheid van mekaar. Bij het vrouwtjes van de ijsthee zitten Summer en zijn vriendin. Ik ga erbij zitten en bestel een biertje. Een jongen van de receptie van mijn hotel verblijdt ons ook met zijn aanwezigheid. Na een tijdje komt Fatima erbij zitten. Het enige wat ze doet is klagen over haar leven. Als ze dat op een gegeven moment met vol temperament gaat doen, verandert de sfeer hier ook. Ik zeg tegen haar:”Weet je wat je wel leuk zal vinden nah? De Spy Bar. Die is de hele nacht open, zit vol met leuke jongens die je wel op wat te drinken wil trakteren en is hier vlakbij. De straat uitlopen en dan naar links. Kenniefoutgaan!”. Ze staat direct op en weg is ze. Na een tijdje gaat het stelletje ook weg. Tegen de receptionist zeg ik dat ik nog even Pho ga eten in Hang Bac. Ik betaal de rekening, de jongen gaat terug naar binnen en ik loop naar het kruispunt van Hang Bac waar ik mijn Pho eet. Om 03:15 loop ik terug naar mijn hotel.
Zondag 16/06
Met m'n jus d'orange kom ik bij Ibiz aan. De eigenaar staat de ramen te beplakken met zwarte folie. Waarom? Ik zou juist de gevel voorzien met meer vrolijke kleuren. Deze is nah bruin en met die zwarte ramen wordt het een erg donker geheel en totaal niet aantrekkelijk om plaats te nemen op het terras. Maja, zo denk ik erover. En tenslotte is het zijn toko.
Terug op mijn kamer heb ik contact met Van. Van heb ik vanaf mijn Bday niet meer gezien. Wel gesproken en toen heeft hij me verteld dat hij even in het ziekenhuis heeft gelegen. Het gaat niet goed met zijn gezondheid. Hij is nah wel weer thuis in het huis van z'n ouders. Ik spreek nah met hem af dat ik hem vandaag daar wil bezoeken. Niet gek veel later krijg ik een berichtje van The Anh. Hij zegt dat hij ook met me mee gaat. Das aardig.
Om 16:45 zit ik bij Ibiz. Michael zit er ook. Hij praat raar met z'n mond maar een beetje open. Hij vertelt me dat hij 'n ongeluk op z'n motor heeft gehad en dat z'n kaak gebroken is. Als hij hoort dat ik met The Anh naar Van gaan, vraagt hij of hij mee mag. Van mij wel. Ik denk dat hij dat nog wel kan waarderen ook. Na een kwartier komt The Anh aan. Met z'n 3en lopen we naar B2K waar Mike een motor te leen krijgt. Ik ga bij The Anh achterop. De rit naar het huis van Van's ouders duurt lang. The Anh rijdt wel héél erg rustig. Op sommige trajecten té rustig voor mijn doen. “Trek dat gas open, ouwe!”, denk ik dan. “Hier kan het.”. De motoren worden in het steegje achter het huis geparkeerd. Meteen weet iedereen hier dat er twee blanken zijn. Van is erg blij ons te zien. Ok zijn ouders begroeten ons alle 3 hartelijk. We krijgen een biertje en praten even met Van en z'n ouders als Van ineens weggaat. “Ik ga Pho halen voor iedereen.”, zegt hij. Ik roep hem nog na dat dat niet nodig is, maar hij is al weg. Mike en ik gaan een peukie roken in het steegje. Er komt een Vietnamese man aanlopen die mijn 'Mala' ketting mooi vindt. Van Mike begrijp ik dat hij hem wilt kopen. Haha, da's niet de eerste. Ik zeg tegen Mike dat ik die niet verkoop en hij vertaalt dat weer op zijn beurt naar de man. Ik loop wel even met hem mee een paar deuren verder waar hij een klein juwelierszaakje runt. Ik moet toegeven dat hij in de twee vitrine's mooi spul heeft liggen. Mijn aandacht gaat vooral uit naar een speciale Vietnamese armband en naar een echte tijgertand met een gouden houder met inscriptie. Later hoor ik van Van dat deze man vroeger ook een gangster is geweest. Daar kan ik me wel wat bij voorstellen. Mike vraagt nog of ik mijn ketting de rest van de avond niet onder mijn shirt wil dragen, maar ik antwoord hem:”Als ik bang ben dat die gestolen wordt en daar aandacht aan ga geven, trekt dat alleen maar dezelfde energie aan en wórdtie ook gestolen. Ik ben daar niet mee bezig en daarom gebeurt me ook niks.”.
Rond 19:00 wil The Anh ons met Van meenemen naar zijn andere bar bij Westlake. Daar heeft hij ook zijn atelierruimte waar hij zijn schilderijen maakt. Goed idee. Ik ben daar nog niet geweest en ben benieuwd naar zijn andere stek. Maar ik wil niet bij The Anh achterop. Die gaat me te langzaam. Ik weet Mike zo ver te krijgen dat hij bij hem achterop gaat en dat ik op zijn leen-motor rij. Van gaat op zijn eigen. De rit er naartoe is heerlijk. Eindelijk weer eens zelf rijden i.p.v. Achterop. The Anh rijdt nog steeds rustig, Van gaat ietsjee harder. Maar wie moet weer constant voorop en weg rijden? Juistem! Deze jongen. Bij de stoplichten vraag ik ze steeds welke richting we op moeten rijden en dan gaat 't gas weer open. Yeeehaaa! Ik voel me als een vis in het water in het verkeer van Hanoi. Genieten met hoofdletter G. Totdat ik Van verkeerd begrijp. Bij het stoplicht ben ik weer zo weg, terwijl zij de weg naar links volgen. “Niks aan de hand.”, denk ik. “Even keren en dan haal ik ze wel weer in.”. Nah, dat punt waar ik kan keren laat even op zich wachten. Wat een lange weg is dit. Tegen de tijd dat ik terug ben op de splitsing zie ik niemand meer. Dan maar even navigeren met Google maps. Het is niet ver en niet moeilijk te vinden. Eenmaal aangekomen parkeer ik de motor. Wat een chille plek hier, zeg! Aan de andere kant van de straat heb je hier vrij uitzicht over het grote meer Westlake. Deze Beer 2K heeft een ondiep terras, maar wel over de volle breedte van het pand. Ik loop de kleine trap op die naar het restaurant gedeelte leidt. Deze is erg klein, maar verder naar achteren is het onoverdekte gedeelte. Het is rustig, dus hier zit niemand. De kleine ruimte zit wel vol. Alleen maar locals. Ik neem plaats aan de tafel waar Mike en Van zitten. Er verschijnt een biertje voor m'n neus. Ik zie aan Mike dat hij ergens mee zit. Als ik hem daar naar vraag, laat hij niets los. Er komt een bordje patat op onze tafel. Ik denk dat Mike aangeschoten is, want hij eet het bord in z'n eentje binnen de kortste keren leeg. Dan wordt er een bordje geserveerd met 3 stokjes sashlick. Dit smaakt heerlijk. Van eet niks en Mike eet de tweede ook op. Plots begint hij te klagen dat hij het hier niks vindt. Hij wil naar het Oude Centrum terug. Ik zeg dat de avond nog jong is en dat we ons ook kunnen laten verassen met wat er komen gaat. Maar nee hoor. Hij zit weer 'ns in zijn negatieve modus. Buiten zit The Anh met een paar vrienden een biertje te drinken. Al snel komt hij te weten dat Mike zit te klagen. Hij komt naar binnen en vraagt of ik de rest van het perceel wil zien. Daar heb ik wel oren naar. Daarom ben ik hier naartoe gekomen. Mike blijft alleen aan tafel achter als Van en ik The Anh het trappetje naar benden volgen. Naast het pand is een steegje waardoor we naar achteren lopen. Links staat een gebouw en voor ons nog één. De helft van dit pand bestrijkt de breedte van het onoverdekte gedeelte van het pand waar ik net zat. Hier gaan we ook naar binnen. Hier bevinden zich de ruimtes waar hij zijn kunst maakt en opslaat. Het pand is slecht onderhouden, maar ik zie de schoonheid er wel van. Wat een vet gebouw. Ik zeg tegen The Anh dat hij hier een hotel van zou kunnen maken. Hij zegt dat hij daar heul veel geld voor nodig zou moeten hebben en dat heeftie niet. Aan de andere kant van het steegje heeft hij nog wel een ander pand. Of ik dat ook wil zien. “Ja, natuurlijk!”