Back in BKK

Gisteravond kwam de trein toch redelijk op tijd: n paar minuten na middernacht. Van de 20 minuten vertraging bleef niet veel onder. Ik pakte m'n spullen en klom de trein in. Deze nachttrein verschilt heel erg met die trein die ik naar Chiang Mai heb genomen. Daar had je banken en bedden waar je in de breedte van de trein kon zitten en slapen. Dat komt omdat je aan de linkerkant een gangpad had en rechts t zit- en slaapgedeelte. De trein die ik nah heb heeft veel smallere banken aan weerszijden met n gangpad in t midden. Boven de banken hangt n opklapbed. Hier slaap je dus in de lengterichting van de trein. De trein begon z'n reis al voor Surat Thani en was dus al bijna vol met passagiers. En omdat t al laat was, lagen de meesten al te slapen. Ik zoek m'n bednummer op. Deze keer slaap ik boven. Ik zie dat m'n bed al opgemaakt is. Wat ik niet zie is n degelijke ruimte om m'n backpack in op te bergen. In die andere trein had ik daar genoeg plaats voor. Ik gooi m'n backpack dus aan m'n voeteneind neer. M'n rugzak zet ik daar bovenop. Op deze manier blijft er weinig over van m'n anderhalve meter slaapplaats haha. Maar ach, de afgelopen dagen heb ik ook met m'n voet omhoog geslapen, want ik zie dattie aan t eind van de dag wat opgezwollen is. Wsl vocht na t kusmoment met de brug in Pai. Ik was op t station redelijk moe en verwacht dat ik dan ook snel slaap. Maar daar vergiste ik me in. Ik lag nah niet echt comfortabel en onder me probeerde n vrouw haar huig eruit te hoesten en spugen. Gelukkig heb ik nog wat medicatie in m'n tas zitten en daardoor val ik tegen half 2 in slaap. 
Volgens mij hebben de overige passagiers prima geslapen, want om 07:15 was t n drukte van jewelste. Door de herrie en t inklappen van bovenbedden word ik ook wakker en klim maar uit bed. Ik kijk hoe de treinwacht de bedden opruimt en opklapt en doe dat ook met mijn bed. Nah, dat was niet de bedoeling. "Passengers only for sleeping!", roept hij. Nah sorry dat ik je wilde helpen hoor. Dan doe jíj t toch lekker. :p Er komt n vrouwtje langslopen en vraagt of ik ontbijt wil. Ja, dat lust ik wel. Dus even later zit ik aan n simpel Amerikaans ontbijt. 
De trein rijdt net voor 12 uur station Hua Lampong binnen. Ik neem n tuk-tuk naar t Eastin hotel en kom daar na n half uurtje aan. Ik check in en ga na m'n kamer. Eerst ff scheren en douchen, das wel ff lekker. 
Om 15:00 ga ik maar ns buiten spelen. Lekker door de achterafstraatjes in de buurt van t hotel lopen tussen de lokale bevolking. Even t Muay Thai staan kijken waar ze er lustig op los gokten. Daarna koop ik n vis van de BBQ met wat rijst. De vis is niet te hachelen, jammer. T eerste eten hier wat ik echt vies vind. Ik loop n grote doorgaande weg op en zie McDonald's. Ik spoel de vieze vissmaak uit m'n mond met n fishfilet. Die smaakt beter. Als je bij n Mc hier staat, valt t écht op wat n onbeschofte boeren de toeristen zijn die hier komen. Ongeduldig, onbeleefd en er kan geen lachje, dankje of 'wai' vanaf. Wat is t dan prettig om tussen de lokale bevolking te lopen en daar zowat uitgenodigd te worden.
Ik loop nog ff rond en besluit n kijkje te gaan nemen bij Kao San. Daar loop ik de rest van de middag n beetje rond te kijken. Nadat ik nog ff bij n heel vriendelijke dokter ben geweest ga ik terug naar t hotel. Daar kijk ik wat tv en lig langzaam in te kakken. Ik doe dan ook nog voor 22:00 t licht uit. 

Welterusten!
X