Met de nachtbus naar en met de boot op Inle Lake
Door: Zwerrie
Blijf op de hoogte en volg Zwerrie
16 Juni 2016 | Myanmar, Nyaungshwe
Ik word wakker om 07:34 uur. Na 40 minuten loop ik naar t dakterras. De jongen van t hotel vraagt of ik ontbijt wil. "Eerst ff n koffie ajb.", zeg ik. N kwartier later ben ik in staat te eten. Na t stevige ontbijt pak ik op mn kamer rustig mn spullen in. Om 11:20 check ik uit en vraag naar mn wasgoed. Deze is nog vochtig, dus dat komt later wel. Ik betaal t wel alvast. Ik wil op mn gemakkie naar Mrs. Popcorn lopen, maar zodra ik de deur uitloop, begint t keihard te regenen. Ik schuil bij n zaakje waar ik meteen wat internet tegoed koop. De man, die hier ook zit, snijdt n soort zuur appeltje in partjes en geeft me deze. Omdat ik zo lang hier mag blijven zitten, koop ik ook nog maar n blikje cola van de vrouw. T regent wat minder hard, dus ik loop snel terug naar t hotel waar ik in de lobby ga zitten. Om 12:30 komt Jonathan me met n tuk tuk ophalen. Hiermee rijden we naar Mrs. Popcorn.
We bestellen alle 2 n fruit shake en gaan in 1 van de open hutjes zitten. Om 13:20 komt Thali aan op dr fiets. Jonathan zondert zich af, want hij moet n Engelse les geven via Skype. Thali en ik praten wat, maar doen ook ons eigen ding. Zo leest zij n boek terwijl ik er 1 schrijf haha. We bestellen beide eten en drinken. Ik n mint/lime juice en schnitzel met aardappelpuree. T regent nâh wel erg hard. T geeft deze mooie plek n wat minder mooi aanzicht, maar zorgt er natuurlijk wel voor dat de tuin mooi groen blijft en dat al t lekkers wat hier groeit later geoogst kan worden. T eten smaakt weer goed. N goede maaltijd voordat ik met de bus meega. Jonathan is ondertussen weer bij ons aangeschoven. Om 15:10 betaal ik en de vrouw gaat n tuk tuk voor Jonathan en mij bellen. N half uur later zijn we bij mijn hotel en neem ik afscheid van hem. Ik ga nog ff in de lobby zitten en wacht op mn was. N meisje vraagt of ze zo met me mee kan rijden naar de bus. Why not?
Om 16:00 stappen we in de tuk tuk. Daar zeg ik tegen Kim (UK) dat ze niet hoeft te betalen. Die euro kan Bassie nog wel leien. Kim zegt dat ze de bus naar Yangon moet hebben om 16:15 uur. "Deze heeft vertraging.", wordt gezegd. Na n tijd komt er n ander meisje bij ons zitten. Vanessa uit Canada gaat ook naar Inle Lake. De man van t kantoortje zegt dat ook onze bus vertraging heeft. Dat zat er dik in. Net voor 5en komt de bus van Kim 3 kwartier te laat aan. Dat belooft wat voor mijn bus haha. Om 18:23 komtie eindelijk aan. Snel mn backpack onder in t ruim, instappen en naar stoel 24. Das mooi. Er zit niemand naast me. We rijden 20 mtr. verder om andere mensen in te laten stappen. Josh en Danielle komen voor me zitten. N Burmeese jongen komt naast me zitten. Ik weet meteen waarom ik niet van nachtbussen hou. Alhoewel de stoel comfortabel aanvoelt, zijn ze erg smal en met mn brede, gebronste torso van n jonge god zit ik -laat ik t netjes zeggen- wat minder prettig. Dat wordt niet of weinig slapen dus. We rijden 1st dezelfde weg terug als die ik per trein hier naartoe ben gekomen. Ik weet dus dat t hier n mooie omgeving is, maar omdat t al donker begint te worden, zie ik bar weinig. De regendruppels op de beslagen ramen helpen ook niet echt. Niet slapen en ook niet van de omgeving kunnen genieten...nee, geef mij maar n dagbus. Maja, t kon nâh eenmaal niet anders.
Om 19:40 stoppen we voor n half uur om te eten of wat je dan ook wilt doen. Als ik t restaurant binnenloop, voel ik alle ogen op me gericht staan. Grappig.