. Met z'n 3en lopen we het steegje weer uit en slaan rechtsaf. We gaan meteen bij de eerste deur naar binnen. Het is 'n oude houten deur die half in z'n hengsels hangt. De ruimte waar we binnenkomen is volgestouwd met oud houten meubilair. We lopen hier langs en gaan aan het eind links de trap op naar de eerste verdieping. Hier zie ik alleen maar van die hokjes waar hotels goud geld mee verdienen als dorm. Het ziet er wel bewoond uit. The Anh legt uit dat zijn personeel hier gratis slaapt, maar dat het wel de bedoeling is hier een dorm van te maken. Geen slecht idee, want als ik richting de kant van de straat oploop, zie ik vanuit de openstaande ramen het mooie vergezicht over het strekkende meer aan. Een paar vleermuizen vliegen onder de schaarse lantarenpalen in de straat op zoek naar insecten. Als we de trap weer aflopen, zien we Mike beneden. Hij wil écht terug naar Old Quarter. Ik hink op 2 gedachten. Ik ben nieuw hier en vind 't wel vet. Ben benieuwd ook hoe zo'n avond hier zal verlopen. Aan de andere kant...het is nog ff rijden naar Old Quarter en dat wil ik ook niet dronken doen. Laat ik nah meer weer 'ns verstandig doen en 'em hier de pleiterik maken. The Anh zegt dat hij hier nog even met z'n vrienden blijft en om 22:00 naar B2K komt. Mike stapt bij Van achterop en ik start m'n eigen motor. We rijden verder langs het meer, slaan rechtsaf, linksaf en dan stopt Van ineens aan de kant van de weg. Ik zie de twee discussiëren om daarna van plaats met elkaar te wisselen. Dat is dan ook meteen het laatste wat op mijn netvlies is gebrand, want Mike draait het gas open en weg zijn de twee. Weer m.b.v. Google maps weet ik de weg terug te vinden. Het is nog even lastig, want het centrum is natuurlijk afgesloten voor verkeer in 't weekend. Maar, als een local, rij ik langs het dranghek alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Vanaf nah is het wel wat rustiger rijden, want hier lopen mensen met kinderen. Uiteindelijk weet ik toch veilig m'n motor bij B2K te parkeren waarna ik om 21:00 terug loop naar Ibiz. Van en Mike zitten daar al. “En bedankt, he?” We drinken een biertje en Van en Mike roken er een jointje bij. Tjoeng komt ook bij ons zitten. Ook hij heeft een jointje bij zich en biedt deze, terwijl de twee nog roken, ook aan hun aan. Bij mezelf denk ik nog:”Dit gaat fout.”. Ik weet (niet uit ervaring) dat Tjoeng over hele sterke wiet beschikt. De twee jointjes gaan rap rond tussen de drie. Bijna meteen zijn Van en Mike zo stoned als 'n aap. Van heeft sinds zijn ziekenhuisopname niet meer geblowd en Mike zit al aan de pijnstillers zodat alles ff extra heftig inslaat. De twee zitten erbij als een paar zombies. Met de minuut zie ik Van zieker en zieker worden. Ik zeg tegen hem dat hij naast me moet komen zitten, voordat hij z'n houten stoeltje afglijdt. Mike en ik helpen hem naast me. Mike neemt plaats op Van's stoeltje. Ik bestel een Colaatje voor Van, want suiker doet in dit soort gevallen wonderen. Hij neemt er dankbaar een slokje van, maar hij is al te ver heen. Hij richt zich op, stopt z'n hoofd tussen z'n knieën en geeft over. Daarna gaat hij weer in de relax-stand zitten. Ik