De mooie stad Yangon (zelfs als r regent)

WOENSDAG 18/05

Mn wekker gaat om 04:30 uur. Met n duffe kop ga ik naar t dakterras om bij te komen. 5 Kwartier later ben ik beneden. Boo Boo, de jongen die mij naar de bushalte zou brengen, ligt nog te slapen op de hardhouten bank in de lobby. Voorzichtig maak ik em wakker. Hij staat op en pakt zn scooter. Voor mn backpack is geen plaats. Hij brengt mij eerst naar de halte en rijdt dan terug om mn backpack te halen. Ik geef em n fooi en zeg em gedag. Om 06:05 stopt er n bus voor t gebouw. N jongen stapt uit en ik laat em mn ticket zien. Ja, ik mag met hem mee. Net voordat we Hpa-An uitrijden, zie ik mensen aan t werk bij 1 van de karstbergen. Bij hun staat n prachtige Amerikaanse oldtimer. Dat verwacht je nâh hier ook niet. Om de zoveel tijd stoppen we om andere passagiers in te laten stappen. Na 40 minuten rijden, stoppen we voor n kazerne. Aan de overkant van de weg staat n klein gebouwtje met n aantal beelden erin. De stewart van de bus stapt uit en gaat daar bidden. Als hij klaar is, breekt hij n stukje tak af van n grotere die voor 1 van de beelden staat. Dit neemt hij terug mee in de bus en hangt t achter de voorruit. We gaan weer verder. Op dit moment is de wereld groen en blauw. Andere kleuren lijken niet te bestaan.
Om 07:25 rijden we door t plaatsje Thaton. Hierna is de rit niet zo interessant. Rond 08:30 stoppen we en zegt de stewart dat ik er hier uit moet. Kim had verteld dat ik hier alvast n buskaartje naar Yangon moet kopen. Daarna kan ik dan Mount Kyaiktiyo bezoeken. N motortaxi chauffeur benadert me. Hij zegt dat t zo'n 20 minuten rijden is naar Kinpun waar ik n kaartje kan kopen en vanaf daar ook naar de gouden rots kan gaan. Met mn backpack tussen hem en zn stuur ingeklemd en met mij achterop rijdt hij voorzichtig naar Kinpun. Bij n klein gebouwtje stoppen we en ik koop hier n kaartje voor 14:00 uur. Dan brengt de chauf me n klein stukje verder naar n overdekte parkeerplaats waar vrachtwagens staan. De bak van de wagens zijn open en er zijn bankjes in rijen in gemaakt. Middels n verrijdbare trap kan ik on de bak instappen. T zijn verrot kleine bankjes en deze worden goed volgepropt voordat de wagen gaat rijden. Dit duurt zeker nog n minuut of 20, maar om 10:00 gaan we dan eindelijk. Eerst rijden we Kinpun uit. Dan komen we bij n slagboom. Vanaf hier gaan we de bergen in. Nâh ben ik in de afgelopen 6 maanden in auto's, bussen en op motoren door de bergen gereden, maar nog niet achterin de open bak van n vrachtwagen. Dit kan ik iedereen van harte aanbevelen. Haha, wat n gruwelijke rit. Dit is de beste 8baan ooit! Op sommige stukken gaan we steil omhoog om vervolgens weer even steil n stuk naar beneden te rijden. Er zijn hier haarspeldbochten bochten waar n haarspeld nog jaloers op zou worden. Soms denk ik:"Als we híer omslaan, zijn we weer zó beneden.", maar die gedachte is meteen weer uit mn hoofd. Ik heb t veels te veel naar mn zin. Sommige mensen houden hun ogen dicht; n paar anderen hangen met hun hoofd tussen hun knieën, omdat ze misselijk worden. T uitzicht is fenomenaal. Als we weer steil naar beneden denderen, gooi ik mn handen in de lucht. "Whoeeiiiiii!!" De mensen kijken me vreemd aan. Ik vind t geweldig! Onderweg stoppen we 3 keer bij n overdekte plaats. Elke keer klimt er n man op de vrachtwagen en zegt iets in t Burmees. Wat ze zeggen, weet ik niet, maar ik vermoed dat t iets van n gebed is. Hierna houden ze steevast n zilverkleurige schaal omhoog en wachten op eventuele donaties. Op n groot bord zie ik dat er n project loopt om n kabelbaan naar de top te bouwen. En dan dit vette rit moeten missen? Mij niet gezien. Na 3 kwartier bereiken we de top en stap ik uit.
Een breed pad leidt naar de gouden rots. Langs t pad staan gebouwtjes die souvenirs of eten en drinken verkopen. Ik stap bij n eettentje naar binnen en bestel n 7up. Deze drink ik achter in de zaak, waar ik n mooi uitzicht over bergen en dalen heb, op.om 11:15 kom ik bij de ingang van t heiligdom, dus neem ik mn flipflops in mn hand. Op t terrein staan n aamtal kleine gebouwtjes met beelden erin. Maar ik kom hier natuurlijk voor de gouden rots die de zwaartekracht lijkt te tarten en ieder moment naar beneden kan rollen. Maar dat doetie niet, want volgens de overlevering wordt de rots in balans gehouden door n haar van Buddha die eronder is gestopt. Tja, wat moet ik nâh over n gouden rots vertellen? Tis n gouden rots. T ziet er wel vet uit. Je kan hier bladgoud kopen wat je er dan op mag plakken. Op t terrein staan ook enkele hotels. Verder zie ik ook nog dat je n paar dorpjes kan bereiken. Er wonen dus gewoon mensen in deze prachtige omgeving.
Na n half uur loop ik weer rustig terug. Ik moet nl. om 13:30 bij de bus zijn. Onderweg naar de uitgang word ik aangehouden door 2 prachtige meisjes. Of ik met ze op de foto wil. Tuurlijk, moppie. Andere mensen pakken ook meteen hun camera om ons te fotograferen. T lijkt wel of ze meer foto's van mij dan van de gouden rots maken. Bij n tentje drink ik ff n isotoon drankje en loop dan t laatste stukje naar de vrachtwagens. Er staat er geen 1. Wel n hoop mensen. Zodra er 1 de top op komt rijden, verdringen de mensen elkaar om er in te klimmen. De 2 kanjers hebben n plekje weten te bemachtigen. Ze wenken me bij hun te komen zitten. Ik haal mn schouders op, want er is geen plek meer. Ze zwaaien sls ze wegrijden. De volgende vrachtwagen laat ik ook aan me voorbij gaan. Ook hier is t weer n gekkehuis. Pas bij de 3de heb ik geluk. Ik klim via de zijkant naar t 1ste bankje. Hier heb ik de meeste beenruimte en vanaf deze plek kan ik de terugrit filmen met mn GoPro. De rest van de bank zit vol monniken. Naar beneden gaat beduidend sneller als naar boven, want na n half uur stap ik om 13:10 uit de bak. Mooi op tijd voor de bus.
Om 14:11 gaan we rijden met bestemming Yangon. We zijn duidelijk uit de bergen en onderweg zie ik niet veel bijzonders. Behalve als we door t plaatsje Bago rijden. Hier staan heel veel en verschillende tempels. Net voor 5en stoppen we voor n pauze van n half uur. Om 18:40 stopt de bus op de terminal in Yangon. Ik stap uit en word meteen weer benaderd door allerlei chauffeurs. Nee niks, ik ga 1st zitten met n peuk om me te oriënteren waar ik ben en waar ik naartoe wil. Ff kijken hoor. Busterminal ín Yangon? Dit is aan de rand van Yangon. Dat wordt nog n tijdje met n taxi zo te zien. Net voor 7en stap ik bij n taxi in. De chauf spreekt redelijk Engels en heeft dezelfde rijstijl als ik. Als n malloot dus. Toch duurt t nog n uur voordat we bij mn hostel aankomen.
T hostel is niet veel soeps. N kamer met 2 1persoons bedden, n tafeltje en n airco. Gemeenschappelijke douche en toiletruimte waar ik moet bukken vanwege t lage plafond. Maar...t ziet er schoon uit en kost maar $12 per nacht incl. ontbijt. Ik check in, zet mn backpack in mn kamer en loop de straat op. 20 Meter aan de rechterkant zit n Chinees eethuisje waar ik buiten ga zitten. N paar biertjes, wat te eten, betalen en dan weer naar t hostel. Ik ben moe en ga om 22:00 slapen.

DONDERDAG 19/05

Om 08:05 word ik wakker. Ondanks dat ik door de koude airco af en toe wakker ben geworden, heb ik toch goed geslapen. T ontbijt word beneden in n zaakje genuttigd waar ze vanaf 09:30 mobiele telefoons verkopen. Geweldig! T ontbijt zelf is minder geweldig. N moddervet gebakken eitje, 2 sneetjes toast, n bruine banaan en n zakje oploskoffie met n thermoskan heet water. Omdat ik nergens in t gebouw mag roken, pak ik n stoel en ga buiten zitten. Bij buurman supermarkt koop ik n blikje jus d'orange en n pakje verse (hoezee!) melk. Ik ga weer fijn om mn stoel in t zonnetje zitten.
Weer boven ga ik douchen. Ik weet niet wat er zo vlak boven mn hoofd hangt, maar in ieder geval kan ik niet rechtop staan in de douchecabine. Als ik aangekleed ben, zoek ik op t interweb naar n kliniek of ziekenhuis. Ik wil toch dat er nog iemand naar mn elleboog kijkt, want de zwelling wordt niet echt minder. Om 11:08 zit ik in n taxi die me naar 'Golden Hill tower' brengt. Hier heeft n Australische arts n appartement met medische apparatuur. Hij is de vaste arts voor de Australische ambassade. Lijkt me geen kwakzalver dus. De chauffeur die me er heen rijdt is aardig. Onderweg vertelt hij me n hoop over de bezienswaardigheden die we passeren. Na 18 minuten zijn we er. T complex bestaat uit 2 superdeluxe torenflats. Ik ga naar de 2de etage van flat 2. N meisje doet de deur open en laat me binnen. Ook t appartement is superdeluxe. Ruim met n volledig marmeren vloer. Ze zegt dat de dokter naar de ambassade is en dat hij pas om 14:30 weer beschikbaar is. Als alternatief geeft ze 'Parami hospital' aan. Dat had Kim in Hpa-An ook al gezegd. Laat ik daar dan maar naartoe gaan. Buiten wil ik 1st ff roken. Dat doe ik bij t gemeenschappelijke zwembad tussen de flats. N grote tuin omringt t geheel. Ook zie ik n basketbalveldje, n beautysalon en n bar/restaurant. Terwijl ik al die luxe aanschouw, begint t weer te betrekken. T gaat harder waaien en de lucht wordt grijs. Tis meteen n stuk koeler. Heerlijk. Ala t hier toch zo luxe is, ga ik meteen maar ff naar t toilet. De publieke toilet ziet er hier stukken beter uit als die in mn hostel haha. Om 11:59 vallen de 1ste druppels regen. Eindelijk.
Ik neem n taxi naar Parami waar ik om 12:40 aankom. Ik loop naar de afdeling voor buitenlanders waar ik begroet word door n jonge arts. Wat n positieve energie gaat er van deze goedlachse gast uit, zeg! Zonder nog n woord gesproken te hebben, mag ik em meteen en weet ik dat ik bij hem in goede handen ben. Hij spreekt uitstekend Engels en ik leg hem mn verhaal uit. Hij zegt dat ik 2 opties heb. Amputeren vanaf de nek naar beneden.... Ok, dat niet dus. Óf nig voor 5 dagen andere antibiotica óf n 'drain' om t vocht eruit te halen. Ik zeg hem dat pillen altijd beter zijn dan snijen, dus ik kies voor deur 1. Dan komt de hoofdarts erbij. Ook al zo'n sympathieke kerel. Als ik n wijf was, had ik ze alle 2 besprongen haha. Dan gaat alles ineens heel snel. Hij zegt dat ze t vocht eruit gaan halen. Ok. Hij vraagt of ik bang ben voor naalden. Ik zeg:"Kijk ns goed naar mn arm. Denk je dat dat allemaal met n balpen is gedaan?". Dan ramt hij n spuit met verdovingsmiddel in mn elleboog en probeert t goedje er met n andere spuit uit te zuigen. Dr komt niet veel uit. Maar tis genoeg om in t lab onderzocht te laten worden. Als hij op de plek begint te drukken, komt er wel wat uit. Hij gaat hier zo lang mogelijk mee door. Zodra t meeste eruit is, gaat er nog n spuit ontsmettingsmiddel in. Dat begint meteen te bruisen en spuit er als n IJslandse geiser weer uit. "Das goed.", zegtie. Er volgen nog 2 spuiten met n andere vloeistof; volgens mij gedistilleerd water. Betadine op mn elleboog en dan n strak verband wat er na 2 uur weer af moet. De Franse zuster spuit heel langzaam n antibiotica in mn andere arm en dan nog n ander goedje. Ik krijg alsnog voor 5 dagen antibiotica en pijnstillers mee. Ik probeer nog Tramadol mee te krijgen, maar daar trapt de jonge arts niet in. Ach ja...wie niet waagt, blijft maagd. Morgenmiddag moet ik me weer melden voor controle. Dan volgt de rekening. $82. Zie je wel, Nederland, dat zorg best betaalbaar kan zijn?
Om 11:37 sta ik weer buiten en neem n taxi die me in 3 kwartier terug rijdt naar mn hostel. Tis niet bij n paar druppels regen gebleven; t komt nâh met bakken uit de hemel. In de lobby zie ik dat ik mn paspoort niet meer heb. De jongen belt t ziekenhuis en vraagt of t daar nog ligt. Jawel. Die zijn ze vergeten terug te geven en die krijg ik morgen wel. Ik betaal de jongen de kamerprijs voor vanavond en bel vervolgens ff met mn pa. Dan haal ik om 15:35 mn verband eraf en doe er n nieuw verband, maar minder strak, omheen. Oud BHVer hè? Tis ondertussen weer droog en ik ga n rondje door de buurt lopen. Als ik weer terug ben, ga ik weer buiten bij de Chinees zitten. Daar bestel ik n biertje en ga aan mn verslag werken. Om 19:00 stop ik daar ff mee om te eten. Tis geen Babi Pangang of Foe Yong Hai hier, maar t smaakt allemaal weer zeer goed. Hierna ga ik tot 20:15 verder met mn verslag. Dan is mn telefoon leeg. Ik drink mn biertje op, betaal de rekening en ga terug naar mn kamer. Om 21:30 ga ik slapen.

VRIJDAG 20/05

Ik heb heel goed geslapen met weer hele actiefilms als dromen. Die ga ik hier niet opschrijven, want anders wordt t teveel tekst in mn verslag. :p Maar omdat ik ze zo goed herinner als ik om 07:54 wakker word, schrijf ik ze wel in mn schrift. Food for shrinks, als ik t nog ns teruglees. Om 09:00 geniet ik weer van n zelfde ontbijt als gisteren. Tot nâh toe schijnt de ziin. Op mn kamer schrijf ik n review over Galaxy en Lucky 1 op Tripadvisor. Mn schrift is vol, dus pak ik mn nieuwe die ik in Siem Reap heb gekocht. Mn 3de alweer. Mn elleboog voelt goed aan. Ik wil op t balkon verder gaan met mn verslag, maar er is onderhoud aan de site. Dan ga ik maar verder met mn reis plannen. Zoals voorspeld, regent t weer als n malle om 12:30 uur. T onweer zit recht boven me. T dondert klap na klap. Mensen die op de straat lopen, doen dit met t water tot aan hun enkels. Geparkeerde auto's staan tot hun bodemplaat in t water. Bij sommige reikt t zelfs tot aan de dorpels. Wat me opvalt is dat ik gestopt ben met zweten. Yeaahhh! Om 13:36 houdt t weer op met regenen. De overkant van de straat is net n sloot. Als ik klaar ben met plannen, typ ik mn verslag alvast in Word. Dan kan ik dat later wel copy-pasten.
Om 14:40 stop ik. T begint weer te regenen. Ik doe nog ff n peukie op t balkon en neem om 15:10 n taxi naar t ziekenhuis. De chauf is uitermate aardig. Hij spreekt zeer goed Engels, omdat hij 'business' in Maleisië heeft gestudeerd. Hij vertelt me waarom er geen motorscooters in Yangon rijden. Dat was me al eerder opgevallen. Er rijden hier helemaal geen scooters! Ik had eerder gehoord of gelezen dat 1 of andere generaal scooters had verboden nadat er 1 tegen zn auto was geklapt. De chauf zegt dat t komt, omdat er vroeger n paar maffia gasten op motoren rondreden en die niet gepakt konden worden, omdat ze te snel waren. N ander leuk feitje is: overal waar ik tot nâh toe in Burma ben geweest, zie ik dat de vrouwen, die achter op n scooter zitten, dit allemaal in amazonezit doen. Iedereen! Ik vind t zeer vrouwelijk en mooi hoe ze erbij zitten. Nog n leuk feitje (nâh ik toch bezig ben): overal op straat waar ik tot nâh toe heb gelopen, liggen rode plekken. Dit is gelukkig geen bloed. Wat t wel is, is speeksel vermengd met t sap van 'beetle nut'. Want dat kauwen de mannen (en sommige vrouwen) hier volop. Beetle nut is n zaad van de Areca palm gewikkeld in n palmblad. Soms wordt er n smaakje aan toegevoegd. Dat stop je in je bakkes en kauwen dan maar. T effect schijnt n warm gevoel in je lichaam te geven (want wie wil dat nâh niet in deze temperaturen?) en n lichtelijk hoger concentratievermogen danwel alertheid. Ik zou t niet weten, want ik heb t (nog) niet geprobeerd. Misschien omdat t me n beetje afschrikt als ik de zwarte tanden van sommige (her)kauwers zie. Maar goed...ik dwaal af...zoals gewoonlijk.... waar had ik t ook alweer over? Oh ja, die taxigast zit tegen me te ouwehoeren. Heel interessant. Zo heeft hij t ook over godsdienst in Burma. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Thailand, waar t overgrote gedeelte van de bevolking Boeddhist is, zijn er in Burma meer gevarieerde groepen zoals Boeddhisten, Moslims en Christenen. Als we om 16:57 na n gezellige en leerzame rit bij Paremi aankomen, geeft hij mij zn gegevens. Wie weet wanneer dat van pas kan komen.
Nadat de jonge arts mn fantastisch aangelegde verband van mn elleboog afhaalt, zegt hij dat mn elleboog er goed uitziet. Hij heeft nog geen uitslag van t lab voor me. N kusje en n pleister erop en klaarrrr. Terwijl hij zich 100 keer verontschuldigt, zegt hij dat ze gisteren vergeten zijn de antibiotica spuit op de rekening te zetten. Hij durft haast niet te vragen of ik deze alsnog wil betalen. Aaawwww, wat n poepie. Ik zou haast overstappen op de herenliefde. "No worries, ouwe....natuurlijk betaal ik die. Jullie zijn trouwens nog meer vergeten gisteren....mn paspoort." Die krijg ik ook meteen terug.
Dezelfde taxichauffeur van zojuist staat me op te wachten. Hij brengt me naar restaurant 'Tony Roma's'. Tenminste...naar de straat. Hij denkt dat t restaurant in 1 van de hoge gebouwen zit. In werkelijkheid zit t, na heel lang rondlopen en zoeken, aan t eind van de straat. Ach, heb ik in ieder geval n beetje eetlust opgewekt. Ze hebben hier Duits Carlsberg van de tap. Doe mij díe maar. De Wifi is hier (in tegenstelling tot van mn hostel) formidabel en ik kan dus naar hartelust berichten beantwoorden en t nieuws lezen. Om 18:04 bestel ik als voorafje 'Roma's sampler' wat bestaat uit 3 'Carlolina chicken wings', 3 stukjes 'potato skin' en n 'half onion loaf' met 3 verschillende sausjes: blauwe kaas, zure room en 'TR's original BBQ sauce'. Alle 3 de gerechten smaken heerlijk. De 'potato skin' is aardappelschil met kaas en stukjes worst uit de oven. De 'half loaf onion' zijn gebakken uienringen opeengestapeld tot n grootte van n 'halfje wit' ("a loaf of bread"). Tis goed vullend, maar ik wil eigenlijk de 'Memphis burger' nog proberen. Ik bestel dus nog maar n biertje, rook buiten (oh, wat mis ik Vietnam!) n peuk en laat mn eten zakken. N uur na mn 1ste bestelling is t dan zo ver. Let the burger arrive!! 22 Minuten staatie voor mn neus. Tis maar goed dat ik de friet achterwege heb gelaten, want wat n knoepert is dit. T kleine augurkje ernaast ziet er dan wel weer schattig uit. N burger met Cheddar cheese, bacon, rode ui, augurk, 'pulled pork' en 'Memphis BBQ sauce'. Wat ben ik blij dat ik deze nog besteld heb. Hij smaakt ge-wel-digggg! T ís dat t broodje nét iets te zacht is, anders had ik em n 10 gegeven. Gefeliciteerd, Bar200, jullie burgers staan nog steeds op 1. Maar t was wel ff spannend. Wanneer ik afreken, zie ik dat t beduidend meer is dan wanneer ik op straat eet. Maar t was t dubbel en dwars waard. Trouwens, soms moet je jezelf n beetje kietelen als er niemand anders is die t voor je doet. Ik neem n taxi naar mn hostel en ga om 20:30 met n dikke glimlach meteen naar bed.

ZATERDAG 21/05

Na 2 uur slapen, word ik weer wakker. Ik draai me.om en val meteen weer in slaap. Na 2 uur word ik wéér wakker. Waar ken ik dit van? Dit keer lig ik tot 05:00 wakker. Maar dannnn.....wát n dromen, gek! Dit is niet normaal. Als ik om 09:15 wakker word, schrijf ik 3 verschillende scenario's in mn schrift. Leipppp ouwe! Ik lees t, ten tijde van typen nâh, nog ns opnieuw, maar de 'scriptwriters' van Hollywood kunnen wel naar huis als ik dit naar buiten breng, hoor. Wat n bizarre shit dit. Ik ga helemaal stuk. Op Tripadvisor kijk ik.voor n ander hotel. T ontbijt laat ik maar schieten. Ik bedoel...ik verbruik meer energie om beneden te komen dan dat t ontbijt me oplevert. Om 10:40 boek ik nog n nacht bij en betaal voor gisteren en vandaag. T is droog en ik loop naar buiten. Volgens de vriendelijke taxichauffeur van gisteren kan ik niet gek ver van hier vandaan Kretek kopen. Vanaf die omgeving is t n zelfde afstand lopen naar t hotel wat ik voor ogen heb. Dus, de paden op.... Na n tijdje begint t zachtjes te regenen. No worries. Dat hebben (had ik) in NL genoeg en is nâh n welkome afwisseling op t super warme weer n half jaar lang. Als ik bij n grote rotonde met in t midden n Zedi loop, word ik aangesproken door n jongen. Hij spreekt goed Engels en we praten wat. Als hij naar mn plannen voor vandaag vraagt, zegt hij dat hij wel weet waar Kretek te koop is. We lopen eerst verder, slaan dan n straat rechtsaf in en aan t eind van de straat weer rechtsaf. Voor de postduiven onder ons...we gaan dus weer terug. Jazeker, we steken zelfs de straat die naar de rotonde weer over. Maar niet lang daarna staan we voor n zaakje waar ze inderdaad Gudang Garam verkopen. En niet van die kleine kutpakjes met 12 korte sigaretten erin; neeeee, pakjes met 16 lange smokertjes. Ongeveer € 2,00/pakje, dus 2 sloffen. Voor de laatste keer: er is maar 1 goede raad en dat is n VOORraad!! De jongen wil verder met me lopen, maar ik zeg hem dat ik n hotel moet checken. Als bedankje bied ik hem iets te drinken aan. Maar wat zegt die zieke vrucht? "Geef me maar 10.000 Ks." Say what!?! Na mn laatste A'dam perikelen geef ik niemand geld meer. En dat was n vriend! Dus aan vreemden zéker niet. Hik verlaagt t bedrag naar 5.000 en dan naar 3 of 2. Ik zeg:"Luister ouwe, je krijgt n drankje of anders niks.". "Ok, dan n biertje.", zegt hij en loopt n cafe binnen. Goed, als jij op dit tijdstip n biertje wilt drinken is dat jouw zaak. Als de ober met zn bestelling komt, moet ik 3.200 Ks. afrekenen. "Voor n fles Myanmar bier?", vraag ik hem. "En n pakje peuken.", zegt de ober. T is mijn eer te na en ik betaal t bedrag. Zonder nog iets tegen de gast te zeggen, loop ik weg. Tis zijn karma; niet t mijne. T regent nog steeds zachtjes en t hotel ligt verder weg dan ik dacht. Dus ga ik ff bij n bushalte zitten en steek 1 van mn nieuwe aanwinsten op. Wat me opvalt is dat ik vandaag veel meisjes in hun mobiele telefoon zie schreeuwen. Dat is me nog niet eerder opgevallen. Komt dat door de regen? De stad? Verkeerde vriendjes? N combinatie van factoren? Ik weet t niet.
Als ik weer ff onderweg ben, begint t keihard te regenen. Ik duik n zaakje binnen om te schuilen. Kep ook dorst en bestel n colaatje. Dat worden er 2 en dan miezert t weer. Dus kan ik weer verder. Om 13:10 kom ik bij Hotel Bahosi aan. Voor morgen hebben ze n kamer voor me en ik kan er 1 bezichtigen. Met n prijs van $40/nacht is deze bijna 4 keer duurder als waar ik nâh slaap, maar t ziet er hier wel 400 keer beter uit. N echt hotel. Ik reserveer n kamer en betaal em alvast. Dat is nog niet zo gemakkelijk. Tot 2 keer toe wordt mn $100 biljet afgekeurd. Bij de 1 zit n vouwlijn; op de ander staat n minuscuul bankstempeltje in n hoekje. Pas mn 3de biljet wordt goedgevonden. Dat is nah t leuke van Burma...je dollar biljetten moeten net uit de pers komen, terwijl sommige Kyat biljetten eruit zien alsof ze als wcpapier zijn gebruikt. You gotta love it.
Ik neem n taxi terug naar mn hostel. De chauf rijdt terug via t havengebied. Wat n prachtige kolossale koloniale gebouwen staan hier. Tis net of je n hele grote stap terug doet in de tijd. Vandaag tijdens mn wandeling en nâh in de taxi terug zie ik pas hoe fakking mooi Yangon kan zijn. Dit zie ik later ook tijdens andere taxiritten.
Om 13:40 ben ik terug in mn hostel. Met mn koptelefoon op ga ik verder met mn verslag op t balkon. T regent weer keihard. Om 14:58 zo hard dat ik nat dreig te worden. Daarom g ik verder op mn kamer terwijl de muziek nâh door mn speaker schalt. Om 16:00 stop ik ff om n paar biertjes te halen. Ik loop langs n Maleisisch restaurant aan de overkant. Hier wil ik vanavond wel gaan eten. Om 18:21 heb ik t verslag klaar en alles geupload.
N half uur later ga ik naar t restaurant. Ik bestel de specialiteit 'Nasi Lemak' en kipsaté. Iedereen die zegt dat pindasaus iets typisch Nederlands is, heeft ongelijk. Dit krijg ik gewoon bij de saté. Nasi Lemak is in kokosmelk gekookte rijst met gebakken kip, ei, ansjovis, pinda's en zoete chili saus. T smaakt heerlijk. Ik bestel er nog 3 kleine gerechten bij: Rendang Kambin (schapenvlees in n milde curry), Telur Dadar Berinti (omelet met beef) en geroerbakte broccoli met knoflook. Nâh ja, kleine gerechten? Eerst heb ik er n beetje moeite mee, maar omdat t zo lekker is, krijg ik -op 2 stukjes vlees, 3 broccoli roosjes en n beetje ei- alles op. Misschien komt t ook omdat dit mn 1ste maaltijd van vandaag is. Om 20:10 betaal ik de rekening. Ik haal nog 1 biertje voor op t balkon. Als ik die op heb, neem ik nog n douche om mn smerige poten te wassen en ga dan slapen.

ZONDAG 22/05

Weer heb ik dromen die ik me nog kan herinneren en opschrijven zodra ik om 07:52 wakker word. Kick hoor. Op t balkon word ik rustig wakker en pak om 09:28 mn laatste spullen in. 20 Minuten later check.ik uit. Er zit n meisje op de bank bin de receptie. Alejandra komt uit Colombia en we raken aan de praat. In de USA heeft ze business gestudeerd en heeft daarna 2 jaar in t vredeskorps in Nigeria gediend. Nâh is ze in dr 1tje op reis. Ze heeft mooie plannen. Ze gaat nog naar Cambodja, Vietnam, de Filipijnen en Japan. Ook haar geef ik mn emailadres voor als ze info nodig heeft. Na ons leuke gesprek neem ik n taxi naar Bahosi waar ik om 10:30 aankom. Mn kamer is nog niet klaar, dus moet ik ff wachten. Na 20 minuten betreed ik mn nieuwe paleis. Er staat n 1persoons bed, heeft n airco, n kledingkast met n kluisje, n bureautje, minibar, flatscreen en n mooie badkamer met gescheiden toilet. Verder staat er n gratis flesje water op t bureau, liggen er pantoffels en in de badkamer vind ik n tandenborstel en -pasta, n kam, wattenstaafjes en n scheermesje. Die gaan alvast in mn backpack. Misschien dat t daarom lijkt dattie steeds zwaarder wordt naarmate ik langer reis.
Om 11:38 stap ik in n taxi die voor t hotel staat. Eindeljjk is t zover! Dit isde reden dat ik naar Yangon ben gekomen. En t is nâh eindelijk droog, dus kan het! Ik ga naar Shwedagon Pagoda, de grootste en meest heilige tempel van Burma. Na n kleine 10 minuten sta ik voor de west ingang. Naast de trap staan aan iedere kant n 'Leogryph' n soort leeuw/hond-achtig wezen met n stopcontact formaat neus. T ziet er nâh al imposant uit. En ik ben nog geeneens binnen. Ik loop n korte trap oo en kom in n langgestrekte hal/gang. Verderop staat n kraampje waar ik mn flipflops in bewaring kan geven. Dan neemt n roltrap me verder naar boven. Bovenaan nog n roltrap, maar om daar te komen moet iedereen eerst langs de beveiliging die de bagage checkt. Op voorhand vertel ik ze over mn duikersmes. Die bewaren ze zolang voor me. Ik neem nog niet de laatste roltrap naar boven. In plaats daarvan sla ik rechtsaf om over t 1ste terras naar de oost ingang te lopen. Langs t pad van dit terras staan huisjes van pilgrims. De zuid ingang is prachtig gedecoreerd en ik neem n paar foto's. Bij de oost ingang ga ik t laatste stuk naar boven. Om verder te gaan moet ik de entree van 8.000 Ks. betalen. Dan ben ik in t heilige der heiligen. Ik voel me beter dan goed. Natuurlijk is de 1ste blikvanger de Shwedagon pagoda die met zn 99 meter boven alles uitsteekt. Hij is helemaal van goud. Nâh lieg ik n beetje. Hij is niet helemaal van goud. De kroon van de Zedi is ingelegd met 5.448 diamanten en 2.317 robijnen. T hoogste punt is n diamant van 76 karaat (=15 gram). T terras waar de Zedi op staat is 6 ha. groot (=60.000 m2) en staat vol met de meest waanzinnig, mooie gebouwen, beelden en andere heilige bouwwerken. Ontelbaar veel goudkleurige torens steken in de lucht. Ik zie beelden van witte olifanten, Buddha's, nog meer Leogryph's, draken, grote gongen, kleinere tempelbellen waar mensen af en toe op slaan....t is gewoon teveel te beschrijven wat ik allemaal zie. Dit is echt iets wat je met je eigen ogen moet aanschouwen om de grootsheid en de schoonheid van dit te kunnen bevatten. De gebouwen zijn voorzien van dr meest prachtige details zoals beeldjes, houtsnijwerken, ingelegd met 1000en spiegeltjes en enorme pilaren. Ik schiet 165 foto's en geen van dees doen recht aan de pracht van dit complex. Ik moet zelf ook veelvuldig op de foto. Misschien ben ik hier vandaag wel t meest gefotografeerde object. Ook word ik vaak aangesproken door gidsen. Met n aantal heb ik zeer leuke gesprekken. Eén van hun laat me n Engelstalig boekje zien waarin veel antwoorden worden geheve7over t Buddhisme. Hij geeft me t boekje cadeau. Voor de leerzame en onderhoudende tijd geef ik hem n kleine donatie. Om 14 uur 10 hou ik t voor gezien. T begint nâh ook weer te regenen en de tegels op t terras beginnen spekglad te worden. Eerlijk is eerlijk, tis de uitgesproken plek hier je nek te breken. Maar wat lullig als t maar bij je enkel of je been blijft. Daarom maak ik em -voorzichtig schuifelend- de pleiterik. Bij de beveiliging haal ik mn mes op; bij de kiosk mn slippers. Buiten loop ik rechtsom naar de noord ingang. Hiervoor staat n knulletje onder n partytent kokosnoten te hakken en te verkopen. Ik ga zitten en bestel er 1. Ff wat drinken en n peuk.
Om 14:45 neem ik n taxi naar 'Fat Man'. Dit is n bar/restaurant in n levendige buurt en heeft n kleine bar aan de trotoir zijde. Na 10 minuten neem ik oo 1 van deze barkrukken plaats. Ze verkopen hier Heineken. Helaas is t tapbier op, dus neem ik maar n pijpje. Aan de bar schrijf ik in mn schrift over vandaag. Na n paar biertjes bestel ik als bar snack 'spicy short ribs', n soort varkenskrabbetjes. Smaakt redelijk. T barpersoneel is vriendelijk en maakt graag n praatje in t Engels. Als me gezegd wordt dat t jkeine flesjes Heineken op zijn, bestel ik n Budweiser. Maar dat is helemaal niks. De volgende dan maar n groter flesje Heineken. Om 18:36 bestel ik n burger. Tis niet de beste burger die ik heb gegeten, maar t kan slechter. Nog n paar biertjes om em weg te spoelen en dan ga ik met de taxi naar mn hotel. Op de kamer bel ik nog met 2 vrienden en ga om 23:00 met n tevreden gevoel slapen.