Weer naar Cambodja

DINSDAG 29/03

Om 08:45 gaat mn wekker. Wat n pokkeherrie en geschreeuw vanmorgen op de gang zeg. Om 11:20 ben ik uitgecheckt en loop ik naar t kantoor van Super Dong. Tis bewolkt en t waait n beetje. Ik ben ruim op tijd en moet dus nog ff op de bus wachten. Wanneer die er is en iedereen zit, gaan we om 11:53 rijden. N half uur later stap ik op de ferry. Deze keer zit ik boven. T waait hier harder en er is wat golfslag. Precies om 13:00 gaan we varen. Ik krijg weer n doekje en n flesje water. De boot schommelt n beetje wat ervoor zorgt dat sommige mensen hun ontbijt in n doggybag deponeren. Misschien voor later. Scheelt in ieder geval weer kauwen. We passeren weer wat eilanden en vissersboten. Om 14:00 zijn er weer bergen in zicht. Ditmaal geen eilanden; dit is vasteland. We naderen Ha Tien. Om 14:15 meren we aan. Ik stap in n taxi die me in n kwartier naar mn hotel brengt.
Ik krijg eerst n kamer met n redelijk groot gat in t plafond van de badkamer waaruit water lekt. Beneden bij de receptie maak ik er melding van. T uiterst vriendelijke meisje geeft me meteen n kamer op de bovenste verdieping. T raam hier staat open en als extra service sprayt ze nog ff met n luchtverfrisser. Ik zet mn spullen neer en ga naar buiten. Ik loop over de markt en door t stadje. T ziet er redelijk slaperig en rustig uit. Behalve wat hotels aan de waterkant is hier weinig hoogbouw. Om 15:15 kom ik aan bij n bakkerij waar net broodjes uit de oven komen. Ik koop n Bah Mi en met t verse broodje smaakt deze heerlijk. Eindelijk, mn 1ste eten vandaag. Ik loop verder naar de Oasis bar. De enige westerse tent in dit stadje. Deze is nog dicht. Ik ga zitten. Tis nog maar n half uurtje wachten. Wanneer t tentje open gaat, bestel ik n broodje en n biertje. Er komt n Engelse gast bij me op t terras zitten. Zn naam is Ben en we maken n praatje. Ook met de eigenaar Andy. Hij introduceert me met Mr. Kay, n Vietnamese man die me morgen met de motor over de grens naar Kep wil brengen voor $10. Ik heb goeie verhalen over hem gelezen en besluit dit te doen. Na n paar biertjes bestel ik n groene curry met kip. Deze smaakt goed, maar iets minder als die op Phu Quoc. Andy en Ben vragen of ik bij hun aan de tafel kom zitten. Why not? Fabian, n Spaanse jongen uit Gibraltar, komt er ook bij. Gezellige gast. Om 22:30 lopen we samen naar onze hotels. T zijne staat naast t mijne. Op mn kamer relax in nog wat en ga om 01:00 slapen. Morgen vroeg op en weer naar Cambodja.

WOENSDAG 30/03

N kwartier nadat mn wekker om 07:15 gaat kom ik eruit. Net voor 09:00 check ik uit. Ik zie Mr. Kay al op me wachten. Mn grote backpack gaat tussen t stuur en t zadel. Hij zegt dat rijden zo geen probleem voor em is. Ik krijg n helmpje en stap achterop. Eerst ff wat geld pinnen en dan naar Oasis voor n ontbijt. Andy wisselt wat van mn Đong voor Dollars met n eerlijke koers. Om 09:30 gaan we rijden. Het is n paar kilometer naar de grens. Eerst moet ik langs de VN exit. Daar krijg ik weer n stempel in mn paspoort. Hierna stap ik weer achterop en rijden we zo'n 300 meter door niemandsland naar t Cambodjaanse 'entry point'. Ik zie veels te laat dat de douanier n T-visum invult i.p.v. n 'ordinary' visum. Omdat die krengen genummerd zijn, kan hij dit niet meer veranderen. Voor de 2de keer niet gelukt. Ik kan t mis hebben, maar volgens mij is dit n 'omen'; n voorteken. Van te voren wist ik dat ze hier $5 meer voor n visum vragen als bij de ambassade en heb dan ook geen zin hier tegen in te gaan. Ik weet ook dat ik hier langs n dokter moet die vervolgens $1 vraagt voor t opnemen van mn temperatuur. Goed beslagen ten ijs laat ik hem mn gele vaccinatieboekje zien. Jahaaaa, da hadde gij nie an zien komme, hè? Toch moet ik mee zn kamertje in. Hij houdt n temperatuurmeter voor mn voorhoofd. Zie ik dat nâh goed? Staat er nâh echt 35,7 °C? Hij knikt dat t ok is en zegt me -zonder me om n Dollar te vragen- gedag. Heeft dat boekje toch geholpen. Binnen n half uur en zonder problemen ben ik weer in Cambodja. Tis nâh nog +/- 20 km. naar Kep.
Om 11:45 zet Mr. Kay me af voor Rega Kep guesthouse. N kamer met airco kost $17/nacht en na n snelle inspectie zeg ik dat ik em neem. Ik betaal Mr. Kay en bedank hem hartelijk. Het guesthouse heeft n mooie tuin met verschillende verscholen zitjes. Aan de ene kant staan kamers met enkel n ventilator aan elkaar; aan de overkant de kamers met airco. Het staat zo'n 2 km. van t meest toegankelijke strand af. Eerst verken ik de omgeving in de buurt n beetje. Aan de waterkant ligt n braakliggend stuk grond. Aan de plakken op de grond te zien, wordt hier vee gestald. T zeewater klotst tegen de kade. Dit is n mooi lapje grond om wat te beginnen. Helaas ontbreekt t hier aan n stuk strand.
Om 13:00 huur ik bij t guesthouse voor $8 n scooter. Tis echt te warm te gaan lopen en ik zit hier maar zo'n 20 km. van Kampot vandaan en is dit n moooie manier om daar ook alvast n kijkje te gaan nemen. Eerst ff tanken, want anders kom ik niet ver. Voor $3 zit de hele tank vol. Ik rij langs de kustlijn van Kep en kom langs n groot beeld in t water van n krab op n pallet met de tekst:"Welcome to Kep". Verderop liopt n wandelpromenade n stuk de zee in. Aan t eind zit op n sokkel n wit beeld van n naakte vissersvrouw die op haar man wacht. Waarschijnlijk dat mensen aanstoot aan haar 'birthday suit' hebben genomen, want er zijn nâh lappen stof om haar lichaam gebonden. Tegen de bergwand rechts zijn wat eet- en drinkgelegenheden gebouwd. Apart en leuk. Ik vervolg mn weg en kom bij t stuk strand aan. Bovenop de kade op de stoep liggen matten uitgerold en staan opklapstoeltjes naar de zee gericht. Er staan plateaus op palen waar je verse krab (en vis natuurlijk) kan eten. De weg maakt hier, bij n groot plein, n bocht naar rechts. Rechtdoor langs de kust kan hier niet, want verderop is t eenrichtingsverkeer. Om bij de verder gelegen krab markt te komen moet je n straat verder naar links. Het plein is t ieniemienie centrum van Kep met n paar hotels, restaurants, n kleine supermarkt en n ATM. Er valt weinig te zien en ik sla rechtsaf richting Kampot. Hier rij ik eerst over n brede, nieuwe, goed geasfalteerde weg. Net als ik lekker op cruisesnelheid vlieg, moet ik weer afremmen. De fijne weg gaat over in n smalle hobbeldebobbel weg. Aan beide zijden is de weg van rood zand met stenen. Dit stuk moeten ze nog doen. Bij n rotonde sla ik linksaf n stuk betere weg op. Nog steeds niks om over naar huis te schrijven, maar geen rood zand meer aan de zijkant. Nog wel veel steentjes op de weg. Ik rij rustig verder als ik, na n paar kilometer, n enorme knal hoor. Instinctief stuur ik naar rechts en kom tot stilstand. Ik kijk achter me op de weg, maar zie niks liggen. Ik kijk naar mn voorwiel. Niks mis mee. Mn achterwiel. Zie ik ook niks aan. Ik geef n klein beetje gas en hoor t overduidelijke geluid van n lekke band. Ik stap af en kijk nogmaals naar beide wielen. Ja hoor, tis mn achterband. Er zit n scheur in de wang die bijna nog groter is als de scooter zelf. Dat wordt lopen naar t tankstation ff terug. T meisje zegt dat er verderop n scooterreperateurjongen langs de weg zit. Ze heeft gelijk. De jongen kan em maken voor $20. Er moet n hele nieuwe binnen- en buitenband op. Zn vrouw springt op haar scooter en gaat de achterband halen. Na zo'n 3 kwartier wachten, ga ik om 14:35 weer verder.
Uiteindelijk kom ik in Kampot aan. Dit stadje ligt wat meer landinwaarts en heeft dus geen strand. Wel n rivier. Ik heb me laten veryellen dat ze hier Kretek verkopen. Door mn zoektocht hiernaar rij ik zowat t hele stadje rond en zie ik meteen alles. De markt, t centrum, de kleine Frans koloniale huisjes, de buitenwijken, de rivier met de oude verwoeste Franse brug die men geprobeerd heeft te repareren, maar nog steeds afgesloten is en ik zie de Durian rotonde. Durian is n vrucht die hier, in Kampot provincie, wordt gekweekt. Tis hier n delicatesse, maar wordt door veel westerlingen niet gewaardeerd. Dat komt door de geur van rottend afval wat deze vrucht heeft. Na lang zoeken, heeft iemand me naar dit plein gestuurd. Ik moet bij 'Hang Dy' gaan vragen of ze Kretek verkopen. De vrouw zegt dat ze uitverkocht is en dat ze verwacht over 2 dagen weer te hebben. Met n gerust hart neem ik om 16:00 plaats op n terrasje. Ik eet en drink wat en ga dan weer terug naar Kep voordat t donker wordt. Bij t guesthouse geniet ik van de vredige rust en t mooie gezang van de vogels. Ik drink n paar biertjes, eet 's avonds wat en lig om 22:00 in dromenland.

DONDERDAG 31/03

En óf ik lekker in dromenland lag. Allememachies, wat heb ik heerlijk geslapen. Ruim 12 uur! Om 10:22 word ik pas wakker. Na n paar uur trap ik er n ontbijtje in. Ff verderop n pakkie peuken langs de kant van de weg kopen en dan weer terug. Dit guesthouse is de aangewezen plek mn verslag te schrijven. Daar ben ik n goede 6 uur mee bezig.
Om 18:10 bestel ik Fish Amok. Alhoewel deze goed smaakt, de hoeveelheid stelt me n beetje teleur. Dan nog maar n hamburger.
Als ik klaar ben met eten, komen Phillip en Swann uit Frankrijk bij me zitten. Zeer aardige lui. Samen hebben we lange en leuke gesprekken. Dat ik nâh niet met mn verslag verder kan, is helemaal niet erg. Om 21:30 stappen ze op en gaan slapen. Ik drink nn biertje op en ga ook naar bed. Wederom lig ik om 22:00 in dromenland.

VRIJDAG 1 APRILKIKKERINJEBIL!

En alweer heb ik heerlijk geslapen en gedroomd. Wat n feest! Zo fijn wanneer je wakker wordt en je kan je fijne dromen nog herinneren. Ik stoor me daarom ook helemaal niet aan de herrie die tegen 8en uit de keuken komt. Buiten voor mn deur neem ik plaats in 1 van de rotan kuipstoelen en drink 2 oploskoffies. Ik ga verder met mn verslag wat ik enkel onderbreek voor ontbijt. Om 11:09 ben ik klaar. Bij t zelfde zaakje als gister haal ik n pakkie peuken. Vlak daarnaast zit Man'Groove. Dit hostel/bar/restaurant wordt sinds 1,5 jaar door n Franse gast gerund. Ik drink hier n goede ijskoffie (beter dan in Rega) en neem 2 Red Bull mee naar mn guesthouse. Ik voel dat t tijd is verder te gaan. Kampot heb ik al gezien en hoef hier niet zo nodig te overnachten. T wordt dus Sihanoukville met zn vele stranden. M.b.v. Lonely Planet en Tripadvisor zoek ik naar geschikte onderkomens. Anastasia had me op t hart gedrukt vooral naar t rustige en relaxte 'Otres beach' te gaan. Op zo'n 5 km. van 'Snooky' vandaan overnachten in n bungalow op t strand. Hoe mooi. Zo te lezen is t daar ook t leukst, maar ik heb ook zo mn bedenkingen. Ik lees veel reviews dat ik dan veel van de hutjes moet delen met bedbugs, ratten en/of ander ongedierte. En daarvoor stel ik teveel prijs op mn privacy. Resorts dichterbij Snooky vind ik weer veels te prijzig. Ik kijk naar plekken in t toeristische stadje zelf. Pas om 17:20 denk ik dat ik eruit ben. Op Otres wil ik gaan kijken bij 'Rise' en in Snooky wil ik 'Reef resort' tjekken.
Bij de receptie koop ik voor $8 n buskaartje naar Sihanoukville morgen. Om 18:00 bestel ik avondeten. Het is erg rustig. Té rustig, dus ik ga vroeg mn bed in; 21:00 uur.