verzorg hem zo goed mogelijk, maar toch geeft hij nog een paar keer over. Eerder had Mike al gezegd dat hij na zijn biertje naar huis zou gaan. Nah zegt hij weer dat hij met ons naar B2k wil gaan om te poolen. Om vervolgens weer van gedachten te veranderen door te vragen of ik een Grab voor hem kan regelen. Ik verwijs hem door naar Dan, want mijn app werkt niet goed. Dat is ook het moment dat ik hem voor het laatst heb gezien. Dan heeft een Grab voor hem geregeld die om de hoek op Mike zou wachten. Weg ik Mike. Na een paar minuten komt Dan naar me toe om te vragen of ik het nummer van Mike heb. De chauffeur kan hem niet vinden. “Nee sorry, dat heb ik niet. Laat zitten, man.”. Tot 21:45 blijf ik bij Van tot hij zich weer beter voelt. Ik zeg hem dat hij misschien beter even 'n paar uurtjes op de bank bij B2K kan gaan slapen. Maar hij zegt dat hij zich weer goed voelt. Ik loop met hem mee naar z'n scooter waar we afscheid van elkaar nemen. Hierna loop ik naar de vrouw die mijn Surya kretek verkoopt. Ik ding wat van de prijs af voor een slof. Hier gaat ze mee akkoord. Op de terugweg naar mijn hotelspring ik voor een half uurtje Pho Vui binnen om daarna te gaan slapen.
Maandag 17/06
Ik lig al een hele tijd wakker in m'n bed. Het is fakking warm in m'n kamer en kan niet slapen. Daarom kijk ik wat video's op mijn telefoon. Net, als ik deze om 02:30 weg wil leggen, zie ik een gedaante mijn balkonnetje opsluipen. Ik gooi m'n telefoon weg, spring uit m'n bed en ren naar de deur toe. Deze heb ik, zoals gewoonlijk, afgesloten met het nieuwe veiligheidsslot waarna ik de sleutel ergens in m'n kast leg. Ik geef een harde klap op het glas en pak de sleutel. Maar voordat ik deze in het slot heb gestoken, is de inbreker al verdwenen. Ik loop naar beneden om bij de jongen van de receptie er in ieder geval weer melding van te maken. Samen lopen we nog naar buiten om te kijken of we iemand zien. Behalve het vrouwtje van de ijsthee en de vrouw van de Bun Rieu zien we niemand. Ik ga weer naar boven. De jongen heeft Thoum gebeld die in de privéruimte boven op het dak slaapt. Die klopt bij me aan en ik laat hem binnen. Ook hem vertel ik het verhaal waarna hij weer weggaat. Ik kruip m'n bed in. Ik denk dat ik nah de slaap wel kan vatten. Dat lijkt om 03:45 aardig te lukken. Ik dommel weg terwijl ik in de verte een sirene hoor. Maar ik lig nog niet onder zeil als ik er meer en meer hoor. Er is ergens behoorlijk wat aan de hand. Ik wil er verder geen acht op slaan, want ik ben ondertussen best wel moe. Maar de sirenes hoor ik dichter en dichterbij komen. WTF? Het lijkt wel of ze hier in de Old Quarter rijden zo hard hoor ik ze. Ik sta weer op en open de balkondeur. Ik kijk naar het kruispunt rechts waar de straat Luong Ngoc Quyen de straat Ta Hien kruist. Voor restaurant Xupito en de daarnaast gelegen winkel Circle K staan 2 brandweerwagens. De brandweermannen sommeren de taxichauffeurs, die daar geparkeerd staan, hun wagens weg te halen, want ze moeten er door. De eerste brandweerwagens rijden door mijn straat. Dan hoor ik nieuwe siren's mijn kant op komen. Meer en meer wagens rijden er door mijn straat totdat die vol staat. Er is hier dus wat aan de hand. Dat merk ik ook als ineens alle stroom uitvalt. Geen licht, geen airco, niks. Dat wordt dus nog niet slapen met die hoge temperatuur in mijn kamer. Ik kleed me weer aan en begin mijn daypack in te pakken voor he geval dat mijn hotel in de hens staat. Dan heb ik in ieder geval mijn belangrijkste spullen. Zodra ik hiermee klaar ben ga ik in het donker naar beneden. Gelukkig zie ik geen vlammen in de lobby. De twee jongens zitten buiten voor de deur. Het is een drukte van jewelste met brandweermannen en de popo. Overigens niet dezelfde droeftoeters die iedere avond op tafeltjes jacht gaan. Nee, dit zijn de echte. Ik loop links de straat in richting B2K. Tussen B2K en het kleine tentje waar ik 's morgens mijn verse sap haal ligt, iets van de straatkant af, hotel A25. En hier is waar de actie is. Er staan een paar ambulances, brandweermannen lopen heen en weer en er komt rook uit dit pand. Vlammen zie ik niet, dus ik ga ervan uit dat de brand zelf onder controle is. Wel worden er een paar personen met de ambulance meegenomen. Ik loop terug naar mijn hotel. Aan de overkant zit een grote groep Vietnamese vrouwen met kinderen die in hotel A25 verbleven. Eén van de vrouwen heeft kennelijk veel rook ingeademd, want ze loopt veel te hoesten. Constant krijgt ze van mensen een fles water, maar ze blijft hoesten. Verder is er weinig actie. Ik ga bij Ibiz zitten, waar de jongste medewerker, Thao, naar me toe komt. Hij vraagt of ik koffie wil. Het ziet er naar uit dat deze toestand voorlopig nog niet voorbij is en ik dus nog even wakker moet blijven. Ik neem dankbaar zijn aanbod aan. Als hij met de koffie aankomt, wil ik hem betalen, maar daar wil hij niks van weten. Toch geef ik hem D20.000, want dat is ook de prijs ik in mijn vaste tentje betaal. “Beschouw het maar als fooi dan.”, zeg ik hem. Voor Ibiz zitten ook een hoop brandweermannen. Ze roken allemaal. Ze hebben hun uitrusting voor zich liggen. Sommige lopen op van die plastiek slippers. Ik ga met m'n koffie aan de andere kant zitten en steek ook een peuk op. Om 08:00 is de straat nog steeds niet vrij gegeven. Ik ga naar mijn koffietentje voor twee ijskoffie. Hierna haal ik bij een supermarkt op de hoek een blikje sap en ga weer terug naar Ibiz. Terwijl ik daar zit, is er om 10:00 weer elektriciteit. Ik vraag Linh, die inmiddels is gearriveerd, om de dames mijn kamer kunnen verzorgen. Om 10:45 lig in bed en slaap 6 uur.
Om 17:30 zit ik weer bij Ibiz. Lex komt bij me zitten en ik geef hem een biertje. Fatima komt ook en bestelt een biertje voor haarzelf. Lex en ik nemen haar met haar Zweedse accent, de IKEA en hun gehaktballetjes in de maling. Ze kan er niet tegen en wij gaan daarom nog harder lachen. Toch hebben de twee intens contact met elkaar. Terwijl zij het goed met elkaar vinden, deel ik een biertje met Zoum en Dan. Aan de andere kant zit een grote groep Vietnamezen die uit Saigon komen. Die trakteren mij weer op bier. Van een straatverkoper koop ik twee porties gebakken mais met uien en garnalen. Eén voor de groep en de andere voor ons. Het is tot 23:00 gezellig, maar dan word ik moe. Ik ga nog even snel Pho eten en ga dan naar bed.
Dinsdag 18/06
Ik heb vet lekker geslapen als ik om 10:00 wakker word. Als ik langs Ibiz loop, zit Lex daar. Dronken en heeft nog niet geslapen. Bij de receptie haal ik mijn paspoort op en navraag doet me leren dat mijn hemd onvindbaar is.