Eenmaal weer in de bus gaat er n film op. Gelukkig maar, want naar buiten kijken heeft nâh helemaal geen zin meer. Om 21:02 stoppen we langs de kant van de weg. De reden is me niet helemaal duidelijk, maar volgens mij hebben we panne. Na 38 minuten rijden we weer. We zitten in de bergen, want de bus draait constant over vele haarspeldbochten. Ook moet ik steeds mn oren klaren en in de verte beneden zie ik kleine lichtjes. T gaat allemaal heel langzaam en af en toe moeten we stoppen om vrachtwagens, die de berg op komen rijden, voorrang te verlenen. Josh zet na overleg zn stoel n stuk schuin naar achter wat mn beenruimte nog verder inperkt.
(ZATERDAG 11/06)
Ik kan echt niet slapen en op n gegeven moment stopt de chauf bij n tentje en stapt uit. Ik denk:"We gaan weer pauzeren." en loop naar voren om ook uit te stappen. Maar nee hoor, volgens mij haalt hij alleen maar ff snel wat beetle nut, want hij stapt meteen weer in. Ik ga maar ff in t gangpad schuin boven tussen de chauf en t stewart stel zitten. Zo kan ik tenminste n beetje uit t voorraam kujken en hebben mn benen n beetje de ruimte. Ik herken bekend terrein. Verhip! We rijden gewoon door Pyin Oo Lwin! Ik dacht echt dat we eerder al n weg naar t zuiden zouden opdraaien naar Inle Lake. Op de kaart ziet dat er n stuk korter uit. We gaan dus helemaal voa Mandalay. Als ik dit van te voren had geweten, had ik waarschijnlijk de trein terug genomen en n dagbus gepakt. Ik kijk hoe de chauf in de stortregen door de bergen rijdt. Dat doet hij rustig en voorzichtig. Fijn! Ik wil niet stranden zoals de vrachtwagen die we passeren en die in n bocht rechtdoor is gereden en net niet naar beneden os gemieterd. Als we veilig uit de bergen zijn, ga ik weer op mn stoel zitten.
Om 01:10 stopt hij weer bij n tentje waar ik hem n peuk zie opsteken. Dit is mn kans en ga ook naar buiten om te roken en naar t toilet te gaan. T regent nog steeds dat t giet. De chauf, de stewart en zn vriendinnetje drinken thee en eten 'tea leaf salad' uit n schaal. Ze biedt mij ook wat aan, maar ik bedank vriendelij . Niet eten met zo'n lange busreis. Kep genoeg aan n peukie zo nâh en dan. Na n kwartiertje stappen we met zn 4en in en ga ik weer naar mn plaats.
Vanaf 03:30 doe ik 3 hazeslaapjes van zo'n 20 minuten waar tussenin ik steeds lang wakker ben. Om 06:00 doe ik mn ogen voor de laatste maal open en zie dat we, tijdens n krieken van de dag, nieuwe bergen in rijden. Flarden witte wolken hangen in de groene vallei wat voor n mooi aanzicht zorgt. N uur later stoppen we langs de kant van de weg, omdat er n paar kinderen en ouderen moeten plassen. Als iedereen weer zit, rijden we 5 minuten om meteen weer te stoppen bij n wegrestaurant. Mét toiletten uiteraard. Hier blijven we n half uur.
Na n half uur rijden, komen we in Kalaw waar n paar mensen uitstappen. T bergdorpje ziet er leuk uit. Om 08:43 stopt de motor van de bus ermee. De chauf stuurt em goed naar de kant. Hij probeert em weer te starten, maar dat lukt niet. Hij loopt naar de achterkant van de bus en opent n luik naar de motor. Na 10 minuten heeft hij t euvel verholpen en hoor ik de motor weer lopen. Dat valt me 100% mee. "Hier staan we voorlopig nog wel.", dacht ik. Maar we zijn nog niet weg. Hij moet nog tanken. Er komen 3 jongens aan. Ze hebben n grote jerrycan met brandstof en n slangetje bij zich. Jerrycan met t slangetje erin in de hoogte, t uiteinde van t slangetje in je mond em suck it up, baby. En vergeet vooral niet op tijd t uiteinde uit je mond te halen en in de vulopening te steken. Dat gaat bij 1 van de jongens niet zo denderend. Die ziet er niet zo happy uit met n litertje Shell in zn mik. Laat de chauf t nâh maar doen; die kan dat veel beter. Om 09:02 gaan we dan toch weer echt.
N uur en n paar minuten later stoppen we bij n kantoor waar we toegang tot n Inle gebied moeten betalen. Per persoon 12.500 Ks. Na n residuur van 16 (i.p.v. de beoogde 12) uur stap ik om 10:15 uit de bus in t plaatsje Nyaung Shwe. Tuk tuk chauffeurs proberen hun karretje vol te krijgen om vervolgens iedereen voor 1.000 Ks. p.p. naar hun accommodatie te brengen. Ik zit als 1ste en als enige in de tuk tuk. T wachten is op n stel Nederlandse kinderen die nog zo nodig over n euro moeten onderhandelen. Ik vind t vreemd dat ze dat net in de bus niet deden toen ze ieder 12.500 Ks. moesten aftikken. T gewin van n euro voor hun weegt helemaal niet op tegen t verlies van n euro van deze chauffeur. Trouwens, we zitten hier niet in India of Thailand. Do your research before going to a different country! Maja, t zal wel aan mij liggen.
Om 10:35 kom ik aan bij 'Zawgi inn'. Voor $18/nacht krijg ik n heuse bungalow met n groot 2persoons bed, n 1persoons bed, ventilator en n eigen badkamer. Bij de prijs inbegrepen zijn ontbijt, 2 flesjes water en n aantal tandenborstels met pasta en scheermesjes met scheergel. Voor de bungalow staan 2 stoelen en n tafel op de veranda. T ziet er allemaal zeer leuk en rustig uit, ondanks dat dit niet aan t water ligt, maar in n straat staat. Ik heb er n goed gevoel bij. Doen dus. Ik ga 1st ff met mn Lonely Planet op de veranda zitten. Pfff, die busreis heeft me gesloopt. Gelukkig heb ik nog 2 M150's in mn rugzak. T begint weer te regenen.
Om 12:33 is t droog en ga ik de straat op om t stadje te verkennen. Maar 1st om wat te eten. In de hoofdstraat staat restaurant 'Golden kite'. Ik ga buitenzitten en bestel n gemixt fruit lassi en n pannekoek met kaas, uien, tomaat en ei. Tis meer n pizzeria hier, maar op dit tijdstip van de dag ga ik nog niet aan de 'Quattro stagione'. Zo! Dat was n goed vullend ontbijt. Aan n andere tafel zitten n jongen en n meisje. Zij vraagt of ik Nederlands ben. Wouter en Maaike zijn dat ook en ze vragen me om wat advies. Als ze bij me komen zitten, probeer ik ze zo goed mogelijk te informeren. Ze zijn er in ieder geval blij mee en bedanken me als ze weer weggaan. Dan komt er n ander stel bij me zitten. "Hallo Paul.", zegt de jongen. Krijg nâh wat! T zijn Philip en Swan waarmee ik zo leuk heb zitten praten in Kep, Cambodja. Daar gaan we hier mee verder. We drinken n biertje en rekenen daarna af. Ze gaan ergens wat eten. Ik zeg dat ik ff rond ga lopen en dat ik later kijk of ze nog bij t restaurant zitten. Bij n reisbureautje informeer ik naar n busticket naar Yangon. Weer enkel maar n nachtbus, maar ik zie op de foto's dat deze wel erg ruim en ook luxe is. In de hoofdsteunen van de stoelen zitten tv schermpjes waarop ieder n eigen film kan kijken. Tis n 2+1 bus, wat betekent 2 stoelen naast elkaar links en n rij met enkele stoelen rechts. De prijs van 25.000 Ks. begrijp ik dan ook wel, maar ik ga de treinoptie ook nog bekijken. Hierna loop ik verder door t stadje tot aan de brug waar beneden de bootjes, waarmee je naar t meer kan, in t water liggen. Ik keer om en ga naar t restaurant waar Philip en Swan nog steeds zitten.
Ze zijn bijna klaar met eten. Ik bestel n biertje en ook wat te eten. Shan noodles. Tis weer gezellig en de noodles smaken goed. Nóg n biertje en nóg n gerecht. Tea leaf salad. Smaakt ook al zo goed. Aan n ander tafeltje zie ik n jongen af & toe naar ons kijken. "Als je wilt, kan je bij ons komen zitten hoor.", zeg ik tegen hem. Dat laat hij zich geen 2 keer zeggen. Hij stelt zich voor als Lukasz uit Polen thans woonachtig in Wales. Aardige gast die de gezelligheid goed aanvult. We drinken n paar Mandalay biertjes. Om 22:15 betalen we de rekening en speken voor morgen hier weer af. Philip en Swan lopen n stuk met me op. Onderweg haal ik nog 2 bier. Dan zeg ik hun ook gedag en ga naar mn bungalow. Om 22:35 open ik n biertje op de veranda. Ik neem n paar slokken en voel meteen dat deze niet goed vallen. Zoals van Kooten & de Bie zouden zeggen:"Mag ik ééééévuh óvergevuh?". "Tuurlijk. Gooi maar in de vlakspoeler." Hoppaaa! Zo over t hekje. Das voor de plantjes. Gaan ze mooi van groeien. Yepper...tijd om te gaan slapen.
ZONDAG 12/06
Ik heb fantastisch geslapen als ik om 08:15 wakker word. Buiten drink ik 2 M150's en n flesje zelfgemaakte oploskoffie. Om 10:15 krijg ik ontbijt. Omelet, 4 sneetjes toast, verse mango, n bord bananen, n bord watermeloen en koffie. De bananen en watermeloen laat ik voor wat t is. Hierna ga ik me scheren en douchen. Weer helemaal fris breng ik mn wasgoed naar de receptie.
T regent af & toe. Op de veranda zet ik n muziekje aan en schrijf mn verhaal van (eer)gisteren in mn schrift. Daar ben ik om 14:43 mee klaar. Ik pak mn spullen en ga t stadje in. Bij restaurant 'Smiling moon' bestel ik n ananassap en noodles met kip en groente. Terwijl ik op mn eten wacht, schrijf ik n review over 'Red dragon' op TA. Ze hebben geen ananassap. Dan maar n watermeloen sap. T eten smaakt heerlijk en is totaal niet olieachtig. Bij de prachtige eigenaresse reken ik 5.000 Ks. af en loop naar 'One owl grill' waar ik om 15:44 n tapbierrje bestel en buiten ga zitten met zicht op de levendige hoofdstraat. Ik schiet lekker op met mn verslag, maar dan komt Philip bij me zitten, dus ik stop. Om 17:15 bestel ik n 'eggplant bruschetta'. Philip gaat terug naar Swan, die zich niet zo lekker voelt. Dan kan ik weer verder met mn verslag. Tenminste...dat denk ik. Mark uit Colorado, Denver, USA komt n praatje met me maken. Hij vraagt of hij bij me kan komen zitten. No worries. Hij is leraar en is hier voor n maand vakantie. Heeft net n 3daagse trekking gedaan van Kalaw hier naartoe. Aardige gast. Na n minuut of 10 komen zn vrienden, waarmee hij de trekking heeft gedaan, eraan. N wat oudere man David (USA) en Martin en Francisca uit Chili. Ze gaan aan n grotere tafel zitten en vragen of ik bij ze kom zitten. "Ik kom zo wanneer ik dit heb afgemaakt.", zeg ik. Snel typ ik de bladzijde over in mn scherm en ga dan bij ze zitten. T is zeer gezellig met zn allen. T 4tal is hongerig en moe na de trekking en bestellen te eten. Ik zelf n humus/tomaten bruschetta. Smaakt ook al zo goed. Na t eten vertrekken David, Martin en Francisca. Mark en ik doen nog n paar tapbiertjes. Na n tijdje komt Philip bij ons zitten. Hij gaat Lukasz halen en komt om 20:32 met hem bij ons terug. Philip en ik bestellen te eten. Ik n kipburger die matig smaakt. De patat daarentegen is goed. We praten over eten. Vooral over burgers en patat. Philip heeft in Frankrijk n klein zaakje gehad waar hij burgers verkocht. Dat liep zo goed dat hij soms werkdagen had van 18 uur. De mensen stonden in de rij voor zn burgers vertelt hij. Na 3 jaar heeft hij t tentje goed van de hand kunnen doen en met dat geld reizen ze nâh.
Om 21:08 gaat Mark naar zn hotel. N uurtje later gaan wij ook naar onze hotels. Ik drink buiten (zonder te kotsen) nog n biertje en ga om 22:45 slapen.
MAANDAG 13/06
De wekker gaat om 05:15 uur. De reden van opstaan op dit goddeloze tijdstip? Vandaag wil ik n boottrip over Inle Lake gaan maken en wat bezienswaardigheden bekijken. N uur later zit ik aan tafel voor n lichte maaltijd.
Om 06:58 ga ik onderweg naar de brug waar de bootjes liggen. Onderweg kom ik n man tegen die me gisteren al zn boot wilde verhuren. Ik zeg dat ik vandaag met hem mee wil en samen lopenwe naar zn boot. Aan de kant spreken we af waar ik allemaal naartoe wil. De kleine tour kost 15.000 Ks. en als ik naar de markt wil, kost me dat 3.000 meer. Ik kan nog verder, maar dan wordt t al vlot $25 of meer. Laat ik maar tot de markt gaan; dan zie ik daar wel of ik verder wil. Kennelijk ga ik niet met de man mee, maar met zijn zoon Yoyo. De man int wel alvast t geld. Haha, ouwe vos!
Om 07:27 stap ik in de longboat en meren we af. Eerst varen we n lange waterweg af. Aan de straatkant links staan al wat grote hotels. Rechts staan n aantal huizen op palen. Maar daar zie ik ook al aankondigingsborden dat daar grote hotels en resorts gebouwd gaan worden. Na de laatste huizen wordt t groen aan beide kanten. Dit zijn natuurreservaten waar watervogels leven. Aan weerszijden staan bergen aan de horizon. Ruim 10 minuten later komt er n zonnetje door. Tis lekker op t water. We varen nog 5 minuten door en komen dan op t grote (22 km. lang en 11 km. breed) meer 'Inle Lake'. Er liggen veel grote partijen waterplanten in t water. Mooi groen. We varen op 2 vissers af en Yoyo vermindert vaart. Zo storen we ze niet tijdens hun werkzaamheden en heb ik alle tijd om ze te filmen en foto's van ze te maken. Waarom ik ze film is omdat de vissers hier n unieke manier van roeien hebben. Hun kleinere boten hebben motorische aandrijving, maar als ze op t voorplecht aan t vissen zijn, roeien ze met n lange peddel die ze onder hun oksel geklemd hebben. Die houden ze niet vast met hun handen. Nee, de peddel bewegen ze met hun kuit en de binnenkant van hun enkel. Zo hebben ze beide handen vrij voor hun visnet. Heel apart. Eén van de vissers slaat af & toe n paar keer met zn peddel plat op t water. Waarom weet ik ook niet. Daar ga ik nog proberen achter te komen. We passeren er meer en weer vermindert Yoyo vaart. We hebben tenslotte de hele dag.
Er vliegen lekker veel dragonflies over t water. Kick! Wát n apparaten zitten ertussenuit, zeg. Net helikopters. Er vliegt er 1 ff mee met de boot en n ander klapt mij er bijna uit haha. Ik zie er ook 2 paren. Dan kan je wat hoor. Vliegen en paren tegelijk. Over multitasken gesproken. Welcome to the 'mile-high club'.
T gestamp van de motor, varen in n mooie omgeving, n aangenaam zonnetje, n flesje oploskoffie en n kretek...life is beautiful!
We komen aan bij de 'floating garden'. In t water drijven matten van planten waarop heel veel hekjes staan vol met tomatenplanten. Kleine stukjes water scheiden deze tuintjes en worden door de tuinders gebruikt om bij hun gewassen te komen. We leggen aan en Yoyo geeft me uitleg. Bijna alle tomaten in Burma komen uit Inle Lake. Er worden behalve tomaten ook andere dingen verbouwd zoals bloemen, pompoenen, aubergines en groenten. Hij maakt ook ff n praatje met me over voetbal. Haha, moet je net bij mij zijn. Ook leert hij me de vertaling voor dragonfly. Na n klein kwartiertje varen we om 08:52 weer verder.
We varen 1st door n dorpje op palen en komen bij de markt aan. Er liggen n stuk of 100 bootjes aan de kant. Ik dacht dat t n floating markt zou zijn, maar hij ligt gewoon op t vasteland. Yoyo legt aan bij n landtong die naar de dagelijkse markt leidt. Op de landtong staan ook wel kraampjes, maar die liggen vol met "authentieke" (lees: namaak) artikelen. Iedere kraamhouder probeert me te verleiden zijn/haar spullen te kopen. Ondanks dat ik niets koop, krijg ik wel veel uitleg o er o.a. traditionele tattoopennen, afbeeldingen van Burmeese tattoos op bamboe en zilveren geluksmedaillons uit de regio. Wat ik wel koop op de dagelijkse markt is beetle nut. Deze doet t eindelijk n beetje, want mooie rode spuug en ik heb t ineens erg warm. Maar voor de rest niks. Wanneer ik bij Yoyo aan kom lopen, moet hij lachen als hij me ziet kauwen en spugen. Om 09:48 stap ik weer in de boot met hem.
We gaan nâh naar n zijde- en katoenweverij. Daar krijg ik bij aankomst n glaasje thee. N meisje leidt me rond en geeft veel uitleg. Van de lotusbloemstengel wordt n soort zijde gewonnen. N vrouw snijdt n stuk stengel door en trekt deze n beetje uit elkaar. Er komt n soort zijde tussenuit wat ze op de tafel legt en rolt zodat t wat dikker en steviger is. Dit doet ze opnieuw waarbij ze de nieuwe zijde half op de eerdere legt. T rollen zorgt dat de stukken aan elkaar hechten en 1 draad worden. Dit wikkelt ze af & toe op n klos. Even verderop zit n vrouw aan n weefmachine. Met haar voeten bedient ze 2 bamboe stokken en gebruikt ze 1 klos om te weven. Zo maakt ze bijv. sjalen van 1 kleur zonder motief erin. Naast haar zit n vrouw die 4 voetpendalen tot haar beschikking heeft. Met n paar verschillende klossen kan ze producten in meerdere kleuren en verschillende motieven maken. Dan gaan we naar boven. Hier zitten de gevorderden. Als 1ste zie ik n vrouw de draden van 30 trossen verschillende kleuren van paaltje naar paaltje verbinden. Dat lijkt me geen moeilijk werk als je van trippen houdt. T zonlicht door t raam op de gekleurde draden geven t geheel iets psychedelisch. Aan andere weefmachines werken vrouwen soms met wel 30 klossen. Deze bewegen ze heen en weer door aan n touwtje te trekken. Elke keer dat de klos de kant raakt hoor ik:"Tok!". T zelfde geluid als van n sjoelbak. "Tok! Tok! Tok! Tojk! Tok!", klinkt t de hele tijd dat ik hier ben. Hypnotiserend. Alles is wel arbeidsintensief. Dat verklaart de prijzen van hun producten in t winkeltje voor de uitgang. Zo zie ik prachtige Longhi's, maar $22 is voor mij te veel. Nadat ik t meisje 1.000 Ks. voor de rondleiding heb gegeven, verlaten we om 10:25 de weverij.
Na 5 minuten komen we bij n sigarenmaker. N paar meisjes en n vrouw rollen Burmeese sigaartjes. Ik ga zitten en kijk hoe dat in zn werk gaat. T (natuurlijk) prachtige meisje voor me rolt 2 sigaartjes in 1 minuut. Dat doet ze zó snel dat ik t met mn blote oog bijna niet man volgen. Ik vraag of ik t mag filmen. Dat is geen probleem. Als ik t proces ga beschrijven, komt t niet goed uit de verf. Ik ga t filmpje wel op YouTube proberen te uploaden en dan plaats de link dan wel onderaan mn verslag. Van de vrouw, die me te woord staat, krijg ik n zoete en n ongezoete sigaar te proeven. Ze smaken niet verkeerd, maar ik hou t toch maar bij mn kretek. Dan worden me weer souvenirs aangeboden. Tis tijd om te gaan. Beneden op t land bekijk ik nog n paar boten in aanbouw. Om 10:46 gaan we onderweg naar n pagoda.
De zon schijnt nâh volop. We komen na n kwartier aan bij de tempel. Ik ga ff aan de waterkant zitten met n M150 en n peuk. N man, die hier souvenirs verkoopt, vraagt me om n sigaret. Ik geef em n Cohiba sigaret die ik in Cambodja heb gekocht. Dat is meteen t startsein dat anderen me ook om n peuk komen vragen. Ze krijgen allemaal n Cubaanse sigaret. Na mn pauze loop ik de trap van de pagoda op. In t midden staan op n altaar 5 afbeeldingen van Buddha. Gelukkig dat ik dit eerder gelezen had, want ze zijn niet als zodanig te herkennen. Overijverige aanhangers hebben deze beeldjes zó volgeplakt met bladgoud dat ze er nâh net uit zien als 5 gouden vormloze bobbels. En hier zijn ze daar nog trots op ook, getuige de miniatuur afbeeldingen die hier verkocht worden. N tempel is vaak (ook in dit geval) n tempel; same same. Echter ligt naast deze tempel n boothuis met n boot met wéér zo'n eendekop van goud voorop. Ik loop hier naartoe en maak wat foto's. Hierna ga ik weer naar Yoyo. Hij geeft aan dat hij honger begint te krijgen. "No worries, Chief. Ik had toch gezegd dat ik je eten en drinken zou betalen vandaag?" We varen naar n restaurant n paar minuten verderop en gaan op t balkon boven t water aan tafel zitten. We bestellen beide n lime juice. Yoyo bestelt gebakken rijst; ik n ei/noodle soup. Kosten: 6.000 Ks. Nog ff n peukie en dan gaan we om 12:38 weg.
Yoyo brengt me naar n souvenirshop waar n paar 'Padaung' vrouwen staan. Ze komen uit Kayah state (Burma's kleinste staat) en ze zijn ook wel bekend als 'longneck Kayan', omdat ze metalen ringen om hun nek en/of armen en benen dragen. Wanneer meisjes 9 jaar oud zijn, krijgen ze 13 ringen met n gewicht van 4 kg. om hun nek. Met hun 17de dragen ze er 19 die in totaal 6 kg. wegen. Vanaf hun 20ste hebben ze er 24 of 25 met n gewicht tussen de 8 en 10 kilogram. N Maleisische jongen vertelt zn vriendin t fabeltje dat deze vrouwen hun ringen niet meer af kunnen doen zonder dat hun hoofd dan niet meer door de nek wordt ondersteund en daarrom omvalt. Ik leg hem uit dat de nek niet opgerekt wordt, maar de sleutelbenen naar beneden worden gedrukt. Wanneer n vrouw de ringen af wilt doen, kan dat gerust zonder dat hun hoofd op hun schouder ligt. De shop zelf is niet zo interessant. Veel souvenirs, maar weinig uitleg. De vele Zedi's aan de overkant zien er n stuk interessanter uit. Maar dat terrein is helaas dicht. Op t bankje buiten spreekik tegen Yoyo mn bewondering uit voor zn land en vooral de mensen. Om 13:20 vertrekken we hier.
We varen weer langs drijvende tuinen. T gebied is enorm en lijkt wel groter als t Westland. Tis prachtig hier. Na 20 minuten komen we aan bij 'Nga Phe Chaung monastery'. "Vandaag geen geesten hier.", zegt Yoyo. "Hoezo geen geesten?", vraag ik. "Tis te heet vandaag.", luidt zn nuchtere antwoord. "Hahaha." Er komen net 3 meisjes naar buiten. De 1 nog mooier als de de ander. Met weer van die prachtige lachen. Ting, ting, ting....3 keer verliefd geworden. T klooster is echt mooi. Helemaal van hout gemaakt met in t midden van de grote ruimte veel versierde altaren met verschillende Buddha's. Ik loop de zaal half rond en loop dan naar achteren waar ik vanaf hier drijvende tuinen zie. In de gang daar naartoe zijn weer souvenirsverkopers die me allemaal proberen over te halen iets te kopen uit hun shop. Hoe graag ik ze allemaal ook wil helpen, door wat te kopen, ik heb die spullen gewoon écht niet nodig. Plus dat ikzelf op mn laatste geld loop. Aan de zijkant van de tempel staan allemaal kamers als bungalows op palen. Hier wonen de monniken. Ik zou haast zelf monnik worden. Geen verkeerde plek om te leven. Om 14:45 stap ik weer in de boot.
Binnen n paar minuten zitten we weer op t grote meer. Nog geen half uur later varen we weer op de waterweg naar t centrum. Ik klauter naar achteren om Yoyo mn overgebleven beetle nut te geven. Om 14:55 leggen we weer aan waar we de dag begonnen zijn. Ik bedank Yoyo hartelijk voor n fantastische dag en douw 2.000 Ks. in zn hand. Dan nemen we afscheid.
Ik loop naar One owl grill waar ik onder t genot van tapbier, bruschetta's en patat mn belevenissen van vandaag in mn schrift schrijf. Met die 9,5 (!) bladzijden ben ik zo'n 3,5 uur mee bezig. Ja, lieve kijkbuiskinderen...tis hard werken dat gereis. Misschien dat jullie lachen, maar ik moet t nâh ook nog allemaal in dat kleine k@# schermpje typen. Laat ik daar maar meteen mee verder gaan, nâh ik in de zône zit. Ik ben bijna klaar met 11/06 als Philip om 19:01 bij me komt zitten. Dus ik stop maar weer.
Om 20:24 betalen we en gaan naar Smiling moon. Ik bestel kip met ananas. En n biertje natuurlijk. Dit is de beste kip ananas die ik in Burma heb gegeten. Ik bestel t zelfde gerecht nog n keer. Er komt n gast aan n tafeltje naast ons zitten. We praten wat over de kat die ik net wat van mn kip heb gegeven. Ik nodig hem uit bij ons te komen zitten. Casey komt uit L.A. en bestelt wat te eten. Met zn 3en drinken we n biertje. Tis gezellig. Om 22:30 willen de mensen sluiten. We betalen de rekening en lopen naar onze hotels. Slapen.
DINSDAG 14/06
08:23 Wakker. Om 09:10 ontbijt. Op mn kamer kijk ik naar info hoe naar Yangon en eventueel Dawei te reizen. Om 11:30 breng ik wat wasgoed naar de receptie. Terug op mn veranda ga ik verder met mn verslag. Tegen 3en heb ik alles tot vandaag erin staan.
Om 15:32 bestel ik n taxi voor morgenochtend 07:00 om naar t treinstation in Shwenyaung te brengen. Vanaf daar wil ik met de trein naar Yangon. Ik loop richting One Owl Grill voor n biertje. Onderweg komt n man me tegemoet lopen. Hij trekt n handkar, beladen met n raamkozijn, voort. Zodra hij bij me is, begint hij direct met me te praten. Nâh ben ik altijd wel in voor n praatje, dus ik blijf staan en luister wat hij me te vertellen heefy. Daar is niet echt makkelijk achter te komen. De beste man spreekt in t Burmees tegen me en laat zo nâh en dan n Engels woord in zn zin vallen. Er is geen touw aan vast te knopen. Na enige tijd komt er n jongen op zn scooter bij ons staan. Hij vraagt of ik (niet van hem) n massage wil. Ik bedank hem en zeg:"Wellicht n andere keer.". Dit is meteen n mooi moment om afscheid te nemen van de 2.
Bij O.O.G. bestel ik n biertje. Als deze op is, bestel ik er nog 1 en ga verder met mn verslag. Maar weer niet voor lang. Er komt n stel op hun fiets aanrijden. Als ze afstappen spreken ze me meteen in t Nederlands aan. Ik nodig ze aan mn tafeltje uit. Wouter en Judith bestellen n biertje en vragen of ik er ook 1 wil. Welja. Why not? De mijne is toch bijna op. We hebben leuke gesprekken en Wouter trakteert me op nog n biertje. De leuke gesprekken gaan door tot 17:15 uur. Judith zegt dat ze nog wat dingen op t interweb moet uitzoeken. Dat wil ze in hun hotel gaan doen waar ze Wifi hebben. Wouter loopt naar binnen. Als hij weer terugkomt, zegt hij:"Niet uit liefdadigheid, maar meer uit gemak, heb ik de totale rekening betaald". Dus mn eerder biertjes ook. Hoe aardig! We nemen afscheid en daar gaat t leuke stel op hun fiets.
Ik bestel humus/tomaten bruschetta en ga verder met mn verslag. Na 20 minuten ben ik bij. Dan kan mn goon aan de lader, want die is leeg. Ik zie al 3 dagen aan de overkant n meisje die -volgens mij- poffertjes ('povertjes' volgens Bert Visscher) zit te bakken in haar kraampje. Ik ga ff kijken. Inderdaad. T principe is t zelfde. Ze schenkt beslag met lenteuitjes in de kuiltjes van de hete pan. Op sommige gaan stukjes chili pepers. Maar ze keert ze niet om. In plaats daarvan keert ze t ene poffertje op n andere en haalt ze dan uit de pan. Wejoo! Dubbele poffertjes de luxe. Ik vraag wat ze kosten. "100 Ks. voor 3.", antwoordt t meisje. Ik vraag er 9. "Spicy or not spicy?", vraagt ze. "Spicy ajb." Er gaan er 9 in n zakje die ik meeneem naar mn tafeltje. Ik stop er 1 in mn mond. De korst is heerlijk knapperig. Dan kickt de chili in. Attenooije! Die zijn goed pittig. Heerlijk, maar ik ben blij dat er n biertje binnen handbereik staat.
T lukt me eindelijk mn GoPro op te laden. Ben ik de hele dag mee aan t klooien geweest, maar t lukte tot nâh niet. Op zeker n draadbreuk. Dat wordt dus later weer op zoek naar n kabeltje. Misschien in Yangon. Ik koop nog 6 "pannekoekjes" zoals de serveerster hier ze noemt. De schemering valt en de vleermuizen komen tevoorschijn. Ze vliegen ook laag door de straat, wat betekent dat ze hier ergens uitvliegen. Ik ga op onderzoek uit. En ja hoor, 2 pandjes verder komen ze onder t dak vandaan. Er zitten aardige joekels tussen. I love bats!
Als ik hier zo'n tijdje zit, zie ik van alles voorbij komen: vrachtwagens die behendig de nauwe bocht nemen, auto's, scooters wandelende mensen, "wackpackers" met hun "hippe" olifanten-broek (why!?!) en zwerfhonden. Af en toe zwaaien n paar kleine kinderen naar me, meisjes (en soms mannen of jongens) lachen prachtig naar me, n jongen rijdt luid zingend op zn scooter voorbij...man, ik hou van dit land en zn mensen!! Wat ben ik blij dat ik hier naartoe ben gekomen.
Om 2:15 bestel ik knoflook rijst met kip en ei. T gerecht komt in n kommetje zodat ik dit op de Vietnamese manier met mn eigen eetstokjes kan eten. Eten smaakt zoveel beter met stokjes dan met n lepel; je neemt kleine hapjes en laat de smaak goed zn werk doen in je mond. Yummie!
Om 21:42 betaal ik de rekening en loop naar mn hotel. Daar krijg ik mn wasgoed terug en ik ga meteen slapen.
Kijk hier voor de filmpjes:
- Lotus flower silk production:
https://youtu.be/5wTdk6VRMiw
- Making Burmese cigars:
https://youtu.be/bFBaRQKDHFg
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley