Burma. Eindelijk!

ZONDAG 01/05

De dorm is aardig vol. Een jongen en 2 meisjes, die bij elkaar horen, blijven maar spoken. Licht aan, licht uit, uit bed, de kamer uit, weer naar binnen, locker open en dicht maken, weer in bed. Tis onrustig en ook erg warm in de kamer. Daardoor kan ik niet slapen. Ik ga er zelf ook maar uit en loop naar beneden. Uit de koelkast pak in n flesje water en ga buiten zitten met n peuk. Tegen 2en ga ik weer naar bed en pas na n uur val ik in slaap. Om 07:00 t zelfde verhaal, waardoor ik maar 4 uur heb geslapen. Ik blijf nog n dik uur liggen en ga dan naar beneden. David zit hier al en wr praten wat. Om 10:45 ontbijt ik en ga daarna nog ff op bed liggen. Ben moe.
Om 12:30 is t tijd voor algehele verzorging. Scheren, baard n beetje in model knippen, douchen, baard waxen, nagels weer op lengte; t ziet er allemaal weer picobello uit, al zeg ik t zelf.
Nadat ik om 15:00 n fruitsalade als lunch heb gegeten, ga ik maar weer ns n verslag typen. Dat doe ik op de rand van mn bed terwijl er n lekker muziekje uit mn speaker schalt. De drie lawaaimakers zijn gelukkig naar n kamer verhuisd. In hun plaats komen 2 andere meisjes en n jongen. De jongen heet Kunal en komt uit India. De meisjes heten Francesca (Dominicaanse Republiek) en Sharon (V.A.E.). Ze zijn klasgenoten van elkaar en studeren business management in Singapore. Aardige lui waarmee ik ff n praatje maak.
Om 19:10 stop ik met mn verslag en ga naar 45 om te eten. Ik bestel n kip Panang, maar krijg n groene curry voorgeschoteld. Geeft niks. Is ook geen straf. Na t eten wacht ik nog n 20 minuten op de rekening, want t is druk ineens. Om 20:30 ben ik weer terug bij Kama. David en Sonya zitten buiten en ik ga bij ze, aan t tafeltje ernaast, zitten. Ze zijn erg met elkaar bezig en als ze n ieniemienie pizza bestellen, hou ik t hier voor gezien en ga naar boven. Op mn lekkere koele dorm kijk ik op bed naar de film 'Birdman'. Geweldige film. Kunal en de 2 meiden komen ook de dorm op. Ze zijn naar de rooftopbar geweest waar de 'Hang over 2' is gefilmd. Nadat ik hun verhalen heb gehoord, ga ik om 00:30 slapen.

MAANDAG 02/05

Om 09:30 word ik wakker. Beneden vraagt de Fillipijnse Jen, die bij Kama werkt, me om relatie advies. Haha, moet je net bij mij zijn. Maar kennelijk is ze blij met mn wijze woorden. Na mn ontbijt om 11:00 zoek ik naar info over hoe ik van Kanchanaburi naar Dawei kan reizen. Hierna ga ik naar boven waar ik ff met Kunal en Francesca praat. Als ze dr stad ingaan, ga ik weer verder met mn verslag. Af en toe pauzeer ik ff voor n peuk of om bij de 7/11 drinken te kopen.
Om 18:40 komen er 2 meiden nieuw op de dorm. Carolie (Estonia) en Tuvo (Zweden) hebben net n reis van 24 uur achter de rug. Ze zijn helemaal van Sihanoukville naar BKK gereisd. Wow! En ook wow voor de lange reis. De 1ste wow is bedoeld voor Carolie. Wat n stoot, zeg! :D
Om 19:12 bestel ik n pizza. Die wordt om klokslag 20:00 bezorgd. Hij vult zo goed dat ik n paar punten in de koelkast laat leggen. Mooi voor morgenochtend ofzo. Boven in de dorm ga ik verder met mn verslag onder t genot van de fijne muziek van Oliver Schorries. Om 22:00 komen Carolie en Tuvo de kamer in. Ze gaan douchen en maken zich klaar om te gaan slapen. Ik pak mn koptelefoon en ga naar benenden. Alleen is t hier nog steeds erg warm. Ik loop naar boven naar t dakterras. Hier is t beter uit te houden. Wanneee ik klaar ben met typen, lees ik alles nog ns na. Ik haal de spel- en grammatica fouten eruit en upload t hele zaakje. Om 00:09 is dat gebeurd. Dan komt Lee uit Maleisië bij me zitten. Ik praat ff met deze aardige gast en ga dan om 00:45 slapen.

DINSDAG 03/05

Ik word weer om 09:30 wakker en ga naar beneden. Ik heb heerlijk geslapen. Met de lekkere koffie van Kama word ik echt goed wakker. Ik praat met Tuvo over Vietnam. Dit is ook haar favoriete land. Hèhè, eindelijk iemand die t met me eens is.
Op t interweb zoek ik alvast naar n buskaartje van BKK naar Kanchanaburi. Ik denk dat t goed genoeg gaat met mn arm om weer verder te reizen. Ik zal ook wel moeten, want mn visum is tot de 5de geldig. Mn arm is nog steeds dik, maar voelt wel n stuk beter aan. Ik zal t vanmiddag wel horen van de arts.
Lee komt bij me zitten en we praten at over (wereld)politiek en ik vertel hem over Nederland.
Van Melissa, waarmee ik kortstondig in Siem Reap heb gepraat, krijg ik n email. Ze vraagt me advies ovsr Vietnam. Op mn kamer beantwoord ik haar uitgebreid. Om 13:45 spring ik onder de douche en kleed me om. Tis tijd om naar t ziekenhuis te gaan. Drie kwartier later hou ik op straat n motortaxi aan die me er in 10 minuten naartoe brengt. De rit kost me weliswaar maar 80 Baht, maar ik heb me achterop t minst op mn gemak gevoelt tot nâh toe.
Ik loop meteen naar de juiste afdeling en meld me bij de balie. Eerst word ik weer doorgemeten. Alles goed. Ik krijg n ziekenhuiskaartje met n eigen nummer erop. Jeeehhh, ik ben 1 van de locals. Ik moet ff wachten en word om 14:55 binnen geroepen bij de arts. Hij zegt dat alles er goed uitziet en dat ik zonder probleem naar Burma kan reizen. Hij schrijft nog wat antibiotica en Diclofenac voor n week voor en 3 minuten later loop ik wederom naar de apotheek/kassier. Ik neem plaats in 1 van de stoeltjes en wacht. T werkt best grappig hier. Je gaat zitten en wacht tot je naam wordt omgeroepen. Dan meldt je je bij de kassier waar je de rekening betaalt (nâh B 907) en dan krijg je je medicijnen. Net n soort Simonis in Scheveningen.
Ik ben klaar hier en ga naar Super Rich om nog wat geld te wisselen. Tis kapot druk hier waardoor t ook Super Lang duurt. Na n lange tijd sta ik weer buiten. Ik pak n taxi die me naar de ambassade van Indonesië brengt. Helaas is mn mannetje er niet en vertrek onverrichter zaken. Ik loop naar Siam, de halte van de skytrain in BKK. Nog nooit mee gereisd en eens moet de 1ste keer zijn. Voor B 31 koop ik n kaartje voor 5 haltes. Om 17:58 stap ik in de bovengrondse metro. Ook hier is t druk, maar tis wel leuk om BKK rijdend van bovenaf te bekijken. Precies 10 minuten later stap ik uit bij halte Surasak. Vanaf t platform maak ik wat foto's en loop dan de trappen af de straat op. Daar staan n aantal motortaxi chauffeurs te wachten. Ik stap bij degene die aan de beurt is achterop. In t begin heeft hij nog wat moeite met mn lengte (lees: gewicht), maar hij brengt me voor B 40 naar Kama. Hij rijdt n stuk veiliger als de 1ste.
Bij Kama drink ik n biertje en haal dan bij de 7/11 wat anders te drinken. Waaronder n pak melk. Blijft toch altijd lekkerder dan die uilenzeik. Om 19:30 gaan Chris en Jen weg. Tegen Jen zeg ik dat ik haar morgenochtend nog wel zie. Chris geeft me nog wat advies over Burma en zaken doen wat zeer nuttig is. Dan krijg ik n hug van hem en we wensen elkaar t allerbeste voor de toekomst. Bij de 7/11 haal ik nog n melk die ik voor Kama soldaat maak. Dan ga ik naar de dorm om mn spullen in te pakken. Er komt weer n nieuw meisje in de dorm slapen. Claire (USA) is net n maand in Nepal geweest en heeft daar (ook al betaald) vrijwilligerswerk gedaan. Ze wil ook naar Burma gaan hierna. Als ik mn spullen klaar heb, ga ik naar beneden. Ik zit nog ff na te denken over mn reis morgen. Ik zit met n vertrektijd van 09:00 in mn hoofd. Shit, das helemaal niet goed. Ik moet om 09:00 de bus vanuit Kanchanaburi hebben en niet vanuit BKK. Dat betekent dat ik hier 's morgens vroeg n bus moet nemen en dus nog vroeger n taxi nodig heb en dus nóg vroeger mn nest uitmoet. Foutje, bedankt! Aan Pat vraag ik of ze n taxi voor me wilt regelen voor 04:30 uur. Dat doet ze, dus dat is geregeld. Hierna eet ik mn laatste stukken pizza van gisteren op en betaal de rest van mn openstaande rekening. Op t dakterras probeer ik mn pa te bellen, maar helaas geen gehoor. Dan bel ik n vriendin die gelukkig wel bereikbaar is. Ik vind t fijn haar te spreken, alleen minder dat ze zich al geruime tijd niet in orde voelt. Sterkte en beterschap, lieverd!! <3
Om 23:15 ga ik naar bed.

WOENSDAG 04/05

Pas om 01:30 val ik in slaap. Net voor 03:00 word ik uit mezelf weer wakker. Ik blijf nog ff n kwartiertje liggen en kom er dan uit. Lee komt ook uit bed om naar t toilet te gaan. Ik zeg hem gedag en breng mn spullen naar beneden. Buiten voor de deur word ik wakker met behulp van 2 flesjes M150.
Om 04:22 komt mn taxi voorrijden. T is 23 km. rijden naar de zuidelijke busterminal. De meter geeft B 164 aan, maar de chauf laat op zn smartphone n bedrag van B 208 zien. Ik vind t allemaal wel best. Heb op dit goddeloze tijdstip echt geen zin in tekst en uitleg. Ben allang blij dat ik er ben. Ik betaal t bedrag en stap om 04:40 uit de auto. Bij de perronnen zie ik alleen maar minibusjes; geen grote bussen. Ik loop naar perron 10 waar op n bord staat dat dit busje naar Kanchanaburi gaat. Ik wacht ff, maar toch klopt er iets niet. Ik weet dat er grote bussen rijden. Na n tijdje pak ik mn bagage weer op en informeer naar de grote bus voor Kanchanaburi. N behulpzame man zegt dat ik achter de gebouwen moet zijn. Daar staan de grote bussen. Lekker duidelijk. Maar hij heeft wel gelijk. Ook hier zie ik n perron nummero 10 met n grote, blauwe bus ervoor. Aan n tafeltje zit n vrouw die kaartjes verkoopt voor B 110. Ook weer B 10 verschil met wat ik op t interweb heb gelezen, maar boeie. Ik rook nog ff snel n peuk en stap dan in.
Om 05:23 gaan we rijden. Ik heb weer weinig beenruimte en ook t beloofde flesje water volgens t interweb blijft uit. Er is wel airco. Dat dan weer wel. Hier en daar stoppen we om mensen op te halen. Yepper, ik weet t nâh zeker...ik ben alsnog in de verkeerde bus gestapt. Deze gaat weliswaar naar Kanchanaburi, maar kennelijk moet er nóg n perron 10 zijn waar de 1ste klas bussen naar dezelfde bestemming vertrekken zonder te stoppen om extra mensen te laden en mét n flesje water. Deze kosten nog B 10 minder ook. Ach ja. Ik probeer zo goed als t gaat mn ogen ff dicht te doen. Om 07:22 komen we aan op de busterminal van Kanchanaburi. Zodra ik uitstap, komen er diverse mensen naar me toe die me n kaartje willen verkopen voor n bus naar Phu Nam Rong aan de grens met Burma. De prijzen variëren van B 80 tot maar liefst B 1000! Bij n loket ( en dus niet 1 of ander houten opklaptafeltje) informeer ik naar de bus. De vrouw verwijst me naar t juiste perron waar ik n kaartje voor B 50 koop. Ha!
Net voor 8en zit ik in n grote bus met n wit interieur met veel paarse accenten. Om 08:00 precies gaat buiten iedereen staan en staat iedereen stil voor t nationale volkslied wat door de speakers klinkt. Drie minuten later vertrekken we. Ik zit met maar 6 anderen in de bus. Plus chauf en stewart. Na 20 minuten stoppen we om 4 scholieren uit te laten stappen. Nâh nog maar met 3 dus. Links van me zie ik mooie heuvels. Al snel rijden we tussen en over de hoge heuvels. Tis hier prachtig groen. Om 08:55 zie ik n bordje langs de kant van de weg wat de grens met Burma aangeeft. Net daarna stoppen we zodat de chauf en stewart eten kunnen kopen wat ze mee de bus innemen. Dan gaan we weer verder. Langzaam kruipt de bus omhoog de heuvels op. Om 09:25 stoppen we. We zijn bij de grens. Ik pak mn spullen en loop naar t Thaise exit punt. Voor t loket staat n rij mensen en links van me staat n koffietentje. Ik ga zitten en bestel n ijskoffie. Tijd voor n peuk. Als ik beide op heb, is de rij verdwenen en loop ik de laatste paar meter naar t loket. Ik vul mn declaratieformulier in en n minuut later ben ik Thailand uit. Ik sta in niemandsland. Vanaf hier is t nog 6 km. naar de Burmeese grens. Links van me zie ik weer n restaurantje. N man roept vanuit n raam hier of ik naar Dawei ga. Ik zeg ja. Bij hem kan ik voor B 800 n ticket daar naartoe kopen. Dat is ook de prijs die ik op t interweb heb gelezen. Dat scheelt me dan weer B 100 met n motortaxi naar de andere grens. Ik koop n ticket en wacht tot er n busje komt. Deze is er om 10:39 uur. Ik stap in en we rijden t stuk door niemandsland. Eerst is de weg nog geasfalteerd, maar dichterbij de Burmeese grens verandert dat in n verhard rood zandpad met veel losliggende stenen. Om 10:50 sta ik in t kantoor van de Burmeese immigratiedienst. Er hangt n bord met 'verboden te roken', maar toch lopen hier werknemers met n peuk ik hun mond. Het duurt n tijdje voordat ze n foto van me hebben gemaakt middels n webcam en computer, maar uiteindelijk sta ik in hun systeem. Met n stempel in mn paspoort ben ik om 11:05 officieel in Burma. Yeahh! Sneller dan verwacht. Omdat er geen mensen verder gaan, moet ik overstappen van t busje naar n personenauto. Mn backpack gaat op de imperiaal en ik ga op de achterbank zitten. De bestuurder zit rechts en n ietwat forse vrouw zit links naast hem. Desondanks rijden ze hier wel weer aan de juiste kant van de weg. Juist, rechts dus.
De weg bevindt zich nog in minder goede staat. Vol hobbels en kuilen. Hij ligt bezaaid met stenen. De chauf rijdt aardig door. Met n gang van 50 - 70 km/uur hoor ik de stenen in de wielkasten en onder tegen t chassis slaan. T wachten is tot er 1 naar binnen schiet of dat we n lekker band krijgen. Maar gelukkig is dit onterecht. De rit gaat door hoge bergen. Ook hier is alles groen. Enkel jungle. Tis prachtig en ik waan me weer in t noorden van Vietnam. Ik vind t nâh al vet! T valt me mee dat de auto niet uit mekaar trilt. Ik in ieder geval wel haha. Om 11:55 halen we n vrouw op bij n restaurantje langs de kant van de weg. Ze komt naast me op de achterbank zitten. Ik begin in te kakken, maar slapen lukt me niet met dat getril. Gelukkig maar, want ik wil ook niet slapen. Ik wil alles meemaken. Om 12:41 doemt er n rivier links van me in de vallei op. N mooi gezicht. Na 17 minuten gaat t slechte wegdek over in asfalt en rijden we door n dorpje. Maar al snel rijden we weer op slecht wegdek. N bergweggetje voert ons omhoog n dorp in. Om 13:30 komen we aan in Wako village waar de vrouwen uitstappen en hun bagage wordt uitgeladen. Bijna t hele dorp stroomt uit met mensen die me komen bekijken. Glimlachend zeg ik:"Mingala ba." wat voor prachtige lachende gezichten zorgt. Mn backpack verhuist van de imperiaal naar de bagageruimte van de stationwagen. Ik stap naast de chauf in en we rijden t bergweggetje weer af. Beneden rijden we weer t asfalt op. Rond 14:15 zijn we zo'n beetje de bergen uit. Ik ben compleet uit mekaar getrild, maar de rit is dit zeker waard. Er staan hier verschillende typen huisjes langs de kant van de weg. Sommige zijn van hout en staan op palen, anderen zijn van rietgevlochten matten al dan niet op palen en weer andere zijn van steen in Vietnamese stijl en staan op de grond.
Om 14:30 stoppen we in Dawei voor t hotel wat ik de chauf had gevraagd. De prijs voor de meest simpele kamer (zonder tv en koelkast, maar mét airco) op de bovenste (4de) verdieping is 20.000 Kyat. Omgerekend zo'n € 15,-. Niet echt gek veel geld, maar duur in verhouding met de Burmeese levensstandaard. De kamer ziet er in ieder geval schoon uit, dus ik neem em. Ik loop weer naar benenden en pak mn bagage uit de auto. Ik bedank de chauf en wens em veel succes. Op mn kamer kom ik eerst ff bij. Dan maak ik mn flight bag schoon; deze is helemaal rood van t opgewaaide stof onderweg. Om 16:15 ga ik naar buiten. Ik moet dollars omwisselen voor Kyat. Maar de banken zijn allemaal dicht. Deze sluiten al om 15:00 uur. En niemand neemt dollars aan zoals in Cambodja. Dat mag volgens mij niet (meer). Ik loop rond en rond. Dan kom ik bij n luxe hotel aan. Hier willen ze wel dollars voor me wisselen tegen n koers van 1 tegen 1000. Wat n schijtkoers, zeg. Maar ik heb toch wat nodig om dalijk te eten en wat te drinken. $20 Dus maar. Zo ben ik ff gered voor vandaag. Buiten op straat staart iedereen me aan. Sommige (veelal kinderen) zeggen me gedag. Ik loop langs n winkeltje waar ze kretek verkopen voor 2.200 Ks. Ook weer gevonden haha. Bij n winkeltje verderop koop ik n klein flesje - met volgens mij verse- melk en n blikje cola. Ik ga op t muurtje buiten zitten en open de melk. Jezusopeenjetski! Wat is dat zoet, zeg. Bijna niet te hachelen. Maar hey...beggars can't be choosers. De eigenaar van t winkeltje zit bij me en hij spreekt redelijk Engels. Af en toe moet zn dochter (of anders zn wel hele jonge vrouw) vertalen, maar we hebben n leuk en interessant gesprek. Hij draagt n 'longyi'; n traditionele unisex lange rok. T enige verschil met vrouwen isde manier hoe ze em dichtknopen. Wat zijn de meeste meisjes en vrouwen trouwens knap hier, zeg en wat zien ze er prachtig uit met de 'thanaka' op hun gezicht. Vanwege t klimaat gebruiken ze hier geen make-up op basis van oliën. In plaats daarvan maken ze van speciale houtsoorten n geel/goud smeersel wat ze vaak in de meest mooie patronen op hun gezicht aanbrengen. T schijnt goed te zijn voor huid, tegen acne en als bescherming tegen de zon. Thanaka wordt al ruim 2000 jaar door Burmeese vrouwen gebruikt. En soms ook door jongens. Ze zien er prachtig uit en in de korte tijd dat ik hier rondloop ben ik al 100 keer verliefd geworden.
Om 17:30 neem ik afscheid van de vriendelijke man en t meisje en ga op zoek naar ontbijt. Ik loop en loop weer, maar zie niks. Totdat ik bij n tempel kom. Aan de buitenkant van de muur staan simpele eetstalletjes. Bij 1 van deze tentjes staat n moslim man te koken. Ik ga op 1 van de kleine stoeltjes aan n tafeltje zitten en maak met mn handen t gebaar dat ik graag wil eten. Al snel staat er n kom met noodles met n paar stukjes eend, n schaaltje met komkommer en -ik denk- garnalen en n kommetje soep voor mn neus. T smaakt allemaal goed. Prijs: 700 Ks. wat omgerekend zo'n €0,60. Hotels relatief duur; eten en drinken spotgoedkoop.
Om 18:30 ben ik weer bij mn hotel. In de lobby koop ik n paar biertjes die ik op mn kamer opdrink. Om 21:00 ga ik slapen. Ik heb n top gevoel bij Burma!

DONDERDAG 05/05

Voor vandaag had ik mn wekker om 07:15 gezet. Zodoende kan ik voor 09:00 ontbijten. Dat zit tenslotte in de kamerprijs. Ondanks t oude krakerige bed en de airco die lawaai maakt, heb ik keihard geslapen. Heerlijk. Om 08:30 loop ik de laatste trap op naar t (deels overdekte) dakterras. Als ontbijt krijg ik koffie en noodle soep. Aan de tafel naast me zit n man te werken achter zn notebook. We raken aan de praat en ik ga bij hem zitten. Andi is 51 jaar, komt oorspronkelijk uit Duitsland, maar heeft de laatste 25 jaar in Australië gewoond. Daar heeft hij in 16 jaar n duurzame, organisch boerderij met dorp gebouwd en sociale projecten opgezet. Hij vertelt dat hij bezig is zoiets gelijks hier te beginnen op n strand op t schiereiland van Dawei. Ik kan mn oren niet geloven. Wat hij zegt, heb ik in mn hoofd. Hij vertelt dat hij in vergevorderde fase is met t kopen van n stuk strand. Ik schrik van de prijs die hij moet betalen, maar hij zegt dat t zelfde stuk strand 2 jaar geleden factor 10 minder moest opbrengen. N goede investering dus. Ik geef hem mijn gegevens die hij graag aanneemt. Als ik nâh niet voor mezelf kan beginnen, kan ik misschien wel met hem samenwerken. We mogen elkaar direct; klikt goed. Om 11:38 nemen we voorlopig afscheid en gaan we naar onze kamers. Rond 16:00 spreken we af bij de enige 'beer garden' in Dawei. Die zit hier om de hoek.
Als ik mn wasgoed naar beneden heb gebracht en weer in mn kamer kom, zie ik dat deze al opgemaakt is. Dat is snel, zeg. Of ben ik zo lamgzaam? ;-)
Om 12:48 ga ik naar buiten. Frakking hell, wat is t heet. Na n paar minuten lopen, verschijnen de 1ste natte plekken al op mn hemd. Kom op, zeg! Ik ben nét buiten. Als ik bij de bank aankom, ben ik dtijfnat. "Lekker naar binnen waar de airco is.", denk ik. Ja jammer joh. T wisselkantoor is buiten haha. Heb ik weer. Ik wissel $500 tegen n koers van 1.161 en ontvang 580.500 Ks. Er zitten 2 briefjes van 10.000 Ks bij. De rest zijn briefjes van 5.000 gebundeld in n pakketje met n telbandje erom. Ik heb me nâh n pak geld in mn zak. Haha, niet normaal. "Ik heb mn capuchon op, mn broek hangt vet laat. Bundel Kyats in mn zak, daarom loop ik zo traag. Ik ben n baaaasss." Op de terugweg naar t hotel kom ik langs n winkeltje waar ik n sojamelk koop. Ns kijken of dit beter smaakt. Ook niet dus. Ik drink t wel op en zweet t meteen weer uit. Lekker snelle stofwisseling. Bij n andere winkel koop ik n Burmeese simkaart en opwaardertegoed.
Als ik om 13:49 weer op mn kamer ben, ben ik kapot. Op mn weer app zie ik dat t 39°C met n gevoelstemperatuur van 48°C is. Ff bijkomen hoor. Ik installeer mn simkaart zodat ik buiten op straat lekker kan feesboeken ofzo. NOT! :p
Om 16:11 ga ik naar de beer garden. Andi zit er al. Hij heeft prachtige verhalen over zn reizen die hij al vanaf zn 16de maakt. Sommige zijn tegen t ongeloofbare aan, maar ik zie geen reden waarom hij tegen me zou liegen. Gezellig is t sowieso. Volgens mij gaat t steeds beter met mn arm en dus, ondanks dat ik nog aan de antibiotica zit, is t vandaag bierdag. Ik heb me tenslotte heel goed gedragen de laatste tijd. Om 19:00 bestel ik gebakken rijst met groenten en kip met ananas. Dit smaakt erg goed.
Om 21:00 lopen we gezamelijk naar ons hotel. Dit is ook t tijdstip waarop alles aluit in Dawei. Misschien wel in heel Burma. Vlakbij ons hotel halen we 2 meisjes in. Ze zijn op zoek naar n tentje waar ze nog n biertje kunnen krijgen. We zeggen dat er niks meer open is, maar dat ze bij ons in de lobby wel bier verkopen wat we eventueel op t dakterras kunnen drinken. Ze nemen onze uitnodiging aan en gezamelijk gaan we op de vloer van t dakterras onder de sterrenhemel zitten. Lara en Sybille (CH) zijn n stelletje en wat voor één. Ten eerste zijn ze erg leuk en t klikt vanaf t begin als n malle. Ten 2de...ze reizen al 6 weken (!) door Burma. N duidelijk gevalletje van 'overstay' dus. Ze vertellen dat ze onlangs in n bus paspoortcontrole van de politie hadden. Met samengeknepen billetjes zaten ze te wachten tot de agent terugkwam met hun paspoorten. "You overstay.", zei de man. "Uuhhh yes?", zeiden zij waarop de agent zei:"You know later $3 each day." en daarmee was de kous af. Dat verhaal opent perspectieven. Ineens is tijd geen belemmering meer haha. Wat heb ik leuke tijd met ze en met Andi. Als onze biertjes op zijn, trakteert Lara ons er op nog 1 die ik beneden ga halen. Goed voor mn beenspieren. We hebben t zo leuk met elkaar dat de meiden en ik voor morgen afspreken. We gaan n motor huren en stranden bezoeken. Leuk! Omdat we dan morgen redelijk vroeg opmoeten, nemen we om 00:15 afscheid. Andi en ik gaan naar onze kamers en Lara en Sybille gaan naar hun hotel om de hoek. Morgen om 08:00 bij 'Focus' waar we motoren kunnen huren. Met n grote glimlach op mn smoel ga ik slapen.