Om 12:30 zit ik aan de koffie. Chuen, de jongen die én schoenenpoetser én Grab bike chauffeur is, komt langs. Hij heeft een klant achterop zijn motor. Ik vraag of hij daarna terug wilt komen voor mij, want ik wil naar het kantoor van Abay om een vliegticket naar Bangkok te kopen. Ik moet weer een nieuw visum voor Vietnam krijgen. Na een kwartier is hij terug. Eerst drinken we een koffie samen. Weer een kwartier later zijn we bij het Abay kantoor. Binnen gaat alles vlot en met een goed gevoel loop ik weer naar buiten met een vliegticket voor 26 juni in mijn zak. Chuen brengt me weer terug naar het hotel. Op mijn kamer pak ik alvast wat spullen in en ga dan naar Ibiz. Lex zit daar nog steeds. Als Fatima weer ten tonele verschijnt, ga ik bij Luong zitten en laat de twee met rust. Na een korte poos ga ik bij zijn restaurantje Bun Oc eten. Hierna ga ik weer bij Ibiz zitten en ga weer eens aan mijn verslag werken. Ik bestel een biertje, haal de grote speaker naar buiten, zet een Colourizon setje van Miss Melera op en begin met typen. Lex en Fatima gaan pleitheine. Ik zit er nah helemaal in en kan ongestoord verder gaan met m'n verslag. Om 19:30 stop ik hiermee.
Verder gebeurt er weinig. Ik deel bier met Dan, daarna Thao en dan Zoum. Ik heb inmiddels een oude Mysteryland-set van Sven Väth opgezet. Er komen nog twee Russische gasten bij me. Ze zitten duidelijk te wachten tot ik hun een biertje aanbied. Ik ben daar een beetje klaar mee. Klaplopers. Die gaan dus onverrichte zaken weg. Om 00:30 help ik de jongens met opruimen, eet daarna Pho en ga dan pitten.
Woensdag 19/06
Ik zit al weer om 15:15 met mijn laptop bij Ibiz. Ik haal de speaker weer naar buiten, zet een rustige Deephouse set van Marcus Worgull op en ga weer aan mijn verslag typen. Van een straatverkoopster wil ik voor D20.000 verse lychees kopen. De vrouw biedt me een kilo aan en vraagt daarvoor -natuurlijk- meer dan 20.000 Dong. Maar ik wil geen kilo. Gewoon 'n klein beetje. De stokoude vrouw bemoeit zich ermee. Ze pakt een biljet van D100.000 en één van D500.000 uit mijn handen. What the fuck ga je doen dan? Ik wil niet die hele kraam kopen!?! De vrouw van Luong staat ook ineens naast me. Van de ouwe vrouw pakt ze mijn geld terug, pakt een biljet van D20.000 uit mijn hand en zegt met ferme toon tegen de verkoopster dat ze me voor dit bedrag hetzelfde moet verkopen als aan een local. Wat ben ik gezegend met het respect en de hulp van sommige van mijn buurtgenoten!
Om 18:30 stop ik met het verslag. Ik zit al even aan 't bier en ik vind het welletjes met dat getyp. Zoum is er nog steeds niet, dus ik ben in control of the music. Nah draai ik een set van De Man Zonder Schaduw die hij draaide op de 4de editie van het Gasten Zonder Grenzen feest op de MS. Blommendaal op de NDSM werf in Amsterdam. Wat een fakking geweldige avond was dat, zeg! Kippevel op m'n nagels als ik er weer aan terug denk. Ik zie dat ook de andere mensen op het terras dit goeie muziek vinden. Zo ook, Melissa en Gerard (NZ) die langslopen. Ze kijken, luisteren en komen bij me zitten. Het stel is iets ouder als ik, maar we kunnen het prima vinden met elkaar. Gerard bestelt een cocktail voor zichzelf en een bier voor zijn vrouw. Met z'n 3en praten we er lustig op los. Zodra het glas van Melissa halfvol is, schenk ik d'r met mijn bier bij. Gerard drinkt niet zoveel. Ze vertellen dat ze in het noordelijkste deel van het zuidereiland wonen. “Als je op het dak van ons huis gaat, zie je geen enkele buur in de wijde omtrek.”, vertelt hij me. Ze hebben 2 kinderen die nog thuis wonen. Soms geven ze een feestje op hun terrein voor 400 of 500 man. Ik zie dat Melissa de muziek die opstaat zeer goed vindt. Ik grap dat ik best wel eens op zo'n feestje van hun een plaatje wil op komen zetten. Daarop haalt Gerard een visitekaartje uit zijn zak en zegt:”Als je ooit bij ons in de buurt bent, heb je een gratis eten en een dak boven je hoofd.”. Ik blijf me af en toe verbazen wat voor geweldige mensen ik tegenkom. Zo nah en dan ook die ene pannekoek of klaploper, maar de meeste mensen die ik tegenkom zijn toch echt wel heul speciaal. Zo ook dit stel. Zoum is laat. Dan werkt zich de tering, want het terras zit vol. En ik zie genoeg mensen genieten van de muziek. Aan de andere kant zit een jong stel. Ze komen uit Zanzibar en maken ook contact met me. En je gelooft 't of niet, maar ook van hun krijg ik een visitekaartje met hetzelfde aanbod als dat het Nieuw-Zeelandse stel me zojuist deed. Er komt ook een Spaanse man bij ons zitten. Ik koop weer wat van die gebakken mais en deel dat met deze leuke groep. Nadat de set van DMZS is afgelopen draai ik nog enkele deephouse tracks tot 00:30 uur. Dan is de avond afgelopen. Ik eet nog even snel wat en ga dan met een fijn gevoel slapen.
Donderdag 20/06
Als ik om 13:45 bij Ibiz zit, komt Luong naar me toe. Hij laat me een aansteker zien. Het is het model Zippo, maar is geen echte. Er gaat ook gas in en geen vloeistof. Aan beide kanten zie ik een afbeelding van een draak staan. Aan de smalle kanten zitten, in 3D, de klauwen van de draak. “Mooi hoor.”, zeg ik en geef hem de aansteker weer terug. Maar hij neemt hem niet aan. “Voor jou.”, zegtie. Ik vraag:”Waarom? Wil je die mooie aansteker niet zelf houden dan?”. “Nee. Ik vind het veels te zwaar. Onhandig.”. “Nah.......bedánkt dan.”. Dan belt Michael me of hij D200.000 kan lenen om X-Ray foto's te laten maken van zijn kaak. Ik zeg dat ik niet meer voor hem heb dan dat. Hij komt het geld halen, vertelt dat hij waarschijnlijk 7 juli naar Amerika vertrekt en gaat daarna meteen weer weg. Dan kan ik mooi weer verder met mijn verslag. Om 18:05 stop ik met typen. Ik drink een biertje en word al snel uitgenodigd door de jongens voor het eten. Na het eten komt de Spaanse man weer bij me zitten. Hij trakteert op bier. Dit is dan weer zo'n man die veel uitdeelt. Komt me bekend voor. Dan komt Tom weer. Hij is terug uit Phnom Penh. Leuk! Met hem bier ik verder, wat de Spaanse man is naar bed. Om middernacht begint het ineens heel druk te worden. Zoum is al naar huis, dus Dan heeft veel werk. Ik had met hem afgesproken om Pho te eten, maar nah zegt hij dat dat niet doorgaat. Dan ga ik maar met Tom. Hij betaalt daar de rekening en we lopen terug naar Ibiz. Hier gaat hij slapen. Bij mijn hotel zit een groepje mensen voor de deur aan een tafel. Ik herken de jongens van het restaurant aan de andere kant . Ook de jongen van de receptie zit er. En nog een, voor mij, paar onbekende personen. Ze nodigen me uit met hun mee bier te drinken. Zucht! Ik heb ook de ruggegraat van een weekdiertje, he? Ok dannnnn. Het gaat me nog geeneens om het bier hoor. Ok, misschien wel een beetje. Maar waar het me meer om gaat is het respect die ik van de mensen hier krijg. Anders nodigen ze me echt niet uit. En ergens is het zelfs beledigend als ik de uitnodiging afsla. Maar....het is gezellig met z'n allen. Ik laat me ook weer eens overhalen om een potje te armworstelen met een jonge gast. Die ik win, maar dat terzijde. Om 01:30 vind ik 't welletjes geweest, bedank iedereen voor de gastvrijheid en ga naar boven.
Vrijdag 21/06
Het is te warm en ik ben te moe om te schrijven wanneer ik om 16:45 bij Ibiz zit. Dennis (D) komt bij me zitten. We hebben veel met elkaar te bespreken, want hij duikt ook en ook hij heeft zijn verblijf ik Myanmar met 3 weken illegaal overschreden. Tom komt er ook bij en aan de andere kant gaat de Spaanse man weer zitten. Die deelt weer veel bier met ons. Als tegenprestatie koop ik saté en mais. Het terras zit weer lekker vol. Ook de eigenaar is van de partij. Iedereen heeft het gezellig met elkaar.
Als Tom en ik om 01:00 bij Pho Vui aankomen, zien we tot onze verbazing dattie dicht is. Huh? Dan maar naar Hang Bac. Maar ook daar is nog niemand. Er zit wel een vrouw daar aan de kant. Ze zegt dat de mensen van de Pho er over een kwartier zullen zijn. We kunnen wel bier bij d'r kopen, dus koop ik 2 bier voor ons. Dan geeft ze ons ieder een plastic beker met iets erin wat we kunnen eten. We lepelen het spul naar binnen en zijn het er over eens dat dit best lekker is. Na een tijdje kunnen we inderdaad Pho eten. Hierna gaan we nog even naar B2K. Maar na een biertje voelt Tom zich niet lekker en gaat slapen. Ik speel nog even 'n spelletje pool met een medewerker die hij nipt wint. Ik drink m'n bier op en ga dan ook naar bed.
Zaterdag 22/06
Het is de hele dag bloedheet. 's Avonds komt Tom weer naar Ibiz. Het is rustig en we drinken samen wat. Om 20:30 gaan we een hamburger bij Valhalla eten. Daarna drinken we een paar White Russians bij Pirate Bar. Om middernacht gaan we naar de overkant van Ibiz en mijn hotel om verder te bieren bij 'vrouwtje ijsthee'. Er komen twee Thaise gasten bij ons zitten waar we het goed mee kunnen vinden. We eten snel even Bun Rieu naast ons. Om 03:00 gaat Tom slapen. Er komt nog een Oekraïens meisje, die ook in Ibiz verblijft, bij ons zitten. Ook een Mexicaanse gast komt erbij. Hij trakteert op bier. Op het eerste oog is het een relaxte gast, maar plots hebben we een raar gesprek. Het is 05:00 en ik vind dit een mooi moment om te stoppen.
Zondag 23/06
Als ik 's morgens mijn berichtjes lees, zie ik een berichtje in het Vietnamees. Ik haal de tekst door google translate. Er staat dat m'n vlucht morgen is geannuleerd. WTF? Ik vraag aan Linh wat dit betekent. Ze zegt dat er niks aan de hand is. Toch ben ik er niet gerust op. Als ik met mijn sappie bij Ibiz zit, vraag ik het nogmaals aan het, altijd zo vriendelijk lachend, meisje van het reisbureau. Ook die zegt dat de vlucht gewoon doorgaat. Google translate sucks soms big time. Meer gerust gesteld pak ik op mijn kamer de rest van mijn spullen in.
Als ik 's middags bij Ibiz aankom, zie ik dat er allemaal nieuwe tafeltjes op het terras staan. Best mooi. Ze zijn wat lager (nóg lager ghehe) en donker van kleur. Op de meeste tafeltjes staat een servet houder in diverse lichte kleuren. Net voor 19:00 komt Tom. Voor de rest is het rustig. Er komen nog wel wat mensen bij ons zitten, maar er gebeurt weinig. Om 22:00 ga ik naar Bistro. Ik eet wat kleine hapjes en praat wat met Vi. Terug bij Ibiz drink ik nog een paar biertjes met Tom. Om 00:15 eet ik aan de overkant Bun Rieu en ga dan slapen. Morgen waarschijnlijk weer een lange dag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley