Drie slopende, maar práchtige, dagen Angkor

ZONDAG 21/02

Vandaag is de eerste dag dat ik de tempels van Angkor ga bezoeken, dus ik heb mn wekker om 06:45 gezet. Om 07:05 kom ik eruit. Eerst ff rustig wakker worden op t balkon en dan om 08:20 naar beneden voor ontbijt. Na 50 minuten ben ik klaar en zit ik op mn e-bike en rij richting t park. Tis n kleine 20 minuten rijden naar de kassa's en controlepunt.
Een meisje controleert mn pasje en knipt n gaatje in t vakje van de dag. De weg naar de t-splitsing is erg lang. Als ik daar aankom, zie ik voor me n deel van de grote slotgracht waar Angkor Wat in ligt. De weg naar links leidt naar deze tempel en naar Angkor Thom. Deze neem ik vandaag niet. Vandaag ga ik naar rechts om te beginnen bij Preah Khan, één van de grootste complexen van Angkor. Om 10:25 stop ik ff voor n sanitaire stop en drink pauze. Uiteindelijk kom ik om 10:50 aan bij Preah Khan. In totaal heb ik vandaag net iets meer dan 30 km. afgelegd. Ik parkeer mn e-bike bij n eettentje en loop naar de noord ingang. Hier wordt mn pasje nogmaals gecontroleerd. Voordat ik bij de tempel ben, moet ik eerst n lang zandpad aflopen. Er staan gelukkig veel bomen die voor koelte in de schaduw zorgen. Voor de poort ligt n stenen brug met aan weerszijden water. De stenen balustrades van de brug zijn goden en duivels die aan t touwtrekken zijn met de slang Vasuki. De duivels houden de kop van de slang vast; de goden zn staart. Deze voorstelling heeft 'Churning of the Ocean of Milk'. Er zijn er nog maar n paar die hun hoofd nog hebben en/of erbij houden. De poort heeft maar 1 ingang en staat tussen grote muren waarop "vlammen" staan die bezoekers reinigen. Alhoewel Preah Khan n groot gebied bestrijkt, heeft de rechthoekige tempel n afmeting van 700 bij 800 meter. Ik loop de poort door naar de tempel. Een paar treden omhoog en ik ben er. Bij de ingang van de tempel staat n wachter uit steen gehouwen. Ook hij heeft geen hoofd meer. In de tempel loop ik door n hele lange gang. Op deze gang staan haaks vele gangen naar andere ruimtes. De lateien en wanden van deze doorgangen zijn mooi versierd met uitgebeitelde motieven. In de muren zijn vele beelden uitgehouwen. Erg knap hoe ze dat in de 12de eeuw voor mekaar hebben gekregen. Ik kom in de 'zaal van danseressen' waar veel -hoe is t mogelijk?- danseressen uit steen zijn gehouwen. Ff verderop zie ik hoe n grote boom de buitenmuur groeit. Zn lange grote wortels hebben bezit gemaakt van de wand. In de gang liggen kubusachtige stenen die vruchtbaarheidssymbolen zijn. De vrouwelijke heten 'Yoni' en de mannelijke (met n tuitje) 'Linga'. Sommige gangen kan ik niet in, omdat die vol liggen met stenen die ergens opnieuw geplaatst moeten worden. Aan t eind van de lange gang keer ik om en loop weer langzaam dezelfde weg terug. Ik heb er n goeie 2 uur over gedaan en kom om 13:15 weer bij mn e-bike. Bij t stalletje ga ik ff zitten en koop wat te drinken.
Voor de volgende tempel hoef ik niet ver te rijden. Die ligt langs dezelfde weg terug op n km. afstand. Om 14:00 parkeer ik mn Harley hier bij n restaurantje waar ik em elektrisch kan opladen. Vanaf de weg loop ik n verhard zandpad op waar verkopers hun waar aan de man proberen te brengen. Aan beide kanten van t pad ligt water wat n soort moeras vormt. Planten en kale, dode bomen steken uit t water wat t geheel n spookachtige sfeer geeft. In de verte hoor ik tradtionele Cambodiaanse muziek. Deze hypnotiserende muziek verandert de sfeer in n iets meer magische. Het zandpad maakt plaats voor houten planken. Rechts staat n klein tentje met 3 muzikanten. Ik blijf ff staan om te luisteren en loop dan weer verder. Het water hier is erg helder en ik zie veel kleine vissen. Dan kom ik aan bij de Buddistische tempel Preah Neak Poan. Deze is erg klein en bestaat uit n grote vierkante vijver met aan iedere zijde n kleinere 4kante vijver. In de grote vijver ligt n rond eiland met daar omheen 2 'Nagas' met hun staarten in elkaar verstrengeld. Daar ontleent de tempel zijn naam aan: tempel van de verstrengelde Nagas. Een Naga is n veelkoppige slang en is de halfbroer en vijand van de Garuda. De Garuda, op zijn beurt, is n half mens half vogelachtig wezen. Aan de linkerkant van t eiland staat n beeld van n paard met de benen van n mens. Dit is t enige beeld waar er eens 4 hebben gestaan. Het water van de grote vijver loopt via 4 versierde overlopen in de kleinere vijvers. Ik sta voor de kleine vijver aan de voorkant en de overloop hier moet n olifantenhoofd voorstellen. Iets wat ik er niet uit kan opmaken. Helaas kan ik niet om de vijvers heen lopen en ben dus, na t maken van wat foto's, na 20 minuten klaar hier. Terug bij t restaurant neem ik plaats en bestel n tonic en te eten. Gebakken ananas met kip en gekookte rijst. Smaakt prima. Met de accu van mn e-bike weer voller rij ik dezelfde weg weer terug naar tempel numero drei.
Om 15:44 kom ik aan bij Ta Som. Deze tempel is ook niet al te groot en t mooiste aan deze tempel is de grote boom die boven n poort groeit met zn wortels langs deze poort. Er komt n klein meisje naar me toe die souvenirs verkoopt. "Hello Sir. Where you from?" "From Holland.", antwoord ik. "Ahh, capitol Amsterdam.", zegt ze en ze begint meteen in t Nederlands tot 10 te tellen. Een Duits stel staat bij ons en vraagt of ze dat ook in t Duits kan. "Eins, zwei, drei...", begint ze meteen en telt weer tot 10. Ze vragen in hoeveel talen ze dat kan. Tien luidt haar antwoord. Met haar meest zielige stem vraagt ze of we iets van haar willen kopen, natuurlijk. Ik zeg dat ik niks nodig heb, zeg dr gedag en loop terug naar mn e-bike.
Drie km. verderop ligt de tempel Mebon. Om bij de ingang van de tempel te komen, loop ik eerst over n pad van houten planken. Dan kom ik aan bij n stenen trap die me naar t 1ste plateau leidt. Dit wordt bewaakt door 4 stenen olifanten (die nog in goede staat verkeren) op iedere hoek. De volgende trappen worden geflankeerd door 2 stenen leeuwen. Op t één na hoogste plateau staat in iedere hoek n toren. Uiteraard is alles hier ook versierd met mooie graveringen en beeldhouwwerk. In t midden van deze verdieping leidt de laatste trap me omhoog naar n toren met n Buddha er in. Het is n hoge toren met n gat in t plafond als n schoorsteen. Van n vrouw, die hier zit, krijg ik wierook die ik bij de Buddha plaats. Natuurlijk verwacht ze n kleine donatie in n kistje, dus ik prop mn laatste kleine biljetten erin. Ik loop de vele trappen weer af en stap op mn e-bike.
Het is tijd voor de laatste tempel voor vandaag: Pre Rup. Daar kom ik om 17:15 aan. Dit is 1 van de populairste plekken voor de zonsondergang in Angkor, omdat t zicht over de rijstvelden zo mooi is. Ik parkeer mn bike en loop naar n drinkstalletje. Hier koop ik 2 blikjes Angkor bier; 1 voor nâh en 1 voor tijdens de zonsondergang. Dat duurt namelijk nog wel even. De tempel heeft dezelfde vorm en bouwstijl als Mebon, maar is stukken groter. Dat betekent ook meer treden beklimmen. Op t hoogste plateau is t n drukte van jewelste. Ik ga ff zitten en wacht de zonsondergang af. Ik vermoed dat ik t antwoord al weet, maar voor de zekerheid vraag ik t toch nog aan n bewaakster die me passeert. Mag ik hier mn biertje drinken? Ze antwoordt dat vanwege de steile trappen en mn eigen veiligheid niet verantwoord is. Dat dacht ik al. Niet vanwege de veiligheid, maar meer vanwege de heilige grond. Dan blijftie gewoon lekker in mn backpack zitten. Het wordt drukker en drukker en ik denk bij mezelf:"Ik lijk wel gek hier te blijven. Kep al mooie zonsondergangen gezien en ik kan toch geen mooie foto hier maken met al die mensen. Ik ben weg hier." Beneden stap ik om 17:53 uur weer op mn Harley en scheur met n luid ronkend motorgeluid weg. Na 5 minuten kom ik aanrijden op n groot meer waar de zon als n grote rode bal nog nét boven de boomtoppen staat. Ik bedenk me geen moment, hang diep naar links en kom bovenaan n kleine dijk tot stilstand. Snel pak ik mn telefoon en maak ik n foto van de mooie zonsondergang hier. Nailed it!
Het begint donker te worden en ik rij weer terug naar Siem Reap. En ja hoor....de afstand die ik vandaag heb afgelegd is dus teveel voor mn e-bike. Zelfs met t opladen tussendoor is de accu nâh leeg. Dat wordt foetsen, ouwe. Dat is behoorlijk zwaar om zo'n fiets. Door t gewicht, door de kleine omwenteling van de trappers en door de weerstand. Het voordeel is dat de accu wel weer oplaad, maar weer ff elektrisch rijden en de accu is zo weer leeg. Het helpt wel n beetje om tijdens t elektrisch rijden mee te trappen. Maar wat n teringeind fietsen is dit zeg. Ik neem n weg eerder naar links richting SR wat betekent dat ik nog n heel eind noordwaarts moet. Als ik eenmaal op deze noordwaartse weg zit, kom ik n paar kleine zaakjes tegen. Ik ben kapot! Bij 1 van de zaakjes vraag ik of ze n stopcontact hebben zodat ik mn accu op kan laden. T meisje rolt n snoer met n verdeeldoos voor me uit. Ik sluit de snoeren aan en bestel n Red Bull. Het meisje geeft me n stoeltje waarop ik ga zitten. Mn kleding is zeiknat en t zweet staat in mn bilspleet. Ik koop nog 2 drankjes en wacht tot mn acuu weer n beetje gevuld is met elektronen. Na n half uurtje gezeten te hebben, koppel ik alles weer los, geef t meisje nog n $ voor de stroom en rij ik langzaam weer weg. Het is niet ver meer naar Bloom, zie ik. En toch haal ik t maar net. Ik parkeer mn bike in de buitenbar en plug em weer in de lader. En ik ga aan t bier. Boven ga ik in n hangmat liggen. Compleet naar de gallemiezen. Zelfs voor eten heb ik geen puf meer. Wade komt ook op t balkon zitten. Met hem heb ik nog wel leuke gesprekken, maar om 23:30 gaat voor mij t licht uit.

MAANDAG 22/02

Dag 2 van de tempels. Ik heb mn wekker om 07:00 gezet en kom er meteen uit. Beneden heb ik n diepgaand gesprek met Diana. Om 09:00 heb ik mn ontbijt achter mn kiezen en n uur later ben ik door de pascontrole bij de ingang van t park. Voor mn 1ste tempel volg ik dezelfde weg die ik gisteren ook nam. Na n tijdje rijden, maakt de weg n bocht naar rechts. Er staan n paar auto's langs de kant van de weg. Ik zie meteen waarom. Er zitten en lopen veel makaken over de weg. Er komt n jong Cambodiaans knulletje bij me staan en zegt dat aap in t Khmer 'swa' is. Weer wat geleerd. Terwijl ik n paar foto's maak, vindt t jochie t grappig mn gashendel open te draaien. De e-bike schiet bijna onder me weg. En toegegeven...t ís ook wel grappig. Hij doet t nog n keer, maar deze keer had ik de rem al ingeknepen. Hij klimt voor me op t zadel en we rijden n klein rondje. Dan zet ik hem weer terug bij de apen. Om 10:30 kom ik aan bij Ta Prohm. Dit is n tempel van torens, ommuurde binnenplaatsjes en smalle gangetjes. Het mooie van deze tempel is dat honderden jaren oude bomen t complex hebben overgroeid. Natuurlijk staat t complex er niet meer bij zoals de 1ste Europese ontdekkingsreizigers t aantroffen. Alleen de grootste bomen zijn blijven staan, maar deze geven de tempel n prachtig aanzicht. De bomen en hun wortels zijn enorm en beslaan hele muren en gebouwen. Na n uurtje loop ik t lange zandpad weer terug naar mn bike.
Om 11:58 ben ik bij Ta keo. Deze tempel is de eerste tempel die alleen maar van zandsteen gebouwd is. Alleen is hij nooit afgebouwd. Het ontbreekt deze tempel ook aan graveringen. Waarschijnlijk omdat t zandsteen dit onmogelijk maakt. Steile trappen met ongelijke en soms hele smalle treden leiden omhoog naar verschillende plateaus. Op t hoogste plateau ook hier weer 4 torens in de hoeken. In t midden n toren waarvan de punt op bijna 50 meter hoogte vanaf de grond in de lucht steekt. Weer zulke trappen naar boven waar, als je niet uitkijkt, zó weer beneden bent. Het uitzicht boven is erg mooi. Het waait zachtjes wat voor n beetje verkoeling zorgt. Ik zit hier ff in de schaduw en drink wat water. Dat komt er via mn poriën weer even snel weer uit als t naar binnen giet. Als ik om 12:42 weer beneden ben, ben ik weer even nat als gister na mn "fietstocht".
Om 13:00 ben ik bij Bantaey Kdei. Ik zet mn bike op slot en loop onder de buitenpoort door. Dan moet ik nog eerst n pad van 300 meter aflopen voordat ik bij de tempel ben. Ik kan niet door t eerste gedeelte van de tempel lopen en loop er dus langs. Ik zie weer 2 van die mooie gigantische bomen staan. Hier loop ik langs en besluit om langs t grootste deel van de tempel te lopen om er pas later in te gaan en er doorheen terug te lopen. Wanneer ik halverwege in ga, zie ik n vrijstaand gebouwtje waar ik n foto van wil maken. Hier word ik aangesproken door n Cambodjaanse jongen. Hij vraagt waar ik vandaan kom. Hij zegt tegen me dat ik em moet volgen voor n foto van n deel van de tempel die in de film Tomb Raider 2 zit. Ik volg hem naar weer de zijkant van de tempel en hij zegt:"You stay here, Sir and take a panorama photo.". Het is lunchtijd en daarom lopen er maar weinig mensen. Ik kan n mooie 360° foto maken met maar 1 persoon erin. Dan zegt hij dat ik em weer noet volgen. We komen op n plek en hij zegt:"You stay here, Sir and make a photo of there. National Geographic." en hij wijst me op n raamkozijn in n muur met daarachter meer raamkozijnen. Precies National Geographic. Ik maak hier 1 van mn mooiste foto's tot nâh toe. En weer moet ik hem volgen. Telkens neemt hij me mee naar n plek en wijst hij me waarvan ik n foto van moet nemen. Ik kom bij de mooiste plekken die ik zelf zeker nooit gevonden zou hebben. Hij wijst me op n spin die voor n muur hangt. Normaal hou ik niet van spinnen, maar wat n sieraad is dit exemplaar. De mooiste spin die ik ooit gezien heb. Zwart met zilver! En zn achterlijf heeft de vorm van n pagode of de meiter van n heilige. En deze heeft n goude en bruine kleur en is versierd met allerlei spikkels. Misschien nog wel t vetste is dat zn hoofd de vorm heeft van n mensenhoofd. T lijkt wel op n beeltenis uit de oude Maya cultuur. Ook laat hij n een enorm groot bijennest zien die in de tempel hangt. Na n tijdje is de "toer" voorbij. Ik bedank de jongen hartelijk en geef hem n dollar voor zn hulp. Mijn toer gaat verder, want ik heb nog niet alles gezien. Vlak voor t eind van de tempel staat in n ruimte n beeld van Buddha. Daar voor zit n oude vrouw op n matje met wierook stokjes. Ik doe mn schoenen uit, ga voor t beeld op mn knieën zitten en doe n dollar in t bakje wat voor me staat. Daarop krijg ik n brandend stokje die ik tussen de andere stokjes plaats. De vrouw maakt n geel/oranje armbandje en knoopt deze om mn pols terwijl ze me n lang en goed leven wenst. Ik wens haar hetzelfde en bedank haar. Nâh keer ik om en loop rustig door t tempel gebouw terug naar mn Harley.
Ik rij de weg weer terug af en kom bij de enorme vijver van tempel Sra Sang. Langs de weg staan n aantal restaurants. Bij 1 staat n bord dat ik mn e-bike kan opladen. Laat ik dat maar doen dan. Ik rij vandaag wel niet op topsnelheid, maar ik wil geen herhaling van gisteren. Beneden kan ik in n geaircondioneerde ruimte zitten, maar ik loop de trap aan de zijkant van t gebouw op om overdekt buiten te lunchen. Ik kies voor n samengesteld menu wat bestaat uit springrolls, vis "Amok", groente en n gratis biertje. Ik kies dit menu enkel voor de naam van t visgerecht, omdat ik dol ben op amok. Wat t is, zal ik zo wel zien. Eerst worden de springrolls op tafel gezet die heel lekker smaken. Dan komt t hoofdgerecht. Gestoomde rijst en in n apart schaaltje n soort groene curry met vis. Dit smaakt geniaal! Tijdens t eten komt de serveerster ook nog met de mededeling dat ik n glaasje rum met n smaakje gratis kan proberen. Natuurlijk als reclame. Maja, ik ben er nâh toch. Ik ga voor de rum met kokos die naar Malibu smaakt. Daar was ik vroeger dol op, maar hij smaakt nâh ook nog lekker. Na t eten rij ik naar de tempel bij de grote vijver: Sra Sang. Op n paar ornamenten na is hier niet veel te zien, dus ben ik zo weer vertrokken. Eigenlijk wilde ik vandaag ook nog Bantaey Srai bekijken. Het schijnt dat deze tempel de mooiste graveringen heeft. Maar in t restaurant had ik gelezen dat deze tempel nog zo'n 25 verder rijden is en dat trekt mn accu niet. Ik hou t vandaag dus lekker voor gezien.
Omdat mn accu nâh vol is, knal ik naar t centrum van SR. Bij n supermarkt koop ik wat te drinken en verse melk. Jeehhh! Dat is n tijd geleden. Daar ga ik straks n flink van genieten. Ik race tussen t verkeer weer terug naar Bloom. Dat ding heeft dan wel geen hoge topsnelheid, maar ik vlieg overal tussendoor. Heerlijk! Misschien moet ik maar n motor kopen zodat ik voortaan zelf overal naartoe kan rijden haha.
In mn kamer zet ik de melk in de koelkast en spring zelf onder de douche. Hierna zet ik t pak aan mn mond en drink em bijna leeg. Wat is dat lekker na bijna 3 maanden!! Ik loop naar beneden en ga buiten op de bank zitten. Nâh is t tijd voor n bierie terwijl ik de mooie indrukken van vandaag verwerk. T was n mooie dag, maar ben wel weer verrot. Ik bekijk mn foto's en zie dat ik dankzij de jongen hele mooie heb gemaakt. Na n paar uur laat ik n pizza bezorgen die ik deel met Tamprom, de tuinman. Die slaapt hier tijdelijk in de buitenbar, omdat hij verder niks heeft. Hele vriendelijke jongen. Na t eten bel ik nog ff n vriendinnetje om haar te felicteren met haar Bday. Leuk haar weer te spreken na al die tijd. Om 22:00 kruip ik tevreden in mn bed.

DINSDAG 23/02

Voor vandaag heb ik mn wekker gezet om 05:00 uur. Ik wil misschien n zonsopkomst bij de tempels meemaken. Maar als hij afgaat, laat ik dat idee meteen varen. Ik kan simpelweg mn nest niet uitkomen. Ben nâh eenmaal actiever met zonsondergangen. Zonsopkomsten wil ik best doen mits ik op de plek de nacht ervoor in n tentje kan slapen. Ik stel de wekker opnieuw in, maar voor 2 uur later. Is me eigenlijk ook nog te vroeg haha.
De 2de keer dat de wekker vandaag gaat, kom ik eruit. Ik strompel de mooie hardhouten trap af en ga beneden op de bank zitten met n oploskoffie. Nathalie en Wade hebben uitgecheckt en ik neem afscheid van ze. Van Wade krijg ik zn visitekaartje om contact te houden. Ik bestel ontbijt en nadat ik dit op heb, kleed ik me boven om. Ik pak mn spullen en ben klaar voor de laatste dag tempelen. Wanneer ik beneden kom, zie ik n oudere Cambodjaanse man naast Diana op de bank zitten. Ze stelt ons aan elkaar voor. De man heet Konj Nouv en hij is hier om n cadeautje op te halen die Jan voor hem heeft achtergelaten. Nâh weet ik meteen wie die man is. Jan heeft me over hem verteld. Deze man heeft de beruchte S-21 gevangenis, tijdens t schrikbewind van Pol Pot, overleefd. Jammer genoeg spreekt hij geen Engels, desondanks is t n intrigerende man. Hij kijkt naar mn Mala en haalt onder zn stijlvolle overhemd zijn Buddistische ketting vandaan. De Buddha hanger is donkerbruin (tegen t zwarte aan) en is -laat ik me later vertellen- gemaakt van t beste en duurste houtsoort uit de Cambodiaanse jungle. Ik overhandig hem mijn ketting waarop hij opdtaat en er mee naar zn auto loopt. Diana en ik kijken elkaar verbaasd aan. Hij komt terug gelopen met in zn ene hand n koffertje en in zn andere hand n werkelijk prachtige wandelstok, gemaakt van t zelfde hout als zn hanger. Met mn Mala nog steeds in zn hand neemt hij weer plaats en opent hij zn koffer. Hij pakt er n grote rode doek uit met allerlei mooie tekeningen erop. Hij legt mn ketting erin en haalt nâh n fles eau de toilet tevoorschijn. Hiervan sprayt hij wat op mn ketteing en de doek. Hij bergt de fles weer op en houdt de doek met ketting nâh met 2 handen vast, houdt deze bij zn voorhoofd en begint te bidden. Wanneer hij klaar is, overhandigt hij me de set en knikt naar me. Diana vertaalt wat hii zegt. De doek is nâh van mij. De tekeningen erop heeft hij zelf gemaakt en zijn van oorsprong erg oud. Ik ken zulke tekeningen wel. Soldaten bijvoorbeeld lieten deze op hin lichaam tatoeëren zodat ze beschermd waren tegen kogels. Dit is heel speciaal dat ik zoiets krijg en ik kan em niet genoeg bedanken. Hij laat me n boek, van A4 formaat en zo'n 2 cm. dik is, zien. Dit staat vol met meer tekeningen en teksten. Alles heeft weer n andere betekenis. "Dit boek is goud waard.", denk ik. En inderdaad...hij vertelt dat n Amerikaan hem er $10.000 voor heeft geboden. Dat hij t nog heeft, zegt alles. Uit zn koffer haalt hij n foto van zichzelf. Op de achterkant schrijft hij zn naam zowel in Latijnse letters als in t Khmer. Daaronder schrijft hij zn telefoonnummer en geeft em dan aan mij. Hij vraagt of ik hem n keer wil bellen zodat hij me bij hem thuis kan uitnodigen en te eten. Ik zeg dat ik zn uitnodiging graag accepteer, maar weet alleen nog niet wanneer. Ook vertelt hij nog dat de vrouw van de koning hem geadopteerd heeft. Dat verklaart goed de dure kleding en sieraden die hij draagt. Ik bedank hem nogmaals n keer of 100 en dan vertrekt hij. Dan kan ik mooi naar Angkor Wat. Het is tenslotte al bijna half elf.
Ik rij de bekende weg naar t controlepunt waar voor de laatste maal n gaatje in mn pas wordt geknipt. Dan weer de hele lange weg af naar t water. Waar ik de 1ste 2 dagen rechtsaf sloeg, sla ik nâh linksaf richtimg Angkor Wat en Angkor Thom. Om 10:49 sta ik bij de eerst genoemde voor de toegang. Om binnen te komen moet ik eerst de slotgracht over. Deze laat alle Europese slotgrachten, die ik tot nâh toe heb gezien, verbleken met zn grootte. Hij is bijna 200 mtr breed en is 1,5 bij 1,3 km. groot. Aan de andere kant van de zandstenen brug doemt n 800 mtr lange muur op met n 235 mtr weide poort. Ik ga n houten trap op en loop er door. Aan de andere kant loopt n 10 mtr brede en 475 mtr lange laan naar de tempel. De laan heeft ballustrades met Nagas. Ik passeer 2 gebouwen links en rechts van me op t enorme veld. Dit waren bibliotheken. Verderop, achter de bibliotheken, liggen 2 grote vijvers. Ik kom aan bij de tempel. Eerst moet ik n grotere houten trap op. Boven is t nog weer n eind lopen voordat ik binnen ben. De poort heeft meteen al prachtige graveringen en versieringen. Het is duidelijk dat ze deze kunst door de eeuwen heen hebben geperfectioneerd. Zo kom ik talloze afbeeldingen van 'Asparas 'tegen. Dit zijn "heavenly nymphs"; mooie goddelijke vrouwen. De tempel is de best bewaarde van alle tempels hier. De tempel zelf staat in t midden met er omheen aan iedere zijde gallerijen en daar omheen nig ns vier. De tempel heeft 3 verdiepingen met op de hoogste, genaamd Bakan (op 31 mtr), n toren die 55 mtr boven de grond uitsteekt. Een steile trap leidt hier naartoe. Voor de trap staat n redelijk korte rij wat me meevalt. Er mogen maar steeds 100 mensen boven aanwezig zijn. Ik sluit aan in de rij en de doorstroom is redelijk vlot. Dat komt deels doordat er mensen de toegang wordt ontzegd vanwege hun (gebrek aan) kleding. Eindelijk! Het viel me al 2 dagen lang op dat er zoveel mensen hun kleding niet aanpassen aan deze heilige gronden en gebouwen. Ik zie veel mensen in korte broeken/rokjes en mouwloze shirtjes. Terwijl er in iedere reisgids staat dat dit niet gewenst is. In t park staan borden met dezelfde boodschap en ik heb zelfs waarschuwingen hierover op tv gezien. Des te onbegrijoelijker is t te zien hoe mensen, die uit de rij worden gehaald, reageren. Boven is t uitzicht geweldig en ik verblijf hier enige tijd om al t moois in me op te nemen. Hierna loop ik rustig terug naar mn e-bike waar ik om 12:56 aankom. De volgende en laatste tempel is Angkor Thom.
Na 10 minuten rijden, kom ik bij de zuid poort van t immense complex op n oppervlakte van 10 vierkante km. aan. Ik heb behoefte aan energie, maar wil niet uitgebreid gaan lunchen. Dat doen de meeste nâh al en is t om deze tijd redelijk rustig. Aan de kant van de weg zit n verkoopster van fruit en drank. Voor n dollar koop ik n tros kleine banaantjes van haar. Ook neem ik er n cola (voor de suikers) bij. Ik ga op n plastic stoel zitten en eet 1/3 van de tros op. Als ik mn cola op heb, hang ik de rest van de banaantjes bij mn waterfles op n haakje aan de scooter en rij naar de poort. Deze is meteen al erg indrukwekkend. Angkor Thom is afgesloten met n 4kante muur van 8 mtr hoog die n totale lengte heeft van 12 km. Daar omheen ligt n 100 mtr brede slotgracht. Op de brug hierover staan aan de ene kant 54 goden en aan de andere kant 54 demonen die de 'Churning of the Ocean of Milk' uitbeelden. De toren van de poort is voorzien van 4 afbeeldingen van t gezicht van Boddhisattva Avalokiteshvara die in de 4 windrichtingen uitkijken over t koninkrijk. Ik maak wat foto's en rij onder de poort door. Na n meter of 20 zie ik n grote groep makaken op en langs de weg. Nâh weet ik meteen de bestemming voor mn overige bananen. Ik scheur ze van de tros af en gooi ze naar ze toe. Helaas heb ik er geen 1 kunnen raken haha. Geintjuuhhh. Ik blijf ff zitten en bekijk t schouwspel. Dan komt er n groot mannetje naar me toelopen. Jammer ouwe, maar ik ben los. Maar hij heeft geen honger, maar dorst. Hij klimt op de voetensteun en gaat op zn gemakkie zitten. Welja joh, maak t jezelf maar makkelijk. Hij heeft n been aan iedere kant waardoor hij op n echte motorrijder lijkt. Hij draait de dop van mn waterfles los. Wat zullen we nâh krijgen? Het lukt em echter niet de fles te kantelen en te drinken. Daarboor is haakje te onhandig. Ik ben ondertussen afgestapt en maak n filmpje van zn pogingen. Laat ik em maar voorzichtig helpen de fles van t haakje te nemen. Die hoef ik nâh toch niet meer. Langzaam beweeg ik mn arm naar de fles. Maar daar is meneer niet van gediend. Met n hissend geluid ontbloot hij zn tanden met 2 enorme hoektanden. Wat jij wilt, Chief....dan probeer je t maar lekker zelf. Het lukt em echter niet en t lijkt er ook niet op dat hij t opgeeft en weggaat. Wat moet ik nâh doen? Ik ga em er echt niet aftrappen. Kep er wel de juiste schoenen voor aan, maar je wilt écht niet gebeten worden door zo'n leipie. Aan de andere kant van de weg staat n fruitverkoopster. Ik kijk haar aan en haal vragend mn schouders op. "Oh, hij moet van je bike af?", gebaart ze. Ik knik en vanachter haar kraampje komt ze aanlopen met n katapult in de aanslag. Ja, die zal ze wel nodig hebben met haar nering. Dreigend komt ze op de aap aflopen. Hij kijkt naar dr van:"Ja? Wat mot je?". Ze doet nog n paar stappen naar voren en dreigend trekt ze t elastiek van dr katapult naar achter. Kennelijk is de aap bekent met t effect hiervan, want hij klimt van mn bike en loopt weg. Snel stap ik op, bedank haar en rij weg.
Na 10 min. kom ik bij de tempel Bayon aan. Ik ben meteen betoverd. De tempel heeft 54 torens met weer aan iedere kant t lachende gezicht van Avalokiteshvara. Ik denk dat dit t kroonstuk van mn bezoek gaat worden en wil deze daarom voor t laatst bewaren. Ik sla linksaf en rij om de tempel heen. Aan de andere kant sla ik weer linksaf en rij naar de noord poort. Daar kom ik om 13:43 aan. Ik maak n paar foto's en rij fan weer langzaam terug richting Bayon. Vanaf de noord poort kom ik eerst langs t 'terrace of the Leper King'. Dit is n terras van 7 mtr hoog. Ik stap af en loop langs wat eettentjes naar de trap. Boven loop ik t terras over naar t aansluitende terras: t "terrace of elephants" wat 350 mtr lang is. Hier stond de koning met zn hofhouding tijdens ceremonies. Ook hier weer mooie beelden van Garudas, leeuwen en olifanten. Zoals de koning dat heeft gedaan, kijk ik ook uit over t centrale plein voor me. Vanaf t plein loopt er n weg oostwaarts. Aan weerszijden liggen 2 vijvers. Daarvoor staan -aan iedere kant- 6 torens met enige ruimte tussen hen. Deze bevatten destijds ieder n beeld en op touwen tussen de torens lieten koorddansers de koning hun kunsten zien. Vandaar de naam Prasat Suor Prat oftewel tempel van de koorddansers. Terug bij de eettentjes koop ik n kokosnoot met kokoswater en n flesje gewoon water. Deze drink ik rustig op en stap dan weer op. Ik ga off-road om de 12 torens te bekijken. Hierna rij ik naar Bayon.
Ik zet mn bike aan de zuidkant neer en loop naar binnen. Waar en op welke van de 3 verdiepingen ik ook loop, overal zie ik constant minimaal 10 gezichten tegelijk; óf met t gezicht op me gericht óf in profiel. Ze houden me constant in de gaten; óf op ooghoogte óf van bovenaf. Dit is indrukwekkend zeg! Intimiderend haast. Ik vind t hier geweldig! Ik loop bijna de hele tempel door en bekijk -zo goed als dat gaat- ieder detail en beeldhouwwerk. Als ik uitermate tevreden de tempel uit wil lopen, kom ik eerst nog langs n aantal wanden waarin de mooiste graveringen tot nâh toe zie. De totale lengte van deze muren zijn maar liefst 1,2 km.! Ze laten t dagelijks leven in t 12de eeuws Cambodja zien en veldslagen tussen de Khmers en Chams. Deze graveringen zijn out of this world, zo mooi! Om 16:15 ben ik klaar. Als je hier ooit klaar kunt zijn tenminste. Er is zoveel moois. Met n grote glimlach op mn smoel stap ik weer op mn Fatboy en rij weer terug. Bij de apen sta ik nog ff stil en bekijk t jonkie van waarschijnlijk nog maar n paar weken oud.
Na n half uurtje ben ik weer bij Bloom. Ik spring onder de douche en kleed me om in mn "fijnere" kleren. Beneden op de bank schrijf ik mn schrift vol over vandaag. Om 19:15 rij ik naar t centrum. Ik heb goede reviews gelezen over Jungle Burger restaurant. Op t menu zie ik bij 1 van hun burgers n stickertje met '18+' en 'eten op eigen verantwoordelijkheid'. Deze burger wordt namelijk voorzien van n sausje die gemaakt is van "Hollandse groente". Haha. Zo heb je in Cambodja ook "happy pizza" die n topping hebben van dezelfde Hollandse groente. Die laat ik maar ff aan me voorbij gaan. Terug bij Bloom drink ik nog 1 biertje en duik dan moe, maar uiterst tevreden, mn mandje in. Paulie kapot!

NOTE VAN DE REDACTIE: IK HEB NOG MAAR VOOR ENKELE FOTO'S PLAATS. OM MN KOMENDE VERSLAGEN TE KUNNEN BLIJVEN VOORZIEN VAN BEELDMATERIAAL GA IK BINNENKORT ENKELE EERDERE FOTO'S VERWIJDEREN. WIE FOTO'S WIL BEWAREN, ADVISEER IK DE FOTO'S TE 'SAVEN' OP JE EIGEN COMPUTER.