Koh Kong city & island
Door: Zwerrie
Blijf op de hoogte en volg Zwerrie
09 April 2016 | Cambodja, Kaôh Kŏng
Wanneer de wekker om 06:30 gaat, spring ik er voor de verandering ns meteen uit. Ik zet de tv aan en val met mn neus in de boter. Terwijl ik rustig wakker word, bekijk ik 2 spannende potjes darten met mn landgenoten in Glasgow. Barney staat weer als vanouds te gooien. Hulde! Ik besluit om 07:30 niet verder te kijken, maar alvast met mn spullen naar de receptie te gaan. Over 10 minuten kan ik opgehaald worden. Tis maar goed ook dat ik nâh naar de receptie loop, want ik zie al n minibusje staan. De receptionist zegt dat die niet voor mij is. T busje rijdt weg en keert in de straat. Voor de zekerheid gooi ik mn vege lijf voor t busje en vraag aan de bijrijder waar dit busje naartoe gaat. "Naar Koh Kong.", luidt zn antwoord. Dus tóch voor mij. En bedankt, hè!?! Ik pak snel mn bagage en stap in. Er zitten maar n paar mensen in. We rijden 5 minuten en stoppen dan. Hier moeten we er uit. Waarschijnlijk om over te stappen in n grote bus zoals ze me bij t verkooppunt hadden verteld. Maar nee hoor. Geen grote bus. Gewoon in n andere minibus. Ach ja. De achterbank wordt voor de helft ingeklapt en daar wordt de bagage opgelegd. Er zitten ook al wat mensen in. Ik neem plaats op 1 van de 2 overgebleven stoelen op de achterbank. Zo kan ik mn benen schuin in t gangpad steken en toch naar buiten kijken. En t raampje deels openschuiven. Zodra iedereen zit, gaan we verder. Voor 2 minuten, that is. We stoppen weer en wachten op 2 meisjes die naast de bestuurder plaats nemen. Dat zijn niet de laatste die we ophalen. Alle stoelen worden gevuld. Zo ook de stoel bij mij. Wat zal ik doen? Bij t raampje blijven zitten zodat ik wat kan zien onderweg en frisse lucht heb of kies ik voor t welzijn van mn benen? Keuzes, keuzes....de weemoed van n reiziger haha. Ik besluit t op te nemen voor mn stelten en laat de Cambodjaanse jongen bij t raampje zitten. Ik zit weer lekker krap, maar heb nog wel krapper gezeten, dus met klagers geen nood. Maar iets zien doe ik niet. Behalve die eng vreemde jongen die op blote voeten en gehavende kleren verdwaasd midden op de weg naar ons busje loopt die op volle snelheid rijdt. De chauffeur remt af en wil linksom om hem heenrijden, maar de jongen volgt de beweging van de bus. T lijkt wel of hij aangereden wíl worden. Gelukkig raken we hem niet. Om 09:17 stoppen we bij n wegrestaurant waar mijn bagage en die van n paar anderen wordt uitgeladen. Kennelijk moeten we hier wachten op de bus die ons naar Koh Kong of verder naar de Thaise grens brengt. Wachten dus. En wachten. En nog meer wachten. Er komen genoeg bussen aan en gaan weer weg, maar die blijken steeds niet de onze te zijn. Totdat we om 12:05 n seintje krijgen in 1 van de bussen die er staan in te stappen. Tis inderdaad n grote bus, maar die zit al behoorlijk vol. Zelfs de bagageruimte onder de bus is al vol. Mn backpack wordt in t gangpad gezet en de bijrijder wijst me op n plastic krukje. No worries, Chief. Als dat mn zitplaats naar Koh Kong wordt, so be it. Ik ga op t kleinste krukje welk ik tot nâh toe in Azië heb gezien in t gangpad zitten. Om 12:11 gaan we rijden. Hè sonde (op zun Haags). Net niet mn wachtrecord van 3 uur in Na Trang, Vietnam verbeterd. Volgende keer beter. Op t krukje voor me zit n gast met lang haar die uit n ander busje was gestapt en ook op deze moest wachten. Aardige gast. We kunnen t meteen met elkaar vinden. Hij heet Jean-Michel en komt uit Montreal, Canada. Op de 2 stoelen links van me zit n Cambodjaanse vrouw met haar 2 kleine zoontjes. Ik schat de oudste op 10 en de jongste op 5 jaar. De laatste is meteen gefascineerd door me, dus ik zet hem meteen mn hoed op. Hij vindt t prachtig. Zó, ijs gebroken! Ik herinner dat ik nog kokossnoep in mn daypack heb zitten. N mooie gelegenheid dit uit te delen. Hij, zn broer, zn moeder, Jean-Michel en n paar anderen krijgen wat van deze zoete lekkernij. Zelf proef ik er ook één. Lekkurrrr. De rest van de rit wijkt de kleine lachebek niet meer van mn zijde. Ik maak n foto van hem met mn hoed. Jean-Michel maakt met mn toestel n paar foto's van t jochie en mij samen. Wat n kapot grappig kind! Met t toestel van zn mama maakt hij ook foto's van Jean-Michel en mij. Hij geeft ons ook n soort mini appel. T verbaasd me niks dat die Aziaten zo klein zijn als ze zulke kleine appeltjes eten ghehe. :p Met Jean-Michel praat ik zeer leuk en ook de kleine doet n duit in t zakje en brabbelt er rustig in t Khmer tegen ons. Speciaal als we in de Cardamom Mountains rijden. Hij leert ons wat 'naar boven', 'naar beneden', 'links' en 'rechts' is. Ik ga helemaal stuk als hij mn hand als stuur gebruikt. Om 14:45 zijn we in Koh Kong. Buiten zeg ik mn kleine vriend gedag en wens Jean-Michel n goede verdere reis naar Thailand en t beste voor in de toekomst. Ik stap achterop n motortaxi die me in n paar minuten naar '99 guesthouse' brengt. N kamer met airco voor $13 per nacht. Ik zeg doen!
Ik zet mn spullen op de kamer en ga meteen naar buiten. Er is werk aan de winkel. En over n week is t Khmer nieuwjaar en dat betekent dat alles vol zit, minder frequent rijdt en alles n stuk moeilijker te regelen is. Ik loop naar de kade waar vandaan de boot naar Koh Kong island vertrekt. In t kleine kantoortje informeer ik naar de prijs. $13 voor n dagtour. Ja, maar ('ja maar = nee') dat hoef ik niet. Ik wil gewoon n retourticket naar t eiland. Die hebben ze niet. Ik denk er ff over na. Eerst ff wat bikken. Dat heb ik (op n snoepje en ieniemienie appeltje) ook nog niet gedaan. Op n zandpad zit 'Wood house' gerund door n Franse jongen met zn Khmer (Cambodjaans is zo'n lang woord) vriendin. Eerst drink ik 2 heerlijke ijskoffies. Ik héb me n dorst! Maar ik wil nog niet aan t bier. Niet voordat ik n lekkere uitsmijter op heb. De Franse dude geeft me wat info. Tis ondertussen 17:15 dus 1 biertje kan nâh wel. Hierna ga ik terug naar t kantoortje aan t begin van de kade en koop n ticket voor morgen naar t eiland. Hierna loop ik naar t kantoor van n busmaatschappij voor n buskaartje naar Phnom Penh de dag erna. De vrouw zegt dat die dag helemaal vol geboekt is. De receptionist van 99 guesthouse verkoopt ook tickets weet ik. Dus loop ik naar mn guesthouse. De jongen belt n andere maatschappij (Olympic Express) die nog wel plek heeft voor de 9de. Geregeld. Ik pak n biertje uit de koelkast in de lobby en ga hiermee op t dakterras naast mn kamer zitten. In mn schrift maak ik aantekeningen over de dag vandaag. T begint te schemeren en grote getale spreeuwen scheren over mn hoofd. Das mooi...dan hoef ik dat zelf niet meer te doen. Ik krijg n WA berichtje van Gon (Hanoi/Hoi An) en we appen ff. Leuk weer wat van hem te horen!
Ik ga weer terug naar Wood House. Tijdens n paar biertjes typ ik alvast mn verslag van vandaag in mn foon. Ik beleef hier de laatste tijd weer zoveel plezier van. Relaxte muziek ook hier; Metallica, Portishead, Bob Marley...lekker "werken" zo. Om 20:30 bestel ik wat te eten. Ik hoef nog maar n beetje te schrijven en denk dat ik net klaar ben wanneer t op tafel komt. Uit de speakers komt t mooie nummer "Le vent nous portera" van Nous Désir. I love this song. Google t maar; dan vindt je ook de vertaling.
De burger die ik heb besteld is, denk ik, de beste die in in Cambodja heb gegeten. Er ligt n enorme berg patat naast. Niet van die dunne stengels...nee, echt aardappel patat. Mét Belgische mayonaise! Wat n verwennerij. Ik kom hier morgen terug, als ik op tijd ben. Dan wil ik de beef Lok Lak proeven waar ik ook zoveel goede recensies over lees. Na t eten komt Nico, n Franse gast die hier al 4 jaar aan ontwikkelingshulp doet, bij me zitten om n praatje te maken. Om 22:00 betaal ik de rekening en ga terug naar mn guesthouse. Morgen weer vroeg op, dus ga ik meteen slapen.
VRIJDAG 08/04
Ik heb mn wekker eigenlijk veels te vroeg gezet. Net na 6en kom ik eruit. Ik heb alle tijd rustig wakker te worden en schrijf nog ff snel 2 reviews op Tripadvisor. Om 07:30 verlaat ik t guesthouse en loop naar de kade. Er zit niemand in t kantoortje. Ik slenter naar de waterkant waar n man aan me vraagt:"Koh Kong island?". "Baa." Hij wijst naar zn boot waar ik aan boord stap. De man haalt n paar zakken fruit en gaat daarna naar t achterdek. Hij kleedt zich uit en gooit n paar emmers water over zich heen. Schoooonnn. Ik ben de enige aan boord. Om 08:11 komt er n jong Khmer stel aan. De jongens spreekt goed Engels. Dan komt er n polyester sloepje met buitenboordmotor langszij liggen. De zakken met fruit en andere goederen worden vanaf de grote boot in de sloep geladen. De jongen zegt dat we met t sloepje naar Koh Kong island varen. Interessant. Het ziet er nâh niet echt zeewaardig uit haha. Om 08:19 gaan we varen. Met zn 3en zitten we op n bankje; de rest van de sloep is gevuld met goederen. Eerst moet de jonge kapitein nog ff tanken. De Engels sprekende jongen zegt dat hij de manager is van 'White sand beach resort' is en dat zn vrouw em nâh ff komt bezoeken. Ze studeert nog, dus kan ze niet altijd bij hem zijn. Dan varen we richting open zee. Nogmaals gaan we eerst nog langs de kant, omdat de manager nog ff n aantal boodschappen moet doen. Als hij terugkomt, krijg ik n flesje water van em. Eindelijk onderweg. We varen aardig hard. De zee is redelijk rustig, maar er zijn natuurlijk altijd wel wat golven. Hier zijn ze zo'n halve, maximaal één, meter hoog. We stuiteren er aardig op los. Na n half uur komen we bij t begin van t eiland aan. Tis nog n half uur, langs de kust, varen naar t resort.
N lange, houten pier loopt vanaf t brede en lange, mooie, witte strand t groene water in. Ik stap uit de boot t warme water in en loop t strand op. Zo'n 20 meter naar achteren staan verschillende bomen naast elkaar evenredig aan de kustlijn. Tussen 2 palen is n volleybalnet gespannen. Achter de bomen staat n houten, open restaurant met schuin daarachter n sanitair gebouwtje. Op dezelfde hoogte van t restaurant staat n gebouwtje met 4 geschakelde kamers. Daarnaast staan er 11 losse bungalows waarvan de laatste 4 op t eind nieuw zijn. Alles is van hout. Tussen de bomen hangen veel hangmatten. Aan sommige dikke takken hangen touwen met schommels. Hier en daar staan genoeg houten picknick tafels, deckchairs en strandstoelen. Ook alles weer van hout. Schuin voor de laatste bungalow is n plateautje gemaakt waarop n 2persoons Quechua tentje staat. Vlakbij de pier staat er ook één. Ik ben dus niet de enige met fantastische ideeën. Het ziet er allemaal wel chill uit. Misschien wel zelfs n beetje té chill. Er gebeurt maar weinig. Helaas zie ik toch ook hier weer n hoop afval liggen. Het achterland bestaat uit bergen en jungle.
Om 11:00 bestel ik in t restaurant n ijskoffie en n omelet als ontbijt. Er is op t eiland geen internet/Wifi; zelfs geen bereik met mobiele telefoons. Toch kan ik na mn ontbijt n begin maken met mn verslag over vandaag. Daar ben ik om 11:38 voorlopig mee klaar. Ik ben weer bij. Ik denk dat ik nâh maar ff, als hangjongere, in n hangmat ga hangen. Laterrrr. :)
Om 12:34 word ik uit mn hangmat geschopt. Het is tijd voor lunch. In t restaurant krijg ik n bordje rijst en n bordje met groente, n stuk vis en garnalen. Lekker. De manager komt om 13:15 naar me toe en vraagt of ik blijf overnachten. Ik zeg dat ik morgen naar Phnom Penh ga en dat dat dus voor n volgende keer is. Hij zegt dat ik dan zo weer met de boot terug moet vanwege de aantrekkende wind. Eerst ff n sanitaire stop en dan loop ik met de jonge kapitein de aanlegsteiger op.
Wat is t water verschrikkelijk mooi helder, zeg. Op de bodem aan t eind van de steiger is t helemaal zwart. Zullen ze de palen daar in cement hebben vastgezet ofzo? Nee man, t zijn allemaal kleine zwarte visjes. T moeten er wel 100.000en zijn. Vet!
Om 13:33 gaan we varen. Nâh ben ik wel de enige aan boord. T waait inderdaad wat harder en er zijn ook meer en grotere golven. T lijkt wel of we nóg harder gaan. Dat komt natuurlijk omdat we golf mee hebben. Dit zorgt er ook voor dat we nog meer water opspatten. Na 10 minuten ben ik zeiknat. Maar ik heb de grootste lol. Hier kan geen wildwaterbaan tegenop. Een kilometer of 10 voor de havenmond stuurt kappie stuurboord. T wateroppervlak is hier bijna zo glad als n spiegel. Daar zorgt t enorme mangrovewoud, waar we nâh doorheen varen, voor. Mangrovewouden zijn uitstekende golfbrekers. T ziet er hier prachtig uit met al die bomenmet hun lange, boven t water uitstekende wortels, die als eilandjes in t brakke water staan. Als we t woud uit zijn en weer bij de rivier komen, tikt kappie me op mn schouder en gebaart de andere kant op. Of ik weer terug wil. Lachend knik ik. Why not? Ik heb t altijd wel naar mn zin op t water. Om 14:43 sta ik weer op de kade. Rustig loop ik naar Wood House voor n ijskoffie en om mn kleren n beetje te laten drogen. Ik ga hier ook weer verder met mn verslag. Verderop in de straat staat n grote partytent voor n bruiloft. Ze zijn nâh t geluid aan t testen. Yepper, dat kan goed hard. Ff n muzikaal voorbeeld van Cambodjaanse feestmuziek. Favourietje van me. De hypnotiserende muziek, de mooie stem van t meisje, de taal, de manier waarop er traditioneel gedanst wordt en misschien nog wel t leukste is die kop van die gast op 2 minuut 35. Tjek em hier zelf: https://youtu.be/I-KfgwcFe5s
Na 3 ijskoffie ga ik om 16:33 terug naar mn guesthouse om ff onder de douche door te rennen.
Op mn kamer pak ik, na weer lekker fris te zijn, mn spullen alvast in. Dan hoef ik dat morgenochtend vroeg niet meer te doen. Om 18:30 ga ik terug naar Wood House. Ik ga binnen op 1 van de relaxte rotan kuipstoelen en bestel n biertje en Crostini als n tapa. Die smaken zeer goed. T is rustig in t restaurantje. Ik ben de enige. De Fransman en zn vrouw gaan zelf eten. Ik wacht tot ze klaar zijn en bestel dan Beef Lok Lak. Daar had ik ook zulke goeie reviews over gelezen. T duurt n tijd voordat t klaar is. T bord ziet er mooi opgemaakt uit. De smaak van t gerecht is ok, maar helaas is t vlees veels te taai. Ik laat zelfs n deel liggen, want ik anders niet gauw doe. N beetje teleur gesteld, betaal ik mn rekening en ga weer terug naar mn guesthouse. Hier drink ik nog ff wat en ga dan om 21:30 slapen. Morgen vroeg op voor n lange busreis naar de hoofdstad.
-
09 April 2016 - 19:04
Richard:
Jee je hebt echt het gaaf daar he lees elke keer met plezier je verslagen. gaat je goed vriend. enne haags praten blijf ik ook doen en daar ziin we trots op haha.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley